Dumating na ang aming unang guro sa araw na ito si Ms. Verzosa, pagkapasok na pagkapasok nya ay kanya nang ipinamigay ang mga papel ng quiz namin kahapon, una nyang ipinamigay ang pinaka mababa hanggang sa pinaka mataas. "Mercado 28, Cabrera 29, Sanggalang 29." Tumayo naman si Lyka nang marinig ang kanyang apelyido.
"Macahia, 30." Ako naman ang sunod na tumayo, nagkasalubong kami ni Lyka. "Sayang, isa na lang sana perfect na sana ako," wika nito sa'kin, wala naman akong nasagot dito at kinuha na lamang ang aking papel.
"Agulay, 30." Sumalubong naman sa'kin ang isa kong kaklase.  Pagkaupo ko ay nadatnan ko na nag-uusap ang tatlo kong katabi. "Iba rin si Jayson no, kahit na ganyan siya, matalino pala," wika ni Micka.
"Hindi matalino, masipag lang," ani ni Lyka. "Scholar eh, kapag bumaba ang grade n'an mawawala 'yan dito, kaya in his case, wala siyang magagawa kundi magsipag." Kahit na hindi naman ako ang pinag-uusapan nila, natamaan pa rin ako.
"As promised, sa mga naka-perfect ng long quiz ay exempted na sa susunod na quiz." Naagaw naman ang atensyon naming lahat sa harapan. "Sa section n'yo dalawa lang ang naka-perfect, si Grachell at si Jayson, congratulations. Sa iba, kung gusto n'yong ma-exempted din, pagbutihin n'yo pa ang pag-aaral."
Kumapit sa'king braso si CA. "Congrats, future valedictorian."
"Salamat."
Kinuha naman ni Lyka ang papel ko mula sa'kin. "Ahh, ito pala ang sagot, hindi mo sinabi sa'kin, eh di sana perfect na rin ako."
Napatingin naman ako sa kanya at napataas ang dalawa kong kilay. "Ang layo mo sa'kin ha, si ma'am ang nag-arrange ng sitting arrangement natin." Kapag ako nga ang gagaya sa'yo hindi mo 'ko pinapagaya. Buti na lang din at hindi tayo magkakatabi kahapon.
Ang sunod naming klase ay literature. "Could someone please do a recap from our previous discussion?" Ni isa sa amin ay walang uminling mag-volunteer, kaya kinuha na ni ma'am ang list ng pangalan ng klase, at nagsimulang magtawag.
Ang unang natawag ay hindi nakasagot ng maayos kaya pinatayo siya ni ma'am, ang pangalawa naman ay nakasagot pero hindi kompleto. Napahinga na lang ako ng mariin, baka mangyari na naman ang nangyari dati, dahil sa walang nakasagot, nileksyonan kami, naubos na ang oras, hanggang naging self-study na lang. Itinaas ko na ang kamay ko. "Macahia."
"We tackled about the various types of narrative conventions in writing fictions. Backstory, ito ay mga karanasan sa  nakaraan bago pumunta sa kasalukuyan, chekhov's gun, this is the symbol of the story like object na ginagamit mula sa simula hanggang sa dulo ng istorya, in medias res, ang story ay nag-start sa kalagitnaan, 'yong wala pa tayong kaideya sa pinaka umpisa...."
"Very well, Macahia." Sawakas at nagsimula na si ma'am na magturo.
Sa biology laboratory naman ay ang grupo ko ang unang nakatapos sa activity kaya binigyan kami ng points ng aming teacher.
Pagkatapos ng klase ay pumunta na kami sa cafeteria, habang kami ay kumakain, gaya ng dati ay nagda-daldalan na naman sila hanggang sa mapunta sa'kin ang usapan. "Nakita ko kanina si Grachell, kasama na naman si Gavin," wika ni Micka, na siyang ikinatigil ko sa pagkain.
"Grachell," pagkuha sa'kin ng atensyon ni Lyka. "Alam mo naman na crush ni CA si Gavin, baka agawin mo pa."
Agad akong umiling, alam ko naman na kumpara sa amin ni CA, mas bagay silang dalawa, dahil hindi gaya ko, she was born with a silver spoon in her mouth. Agad naman akong pinagtanggol ni CA. "Ano ba naman kayo, nasabi na sa'tin ni Grace noon pa na magkaibigan lang sila."
" 'Yon na nga," makahulugang tingin sa'kin ni Micka. "Kaibigan na puwedeng humantong sa sa pagkaka-ibigan."
Tumingin din sa'kin si CA. "Wala ka namang nararamdaman sa kanya, 'di ba?"
"Magkaibigan lang kami," sagot ko, na nagpagaan ng loob nilang tatlo. Sorry CA, hindi ko nagawang pigilan, I'm sorry. Pero huwag kang mag-alala, ako lang ang makaka-alam nito, wala ng iba, miski si Gavin pa.
Nawala naman ang atensyon nila sa'kin nang may masagi sa'ming hindi kaaya-ayang amoy, napatakip ako ng ilong. "Ang baho!" ani ni Micka.
