Kinabukasan ay linggo kaya maaga ulit ako nagising dahil nagsisimba talaga ako pag linggo.
Habang nakaupo at naghihintay na mag-umpisa ang misa ay naalala ko na naman ang sinabi ni Tatay na ipaalam ko kay James ang tungkol sa bata.
Nasa ikalawang buwan na nang pagbubuntis ko ng mahulog ang batang nasa sinapupunan ko.
Halos isang buwan ako nangulila sa pagkawala niya pero ipinagpatuloy ko pa rin ang pag-aaral.
Noong mga panahon rin na iyon ay wala na si James dito sa Isla dahil doon siya nag-aral sa Manila ng High School at bumalik lang ngayong Senior High na kami.
"Allison!" tawag sa akin ng pinsan ko na nasa kabilang upuan at kasama ang mga barkada nito.
Tumango lang ako at humarap na ulit sa harapan dahil mag-uumpisa na ang misa.
Walang araw o oras na hindi ko naaalala ang anak ko na nawala noon kaya tuwing nakikita ko si James ay galit na galit ako. Siya ang sinisisi ko kahit wala siyang alam. Siya ang may kasalanan at hindi na iyon mababago.
Paglabasan ng simba ay nagsindi lang ako ng kandila at sinundo rin ako ni Tatay at diniretso sa paborito kong lugar kung saan ako madalas tumambay pagkatapos ng pagsisimba ko tuwing linggo.
"Umuwi ka kaagad dahil masyado ng mainit." bilin ni Tatay at iniwan na akong mag-isa.
Medyo malayo ito sa akin pero maayos na rin para tambayan.
Nagpatayo ako ng maliit na kubo dito at ito ang madalas kong puntahan tuwing may problema at kapag naaalala ko ang mga paghihirap ko noong wala si James sa tabi ko.
"Malandi ka malandi." malakas na sampal ang natamo ko kay Joy at sabunot naman kay Aika.
Hindi ako madalas lumaban dahil wala rin naman akong mapapala kung papatulan ko sila.
"Inagaw mo na nga sa amin si James ngayon naman ay ikaw pa rin ang dahilan kung bakit aalis siya. Ikaw talaga ang malas dito sa school. Ikaw!" sabunot naman ang ginawa nila at hinila ako papasok sa loob ng banyo.
"Open your phone and record this video Aika. Bilisan mo!" utos ni Joy sa kaniya at tinakma pa ang panga ko at pinisil ito ng mahigpit kaya halos kapusin ako sa hininga.
Huli na bago ko naalala na may bata sa sinapupunan ko.
Kumalat ang dugo mula sa dalawa kong hita hanggang sa tiles ng banyo kung nasaan ako.
"Help me." namamaos kong sambit habang hawak hawak ang tiyan ko.
"You deserve it bitch." sigaw ni Joy at hinila pa ang buhok ko papasok sa pinakahuling bowl dito sa loob ng banyo.
"Joy, enough. Masakit na masyado baka makapatay ka pa." awat naman ni Princess pero nginisian lang siya ni Joy.
"Mabuti nga sa kaniya. Feelingera e." sagot lang ni Joy at nagmartsa na silang maglakad palabas.
Nanginginig akong tumayo. Kahit mahirap ay sinubukan kong tumayo pero agad ring dumulas ang kamay ko at naramdaman ko pang tumama ang ulo ko sa bowl na nandito sa loob ng banyo.
And everything went black.
Pagkatapos ng nangyari ay nasa hospital na ako bago ako nagising.
"Is my baby is safe?" naiiyak kong tanong kay Nanay pero pareho silang tahimik ni Tatay.
Tuluyan ng bumuhos ang luha ko ng umiling si Tatay.
"P-pero... Hindi pwede." halos wala ng boses na sabi ko kay Tatay.
"Hindi nailigtas ang bata, nak. Hindi ganoon kakapit ang bata sa iyo kaya naman hindi na ito nagawang iligtas. Matagal pa bago may nakakita kaya malabong mailigtas pa ito."
"No, Tay. Hindi pwedeng mawala ang anak ko. Hindi!" malakas na sigaw ko kasabay ng pag-agos ng masaganang luha sa pisngi ko.
Kung si James ay kaya kong mawala ang anak ko hindi ko kaya.
Pinunasan ko ang luha na nag-uumpisa na namang tumulo ng maalala ko ang pangyayari na iyon simula ng iwan ako ni James.
Hindi rin namin maidemanda ang pamilya ni Joy kahit sila Princess dahil wala kaming ebidensiya at ang pamilya nila ay masyadong malaki para kalabanin.
"Let's go home." narinig kong sabi ng lalaki mula sa likuran ko at alam kong si James ito.
"Bakit ka nandito." seryoso kong tanong at pinunasan ang luhang lumabas kanina.
"Hapon na at ipinapasundo kana ni Tito sa akin. May gagawin daw siya kaya ako na ang susundo."
Alam kong reason lang iyon ni Tatay para pagsamahin kami ni James pero hindi ako naniniwala doon.
"Pwede kang yumakap sa akin. Masyado akong mabilis magpatakbo." paalala niya.
"Bakit may hinahabol ka bang business para bilisan ang pagpapatakbo?" masungit ko pa ring tanong sa kaniya.
"You are always be my first business wala ng iba." sagot niya sa akin na ikinaikot lang ng mata ko.
"Magdrive kana at mukhang uulan pa." sabi ko lang at humawak na sa likod ng motorsiklo para doon kumuha ng balanse.
Nakarating rin ako ng matiwasay sa bahay at pagbaba ko mukhang walang tao sa bahay kaya naman mas lalo akong kinabahan.
"Pwede ka ng umuwi." sabi ko at dumiretso na sa loob para magbihis ng suot ko kanina.
Ipinarada niya lang ang motorsiklo ni Tatay sa likod ng bahay at narinig kong pumasok ito sa kusina.
"Nasa bahay sila Tito kaya ibinilin niya na habang wala pa sila at ako na muna ang bahala sa iyo."
"I can handle myself. Malaki na ako para bantayan." sagot ko habang naghahanda ng sandwich at juice para sa meryenda naming dalawa.
Inabot ko sa kaniya ang baso at nakita kong may malaking ngiti itong pinakawalan ng tanggapin ang baso na inabot ko.
Bumalik ako sa kusina pagkatapos kong iabot iyon at naghanap ng maluluto para sa hapunan pero mukhang nakaluto na si Nanay kaya naman pumasok nalang ako sa kwarto para maligo sandali.
"Open mo nalang ang Television kung sa tingin mo boring ka na." sabi ko at pumasok na sa kwarto.
Tumango lang siya at sinundan ako ng tingin pero hindi ko na siya nilingon kaya para ano pa?
Pagkatapos kong maligo at magbihis ay lumabas na ako ng kwarto at nakita kong nakasandal si James sa upuan.
Lumapit ako para sana tumabi rin manood pero napansin kong nakapikit ang mga mata nito at sa tingin ko nakatulog na ito habang ang television ay nakaopen pa rin at Sports channel ang pinapanuod niya.
"Forgive me, Grace. Please, forgive me."
Iyon ang binubulong niya habang nakatitig ako sa mukha niyang inosente na inosente kung titingnan pero sa tuwing naaalala ko ang nangyari sa akin ay bumabalik ang sakit.
Lahat ng sakit na ibinigay niya at hindi pa ako handa na patawarin siya kahit ang totoo ay mahal na mahal ko pa rin siya.
__________________________________
Love >3