CHAPTER 6
“Oho Ma’am, kasal na.”
Tumango-tango ako, “Talaga po? Saan n’yo po nabalitaan? Grabe po kayo Sir, ang lakas n’yo po sumagap ng balita. Kung signal po siguro ang nasasagap n’yo pwede po kayong maging signal booster.” Pagjo-joke ko ng walang kwenta, ngumiti naman si Sir kaya ngumiti rin ako.
Sinasabi ko na nga ba.. ito yung part na ki-kidnap-pin ako tapos hihingan ng ransom either my dad or my husband sa oras na aminin kong ako ang asawa ni Igne. Ito iyon, nasisiguro ko. Umiling-iling ako. “Pero hindi po talaga ako Sir ang asawa ng anak nila Ma’am Astraea, ngayon ko nga lang po nalaman na kasal na pala iyon. Tsaka hindi po ako nag-gwapuhan doon, hindi rin po ako isa sa mga tagahanga at nagkakagusto roon kaya nga rin po wala akong alam na kasal na pala iyon si Mr. Zyrem.” Pangangatwiran ko pa.
Agad kong kinastigo ang sarili ko, hindi talaga dapat ako nagpadala sa bukas ng mukha ng mga tao-tao. Kahit pa mukhang mabait, hindi pa rin talaga natin malalaman.
“Kung wala na po kayong kailangan ay papasok na po ako.” Turan ko nang nakangiti habang nakaturo sa pinto ng aking kwarto saka ko tinanguan ang mister, natataranta ako kaya hindi ko makapa ng maayos ang susi sa bulsa ng aking bestida like pisti lungs.
“Sigurado ho kayo Ma’am?” Tanong muli ng mister na nasisiguro kong mas matanda sa akin, tingin ko’y malapit na siyang maging senior citizen pero kahit na ganoon ay mukhang mas malakas parin siya sa akin. Dehado ako, at nasisiguro kong may iba pa siyang kasamahang nagtatago sa ligid-ligid. Baka kanila iyong itim na kotse sa baba, doon nila ako isasakay. Sa tinagal-tagal ko dito sa apartment na ito, halos eight years na ako dito, never ko pang nakitang pumarada ang kotseng iyon sa harap nitong apartment. Oo maraming kotse dito sa syudad pero kahit na.
“Opo Sir.” Sagot kong muli saka tumango nang maraming beses.
“Kasi Ma’am kamukha ho kayo nitong nasa picture.” Aniya kaya naman gulat akong napatingin sa kanya at ayun nga, hawak niya ang larawan ko. Picture ko iyon ng grumaduate ako sa kursong Bachelor of Science in Business Administration major in Marketing Management. Aksndjsjdb pa’nong may copy siya noon? Gageee!?
“Talaga po?” Lumapit ako kahit na ayoko at bala-bala ay inaninag yung picture. Bala-bala ay curious sa kung ano iyon kahit na sa unang tingin palang naman ay alam ko na, nakasuot pa ako roon ng graduation gown ko at toga tapos ay nakawacky, mukhang jeje sa iba pero maganda para sa’kin.
“Nakoooo..” Agad akong lumayo pagkatapos iyon bala-balang aninawin. Mahirap na baka bigla niya nalang akong hikitin tapos ay style hostage taking na dalahin doon sa itim na kotse habang nagsasabi ng ‘huwag kayong lalapit, kung hindi, mamatay ‘to!’ habang may nakatutok na kutsilyo sa leeg ko.
“Ang ganda-ganda n’yang nasa picture Sir! Hindi po ako iyan, kayo naman, malabo na po siguro ang mata niyo ano?” Bala-bala ay cool pa rin na sabi ko.
Nang tumitig lang sa akin ang mister ay hindi ko na alam ang gagawin, napabuntong hininga nalang ako.
Inilahad ko ang aking pulsuhan sa mister, “Sige na Sir, kidnap-pin mo na ‘ko.” I said.
“M-Ma’am..?”
“Opo Sir, ako po iyong asawa ni Mr. Zyrem Igneous “Igne” De Lucian. Pero ni minsan ay hindi pa kami nagkakita at nakausap Sir kaya babaan niyo lang ang hingi ng ransom, baka hindi magbigay e.” I said smiling cheekily, hindi ako singkit pero paniguradong wala na naman halos sa aking kitang mata ngayon nang dahil sa pagkakangiti ko.
Natawa ang mister, tawa na naging halakhak pagkatapos ay humagalpak na nga katatawa ang mister. “B-Bakit ka po nagtatawa?” I asked, clueless to what is happening.
Pero hindi pa rin ang natigil ang mister pagtatawa hanggang sa naluha na. “H-Hays Ma’am. Akala n’yo ho ba Ma’am ay ki-kidnap-pin kita?”
Parang tumigil ang pag-inog ng mundo, “B-Bakit Sir? Hindi po ba Sir?”
Natawa muli ang mister pero kaunti nalang hindi gaya kanina na namimilipit na siya, “Kung gusto n’yo ho Ma’am ay tawagan natin si Ma’am Astraea.” Aniya saka kinuha ang cellphone sa bulsa at may tinawagan, nang nagri-ring na iyon ay inilagay iyon ng mister sa loudspeaker.
“Ma’am.” Ani ng mister na para bang ipinapaalam kung sino siya ng sumagot ang kanyang tinatawagan.
“Mang,” nasisiguro kong nanlaki ang mga mata ko ng mabosesan na si Tita Astraea iyong tinawagan at ngayo’y kausap na ng mister na nasa harap ko na si Manong Mang pala kung tawagin. “Ano? Nagkita na ba iyong mag-asawa?” Bakas sa tinig ni Tita ang excitement kung tawagin, hindi ko alam ang tagalog.
“Hindi pa ho Ma’am, nandito palang ho kami sa apartment ng asawa ni Sir.” Tugon ni Manong Mang.
“Hindi pa umuuwi? Pero tapos na ngayon ang oras ng misa, baka pauwi palang Mang, pahintay nalang.” Ani ni Tita na base sa tono ng boses ay nag-iisip.
“T-Tita?” I said, making sure that it’s her. Nawalan naman ng boses ang nasa kabilang linya.
“Iha?” Pagkalipas ng ilang segundo ay tumugon si Tita.
“Yes po.” I replied.
“Akala ko wala ka pa riyan sa apartment mo?” Tiningnan ko si Manong Mang na tila hinihingi ang cellphone na hawak n’ya, ibinigay n’ya naman iyon sa akin. Bago sumagot sa tanong ni Tita ay binuksan ko ang pinto ng inuukupa ko saka pinapasok si Manong.
“Mang, kakausapin ko lang po si Tita.” I said, “Upo po muna kayo.” Pinaupo ko siya sa sofa na naroroon bago pumasok sa kwarto ko, “Wait lang Sir.” I said once again before I closed the door.
“Hello po Tita.”
“Hello Iha.”
Sumalampak ako sa kama ko, “Narito na po sa Pilipinas si Igne?”
“Igne? Who’s Igne?” Confusion is evident on Tita’s voice.
“Anak n’yo po Tita.”
“Ah.. So you’ll call him Igne?” I heard her chuckle.
“Mn, I plan to Tita.” Wala namang masama sa Igne, sa isip-isip ko.
“Well, I must say, Igne is a cute pet name.” At tumawa na naman ang ginang.
“Narito na ho ba siya?” I asked once again, kinakabahan. Teka.. bakit naman ako kakabahan?
“Yes Iha.”
And just like that, I felt that I’m DOOMED.
Thank you for reading. <3
– Maka.｡