Napatingin kami sa lalaki sa aming gilid, may dala-dala itong isang tinapay at tila nagmamadali sa pag-alis sa cafeteria. Nilapit naman ni Lyka ang kanyang mukha sa'kin at may binulong. "Ibang klase talaga ang power ni Jayson."
Tumango naman ako dahil grabe talaga ang amoy nito. "Kaya nga." Inalis ko na ang takip sa ilong nang tuluyan ng naka-alis ng cafeteria si Jayson.
Habang kami ay kumakain ay may isang babae ang biglang tumabi kay Micka. Hindi na 'ko nagtaka dahil palakaibigan itong si Micka, halos lahat nga ng kaklase namin ay ka-close nya, pati ibang section o department ay may kakilala siya. Nagtaka naman ako nang tinuro ako ng kasama ni Micka na may kausap sa kabilang table, tumingin naman ito sa'kin. "Ano raw ang pangalan mo? Sabi ng mga boys."
Napatingin naman ako sa kabilang table na puro mga kalalakihan, may ilan pang napaiwas ng tingin sa akin. Tila mayro'ng pumasok na idea sa aking isipan. "CA." Agad akong siniko ni CA, napatawa lang ako at hindi binawi ang aking sinabi.
"CA daw," sabi ng babae sa mga ito.
" 'Yon!" Hiyawan ng mga lalaki. Nagtaka naman ang babae nang biglang tumawa ng malakas ni Micka, napailing naman si Lyka at hindi maiwasang mapangiti, samantalang si CA, ay walang tigil sa paghampas sa braso ko, masakit siya.
Pagkatapos naming kumain, ay balik na ulit kami sa klase, gaya ng dati, discussion, recitation, reporting, activity ang ginawa namin hanggang nasa huling subject na kami at malapit ng matapos. "Grachell, palagay nga nito sa faculty, sa table ko, thank you."
Binigay sa'kin ni sir Erwin ang mga answer sheet ng ibang section. "Ok po."
Habang naglalakad, napansin ko ang isang section na sobrang ingay. Pagtingin ko sa taas ng pinto, nakita ko pangalan ng section. "Kaya naman pala, GAS D." Ang general academic strand ay nahahati sa apat na section, sa GAS A, nandito lahat ang matatalino, pagdating sa B-D ay randomized na ang mga estudyante. Sa lahat ng section sa GAS, GAS D ang pinaka sikat sa mga guro, dahil sila ang pinaka masakit sa ulo sa lahat.
Ayaw na ayaw ko talagang dumaan dito dahil sa tuwing dumadaan ako rito ay lagi na lang--- "Grachell!" 'Yan na nga ang sinasabi ko, may sumigaw sa pangalan ko.
"Van! Tumahimik ka, hindi pa labasan!" Inis na wika ng guro.
"Three minutes na lang naman sir."
Hindi ko na narinig ang sunod nilang sinabi dahil binilisan ko na ang paglalakad. Nalagay ko na ang answer sheet sa table ni sir. Pagbalik kong muli doon ay sumigaw na naman siya, nakakahiya talaga, lahat ng mga estudyante sa classroom at ang teacher nila ay nakatingin sa akin. Bilis Grace, bilis!
Pagkarating ko sa room namin ay mayro'n namang mga lalaking estudyante na may bitbit nang mga bag ang nakatayo sa labas ng pinto. Maaga siguro silang pinalabas ng teacher nila. "Bakit?" Narinig ko naman ang boses ni CA sa loob.
"Si CA po?" tanong ng isang lalaki.
"Ako nga."
"Hindi, 'yong kasama n'yo kanina." Napapikit ako ng mariin, mukhang sila 'yong kanina sa cafeteria. Hindi ko naman i-n-expect na pupunta talaga sila sa room, buti na lang at nakatalikod sila sa akin, kaya hindi nila ako nakikita ngayon.
Dahan-dahan akong umalis doon at nagtago. Pagsilip ko ay nandoon pa rin sila, pagtingin ko naman sa kaliwa ay naglalabasan na ang mga estudyante. Pagsilip ko ulit sa room namin ay nandoon pa rin sila. "Ang tagal naman."
Nang napadaan ang kumpol na estudyante, ang isa sa kanila ay napatingin sa'kin. " 'Yong crush ni boss." Dahilan nito ay napatingin din sa'kin ang iba, "sayang dini-discipline ngayon si boss."
Hindi na rin ako puwede rito, umalis na 'ko sa puwestong 'yon at mabuti na lang, wala na doon ang mga lalaki kanina. Pagpasok ko ay nag-aayos na rin ang aking mga kaklase. "Grachell, Nakakainis ka!" Bungad sa'kin ni CA. " 'Yong katabi natin sa cafeteria kanina, pumunta rito, hinahanap ka."
"Anong sinabi mo?"
"Na wala ka rito, sinabi ko na rin ang tunay mong pangalan."
