***
Alex
"CCTVs caught you along with the victim, may kinalaman ba kayo sa pagkawala niya?" tanong ng isang detective sa akin. Nasa loob kami ngayon ng interrogation room ng kalapit na police station. Maica was declared missing yesterday and me, and Sky, were the lead suspects. Naintindihan ko kung bakit kami naging lead suspects kasi kami 'yong huling nakasama niya. Pero naniniwala si Tita na wala kaming kasalanan. But still, we insisted to be part of the investigation, baka sakaling may makuha sila sa amin.
"Wala po. Pagkatapos po naming mananghalian ay nagpaalam po siya na umalis na para magpacheck-up."
"Very well. Thank you for your cooperation, Mr. Rischon," pasalamat niya at saka nag-alok ng kamay. I received his handshake at saka niya ako pinalabas sa kwarto. Pagkalabas ko ay agad kong nakita si Sky na tahimik na nakatayo sa isang sulok. Nandito rin si Tita na pilit nagpalabas ng ngiti kahit sa kabila ng pinagdaanan niya.
"Salamat sa kooperasyon, Alex."
"Walang anoman po. I'm just trying to help." Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Tita ay agad kong tinungo si Sky na kanina pa nananahimik. Nakasandal lang siya sa pader habang nakapamulsa. Nakapikit din ang mata niya, but something caught my eyes. Galit ba tong lalaking to? Ba't nagsasalubong kilay niya? "Okay ka lang? Ba't parang wala ka sa mood?"
Sky opened his right eye at saka ako tinitigan. Para tuloy siyang nagalit sa akin dahil sa paraan ng pagtitig niya. "Don't mind me." Eh di ikaw bahala. "Pwede na ba tayong umuwi? This place is making my head hurts," hiling niya sa kalmadong boses pero pansin ko pa rin ang bahid ng galit dito.
Ano ba kasi ang problema ng lalaking 'to? Malala pa sa babae kung mag-mood swing.
"Sige. Magpapaalam muna ako kay Tita." At saka ko tinungo si Tita na nakaupo lang sa gilid habang hawak ang cellphone. "Tita?" tawag ko at saka siya napatingala sa akin. I saw tears from her eyes na agad niya pinunasan. Pansin ko rin ang picture ni Maica na naka-display sa phone niya. "Mahahanap natin siya, Tita. Tiwala lang."
Napangiti siya. "Salamat, Alex."
"Aalis na pala kami, Tita. Sumasakit kasi ang ulo ng kasama ko," paalam ko na tinanguan niya.
"Sige sige. Mag-ingat kayo."
"Opo Tita."
***
Kakadating lang namin sa boarding house, galing police station. Nasa may sala kami ngayon ni Sky kasama si Lola Vemine.
"Kumusta ang imbestigasiyon?" tanong ni Lola.
"So far, wala pa rin pong lead ang mga pulis kung saan magsimula sa paghahanap. Pero Tita is handing out fliers para mas mapadali ang paghahanap," sagot ko.
"That's because they were blinded and manipulated," biglang paratang ni Sky. Napatingin ako sa kanya, pati na din si Lola.
Akala ko ba natutulog siya?
"What do you mean by blinded and manipulated?" kunot-noong tanong ko. Sky opened both of his eyes at saka umupo nang maayos.
"Habang nag-ccr ako kanina sa police station, I accidentally eavesdropped on a conversation between a Police Head and this man in a tuxedo," kuwento niya, pero hindi ko pa rin makuha ang pinupunto niya.
"At ano naman ang narinig mo?"
"After the tuxedo guy handed out an envelope, I heard him said, 'No one should know.'"
"So, pinupunto mo that that has something to do with Maica's disappearance?" pagkokompirma ko at saka siya tumango.
"Ewan ko, Sky, but how sure are you?" nag-aalalang tanong ni Lola Vemine,
"Measuring the certainty is not the focus here. What I meant is that we have one tiny clue to what really happened to Maica. After all, suspecting is part of the investigation," pagpupunto niya na sinang-ayunan ko.
"Wait, Sky, you're not saying that you're going to investigate them right?" Hindi ako nakatanggap ng sagot mula kay Sky, instead, he went back from his position earlier - nakapikit na tila nagpapanggap ng tulog.
"Mabuti pa't magpahinga muna kayo," mungkahi ni Lola na siyang sinang-ayunan ko.
Tumayo na ako at saka naglakad pabalik sa kwarto. I didn't mind leaving Sky there, total hindi naman kami parehas ng kwarto. Pagkadating ko sa kwarto ay agad akong napahiga sa kama. I stared at the ceiling na tila hinahanap doon ang maaaring makapagdadala sa amin sa kinaroroonan ni Maica. But then, something came into my mind.
