Nagising si Tres sa ingay na animo'y busina ng sasakyan. Agad siyang bumangon at isinuot ang kaniyang leather jacket na kulay itim. Ilang araw na rin siyang nag-eensayong mag- isa upang mapaghandaan ang sinasabing napakahalagang araw para sa kaniya.
Paglabas niya ng kaniyang kwarto ay napaka tahimik ng hallway na kaniyang dinaraanan. Ang dati-rating maingay na bawat silid ng mga trainees ay nagmistulang abandunadong mga silid.
Maingat at naging alerto ang bawat galaw at mata ni Tres. Alam niyang may kakaiba. Sa aminin man niya o hindi ay ramdam niya ang malakas na pag pintig ng kaniyang puso at unti-unting paglabas ng kaniyang mga pawis sa noo, likod at pati na rin sa kaniyang kamay na may hawak na patalim. Ang nag-iisang panangga niya kay kamatayan.
"Ahh!" Napasigaw si Tres nang may biglang tumama sa kaniyang binti na patalim. Isang lalaking nakatakip ang mukha ang may gawa niyon sa kaniya.
Alam ni Tres na ito na ang simula sa madugong laban niya ngayong araw. Ang araw ng katotohanan.
Isang dagger uli ang tumama sa braso ni Tres na hindi niya alam kung saan nagmula.
"You have one minute para depensahan ang sarili mo." Anang boses mula sa intercom na kung nasaan man iyon ay hindi niya alam.
Nang sumugod sa kaniya ang lalaking unang nakasugat sa kaniya ay agad niya itong nailagan at sinaksak sa dibdib ng mariin ng tatlong beses. Nang bitiwan niya ang wala ng buhay na lalaki ay biglang nadagdagan ng tatlo ang kaniyang kalaban.
Sabay-sabay na sumugod ang tatlong bagong dating kalakip na ang kaninang nakasugat sa kaniyang braso. May kaniya-kaniya itong kutsilyo na maliit man subalit malupit ang sakit pag nakasugat.
Ilag dito. Ilag doon. Saksak dito. Saksak doon. Hindi na alam ni Tres kung saan-saang parte niya natatamaan ang mga kalaban basta ang nasa isip niya lang ay mailigtas ang sarili. Sa bawat saksak niya sa kalaban ay sinisigurado niyang wala na itong buhay subalit sa bawat isang nalalagas ay parami ng parami ang kaniyang mga nagiging kalaban.
Hindi pa man nakakapahinga si Tres nang biglang matamaan siya sa mukha ng patalim na gawa ng mali niyang pag ilag. Pagod na pagod na si Tres. Tagaktak na ang kaniyang pawis at habol na rin ang kaniyang pag hinga. Gusto niya mang tumigil muna panandalian subalit hindi maaari dahil ang mga kalaban niya ay handang kitlin ang kaniyang buhay sa oras na magpahinga siya.
Nang susugod na sana ulit si Tres ay biglang may sumipa sa kaniyang likuran dahilan ng pagkadapa niya sa sahig. Agad siyang tumayo upang sumalag subalit isang ass kick ang tumama sa kamay niya dahilan upang mabitiwan niya ang kaniyang kutsilyo.
Halos hindi makagalaw sa manhid ang kaniyang kamay subalit kailangan niyang tumayo at depensahan ang sarili. May bente minutos pa na natira. Malayo pa iyon. Kahit nga ang isang sigundo ay matagal kung pagod na pagod ka na.
"Upper lip, chin and chest." Muling naalala ni Tres ang sinabi sa kaniya ng isang lalaki na minsang tumulong sa kaniya nang mapagtripan siya ng mga kaklase niyang lalaki when she was in her high school.
Umatras ng bahagya si Tres upang ihanda ang sarili sa susunod na gagawing mga kilos ng kalaban. Kung tutuusin ay wala na siyang laban sa mga ito lalo pa't may mga patalim itong hawak at hindi niya mabilang kung iilan pa ang mga kalaban niya. Nasa gitna siya ng mga ito. Pinapalibutan na animo'y karne na gustong lapain ng mga tigre.
Halos sabay-sabay na sumugod ang mga ito kay Tres samantalang todo depensa naman niya sa kaniyang sarili.
Ang bawat suntok at sipa niya ay sinisigurado niyang malakas at ang mga matatamaan na parte ng mga katawan nito ay agad ng mga itong ikamamatay.
Ilang minuto ang itinagala na hand to hand combat lang ang ginagawa ni Tres. Pagod na siya kakasipana't suntok kaya hindi nakakapagtakang nang subukan niyang magpahinga kahit tatlong sigundo lang ay may biglang sumaksak sa tagiliran niya na naging dahilan ng pag giwang ng kaniyang paglakad.
Dahil sa natamong saksak ay hindi na masyadong makatayo ng maayos si Tres. Ginawa namang oportunidad iyon ng mga kalaban upang muling sabay-sabay na sumugod ang mga ito.
Hindi alam ni Tres kung ano ang gagawin subalit nang may tumilapon na kutsilyo malapit sa kaniya ay agad niya itong dinampot at agad sinasaksak sa dibdib at ang iba ay ginigilitan sa leeg ang bawat mahahawakan niya. Kung titingnan ay animo'y nasa sabong si Tres. Marami na ang nagkalat na bangkay sa hallway ng kanilang kwarto at duguan na rin ang buong katawan ni Tres.
"Beeepp!! Beepp! Beep!" Muling pumailanlang ang tunog na kanina'y gusiming kay Tres. Hudyat na tapos na ang minuto para sa hamon kay Tres.
Pasalagmak na napaupo si Tres sa gilid ng hallway. Pumikit siya ng mariin dahil sa sakit ng kaniyang mga sugat.
"Linisin mo ang sarili mo." Anang boses ng babae na sigurado si Tres na si Uno.
Hirap namang tumayo si Tres at bumalik sa kaniyang kwarto upang linisin at gamutin ang sarili sa mga natamong sugat sa iba't ibang parte ng katawan.
Nang makapasok si Tres sa kaniyang kwarto ay agad siyang pumunta sa may closet upang kunin ang first aid kit niya. Sinigurado niyang inilock ang kaniyang kwarto dahil hinubad niya ang kaniyang damit at pantalon dahil sa puro dugo ang mga iyon. Naghilamos muna siya at pinunasan ng bimpo ang kaniyang buong katawan. Gusto niya mang maligo subalit alam niyang magiging sobrang hapdi ng kaniyang mga sugat kung madampian iyon ng tubig.
"Ahh!" Impit na sigaw ni Tres. Kinagat niya ang kaniyang damit upang hindi masyadong maging malakas ang kaniyang sigaw.
Tila ba'y pinipilas ang kaniyang balat sa tuwing bubuhusan niya ng alcohol ang kaniyang mga sugat upang linisin ang mga ito lalo na ang nasa kaniyang tagiliran. Wala siyang mautusan na linisin at gamutin ang kaniyang sarili kundi siya lang at ang babaeng nasa harap ng salamin.
Nang malagyan niya na ng band aid at gasa ang kaniyang mga sugat ay panandaliang umupo sa kaniyang higaan si Tres. Nag-isip kung sino-sino ang kaniyang mga napatay.
Kung sino-sino ang nawalan ng pamilya.
Kung sino-sino ang nawalan ng kaibigan ng dahil sa hamon na inilaan para sa kaniya.