Lumapit din sa'kin si Micka, "mago-overnight kami ngayon kayna Lyka, sama ka?"
Mabuti na lang at sumingit si Micka, dahil wala akong masagot kay CA. "Hindi eh."
Na mukhang effective nga dahil nabago na ang usapan. "Hindi na naman? Sumama ka na," wika ni CA.
"Next time na lang."
Si Lyka naman ang lumapit sa'min. "Hayaan n'yo na 'yan, kailan ba 'yan sumama." Hindi naman ako nasaktan sa sinabi nya nagpapasalamat pa nga ako sa kanya, dahil hindi na nila ako kukulitin.
Tuwing tuesday ay mayro'n akong part time job, tuwing 1 pm to 6 pm sa Welfare of Life Medical Center, bilang isang janitress, walang pagkakalayo sa ginagawa ko sa bahay, ang kaibahan lang ay mas malawak doon.
Nagsimula na akong mag-bike, nang nakalayo na ako sa school ay tumigil muna ako sa isang karinderya, mayro'n na 'kong baon, pero nakakahiya naman ditong kumain ng hindi bumibili, kaya bumili ako ng pinaka murang ulam nila na hotdog, six pesos lang.
Habang kumakain, may biglang umupo sa harapan ko, nang makita ko kung sino ito, parang pinagsisihan ko na kumain dito. "Dito ka rin kumakain?" tanong nya, ito 'yong lalaki kaninang umaga at siya ring 'yong palaging sumisigaw ng pangalan ko sa tuwing mapapadaan sa GAS D, Von? B-Ben ata ang pangalan nito.
Umiling lang ako at binilisan ang pagkain, na nagsanhi naman ng pagkasamid ko. "Dahan-dahan kasi sa pagkain, oh tubig." Tinanggap ko naman ito at ininom. Habang umiinom ay nakatingin siya sa akin, dito ay mas malinaw kong nakikita ang mga sugat nya sa mukha, mayro'n pang pasa na kulay violet na malapit sa kanyang labi, siguro nga totoo ang sinasabi nila na bully ang isang 'to.
Nilapag ko na ang baso at nagsimula ng kumain, siya naman ay tumayo, pagbalik nya ay may dala na siyang kanin at ulam na adobong manok. Bakit sa harap ko pa siya kumakain, madame pa namang bakante. "Nakita mo ba 'ko kanina? Dumaan ka kanina sa room namin, tinawag kita."
"Puwede ba na itigil mo na 'yon, nakakahiya," seryoso kong wika sa kanya.
Hindi naman nya sinagot ito, "ano bang mga gusto mo? Ayaw mo ng mga bulaklak, kuwintas." Pag-iiba nya ng usapan, akala nya ba hindi ko mapapansin.
Tinapos ko na ang pagkain at sinauli ang plato at baso sa tindera. "Thank you," wika ng tindera.
Aalis na sana ako nang biglang umimik si Ben. "Sandali, sabay na tayo."
Agad naman akong napatigil at hinarap siya. "Hindi ka pa tapos kumain, ubusin mo 'yan, pinaghirapan 'yang lutuin." Hindi sa concern ako sa pagkain, ayoko lang talaga siyang sumunod sa akin, mahirap na, hindi ko siya kilala, ayoko namang mayro'ng masamang mangyari sa'kin. Dali-dali na 'kong sumakay sa bike, laking pasasalamat ko naman at hindi siya sumunod.
*****
Pagkatapos kong magtrabaho, ramdan na ramdan ko ang pagod ng katawan ko, parang hindi ko na kayang mag-bike pero kailangan, Nang masilayan ko ang mansyon, hindi na 'ko umikot pa, gusto ko ng makapasok agad, kaya sa harap na 'ko dumaan. Pagkarating ko sa kuwarto namin, pabagsak akong humiga. Nagpahinga muna ako ng konti, habang nagpapahinga, rinig na rinig ko ang sunod-sunod na pagtunog ng messenger ko. Mga ilang segundo ay bumangon na ako at nagbihis.
Natapos ko na ang mga assignment ko at nag-review din ako para bukas, nairita naman ako sa walang tigil na pagtunog ng cellphone ko kanina pa, kaya si-ni-lent ko ito. 12 na nang natapos ko ang mga gawain, hindi na rin ako nakakain. Dahil sa sobrang pagod ay agad akong nakatulog nang ako ay tumabi kay nanay sa higaan.
Four am na nang umaga ko na check ang mga message sa cellphone. Na nagpagimbal ng araw ko, halo-halong emosyon ang nanaig sa'kin. Hindi ko akalaing ang matagal ko ng tinatago, ay nalaman na ng mga tao, ng mga kaibigan ko, mga kaklase ko, alam na nila.
Dahil sa panghihina, nabitawan ko ang aking cellphone na tumama sa sahig. Kung saan makikita ang aking litrato na naglilinis ng inidoro, naghahakot ng mga basura, at sa pagpasok ko sa bahay nina Gavin, na suot pa rin ang uniform ko sa hospital bilang janitress.
Alam na nila.