"What if Sky is right?" tanong ko sa sarili ko. "Tsk! 'Di bale na nga. Itutulog ko nalang to baka makakuha ako ng clue sa panaginip ko." Agad kong pinikit ang mga mata ko at saka hinintay ang sarili na makatulog. Pero bigla nalang akong napamulat nang may sumagi sa utak ko. "Panaginip." Dali-dali kong kinuha ang notebook ko sa bag at ballpen at saka tinungo ang mesa. I turned on the table lamp at saka binuklat ang notebook.
"What are you doing?" biglang tanong ni Sky, na nagpatalon sa akin sa gulat. Napalingon ako sa kanya na nakatayong pa talagang nakapamulsa sa may pinto.
"Trying to find Maica."
"With a notebook and a pen?" asar niya pero inirapan ko lang siya. "Just kidding," bawi niya at saka naglakad papalapit sa akin. "So, what do you have?" tanong niya.
"This might sounds crazy, but I believe that the dream I had few days ago has something to do with Maica's."
"At anong panaginip naman 'yon?"
"It was Maica. She was wearing our school uniform but she's covered in dirt and traces of blood. Sinubukan ko siyang kausapin, pero tanging mga numero lang ang mga sinasagot niya. Random numbers," kuwento ko.
"And what are those numbers?"
I grabbed the pen at saka tinitigan ang notebook na nasa harapan ko. I focused myself to remember the numbers she said in my dreams. 18...9...3...11... "18, 9, 3, 11," pag-uulit ko. Agad ko itong sinulat sa notebook habang napaupo naman si Sky sa tabi ko.
"Those are not just numbers. It's a message," pahayag ni Sky na siyang ikinataka ko.
"Naniwala ka agad na may something ang panaginip ko sa pagkawala ni Maica?"
"I don't totally believe in you. What I'm doing is utilizing every clues we have."
Utilizing all the clues we have...
"Rick?" takang sabi ni Sky habang nakatitig sa dinecipher naming message. "There's no doubt that it's a name," dagdag niya na sinang-ayunan ko. But who is Rick? They are millions of Rick around the world?! How are we going to find the right one?! "This is impossible," puna ni Sky. Napahilamos ako ng mukha nang malaman kong walang patutunguhan ang ginawa ko.
"Let's just rest and continue later," abiso niya at saka ako tumango bilang pagsang-ayon. He tapped my shoulder at saka siya tumayo at umalis papunta kwarto niya. Ako naman ay nakaupo pa sa mesa habang tinititigan ang notebook na may nakasulat na 'Rick'.
Who are you, Rick? And how are you related to Maica?
"Argh! Makaligo nga." Agad akong tumayo at saka kinuha ang tuwalya. Walang gana kong tinungo ang banyo at saka pumasok dito. I removed all my clothes and all was left was my bare and naked body. I turned on the hot shower at saka hinayaan ang mainit na tubig na basain ang katawan ko. The heat instantly soothed my body and calmed my mind.
Ugh! I really need this!
After 15 minutes ay natapos nga ako. I already wore my outfit and was about to go back to the table, when a loud cheers and applauses caught my ears. Dahil curious ako, tiningnan ko ito mula sa bintana at nalaman kong si Richard Osaka lang pala.
Richard Osaka was the father of that Trisha girl na nagpabugbog kay Maica, and was known as one of the richest businessman in this country. He's also the benefactor of some residents here in our town kaya ganoon na lamang ang kasiyahan nila na makita ulit siya. Pero lingid sa kaalaman nila na miyembro siya ng isang sindikato na nagpapalaganap ng droga sa buong bansa. No one dared to arrest him, because of his connection and influence. It seemed that his living his so-called dream life.
"Damned ass, Rick," mura ko sa lalaking nakangiting kinakawayan ang mga nagpapalakpakan at naghihiyawan na mga tao. Tsk. Pakitang tao talaga. I continued to dry my hair with a towel at saka ako naglakad pabalik sa mesa kung saan nakalagay ang notebook. Pero bigla ako napatigil nang maisip ko muli ang sinabi ko.
"Damned ass, Rick," pag-uulit ko hanggang sa mag-sink in sa akin ang sinabi ko. Mabilis akong napatakbo sa kwarto ni Sky at kumatok dito. After a couple of knocks ay bumukas nga ito. I instantly entered the room and paced anxiously back and forth.
