Coleen's POV
"I love you Nathan." I whispered while dancing with him.
Ang sarap ng music na kasalukuyang nagp-play. Maganda rin ang lugar. Napakarelaxing. At tanaw mo ang buwan at mga bituin sa langit na tila kumikidat sa iyo mula sa milyon-milyong milya ang layo mula sa mundo.
Tiningala ko sya at nasilayan ko ang maamo nyang mukha. Nakangiti sya sa akin at nginigitian ko rin sya bilang ganti
"Gumising ka na!" sambit nya na ikinagitla ko
'Naging boses babae sya?!'
"A-anong sabi mo??" sambit ko at lumayo sa kanya. "B-bakit naging boses babae ka?? Bakit parang boses ni Andrea yang boses mo??" sunod-sunod ko tanong sa kanya. Pero nakangiti pa rin sya.
'WTF!!!!?! Binabangungot ba ako??!'
"Sinabing gumising ka na!!!!" sigaw nya.
Nagising ako sa pagpapantasya ko habang tulog ng hilahin ni Andrea ang paa ko dahilan para mahulog ako sa kama ko.
Bwiset tong babaeng 'to! Sa panaginip na nga lang kami may love story ni Nathan ko, sinira pa rin nya! WHAAAAAA! Kainis!
"Ano ba ha?! Malelate na tayong babaita ka! Baka gusto mong sisantihen ka nung Boss nating gurang!!!" panenermon nya saken.
Napanguso ako sa sinabi nya. Umagang-umaga naman kase sermon ang bungad nya saken!
Umasa akong GOOD MORNING bungad nya saken! Mas SWEET kaya yun kesa sa SERMON nya! Tsk!
Wala talagang SWEETNESS sa ugat at dugo 'tong Bestfriend kong 'to! Tsk!
'Napakabitahhh! Tsk!'
"Wag ka ngang ngumuso, nagmumukha kang kuhol dyan sa kakanguso mo e! Kumilos ka na nga! Malelate na tayo e! Tsk!"
'Mukha daw akong k-kuhol?! Abaaaa!'
"WOI! FYI, HINDI AKO MUKHANG KUHOL TUWING NGUMUNGUSO! SABI NGA NI NATHAN, ANG CUTE KO RAW KAPAG NAKANGUSO E! INGGIT KA LANG! WALA KA KASENG LOVE LIFE KAYA GANYAN KA!" taas noo kong sermon sa kanya. Tumayo ako at padabog na tinungo ang banyo para maligo.
"EWAN KO SAYO! ANG DRAMA MONG KUHOL KA! PORKET SINABIHAN KALANG NA CUTE NUNG CRUSH MO NA HINDI KA NAMAN CRUSH, E, GUMAGANYAN KA NA! TSS! PANGET KA 'NO! WAG KANG ASSUMING INDAY!" pahabol na sigaw nya pa.
Nasa loob na ako ng banyo at padabog yung ni-lock. Pagkatapos nya akong i-discriminate (Discriminate ba yun?? Ah basta! Isusumbong ko nalang sya kay bebe Nathan ko! Hihihi) ay narinig ko na ang pabagsak na pagsara nya ng pinto.
Umuupa lang kami ng Apartment ng bruhang Andrea na yun, share kami sa lahat ng gastos dito kaya naman nakaka-LL din ang mga lola nyo, pero minsan e talagang nabubutas ang mga bulsa ko dahil sa alam nyo na may pangangailangan din ang pamilyang kailangan kong suportahan.
Kilalang-kilala ko na yang babaitang kaibigan ko na yan, kahit nga yung mga kuto at lisa nya e kilala ko na.
Ganito kami uma-umaga siya ang nagsisilbing Alarm Clock ko tuwing umaga at syempre sya rin ang nagiging armalite ko uma-umaga dahil sa mga sermon sessions nya para saken dahil daw araw-araw nalang akong nagpapantasya at tinatanghali ng gising.
Pero kahit mala-armalite ang bunganga nyan, at kahit na mas mapait pa ang Love Life nya sa Ampalaya, Antibiotics, at paracetamol ay mahal na mahal ko yan.
Mabait naman kase talaga sya, kapag nagaaway kami gaya ng ganto ay sya rin ang nakikipagbati, ayaw nyang may tumatagal na alitan namin. Ganun nya kase ako KA-LAB!
Di gaya ng crush mo,kahit anong papansin mo e, Dedbols ka pa rin sa kanya! Bleeh!
