CHAPTER 4
“Our son left the country Iha.” Ani Tito Tanem na nakaalalay sa asawa.
“…” Winter
“Weh?!” Summer.
“Legit?!” Autumn.
Mas nauna pa silang tatlong magreact kesa sa akin kaya naman pinandilatan ko sila.
“I mean.. legit po?” Tila naiilang na pagbabago ni Autumn sa kaninang sinabi ng mas mahinahon at habang naniningkit ang isang mata, mukhang nahihiya.
“It’s their wedding day.” Winter said.
“Yeah.. It's 'their' wedding day. I mean.. yung anak n’yo po ba na umalis is yung groom?” Summer asked, they don’t have a clue who I will be marrying.
Tila lalong sumakit ang ulo ni Tita, hinawakan niya ang asawa saka pinisil nang madiin ang braso nito. “Mahal naman, masakit.” Ani ni Tito sa mahinang boses tila nagpapaawa, nagpapaintindi.
“Masakit-masakit, sinasabi ko sa’yo Tanem. Yung anak mo manang-mana sa iyo. Nakaiirita ka!” Ani ni Tita sa malakas na boses.
“Bakit naman ako Mahal?” Hindi nagbago ang tono ng boses ni Tito, parang nagpapaawa na nanunuyo. Hindi ko maiwasan ang mapangiti, nawala na sa isip ko ang umalis daw ng bansa ko na groom.
“Tawagan mo yung anak mo. Sinasabi ko sa’yo Tanem De Lucian. Hindi mo gugustuhing makakita ng annulment papers. Sinasabi ko sa’yo talagaa!” Pigil ko ang matawa, they were too cute.
“Mahal?” Tito seems horrified and couldn’t believe what Tita just said pero wala na rin siyang nagawa nang pandilatan siya nito ng mga mata dahil sa hindi pagsunod agad sa sinabi nito na tawagan ang anak.
Tito Tanem excused himself to call for his son. “I’m really sorry Iha.” Said Tita exhaustedly.
“Ayos lang po Tita, nakasisiguro naman po ako na hindi ninyo ginusto ang nangyari. So uhm.. hindi na po ba tuloy ang dapat ay kasal?” I asked, Tita’s the one who organized the wedding although my step-mom is the one who proposed it. Bakit pa ba ako nagtanong? Obvious naman na hindi na, wala na nga ang groom.
Humarap ako kay Autumn, “The make-up artist, pasabi na hindi na tuloy.” Tumango naman ito, but even before she could pick up her phone to call the supposedly make-up artist, Tita already interject.
“Nakasabay namin kanina si Steven Iha,” Steven is the name of my make-up artist, “Papasok ng building na ‘to. I told him na huwag na munang tumuloy because something came up, ipo-postpone ang wedding ceremony. But.. Attorney..” Tawag pansin ni Tita sa lalaking kasama nila.
Lumapit naman ang lalaki dala ang attaché case, “My son already signed a marriage contract. Nagrequest pala ang mokong kong anak bago umalis ng marriage contract and he signed it, ang mokong na bata na yun, nakakairita, manang-mana sa ama.” Ani ni Tita na tila ba talagang naiinis sa ginawa ng anak.
“Ayos lang po Tita.” I said.
Kinuha ko ang papel na iniaabot sa akin ng abogado at pinakatitigan iyon, “Bale f-fill up-an ko nalang rin po ito at okay na?” Tanong ko matapos i-check iyong certificate of marriage. Kompleto na iyon sa parte ng ‘husband’, “Zyrem Igneous Salvatorio De Lucian.” Basa ko ng pabulong sa pangalan nang lalaking ni minsan ay hindi ko pa nakita ng personal pero siyang aking makaiisang-dibdib.
Goodness gracious.
Come to think of it, ngayon ko palang rin nalaman ang buong pangalan niya, everyone calls him Zy or Zyrem so I’ll call him 'Igne' from Igneous, para masaya.
Sa larawan ko palang siya nakita, noong isang beses na nagdinner kami sa bahay nila para raw makadalo na sa wakas ang lalaki ngunit hindi parin ito nakasipot. Nag-iisa siyang anak na lalaki kaya’t nakasisiguro ako na siya iyong laman ng picture frame na nasa sala nila. Hindi ko alam kung anong ginagawa niya sa buhay at sobrang busy naman yata, si Tito Tanem parin naman ang nakaupo sa kompanya nila, minsan ay naiisip ko na tinataguan niya ako. Pwede naman siyang humindi, hindi naman kami namimilit. Kaya rin hindi ko makuha kung bakit ni minsan ay hindi niya nagawang magpakita man lang ni isang minuto samantalang wala naman siyang naging pagtutol sa kasalang ito.
