WARNING!!!
•This is the sequel of the book "HIDDEN SECRET OF ROOM 207". Konektado po silang dalawa at baka mawindang ka sa mga nangyayari dahil sa malilito ka po talaga kung di mo muna mababasa kaya I recommend to read the book 1 first. khup khòn ka.
• I decided to have the book 2 kasi I saw some comments asking for part 2. Nagkabante rin kaya ayon, grinab ko na lang ang opportunity to extend more the story ng mga taga Room 207.
•Let's meet some new casts na kaiinis at kaaawaan niyo.
Disclaimer:
This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
**************
" Ha! ha! ha! ha!"
Napaupo sa maputik na lupa ang babae nang makarinig ito ng pagtawa ng mga kalalakihang distansiya lang ang layo sa kaniyang kinakatayuan.
Kung bakit ba naman sa isang madilim at madamo pa siya nasiraan ng sasakyan. Maliban sa malayo na nga sa kabihasnan ay wala pang mga bahay na maaaring mahingan ng tulong.
"Oy,mga pre.. may chiksh o," anang isang lalaki na gumigiwang sa paglakad ganoon rin ang mga kasama nito.
"Hi missh." Ayon pa ng isa na kumaway pa sa babaeng napatda sa kaniyang kinatatayuan. Limang lasing na kalalakihan ang nasa harap nito. Malalaki at brusko ang mga pangangatawan nito na kung papalag siya ay siguradong sa isang lalaki pa lang ay magkakandadurog-durog na ang kaniyang buto.
"P-pwede bang makipagkilala mish?" Anang isa na mukhang gon na hindi mo alam kung ilang kamao na ba ang sinalag ng mukha nito dahil sa dami ng bako nito sa mukha.
" Wag kang la-lapit!"Banta ng babae na sinagot naman siya ng pag ngiti ng nakakaloko ng mukhang gon na nasa kaniyang harapan.
"Ano ka ba? Huwag kang natakot sa amin. Mabait naman kami. Hindi ba mga pre?" Anito na agad naman siyang sinagot ng sabay-sabay ng mga kasama nito sabay hagalpakan ng tawa na siyang nagpataas ng kaniyang balahibo sa buong katawan.
"Ta-tawag ako ng pulis!" Muling banta ng babae sa mga lalaking nasa kaniyang harapan subalit ang hagalpakan ng tawa nito ay mas lalo lang lumakas na animo'y badya na wala na siyang magagawa pa kahit tumawag pa siya ng isang batalyon na mga alagad ng batas.
"Pulis ba? Pre, pulis daw." Anang lalaki na mukhang gon na siyang malakas ang loob na kausapin ang babae.
"Bakit mish? Ano ang kailangan mo sakin? Pulish ako. Ahahaha!" Sabat naman ng isang lalaki na isa daw'ng umanong pulis na halata sa boses ang pagkalasing parin.
" Ako na mauna mga pre dito. Pagkatapos...kayo naman." Manyak na pagkakasabi ng mukhang gon dahilan upang mapakaripas ng takbo ang babae.
"Gusto mong makipaghabulan sa madilim na gabi habang umuulan? Okay, pagbibigyan kita." Anito sabay hagalpak ng tawa na sinabayan rin ng mga kasama nito dahilan upang mas magdumaling tumakbo ang babae.
"Shit!" Naiusal niya nang hindi niya makita ang kaniyang dinadaanan. Mas lumalakas na rin ang ulan na kanina'y manakanaka lang.
"Andiyan na ko!" Rinig ng babae ang hayok sa laman na sigaw ng lalaki.
Mas lalo pang binilisan ng babae ang pagtakbo subalit kahit anong gawin niyang pagdudumali ay para sa kaniya ay mabagal iyon dahil sa maliban masulok ang lugar ay nasugatan na rin ang kaniyang balat sa mga tres kantos na damo na kaniyang nasasagi.
Sigurado siyang tres kantos ang mga iyon dahil ramdam niya sa hugis ng dahon.
Ang kaninang pagtakbo ng babae ay naging mga hakbang na lang iyon. Ramdam na ng babae ang pagod at kahit pa man umuulan ay ramdam niya ang init sa kaniyang katawan kalakip na ang pawis sa kaniyang likod na hindi niya mawari kung paanong nagkaroon ng pawis gayong maliban sa umuulan ay gabi pa.
"Ahhh!" Palahaw ng babae nang biglang may humila sa kaniyang buhok at hilahin siya nito ng paatras.
"Bitiwan mo ko! Ano ba?! Tulonggg!" Sigaw ng babae subalit ang nakakalokong tawa ng lalaki lang ang sumagot sa kaniya.
Nanglaban ang babae. Nag pumiglas siya. Pinagkakalmot nito ang kahit anong parte sa katawan ng may hila sa kaniya ng kaniyang kamay hanggang sa isang malakas na sampal ang nagpatigil sa kaniyang ginagawa.
Nasapo niya ang kaniyang kaliwang pisngi sa sakit na dulot ng sampal na iyon. Lalo pa't iyon ang kauna-unahang sampal na kaniyang naranasan sa tanang buhay niya.
"Alam mo ang pinakaayaw ko sa lahat? Iyon ay ang nasasaktan ako. At ang babaeng? Pinapahirapan ako." Anito sabay muling sampal ng malakas sa babae na siyang nakapagpawala sa ulirat nito.
Unti-unting sumara ang talukap ng mga mata ng babae. Ramdam niya ang hapdi sa natamong sampal sa mukhang gon na lalaki kalakip na nang isampay ang katawan niya sa balikat ng lalaki. Gusto niyang bumaba mula sa balikat nito subalit tuluyan ng nilamon ang kaniyang ulirat sa sakit na natamo sa lalaki.