"...the heck?!", I shouted as I look around me. I can see a lot of trees and grasses. Maybe I am just imagining things? Since I've been stressed since last week.
My mind can't take it all inside. Gosh.
But nah,boy it is freakening true!
"Oh my god.." , mahina kong saad. "What in earth just happen?!", I panicly said.
"Did that weird guard witchcraft me?!", I started to talk to myself since there's no one here. "I can't believe what's happening.."
I started to freak out. My mind started to imagine a lot of things.
Once again, pinaikot ko ang mga mata sa paligid. I can say by just looking at the trees and by just the presence of the air, I can really say that I am in a forest.
"Think Charm. Think. You're good at it, right?" Halos baliw kong pagkausap sa sarili.
"Nice name."
Nanigas ang buong katawan ko kasabay ang paglaki ng mata nang may nagsalita sa likod ko. Not to mention that it sounded like a man! I'm not panicking, of course, I'm not, it's not like I'm somewhere in a forest! With a guy!
Unti-unti akong lumingon sa pinanggagalingan ng boses. Only to know na sobrang lapit ng mukha nito sa akin. Agad ko itong tinulak. Humalakhak ito ng makitang nakahanda ako sa paglaban.
"Chill, woman", nakangisi niyang saad.
"Chill your face. Where am i!? And who are you?!", galit kong tanong sa hampaslupang ito.
"Uh. I can't answer that questions. Next please.", mayabang niyang saad habang nakapasok sa bulsa ang mga kamay.
Madrama kong pinikit ang aking mga mata. That's it! I'm done! Dahan-dahan kong ibinuga ang aking hininga. " What is happening, mister?" , mas mahinahon kong saad. Napangisi sya sa biglang pagbabago ng boses ko. Umiling- iling ito nang makitang sumimangot ako sa pag-ngisi nya kanina.
Napatalon ako ng tumindig ito ng maayos bago naglahad ng kamay sa'kin.
" Welcome to the Bizarre Forest"
"....Charm"
Napataas ang kilay ko ng bigla na namang sabihin nito ang maganda kong pangalan. "Who the hell are you?", saad ko dito habang masama ang tingin. Tiningnan ko ito mula paa hanggang ulo.
Nakangisi na naman itong nakatingin sakin atsaka ginaya ang ginawa kong pagtingin sa kaniya mula ulo hanggang paa. Napa-postura agad ako ng parang lalaban nang bigla itong umambang maglalakad patungo sakin. Napahalakhak ito ng makita na inulit ko ang ginawa ko kanina. Amused itong nakatingin sa akin.
"Alam mo Miss Charm, I'm not here to hurt you", natatawa niyang saad.
Lumakad siya papunta sa akin kaya naman umatras rin ako. Tinaas niya ang kamay niya sa akto kong iyon sabay sabing, "Infact I'm here to guide and help you to get out of here. That's what you want, right?" Nakangising saad niya.
Nakuha nito ang atensiyon ko dahilan upang mabilis na nangunot ang noo ko. Sa pag-iisip, kung siya ang guide ko dapat lang akong maging mabait sa kaniya para makalabas agad dito sa lugar na ito. I smiled as I think of that. Uh-huh.
This time, ito naman ang nangunot ang noo sa pag-ngiti ko. Hindi kalauna'y nagsimula ng ngumiti sa akin.
'Parang tanga'
"Ikaw ba iyan Manong Guardie?" Nagtataka kong tanong. Mala'y ko bang iisa lang sila. Nakakatakot pa naman 'tong lugar na 'to. Biglaan na lang nawawala at napapalitan ng isang lugar.
'At 'yong pinakaayoko pa'
Lumaki ang mata nito sa katanungan ko. Sa pagkalaki ng mata'y unti-unting ngumiti at hindi kalauna'y tumatawa na. Napahawak pa ito sa kaniyang tiyan sa kakatawa. Napabusangot ang mukha ko.
Wala naman akong ginawa or sinabing nakakatawa ha?
"You're funny." Natatawa pa rin niyang saad sa akin. Tumaas naman ang dalawa kong kilay doon.
"I'm not a clown, for your information, mister." Mataray kong saad.
"Trust me, you are further from one." Naka-lipbite niyang saad sa akin.
I glared at him automatically. I knew it! He's a maniac! Baliw tsaka manyak!
Nilapitan ko ito at tiningala since matangkad siya sa'kin ng ilang inches. "Excuse me, hindi ako ganoong babae." I rolled my eyes at him after saying those words.
Napatanga siya sa akin ng sinabi ko iyon. Ano? Tingin niya ba'y bayaran akong babae? At magpapaharot kung kani-kanino? Porket maganda ako ah.
Humagikhik ito ng makarecover. "Miss, I'm just here to guide you and help you. And also to give you a lesson."saad niya sa akin.
I remember that I didn't do anything wrong. Well, that's what I remember. I guess?
Tinarayan ko na lamang ito. "Okay that's enough. In this sickening forest, we need a place to stay and foods to eat. Provide me those." sabi ko habang nagsisimula ng maglakad.
He crossed his arms with another while staring at me. "In this forest, you will provide that on your own."
Napatingin ako sa kaniya. Lumapit agad ako upang maklaro ang narinig. "Did I hear you say that I, me, is the one who have to provide and get foods and place for us?" tanong ko. Tinuro ko pa ang sarili ko kung tama bang ako ang sinasabihan niya.
Ganun na lamang ang galit ko ng tumango ito. Masamang tingin ang sinukli ko sa kaniya. "How am I supposed to do that thing?" nag-hehisterikal kong tanong.
"Of course, we will find a place to stay for the night but then you will be the one who will find it. Also get foods, I'm hungry." Saad niya bago tumalikod sa akin at maglakad papunta sa kagubatan.
Inis akong sumunod sa lalaki. Makalipas ang ilang minutong paglalakad, may tanong na pumasok sa isip ko na hindi pa rin nasasagot ng lalaki.
"Tell me your name", maarte kong utos.
Huminto ito sa paglalakad kaya naman muntikan ng mabunggo ang ulo ko sa likod nito. Nakabusangot ang mukha at nakapameywang ang itsura ko kahit hindi ito nakatingin. Napansin ko ang tensyonado nitong balikat. Kapansin-pansin rin ang pagbilis at paglakas nito ng buga ng hininga. Tensyonado at parang balisa. Napakunot ang noo ko sa akto ng lalaki. Huminga ito ng malalim bago magsalita.
"I don't know.."
M|A