Malamlam ang mga mata ni Tita nang tingnan ko, “Bak—” Naputol ang sasabihin ko ng bumalik si Tito.
“Hindi sumasagot, nakapatay marahil ang telepono ng anak nating iyon.” Anito saka hinalikan sa ulo si Tita, bumuntong hininga naman ang huli.
“H’wag ka ng malungkot, gagawa nalang ulit tayo.” Ani Tito na nakatanggap naman ng pinong kurot mula kay Tita pagkatapos magsabi nang ganoon.
“Gagawa ng ano ha? Hala sige at ikaw ang manganak, mamaya gumawa tayo.” Wala sa mood na sagot ni Tita sa panunukso ni Tito.
Bumuntong hininga nalang rin si Tito, badtrip talaga ang asawa niya at sa ngayon ay wala siyang magagawa. Hinalikan niyang muli si Tita sa ulo saka pumosisyon sa likod ng bangko na kinauupuan nito, paharap sa aming apat na nakaupo rin sa mga bangko sa dining area.
“If it is okay with you Iha, pwede mong punan nalang ang mga kulang diyan at ang lawyer na namin ang bahala.” Ani ni Tito.
Tumango naman ako, “Okay lang po sa’kin,” sagot ko. Inabutan ako ng abogado nila Tito ng ballpen kaya nagsimula na akong punan ang mga kulang doon sa marriage contract.
Narinig kong nagbuntong hininga si Tita, “I’m really sorry Iha, hindi ka namin mabibigyan ng proper wedding, hayaan mo’t pagbalik ng anak ko ay pipitikin ko ang tenga niya. Kukurutin ko rin sa singit.” Ani ni Tita kaya tumawa ako kahit na hindi naman mukhang nagbibiro si Tita.
Tumango ako ng marahan at nagpasalamat matapos kong punan ang aming marriage contract, binasa ko pa iyon ng isang beses at pinakatitigan bago iabot sa abogado, “Ayos lang po talaga sa’kin Tita. Hindi naman po mahalaga kung pa’no kayo ikinasal, ang mahalaga’y kung pa’no po kayo magsasama ng maayos.”
Tila naman mukhang lalong namroblema si Tita, “Knowing my son,” bumuntong hininga ito pagkatapos sabihin iyon. “Ah basta Iha, ikaw na ang bahala sa anak ko pagbalik niya.” Ani ni Tita kaya naman tumango ako. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin mawari kung bakit payag sila sa desisyon na ipakasal ang kanilang anak sa akin, alam naman ng mga ito na ni minsa’y hindi pa nagkatagpo ang landas naming dalawa ng anak nila.
“Ikaw na ang bahala sa kanya.” Pag-uulit ni Tita saka lumapit sa akin at niyakap ako. “You seem like a good kid, magaan ang loob ko sa’yo kaya buo rin ang tiwala ko na magiging mabuting asawa ka sa anak ko.” Ani ni Tita sa mahinang boses saka humiwalay sa akin at ako’y pinakatitigan bago ngumiti ng marahan.
“Ang ganda ng manugang natin Mahal.” Ani ni Tita, tumango naman si Tito na lumapit sa asawa at niyakap ito mula sa likuran saka muling hinalikan ang uluhan nito.
“Indeed.” Ani ni Tito, parehas silang nakangiti ni Tita kaya naman ngumiti rin ako, iyong ngiti na mas malawak kesa sa kanila. Hindi pwedeng magpadaig ‘no.
“Thank you Iha.” They both said then hugged me and just like that, I felt how to have a loving mother and father.
Tumango ako at ngumiti rin, “Thank you rin po.”
Hinaplos pa ni Tita ang mukha ko bago nagsabing kailangan na nilang umalis, “We want to personally take care of the legitimization of your marriage kaya uuna na kami Iha.” Ani ni Tita at niyakap akong muli bago humarap sa abogado at asawa.
Inihatid namin sila hanggang sa may elevator nang gusali. As I watch the elevator slowly closing, seeing my in-laws smiling warmly at me and Tita cutely waving her hand goodbye, I couldn’t help but question if my decisions were correct. Kung tama ba na pinasok ko ang sitwasyon na ito ay hindi ko alam.
The four of us get back on Autumn and Winter’s unit after the elevator closed, wala silang sinabi tungkol sa nangyari, they just patted my head and hugged me. Respecting my decision as ever.
Our day continued with just us eating and talking, Sum slept later on that afternoon while Autumn and Winter sort out some papers. I on the other hand, made daily lesson plans.
The day after, I received a copy of our marriage certificate and just like that, I. AM. MARRIED.
God, bless me.
Thank you for reading. <3
– Maka.｡