"What is it, Alex?" tanong ni Sky habang ako ay napapatingin pa rin sa lalaking nasa kalsada sa baba, na walang tigil kakakaway sa mga tao, habang suot-suot ang mapanglinglang na ngiti.
"I think I knew who is Rick, Sky," anunsiyo ko.
"Who?"
Nilingon ko siya, sabay sabi, "It's Richa-" Hindi ko na natapos ang deklarasiyon ko nang makita ko si Sky na tuwalya lang ang suot. His wet black hair matched his muscular fair skin, with droplets dripping from them.
So~ hot!
"Staring again?" sambit nito na nagpabalik sa akin sa katinuan ko. I tried to refocus and was about to say something when he interrupted. "Let me wear clothes first. It might help you focus more."
"What?!" hindi ko makapaniwalang sigaw at bigla nalang uminit ang pisngi ko. Here we are again! Umupo nalang ako sa sofa kahit hindi niya ako niyaya. Rinig na rinig ko pa rin ang sigawan at palakpakan sa labas.
By the way, ano bang ginagawa ng lalaking 'yan dito?
"Shall we proceed?" tanong ni Sky na nagpalingon sa akin sa kanya. He's wearing a loose white shirt and a paired of short pants. He also had this messy hair that matched his personality. "Am I that attractive to be stared at?" dagdag niya na siyang ikinainis ko.
Ang yabang talaga ng lalaking to! Yabang~!
"Sorry. By the way, ano nga pala ang sasabihin mo?"
Kahit na sobrang inis ay napabuntong-hininga nalang ako, tanda ng aking pagkatalo. I looked at him, and this time, I never showed him a hint of any amazement na palaging kong pinapakita kapag nagagwapuhan ako sa kanya. "I know who's Rick is." Napaupo siya sa sofa na nasa tapat ko at saka napatingin sa akin na tila interesado sa susunod kong sasabihin. "It's Richard Osaka."
Tatlong magkakasunod na katok ang gumulat sa aming dalawa dahilan para maputol kami sa pag-uusap. We waited a few seconds for th- "Sky? Nandyan ba si Alex?" sigaw na tanong ng isang matandang babae mula sa kabila ng pinto. It's Lola Vemine.
I decided na ako nalang ang magbukas para diretsahan nalang kung may itatanong siya sa akin kung bakit nandito ako sa kwarto ni Sky. Pagkadating ko sa pinto ay agad kong hinawakan ang doorknob at saka pinihit ito. Dahan-dahan ko itong hinala para buksan at makaharap ang taong naghihintay sa labas. Nang tuluyan ko nang mabuksan ang pinto ay bumungad sa akin ang nakangiting mukha ni Lola Vemine.
"Sabi ko na nga ba," bati nito na siyang nagpainit ng pisngi ko. "Siya nga pala, gusto ni Richard Osaka na makausap ang isang estudyante na nag-aaral sa eskwelahan na sinusuportahan niya, para magbigay ng scholarship."
"Why now? Dapat kung may plano pala siyang ganyan, dapat n'ong bago pa magsimula ang klase," takang tugon ko.
"Hindi ko alam eh. Kausapin mo nalang siya, kasi ikaw ang hinahanap niya," abiso ni Lola.
Tumango ako. "Pag-iisipan ko po, La."
"Sige, maghihintay lang kami sa baba."
Tumango ako sa ikalawang pagkakataon at saka siya umalis. Isinara ko ang pinto at saka napatingin kay Sky na kanina pang nakatingin sa akin. "What is it?" tanong nito nang makalapit ako sa kanya. Umupo ako sa kinauupuan ko kanina at saka siya hinarap.
"Naghahanap si Richard Osaka ng scholar at gusto ni Lola na ako 'yong makakuha nito."
"It is Indeed a great opportunity, but do you smell something fishy?"
Kumunot ang noo ko. "Fishy?" takang tanong ko sa kanya at saka siya umupo nang maayos.
"Think about it, the dream told us that it was this Rick that has something to do with Maica and luckily, Rick is the nickname of Richard Osaka, who is the father of Trisha Osaka na-"
"Nagpabugbog kay Maica," dugtong na singit ko. "And he wants me as his scholar para mapilitan akong itago kung ano man ang alam ko tungkol sa pagkawala na Maica, dahil ako ang tatanawing masama kapag inakusahan ko ang lalaking nagbigay sa akin ng scholarship."
Napasandal si Sky na tila sinang-ayunan ang naging pahayag ko. "It all made sense now. Naaalala mo pa ba 'yong lalaki na nagbigay ng sobre sa Police Head ng station kanina?" tanong niya at saka tumango bilang sagot. "Nandito siya."