Dali-dali akong naligo at nagsuot ng corporate attire ko, mas binilisan ko pa ang pagkilos ko dahil baka mahigh blood na talaga ang pinakamamahal kong kaibigan (sumalangit nawa... Kung sakaling pumanaw sya, ayaw ko syang masunog sa Hell, di ko carry!) At baka mawalan din ako ng trabaho dahil mala-babaeng may regla na mag-iisang buwan na ang ugali ng boss ko. Matanda na sya kaya sumusungit na.
Mas masungit pa rin yung naging teacher ko nung elementary ako, dahil binato lang naman nya ako ng Blackboard eraser kesyo daw daldal ako ng daldal sa katabi kong isa pang tsismosang nakikisagap ng signal saken.
Dali-dali kong sinuot ang itim kong flat shoes, binitbit ko ang aking sling bag, at lumabas na nang aking kwarto para mag-umagahan.
Pagkalabas ko e na-detect agad ng hi-tech kong ilong ang mabagong halimuyak ng mga nilutong umagahan ni Andrea, na talaga namang nagpapakalam sa sikmura kong kagigising lang.
Isa ito sa mga gusto kong dahilan kung bakit gusto kong makasama sa iisang bahay si Andrea, magaling kase syang magluto.
"Wooooooow!!!" bulaslas ko ng makita ang mga putaheng ihinanda nya para sa umagahan namin.
Woooooowwwww!
Pritong itlog
Sinangag
Tuyo
And kamatis with matching Black Coffee for drink!
Woooooooooaaaah!
Mukhang masarap tooooooh!
Next year na ulit ako magdadiet! Yeeeeeaah!
"Masarap ba 'tong mga niluto mo, Bess????" naeexcite kong tanong sa kanya pagkatapos kong umupo sa upuan na nasa gilid nya.
"Oo naman! Syempre! Ako pa ba?! Ha! Mas magaling pa nga ata ako magluto kesa dun sa malditang Aling Berta na yun, yung babaeng may-ari nung kainan sa kanto. Tss. Ang pangit ng lasa nung ibang mga luto nya. Di hamak na mas masarap ang luto ko. Tsk! Tsk! Tsk!" taas noong sambit nya habang kumakain na nakapatong ang isang paa sa isang bakanteng silya sa tapat nya.
"We? Sure ka masarap 'to??" pang-aasar ko pa sa kanya.
Tinignan nya ako ng masama habang sumusubo ng kanin nya.
d.___.b
"Pwede bang tikman mo nalang yan?! Ede kung ayaw mo, itapon mo nalang o kaya ipakain mo sa mga pusang gala dyan sa labas! Tss." inis na sambit nya at pasiring na inalis ang tingin sa akin.
Siguro may Regla 'tong babaitang 'to, napakasungit! Umagang-umga! Tsk! Red days nga naman, OO! TSK!
Matapos naming kumain ng umagahan ay nagprisinta sya na sya nalang daw ang maghuhugas sa mga pinagkainan naming dalawang para mabilis na kaming makasibat dahil kapag ako pa daw ang naghugas ng mga iyon, e, baka next year pa daw ako matapos at next pa kami makasibat papasok sa trabaho.
"LINTEK! BAKIT ANG TAGAL NG MGA BUS! TSK! NAKAKAINIS! BWISET! MALAS! ARGGGGH!" nanggagalaiti nyang sambit habang kanina pa nagpapabalik-balik ng lakad sa harapan ko habang ako naman ay nakaupo lang sa may mini bench sa Bus Stop at kinikiskis ang sapatos ko sa sahig na puro natuyong putik.
Bus talaga ang gusto nyang nasasakyan namin dahil ayaw nya sa mga jeep, malulukot lang daw ang corporate attire na suot nya, sayang daw ang effort nya kung sakali.
Medyo maarte e...
"Pwede bang maupo ka dito sa tabi ko bess, nahihilo na ako sayo e, kumalma ka at baka magcollapsed ka nalang bigla dyan dahil sa ginagawa mo." suhestyon ko sa kanya na sinuklian nya ng masamang tingin.
Salubong ang dalawang kilay nya, at parang ewan na nakabusangot, isa lang ang masasabi ko, hindi bagay sa mukha nya ang expression nya ngayon, nagmumukha kase syang losyang na manang na nangungunsume sa mga makukulit nyang junakis.
Pero masyado pang bata si Bess para maging losyang na manang at magkaroon ng mga makukulit na junakis! Haysst! Tsk! Tsk!
