MIRA P.O.V.
"Nak? Ba't ang lungkot mo?"
Napatingin ako kay mama sa harapan ko. Mata lang naman ang gumalaw sakin. Nanatili pa din akon nakayuko dahil kumakain ako ng french fries.
"Ahh wala naman ma. Iniisip ko lang yung code na ilalagay ko mamaya."
Palusot ko nalang.Hanggang ngayon kase iniisip ko pa din yung sinabi ng ahas na yun. Ako ba kase gusto niyang iparating? Pinapag over think niya pa `ko pwede naman niya ko diretsuhin. Ayoko talaga sa kaniya. Nakita kong kumunot ang noo ni mama.
"Akala ko ba ikaw ang pinakamagaling sa inyo pagdating sa code `nak?"
Inilapag ko ang isang french fries na isusubo ko dapat atsaka pinag-intertwin ang kamay ko habang nakapatong sa lamesa.
"Medyo nakakalito kase ngayon ma. Maraming iba't ibang site na papasukin."
"Panong site? Diba code lang naman ng code ang ginagawa niyo?"
Napakamot ako ng ulo sa sinabi ni mama. Iba kase ang profession ni mama eh. Former nurse kase siya.
"Hindi naman kase ako web developer ma na puro code lang ang aatupagin. Halos parehas lang naman ang ginagawa ng web developer at I.T. specialist pero dahil mas mataas ang proffession ko, may mga network din kaming inaasikaso atsaka may iba din kaming ginagawa na hindi ginagawa ng web developer”
Tumango tango si mama sa sinabi ko. Akala niya kase basta computer ang hawak pare pareho lang ng trabaho. Siyempre may iba ibang category ang paghahawak ng computer. Just like a doctor right. Pag nakaputi ka doctor agad ang tawag sayo kahit nurse ka lang naman. Kahit surgeon ka tinatawag ka nilang doctor. It is completely different.
"Ahh ganon pala yun. Eh `nak diba web developer din yung nag aayos ng mga papeles or nag eedit ng mga documents ng mga pasyente o kaya yung nga death certificate sa iba't ibang bansa?"
Pumikit ako at umiling. Sabi na talagang napagkakaisa isa yung mga trabaho basta computer ang usapan eh.
"Hindi yun web developer ma. Hindi din siya I.T. specialist. Ang tawag naman sa kanila ay DATA ANALYST. Sila yung nga nagaayos ng information or data ng isang tao. Encoder din sila pero lahat yun ay papasok sa information kase may mga dapat silang itransfer o di kaya naman ay icompute. Pwedeng makapasok sa trabaho na yan ang mga hindi tapos ng I.T. or iba ang course."
Napatango tango muli si mama. Yan ang gusto niya eh. Yun madami siyang nalalaman.
(DISCLAIMER: Lahat ng detail na nilagay ko dito about I.T. specialist,Web developer and data analyst ay base mismo sa paliwanag ng mga kamag anak kong nasa proffessions na yan o yan mismo ang trabaho nila. I apologizr sa mga makikita niyong mali dahil yung iba diyan ay dinagdagan ko nalang.)
"Ahhh. Hindi kapa ba aalis? Baka nagaantay na si Irene?"
Sabi ni mama at sa pagkakasabi niya non ay saktong may bumusina sa labas. Malamang si Irene na yun. Sinundo pa talaga ako.
"Ohh ayan na pala si Irene. Nagdoorbell na."
"Sige po ma ako napo magbubukas."
Bumaba ako at pinagbuksan ng gate si Irene. Pagbukas ko ay nakangiti ito.
"Anong karapatan mong pumunta sa bahay ko?"
"Sinusundo kita. Wag ka ngang pakipot Mira."
Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Ano daw?Pakipot ako?
"Hindi ko sin—"
"Irene, anak. Halika pumasok ka at magkape ka muna."
Hindi natapos ang sasabihin ko ng biglang sumingit si mama at kinuha ang kamay ni Irene sabay hila papasok.
"Sige po tita."
Ngiting sambit naman ni Irene. Ano ba yun?Nangaasar ba siya? Dagdag problema pa `tong babae na toh eh. Well as if naman may magagawa ako. Eh si mudra na ang nagdesisyon. Isasara ko na sana ang gate pero may biglang nagtakip ng bibig ko at sa isang iglap ay nasa likod na ko ng bahay. Nasa garden na ako.
Dahil sa sobrang pagkabigla ay nasampal ko ang sarili ko. Baka kase kako nananaginip lang ako. Pero wala naman nangyari. Balak ko sanang maghilamos dahil may gripo naman dito kaya lang kase nakaayos na ko. Baka masira yung mascara ko eh.
***********
AUTHOR P.O.V.
Lumingon lingon ang dalaga sa hardin at katulad ng nangyari kagabi ay walang tao. Napagdesisyunan na lamang ni Mira na bumalik sa bahay. Naisarado naman niya na ang gate bago siya mapunta sa hardin. Hindi tuloy alam ng dalaga kung nababaliw na ba siya. Papano nga naman ba kase siya mapupunta sa hardin ng walang tao at isa pa ay may humawak sa bibig niya.
