MIRA P.O.V.
"Alis na po ako, ma"
Sambit ko at isinukbit na ang shoulder bag na dala ko. Ito naman si mama tumataas taas pa ang kilay. Hindi ko naman inaano.
"Sinasabi ko sayo Mirasol. Umayos ayos ka. Wag kang magpapagabi loko makakatikim ka sakin."
Ladies amd gentlemen, I gladly introduce to you, my mother. Inaano ko ba toh? Kelan ba ako nagpagabi? Ito si mama parang araw araw may regla.
"Opo. Di naman po talaga ako nagpapagabi eh. Magtetext nalang po ako sa inyo pag gagabihin ako."
"At bakit ka naman gagabihin aber?"
Bakit kaya sa tuwing aalis nalang ako ganito lagi si mama. Napakadaming tanong. Dinaig ko pa angmag aapply sa trabaho eh. Ano paba? Malamang pag nag over time ako. Alangan namang suwayin ko ung boss ko kung pag over time-in ako. Tinotoyo nanaman itong si mama eh.
"Siyempre, ma pag napaover time ako. Malay ko ba kung gagabihin ako. Minsan madaming trabaho eh. Hindi naman kami ang magdedesisyon sa ipapatrabaho samin. Siyempre sila."
Katwiran ko. Bakit totoo naman ahh?. Tapos ayan nanaman siya. Naniningkit nanaman yung mga mata kahit wala naman akong sinasabing kasinungalingan dito.
"Ano ba yang boss mo?"
"Tao, ma. Siyempre."
Umamba ito na para bang papaluin ako kaya napasalag ako agad. Nagtatanong siya eh kung ano boss ko edi tao. Ano paba?
"Wag kang namimilosopo Mirasol ha. Ibig kong sabihin babae ba o lalaki?"
"Linawin mo kasi ang itinatanong mo, ma. Pero ulyanin kana, ma. Sinabi ko na yan sayo ilang beses na ahh. Diba sabi ko babae."
"Aba! Malay ko ba kung nagpalit na kayo ng boss."
"Naririnig mo ba sinasabi mo ma? Kompanya yun ha, kompanya. Sinong tanga namang magreresign ng basta basta sa magandang kompanya tapos ang taas pa ng posisyon. Utak mo talaga, ma eh minsan di ko maintindihan."
Paliwanag ko. Nakailang beses ko ng sinabi yun eh. Para na kong tanga paulit ulit nalang sinasagot. Tapos sa susunod niyan pustahan tayo, magtatanong nanaman siya.
"Ah basta! Wag kang magpapagabi."
"Ma, talagang gagabihin ako kakadaldal mo d'yan. Late na nga ko eh tapos ayaw mo pa ko paalisin?"
"Kasalanan kopa?"
"Talaga!"
Wika ko sabay layas. Bahala siya magsisigaw d'yan. Di ko alam saan galing yan si mama eh. Pinaglihi ata sa machine gun yan eh.
Naglalakad ako ngayon. Oo naglalakad malamang. Alangan namang lumilipad. Siyempre naglalakad ako tapos hahanap na `ko ng taxi ngayon dahil late na ko niyeta na yan. Di kase mapigil bunganga ni mama eh yan tuloy. Tatarayan nanaman ako ng boss kong parang sinapak ang nguso sa sobrang pula.
"Ano ba yan! Putcha ang tagal!"
Sambit ko sa sarili ko. Ang tagal naman ng taxi. Wala namang traffic. Masyado sigurong nagtitipid sa gasolina mga driver ngayon. Nakakainis! Pati ba naman trycicle wala? Kahit trycicle nalang sana eh.
"Manong, manong, manong. Heyyy huminto ka puniyeta!"
Walang hiya hindi ako hinintuan pero buti may isa pa.
Nakachamba ako. Buti pinasakay ako. Sinabi ko na agad yung pupuntahan ko pero ang bagal magpaandar.
"Manong, mas mabagal pa tayo sa pagong. Pwede bang pabilisan naman?"
"Aba, ma'am hindi naman ho pwede yun. Madidisgrasya tayo niyan."
"Sige na manong. Sige dadagdagan ko bayad. Mga 500 dagdag ko."
"Ang totoo kase niyan magpapagasolina nalang po ako ulit mamaya hehe. Sige po."
At binilisan niya na nga ang pagdadrive. Mga tao nga naman.
*********
Inabot lang naman kami ng ilang minuto at nakarating na kami agad. Lumabas muna ako bago inabot yung 300. Pwede na `yan.
"Ma'am. Kulang po ito. Usapan natin dadagdagan mo ng 500."
"May sinabi akong ganon? Kuya baka naghahallucinate ka?"
"Ma'am sinabi mo yun eh."
"Hindi ko sinabi yun kuya pero para matahimik kana, sige sayo na `tong 50."
Wika ko sabay alis. Ano siya special child? Magsasayang ako ng 500? Kung tutuusin nga dapat 100 lang yun eh. Lapit lang naman ng bahay pero late na kasi ako eh. Pero di naman talaga ko naglalakad. Masyado siyang malayo pag nilakad pa pero pag sumakay malapit lang.