"Paano ako kakalma Coleen?! 25 minutes nalang at malelate na tayo sa trabaho, malas pa natin kung salubungin tayo nung boss nating gurang at agad tayong sisantihen sa trabaho!" problemadang-problemadang saad nya saken.
Haysst!
"Bakit hindi mo nalang tawagan si Nathan at saglit na magpahatid tayo sa kanya, sabi nya saken kagabi ,e, day off nya ngayon. At saka nga sabi nya rin saken kagabi, e, yayayain nya akong lumabas mamaya pagkauwi natin galing ng work. Hihihi. Tawagan mo na sya, para makita ko rin sya bago ako pumasok ngayon araw." nakangiting suhestyon ko sa kanya habang nakatitig sa sahig.
"Eh?? Bakit ngayon mo lang sinabi???! Tsk!" inis pa nyang anas bago nagmamadaling hinalughog sa sling bag nya ang kanyang phone.
Ako na nga ang nagsuggest sa kanya, sya pa ang galit?! Wheeeew! Very nice bess.
"Hello? Nathan! Pahatid naman kami sa work, oh. Malelate na kase kami ni Coleen, OKAAAAY! THANKS!! OMAYGHAAAD! SIGE HINTAYIN KA NAMIN DITO! THANK YOU! THANK YOU! THANK YOU!" tuwang-tuwa nyang sambit sabay upo sa tabi ko.
"Parating na daw sya, within 5 minutes ay nandito na sya." ngiting-ngiti nyang sambit saken.
Yiieeee, makikita ko na ulit ang man of my wet and dry dreams kooooo! WHAAAAAA!!
Dahil sa sinabi ni Andrea ay agad kong nilabas ang pabango ko mula sa aking sling bag at todo-todong nagspray nito sa katawan ko. Para naman humalimuyak ang amoy ko kapag nakita na ako ni Nathan My labadabs!
Nagulat ako ng biglang agawin sa akin ni Andrea ang pabangong ginagamit ko at sinamaan pa ako ng tingin.
Ano na namang problema nitong babaitang 'to?!
"Pwede bang tigilan mo nang mag-spray nitong  pabango mo! Masakit na kaya sa ilong ang amoy mo! Sumobra na sa pagaapply nitong pabango mo, masakit na sa ilong! Kulang na nga lang e ipaligo mo yang pabango mo! Alam mo, mas effective yang pabango kapag iniinom! Try mo!" inis na saad nya sabay padabog na nilagay sa sling bag ko ang pabango kong hawak nya at pasiring na iniwas ang paningin saken.
Napanguso nalang ako at inaayos ang aking long wavy hair.
Ang galing ko pala sa english?!!!! Woaaaah! #NewDiscoveriesAboutMyAbilities
Ang aaaaaaassssstig!
So ayun na nga, nakaramdam ako ng saya dahil nalaman mo na magaling pala ako sa english na ngayon ko lang nalaman. Mamaya magcecelebrate kami ni Nathan dahil dyan, hihihi. Ililibre ko sya ng Ice Cream!
Ice cream nalang muna wala pa akong sahod e.
Halos wala pang limang minuto ang lumipas ay may huminto ng kotse sa harapan namin. Nang maibaba ng driver ang tinted na bintana ng kanyang kotse ay nasilayan ko si Nathan!!
Si Nathan my One and Only Labadabs! The man of my Wet and Dry dreams!
Omyghaaaaaaaad!
Tila napako ako sa kinauupuan ko nang masilayan ko ang napakaAMO nyang mukha, na kahit na titigan mo maghapon 't magdamag ay talagang hindi mo pagsasawaan!
Tila napadpad ako sa langit ng ngitian nya ako at kindatan, kusang gumuhit sa mga labi ko ang ngiti, ramdam ko rin ang pamumila ng aking pisngi. Shet!
"Woi! Woi! Woi, Coleen! Halika ka na dito at baka malate na talaga tayo!" sigaw ng kaibigan kong nasa loob na nang kotse, na ikinabalik ko sa reyalidad. Nakaupo na ang babaita sa passenger seat ng kotse at talagang atat na atat na.
"Ah-Eh, E-eto na ko."
Dali-dali akong napatayo at muling inayos ang suot kong unipormeng pangtrabaho.
Sinadya kong maupo sa harapang passenger seat ng kotse ni Nathan, para naman maamoy nya ang pabango ko at makita ko ang kabuuan nya.
