"How many times do I have to tell you Dad that its not my f*cking fault?! Bakit ba ako ang sinisisi niyo sa nangyari kay ate?!" Lila shouted with so much frustration. Ilang araw lang matapos maaksidente ang ate Lala niya at ngayon ay sa kanya ibinubunton ng ama niya ang sisi sa bagay na wala naman siyang kasalanan.
Tinignan siya ng masama ng ama. "Its your fault, Lili. Kung hindi mo sana kinunsinte ang ate mo na magtungo sa p*t*ng*nang bar na yon, edi sana ay hindi mawawala ang ate mo! God knows kung ano na ba ang nangyari sa ate mo!" matigas na sabi nito kay Lili. Bakas ang labis na galit sa mga mata nito.
Napasabunot naman ang dalaga sa buhok niya dahil sa frustration sa nangyayaring usapan nila ng ama. "Dad naman! Hindi ko naman kasalana na mabangga kami for f*ck sake! Yes I was the one who's driving pero siya itong tumalon na lang bigla sa labas ng kotse. And worse, ay sa may bangin pa siya nahulog! So don't blame me for the things that I didn't do!" hanggang ngayon kasi ay hindi pa nahahanap ang ate niya. Ang sabi ng mga pulis ay baka nahulog ito at dumiretso sa dagat.
"Lumayas ka sa pamamahay ko at huwag na huwag kang babalik at magpapakita dito hanggat hindi bumbalik ang ate mo. Kahit ano pa ang sabihin mo ay kasalanan mo pa rin ang nangyari sa kanya and I will never forgive you for that. So, leave! Ayaw na kitang makita pa dito sa pammahay ko!" sigaw ng ama niya. Samantalang siya ay gulat na gulat sa sinabi nito. How come they end up with this? Ganun ba talaga nila mas kamahal ang ate niya para siya na sarili din nilang anak ay itakwil ng ganito?
Tinignan niya ang ama sa mga mata nito pero nanatiling matigas ang anyo nito. I smiled bitterly. Sino ba naman siya kumpara sa ate niya?
"Sige dad. If that's what you want. Aalis ako dito at hinding-hindi na ko babalik dito sa pamamahay niyo. Sa totoo lang, I really don't feel belong here. Pamilya ko nga po kayo at kadugo pero ni minsan ay hindi niyo ako tinuring na anak niyo. By the way, aalis na po ako. Sana masaya na po kayo at sana rin mahanap niyo na ang paborito niyong anak."
Dali-daling lumabas si Lila at sumakay ng kotse niya. Pagpasok pa lang niya ay di na niya napigilan ang pag-iyak dahil sa nangyari. Pagdating niya a parking lot ng building na kinaroroonan ng condo niya ay agad niyang inayos ag sarili at naglakad papasok sa lobby pero di pa man siya nakakapasok sa may entrance ay hinarang na siya ng guard.
"Anong problema kuya?" kunot-noong tanong niya sa guard ng building.
"Sorry po Attorney, utos po ng daddy niyo na huwag po kayong patirahin sa unit niyo po. Pinalock niya po ang condo niyo" Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ng guwardiya. What the heck? Its my fucking condo! Ano ang karapatan niyang gawin sa akin ito? isn't he worried about me even a bit? Na pinalayas na nga niya ako yet he still need to lock my fucking condo? Damn. Ang sarap magmura.
Instead na makipagbangayan pa sa guwardiya ay naghanap na lang siya ng hotel na malapit sa lugar and luckily ay may available pa na room.. siguro ay dito muna siya ng ilang araw saka maghahanp ng murang apartment. She's broke now dahil kakabili pa lang niya ng kotse niya so technically ay konti na lang ang natirang pera mula sa ipon niya.
Kinabukasan ay nagising siya dahil sa ingay na nanggagaling sa kanyang telepono. Busangot na kinuha niya eto at sinagot.
"What?" she asked coldly habang nakadapa pa ri sa kama niya.
"A-attorney, uhm kasi po pinapakuha na po nila ang mga gamit niyo sa opisina niyo po.." anang nasa kabilang linya na ikinabalikwas niya ng bangon. Tila naalimpungatan siya sa sinabi ng kausap.
"What the heck are you saying? Bakit kailangan kong kunin ang mga gamit ko dyan.?" Nagtitimping tanong ko.
"Suspended daw po kayo attorney sabi po ng daddy niyo. Kaya po pumunta na po kayo dito para makuha po ang mga gamit niyo bago pa man daw niya ipatapon ang mga iyon.."
Napasabunot ako ng buhok. "No! They can't do that! How about my pending cases?! malapit na ang hearing ng mga iyon!"
