"Wala kang magagawa, Thelma. Ayaw mo man o gusto ay sasama ka sa akin. Maging ako, ayaw kitang kunin, pero dugo ko pa rin ang nanalaytay sa iyo," wika ni Mauricio Ferrer habang naka-pandekwatrong upo sa isang gawa sa kawayang upuan at sinisindihan ang tubo ng sigarilyo na hawak nito.
"Pero...mas gusto ko po rito," wika ni Thelma pero bumuga lamang ng usok ang kanyang ama at matalim na tumitig sa kanya.
"Huwag ka ng magmatigas! Gusto ng ina ko na kunin kita dahil kung hindi ay hindi niya ako mamanahan," walang emosyong saad nito at huminga ng malalim at tumayo na sa pagkaka-upo nito."Huwag kang mag-alala dahil hindi naman kita ipapakilala bilang anak ko. Mamumuhay ka sa mansyon bilang isang katulong, 'yun ang kasunduan namin ng lola mo. Wala dapat maka-alam na may anak ako sa labas dahil masisira ang imahe ko at ng mga Ferrer, naiintindihan mo?" Pahabol na saad nito kay Thelma pero wala lang siyang imik at marahang napatango.
Kung siya ang papiliin ay mas mabuting nandito siya mag-isa sa bahay na iniwan sa kanya ng namatay na ina dahil kaya niyang mabuhay mag-isa dito.
Bukid lamang ang kinaroroonan nila at mababait rin ang mga kapit-bahay nila na mahihingian niya ng tulong sa oras na kailangan niya. Pero ngayon na sumulpot ang isang lalaking sinasabing ama niya na hindi niya alam na buhay pa pala ay kinukuha siya para buhayin siya pero bilang isang katulong ng legal na pamilya nito.
Nag-impake na lamang siya ng kakaunting gamit niya sa maliit na basket at hindi niya nakalimutan dalhin ang nag-iisang litrato ng kanyang ina. Napahawak siya sa kwintas na hugis bilog at may naka-ukit na pangalan ng ina niya na nakasabit ngayon sa leeg niya para kumuha ng lakas ng loob.
'Ma, gabayan mo ako. Sana 'wag ka ng mag-alala pa sa akin kung nasaan ka man.' wika niya sa isip niya at sumunod na sa kanyang ama na nasa loob na ng sasakyan nito at kanina pa siya hinihintay.
ILANG TAON ang lumipas na nanilbihan nga si Thelma sa legal na pamilya ng kanyang ama at patuloy din niyang tinitiis ang mga mahihirap na utos ng kanyang step-mother at step-sister na animo'y tuwang-tuwa na makita siyang nahihirapan.
"Dad, pwede ba akong pumunta sa bar?" Malambing na wika ni Morissa sa kanyang ama na ngayon ay nasa harap ng telebisyon at nanonood ng isang soccer game habang nagkakape. Sa tabi naman nito ay ang kanyang ina na nakalingkis sa braso ng kanyang ama.
"Bente singko anyos ka na Morissa, pero hindi ibig sabihin na pwede ka ng pumunta sa kung saan-saan lalo na't hindi mawawala ang mga alcohol drinks doon," wika ng kanyang ama na nakatuon pa rin sa telebisyon. Napabusangot naman si Morissa at nakangusong tumingin sa ina para magpatulong sa pagpapaalam dito.
"Payagan mo na, Hon. Dalaga 'yan si Morissa, let her enjoy her life while she's still young," pangungumbinsi ng ina nito at hinilig ang ulo sa balikat ng asawa.
"Isa ka pa, Devy. Kinukunsinti mo pa ang anak mo kaya lumalaki ang ulo," seryosong tugon ng kanyang ama pagkatapos ay tumayo na."Matutulog na ko, walang lalabas."
"Dad!" Asik ni Morissa at napapadyak."Isasama ko po si Thelma para may magbantay sa akin kung sakaling malasing man ako," wika pa rin ni Morissa na ikinahinto naman nito at napatingin sa kwarto ni Thelma.
Samantalang napa-igtad naman si Thelma na nakikinig sa pinto ng kanyang kwarto dahil sa sinabing iyon ni Morissa.
'Bakit niya ako isasama? Panigurado na hindi ako papayagan ni Papa.'
Napahingang-malalim naman ang lalaki at tumingin sa kanyang anak na para ng iiyak sa pagmamaka-awa na hingin ang permiso niya. Dahil sa sobrang lambot ng puso niya para sa kanyang anak ay tumango na lamang siya dito na ikinapalakpak naman ni Morissa dahil sa tuwa.
"Yey! You're my best Dad!" Masiglang wika ni Morissa at tumayo para pantayan ang ama at yakapin ito nang mahigpit.
"Oo na! Tama na 'yan! Basta siguraduhin mo na uuwi kayong hindi susuray-suray dahil malilintikan kayo sa akin. Lalo na si Thelma," wika nito habang inaalis ang mga braso ni Morissa na nakayakap sa kanya at ma-awtoridad na binigkas ang huling pangungusap.
"Sure, Dad!" Nakangising sagot ni Morissa sa kanyang ama.
"Sige na, Thelma. Sama ka na sa 'kin habang pinayagan kang lumabas ni Dad! Maraming boys 'dun at drinks! Magpa-party tayo 'dun!" Masayang saad ni Morissa habang kinukumbinsi si Thelma na sumama sa kanya.
Malayo sa nakagisnan niyang trato nito ang pinapakita nito sa kanya ngayon. Dati-rati ay kahit sa party ng kaibigan nito ay hindi siya iniimbita man lang o sinasama dahil nahihiya raw ito na makasama siyang isang katulong lang at anak pa sa labas. Pero ngayon natutuwa siya na makitang parang sobrang gusto nitong sumama siya. Marahil ay nakapg-desisyon na ito na baguhin ang trato sa kanya dahil kahit papaano ay magka-dugo o magkaptid pa rin sila dahil iisa lang ang ama nila.
"Sasamahan kita, Morissa," nakangiti niyang saad sa kapatid na lumawak ang ngiti at nagtatalon dahil sa tuwa dahilan para mapa-kumpas sa ere ang kamay niyang hawak-hawak pa rin nito.
"Heto ang suotin mo," wika ni Morissa habang inia-abot kay Thelma ang isang itim na backless at isang skirt na puti na sobrang ikli. Napangiwi naman si Thelma dahil hindi siya kumbinsido sa isusuot niya pero nakita niyang nawala ang ngiti ni Morissa dahil sa nakita nito ang naging ekspresyon niya kaya napatango na lang siya at alanganing ngumiti habang kinuha ang binigay ni Morissa.
Lumawak ang ngiti Morissa nang sandaling tanggapin niya iyon at napapalakpak," Great! Now, i'm going to get dress and we're ready to go!" Puno ng energy na saad nito kaya napangiti na lamang siya habang pinagmamasdan ito palabas ng maliit niyang kwarto.
Rinig ang malakas na beat ng musika sa loob ng isang bar at may nakatayong dalawang matipunong lalaki sa entrance nito. Nahihiyang hinihila ni Thelma ang kanyang skirt na sa sobrang ikli ay hindi siya mapakali sa pag-aalalang biglang bumuka ito dahil sa hangin. Naramdaman niya ang biglang paghigit sa kanyang balikat ni Morissa kaya napa-angat ang tingin niya rito.
"Ba't para kang tuod maglakad?"
A/N:
Book cover was made by Knightlahots. Thank you!