Kakadaldal ko sa inyo hindi ko namalayang dire diretso na pala `kong pumasok dito sa office.
"Ms.Sanchez late ka nanaman!"
Napatayo ako noong bigla nalang sumulpot tong miss nguso na toh.
"Ma'am! Ma'am I'm sorry I am late. Traffic po kasi."
Biglang sulpot din ng lalaki dito. Paulit ulit nalang yang traffic na yan. Kelan ba hindi naging traffic ang dahilan niyan?
"Ahh yes. It's okay Mr.Roel. You may sit now."
Ohh diba. Pag yung crush niyang pangit na mas late lagi kesa sakin nagpapacute pa siya imbis na pagalitan. Sarap nilang pag untugin dalawa eh.
"Now Ms.Sanchez. Why are you late?"
"Ahmm, kase ang tagal ng sasakyan ma'am."
Natawa ito sabay tingin sakin ng matalim. Dukutin ko mata mo diyan eh. Hindi ko talaga alam kungbakit ako lagi pinag iinitan nito. Hindi yata kasi matanggap na mas maganda ako sa kaniya eh.
"What kind of reason is that Ms.Sanchez?"
"Ma'am yan ang totoo. Bakit si Mr.Roel na mas late sakin hindi mo pinapagalitan?"
Natauhan naman ito at nilinis ang kaniyang lalamunan. Halatang guilty eh.
"Kami na ang bahalang mag usap doon."
"Anong kayo? Bakit ako pinapahiya mo ma'am? Baka gusto mong makarating ito kay secretary. Irereport kita ma'am baka kala mo. Di ako natatakot sayo."
Pagbabanta ko. Gagawin ko talaga `yon kung hindi siya magtitino. Nilingon nito ang mga kasamahan ko at nakitang nakatingin lahat samin kaya alam niyang nakita nila lahat ang nangyare.
"No need Ms.Sanchez. You may sit now."
Di na `ko sumagot at umupo na `ko diretso. Bago ako umupo tinarayan ko siya ng matalim. Yabang yabang kala mo siya yung nagpatayo nitong building. Hambalusin ko pa siya sa harap ng crush nuyang panget eh.
"Tapang mo HAHAHAHA."
Bulong ng chismosang si Irene. Feeling close kong kaibigan.
"Wag niya `ko masyadong tinatarayan dahil sa crush niyang panget. Bagay sila. Parehong panget."
Natawa naman ito sa sinabi ko. Loka yan eh. Di mo malaman kung may saltik ba o abnormal talaga. Ano kayang nakakatawa dun?
"Alam mo Mira? Ang ganda ganda mong babae. Pang diyosa ang kagandahan mo pero daig mopa tambay sa kanto pag nakipagsagutan."
Tinaasan ko naman ito ng kilay sabay nilingon.
"Close tayo?"
"Siyempre joke lang yun. Ikaw naman di mabiro."
"Di ka kase mukhang nagbibiro eh. At isa pa di tayo close para biruin moko ng ganon."
Singhal ko sa kaniya. Umakto naman ito na parang sinasabing sinarado niya na ang zipper ng bunganga niya. Magbibiro na nga lang yun pang di kaaya aya sa level ng friendship. Di ko nga close yan eh.
**********
Mabuti nalang at wala gaanong trabaho kaya maaga kaming nakapag out. Kung tinatanong niyo ang trabaho ko, I.T SPECIALIST po ako. I.T. kase ang course ko kaya noong nag apply ako nilagay nila `ko sa posisyon na yun.
"Mira, sabay na tayo."
"Di pwede. May pupuntahan pa `ko."
Masungit kong sagot. Pupunta ko sa tambayan ko eh. Maaga pa naman. Di magagalit yan si mama.
"Ahh ganon ba? Sige bukas nalang, bye."
"Ghe."
Naglakad na ko at pupunta ko sa kweba na kinaaaliwan ko. Ang ganda kase. Para siyang secret cave kase nakatago siya.
Para siyag garden sa labas kung titignan kase maraming bulaklak tapos sa gitna non merong butas. Tapos sa likod ng butas na iyon, doon yung kweba. Doon ako tumatambay pag gusto kong magrelax.
So nandito na ko ngayon sa may parang garden tapos sumusuot na ko sa may butas. Mabilis naman akong nakapasok at tumambad na sakin ang ganda ng kweba.
Grabe kahit paulit ulit akong pumupunta dito di ako nagsasawa. Para kaseng diyosa ang nakatira dito eh. Feeling ko tuloy diyosa na ako. Umupo muna ako dito sa gilid at nilabas ang mga dala kong chichirya.
Di ko alam kung multo ba yun pero lagi nalang na pagpupunta ko dito feeling ko may nakatingin sakin. Di naman ako natatakot eh. Feeling ko lang may nakatingin sakin. Siguro nagagandahan yung multong yun o kung sino man yun.
Isinandal ko ang aking likod sa pader tsaka kinain ang chichirya atsaka kinuha ang cellphone ko at nanonood ng k-drama habang kumakain.