"I'm sorry po Attorney. Sumusunod lang po kami sa utos ng daddy niyo. Ipinasa na rin po sa iba ang mga kasong hawak niyo." Sa sobrang galit ay pinatay niya ang tawag at nangagalaiting ibinato sa pader ang kanyang cellphone. Damn. Kulang pa ba ang ginawa nilang pagpapalayas sa akin?
Aren't they contented? Gusto nila akong pahirapan huh! Well, I won't give them the satisfaction of seeing me down. I am not a fucking Natividad for nothing. Sisiguraduhin kong sila ang magmamakaawa na bumalik ako. Let's see kung hanggang saan ang kaya mo, dad.
Pero agad akong nanlumo ng maalala na wala na nga pala akong pera, and worse, wala na ring trabaho. Saan na ako pupulutin ngayon? Hayy! Why do I need to suffer like this.?
Oh God, help me.
Pagsapit ng hapon ay mabilis akong nag-ayos pero hindi para magpunta sa opisina ko kundi para magpakalasing sa bar. For once, I just want to be happy and let myself be free. All my life I keep this cold and bitch face masked the inner me because my father said that letting your emotions show will only be your weakness. At para sa kinalakihang pamilya ng mga abogado, there's no room for weakness. Hindi pwedeng sa isang death threats ay magtatago ka na lang. You need to throw bullet when they're throwing you one. Matatapakan ang mga mahihina at mamamatay ang mga hindi kayang lumaban.
"Hey, miss. Are you alone?" sumimsim muna ako ng alak bago lumingon sa bwesit na estragherong istorbo sa pag-inom ko. A typical boy looking for hook ups. Tsk.
"Do you see someone with me?" I said sarcastically. lumingon-lingon pa ako kunware sa magkabilang gilid ko. Actually ay ako lang ang nandito sa bar counter at hindi pa ganoon kadami ang tao dahil maaga pa. Every midnight saka pa magsusulputan ang mga taong gustong magsaya at makalimot.
"I guess I can join you since you're alone." Nakangising sabi nito at naupo sa tabi ko. Medyo nawalan na ako ng gana sa pag-inom so I walked in the dance floor to dance my heart out.
Habang sumasayaw ay bigla na namang sumunod sa akin ang makulit na lalaki kanina at nakangising hinapit ang bewang ko. "You're so hot, baby. Let's go to my condo? let's play and I assure you, it will be so much fun."
I smirked as I pushed him then left him in the dance floor. Medyo dumadami na ang tao dahil tapos na ang working hours. Instead of going back ay dumiretso na lang ako palabas. Sa sobrang kalasingan ko ay muntik na akong mabuwal, buti na lang ay may sumalo sa akin. Umayos ako ng tayo saka hinarap ang taong tumulong sa akin.
"T-thank you, ha. K-kung di mo ako n-nasalo baka bali na ang buto ko haha. You're my hero." Lasing na sabi ko saka ikinawit kp ang mga braso sa leeg niya. Sa totoo lang ay di ko maaninag ang mukha niya dahil sa kalasingan. But with her blur physique, I can perfectly guess that he is so damn handsome.. with that thick brows and deep brown eyes. Gosh! I think I met my 'the one'.
"You're drunk, woman." Malamig na sabi ng binata at tinanggal ang pagkakakawit ng braso ko sa kanyang leeg. Ngumiti ako at tinitigan siya saka ko hinaplos ang mulha nito. "Ang gwapo mo." Aniko sabay hagikhik. Kukurutin ko na sana ang pisngi ng binata ng bigla ako nitong pigilan at walang babalang binuhat na parang sako.
"Let me go! Hoy Ano ba! Bitawan mo ako. Hindi porque gwapo ka ay sasama na ako sayo no! Ibaba mo ako!" sabay pumiglas ko pero walang laban ang lakas ko sa matitipuno niyang braso. Ipinasok niya ako sa loob ng sasakyan nito. Akma akong lalabas ngunit agad na napatigil ng marinig ang sinabi nito.
"Do that and I will make love to you, right here, right now."
Bigla akong napaatigil at siniksik na lang ang sarili malapit sa bintana. Bumaling ako sa kanya at kitang-kita ko ang salubong niyang kilay at umiigting na panga.
"W-who are you?" di nakatiis na tanong ko. He looked at me and just smirked bago nito ibalik ang atensyon sa pagmamaneho. Napasimangot naman ako at tumingin sa may bintana na tila may interesanteng bagay ang makikita doon.
"Where should I drop you?" kunway tanong nito pero di ko siya sinagot at nanatili lang na nakatingin sa labas ng bintana. Huh, manigas siya.
Nakahilig lang ako sa upuan habang pinapakiramdaman ang malamig na simoy ng hangin na unti-unting nagpapapikit sa akin.
"Still stubborn as ever. Tsk." Huling narinig ko bago ako kainin ng kadiliman.