Sayang naman kase 'tong pagpapaganda ko kung hindi nya mapapansin diba?
"Good morning, Nathan!" energetic kong bati sa kanya at nginitian sya ng bonggang-bongga!
Sobrang saya ng puso ko. Tila sumasayaw ang lahat ng abdomen ko dahil sa kilig na nararamdaman ko dahil sa kanya.
Kompleto na ang umaga ko dahil nakita ko sya. Hihihi.
"Good morning din, Coleen. Mamaya susunduin kita sa work mo, a? Kakain tayong dalawa sa labas. Gaya nung usapan natin kagabi." nakangiting sambit nya habang nakangiti saken.
"Oo naman, hihihi." saad ko sabay tango sa kanya.
"By the way, Coleen. Ang ganda mo ngayong umaga." nakangiting sambit nya saken.
Whaaaaa! Enebe! Pereng tenge nemen 'teng se bebe Nethen keeee! Ehe!
Pabe e akong nagipit ng buhok sa aking tenga, nakagat ko pa ang ibabang labi ko para lang itago ang kilig na nararamdaman ko dahil sa sinabi nya.
Pakshet ka talagaaaaaa!Kyaaaaaaaa!
"Ahehehehe, mas gumwapo ka naman ngayong umaga, Nathan. Hihihi, kahit kailan naman, never kang naging pangit, kase pinanganak ka talagang gwapo." nahihiyang sambit ko sa kanya habang pilit pa ring pinipigilan ang kilig sa aking sistema.
Narinig ko ang mahina nyang bungisngis, sumandal sya sa driver sear at inihilig din ang ulo nya dun.
Hindi matanggal ang ngiti sa mga labi ko dahil kay Nathan my Labs ko. Hihihi.
Para akong maiihi. Hihihihi.
Hindi maikakailang gwapo si Nathan, kahit anong suotin naman kase nya hindi pa rin mababawasan ang kagwapuhan nitong lalaking nilalang na ito.
Kahit na Hoodie, Pants, magulo ang buhok at mukhang bagong gising palang sya ay talagang hindi nabawasan ang kanyang kagwapuhan, like what i've said earlier Nathan's look is so goddess!
"E-Eheeeeeem! Hindi pa ba tayo aalis huh? Malelate na tayo. Maglalandian pa ba kayo o aalis na tayo, tanong ko lang naman. Para hindi naman ako magmuhkang kawawang third wheel dito." mataray na sambit ni Babaitang Andrea mula sa likuran ng kotse. Tinignan ko sya sa rear mirror ng sasakyan ni Nathan. Magkakrus ang kanyang mga braso at mukha ngang umay na umay na sa nakikita nya.
"Ahehehe, sorry naman, aalis na nga tayo, hehehe." nahihiyang sambit ni Nathan sabay kamot sa batok nya.
"Nakaseat belt ka na ba, Coleen?" tanong ni Andrea na nakaseat belt na.
"Ah-Eh, hehehe, hindi pa. Paano ba 'to isuot? Hehe, hindi ko alam e." inosenteng sambit ko sabay sulyap kay Nathan na nakatingin pala saken, nakaramdam tuloy ako ng hiya.
Hindi ko naman kase alam kung paano isuot 'tong seat belt na 'to e! Kainis!
"Ako nang magsusuot sayo." sambit ni Nathan, bigla syang lumapit sa akin kaya naman nalapit ng husto ang kanyang katawan sa akin.
Amoy na amoy ko ang pabango nya kaya naman hindi ko na rin pinalagpas ang chance na masinghot lahat ng amoy ng kayang perfume.
Sininghot ko ng sininghot ang amoy nya habang kinakabit nya ang seat beat ko. Nakakaadik ang amoy nya, siguro drugs ang perfume nya.
Try ko rin kayang magpabango ng drugs para naman maadik din sya saken kapag nasinghot nya yung amoy ko. Hihihihi.
Nabigla ako ng bigla syang tumawa ng makaupo syang muli sa driver seat. Huh?
Adik na ba sya? Bakit sya tumatawa kahit wala namang nakakatawa? Weird.
"Hahahaha! Inaamoy mo ba ako, Coleen??" natatawang saad nya na ikinahiya ko.
"H-Hindi no! Tara na nga." nahihiyang saad ko at agad na inilipat ang tingin sa daan.
"Hahaha! Okay fine, LET'S GO!" saad nya bagong pinatunog at pinaharurot palayo ang kanyang kotse.
~•~