Umiling iling nalang siya sa kaniyang mga naiisip at babalik na sana sa bahay ng biglang may mga alitaptap muling sumulpot. Nagtaka ito kung saan galing ang alitaptap na yun. Pagharap niya sa kaniyang likod ay nanlaki ang mga mata niya dahil nakacross arm na nakangiti si Beomyeuz sa kaniya.
Lumingon lingon muna ito sa kaniyang paligid upang siguraduhin na walang tao atsaka lumapit ng bahagya kay Beomyeuz.
"Anong ginagawa mo dito? Umagang umaga lumalantad ka ditong ahas ka?"
Mariin na bulong ni Mira pero nakatingin lang sa kaniya si Beomyeuz.
"May sagot kana ba sa tanong ko?"
"SHHHH!!"
Pagsaway ni Mira at hinawakan ang bibig ng ahas.
"Wag kang maingay. Umalis kana nga."
Mariin na bulong ulit ni Mira habang hawak hawak pa din ang bibig ng ahas para pigilan itong magsalita. Hindi naman makapaniwala si Beomyeuz na kayang gawin ito sa kaniya ng dalaga pero natutuwa siya na hindi ito natatakot sa kaniya kaya pilyo niyang tinanggal ang kamay nito sa kaniyang bibig.
"Hindi ako aalis dito hangga't hindi nasasagot ang aking tanong."
Hindi na alam ni Mira ang kaniyang gagawin dahil ang lakas talaga ng boses ng binata. Gusto niya itong sikmuraan pero hindi pwede.
"MIRAAAAA!!'
Tawag ni Myrabelle sa kaniyang anak. Mas lalong na-frustrate ang dalaga na nag-ngingitngit na ang mga ngipin dahil sa sitwasyon niya ngayon.
"Umalis kana!"
Lumalabas na ang ugat nito sa leeg sa sobrang inis. Mas lalong nainis ito ng umiling lang ang binata ng nakangiti.
"MIRAAAAA!"
"Op...Opo maaa eto naaa!"
Sambit ni Mira. Hinarap niyang muli ang lalaki.
"Makinig kang mabuti. Pupunta na lang ako doon. Pupunta nalang ako mamaya kaya umalis kana."
"MIRAAA SINONG KAUSAP MO JAN!!?? NAGAANTAY SI IRENE DITOOO?!"
Pagtawag muli ng ina niya kaya mas lumaki ang mata nito at tinutulak na si Beomyeuz para umalis pero walang effect.
"Talaga?"
Asar na asar na ang dalaga dahil parang balewala lang sa lalaki na may makakita sa kaniya samantalang siya mismo na tao ay nag iingat na may makakita kay Beomyeuz.
"Oo na. Oo na!"
Mariin at naiinis na bulong ng dalaga.
"Papano kapag hindi ka nakapunta?"
Nakangiting tanong nanaman ni Beomyeuz. Sa sobrang pagkataranta ay di na alam na ni Mira ang mga pinagsasasabi niya.
"Kainin mo ko ng buhay. Yan ang kasunduan. Kapag di ako nakapunta ikaw mismo pumunta dito at kainin mo ako ng buhay. Okay kana? Umalis kana bilisan mo!"
Namamawis na ang noo ni Mira sa halo halong emosyon sumalit nginitian lang siya ng binata at nag okay sign sa kaniya.
"Sige binibini. Ikaw ang nagsabi niyan. Aalis na ako. Paalam!"
Nakangiting wika nito kaya nakahinga na ng maluwag ang dalaga. Napahawak pa ito sa tuhod niya sabay punas ng pawis sa noo dahil nanginginig siya. Nang mahimasmasan ay tumalikod na siya para sana pumasok na sa bahay ngunit pagharap niya naman sa kaniyang likuran ay nakita niya si Irene kaya tumibok ng napakabilis ang kaniyang puso.
"I.. Irene. K-kanina kapa ba jan?"
Mas lalo siyang kinabahan dahil seryoso ang mukha ni Irene na nakatingin sa kaniya. Halos kapusin na siya ng hangin sa pag iisip na baka nakita ni Irene yun.
"Okay ka lang? May masakit ba sayo? Ba't nakahawak ka sa tuhod mo?"
Biglang lumapit si Irene at chineck ang tuhod ni Mira. Bigla namang nqpahinga ng malalim si Mira dahil akala niya talaga ay nakita ni Irene yun.
"Wala naman ahh. Alam mo halika na. Ubusin mo yung kape mo doon dahil nagpadeliver ako ng foods."
"Sig... Sige."
Hinawakan ni Irene ang braso ni Mira atsaka naglakad na. Lumingon pa ng isang beses si mira sa hardin kung saan naroon si Beomyeuz kanina. Napansin niya rin na wala na ulit ang mga alitaptap kaya nagtuloy tuloy na siya sila sa paglakad.