"Kumusta na ang pakiramdam mo?" Salubong sa akin ni Lexa. Akmang tatayo na ako nang bigla niya akong pigilan. "Magpahinga ka na lang muna."
Inilibot ko ang paningin ko. "Nasaan ako?"
"Nandito ka sa clinic." Biglang sulpot ni Bretha. Nasa likod niya ang magkapatid na Harris.
"Okay ka na ba?" tanong ni Blue nang makalapit. Tumango lang ako at napako sa likuran ang paningin ko.
Agad na pumasok sina Venus at Elesus.
Kinamusta din ako nang dalawa. Nanatili pa sila ng isang oras dito. Ayaw pa nga sana nilang umalis pero pinilit ko sila dahil ako lang naman ang excuse sa klase.
Mamayang hapon pa daw ako makakalabas. Nagkaroon daw kasi ng malaking impact ang pagkuryente sakin.
Speaking of....
Papalapit ngayon si Miss Eva sa gawi ko.
"Kumusta na ang pakiramdam mo?" tanong niya nang tuluyang makalapit.
Gusto ko nga sanang tarayan dahil halata namang hindi ako okay. Pero hindi yun ang tinuro sakin ng mga magulang ko.
"Medyo bumubuti na po." sagot ko na lang. "Mamayang hapon pwede na daw po akong makalabas." dagdag ko pa. Tumango lang siya saka hinawakan ang kamay ko.
"Pasensya ka na. Kailangan ko lang kasing gawin yun." Pagpapaliwanag niya na nagpagulo sakin.
"Pwede ninyo po bang sabihin kung anong dahilan?"
"Oo. Sasabihin ko, pero hindi muna ngayon. Darating din ang panahon at maiintindihan mo na para sa kaligtasan mo ang ginawa kong iyon."
Mas napakunot noo ako.
Lumaylay ang kanyang balikat.
"Pinangako ko sa ama mo na iingatan at poprotektahan kita dito. Tutuparin ko yun, kahit na anong mangyari. Buhay ko man ang maging kapalit. Pangako yan.
Ilang minuto na simula nang umalis si Miss Eva pero palaisipan pa rin sakin ang lahat nang sinabi niya.
Lumipas pa ang ilang oras at hinahanda ko na ang sarili ko. Malapit na akong lumabas sa clinic. Hinihintay ko na lang sina Lexa.
At aaminin kong may hinihintay din akong tao. Pero paalis na kami sa clinic ay walang Ford ang nagpakita. Hanggang sa makarating sa dorm ay natulala na lang ako.
Bakit hindi man lang niya ako binisita?
***
Kasalukuyan na kaming kumakain sa hapag ngayon. Kasama na din namin si Zarah. Simula nang lumipat siya sa klase namin ay palagi na namin siyang nakakasama.
Nang bigla akong may maalala.
"A-ah, Zarah. May tanong ako."
"Ano yun?" tanong niya saka uminom ng tubig.
"Tungkol sa sinasabi mong dating leader ng ODDS. Kwentuhan mo naman ako o." Bigla na lang sila nabulunang dalawa.
"May nasabi ba akong hindi maganda?" tanong ko. Pareho pa kasi ng reactions e.
"Wala naman." Lexa saka klinaro ang lalamunan.
"Sigurado kang gusto mong malaman?" Napakunot noo naman ako sa tinanong ni Zarah.
"Oo naman." Walang kagatol-gatol kong sagot.
Sandali silang nagkatinginan saka ako seryosong hinarap ni Zarah.
"Samantha Luciana," panimula niya at para bang tinitimbang kung itutuloy ko pa ang pagpapakwento. Syempre dahil curiosity runs in our blood, hindi ako nagpaawat. Sumenyas ako na ipagpatuloy niya ang pagkwekwento.
Naroon pa rin ang pag aalinlangan sa kanya pero hindi ako nagpatinag.
"Dating Queen Bee at leader ng isang kilalang grupo dito sa EA. Yun nga ang ODDS." pagpapatuloy niya.
"Ano ba ang nangyari at bakit bigla siyang nawala at paanong ikaw ang pumalit sa kanya?" sunod-sunod na tanong ko. Si Lexa naman ay nanatiling tutok at para bang inaabangan ang bawat reaksyon ko.
Problema ng isang to?
Panay ang tinginan nila sa isa't isa.
"Teka nga. Kanina ko pa kayo napapansin e. Sino ba kasi yang Samantha na yan?" Wala talaga kasi akong idea sa kanya e.
At bakit parang may kung ano sakin ang nagsasabi na hindi ko magugustuhan ang isasagot nila?
"Samantha," banggit ni Zarah. "Luciana," dagdag ni Lexa.
Nasira na ata ang mga kaibigan kong to e.
Magsasalita na sana ako nang maunahan nila ako.
"Ford Aizel's Ex Girlfriend." Sabay pa sila.
Pero teka! Ex Girlfriend? Kaya naman pala parang hindi ko matanggap.
Tumango tango na lang ako.
"Wala ka man lang sasabihin?" Lexa.
"O kahit reaksyon man lang?" Zarah.
"Sabi ninyo nga, Ex GIRLFRIEND." Talagang pinagkadiinan ko pa ang salitang Ex Girlfriend.
"Past is past. It's between past and the present." dagdag ko pa na nagpangiti sa kanila.
So what kung may nakaraan sila? Talo ang past sa present. Dahil nangako na siya na hihintayin niya ako. Panghahawakan ko ang pangakong yun.
*****
"Pwede ka namang hindi na lang muna pumaso---."
Hindi naituloy ni Lexa ang sasabihin niya nang sinamaan ko siya ng tingin.
"Wag mo nga akong ituring na baldado. Sabi ng nurse pwede na daw akong pumasok ngayon. Kahapon pa ang pahinga ko."
"She's right cousin. Matapang kaya yan kahit normal na tao lang." Zarah.
Biglang bumalik sakin ang kabang muntikan ko nang makalimutan.
Malapit nang bumalik ang Chant Organims. Anong gagawin ko?
*****
"Okay, everyone. Let's go to Ground Chanted. We'll have our practice there." Salubong ni Sir Victor nang makapasok sa classroom. Agad din siyang lumabas na sinundan naman ng karamihan sa mga kaklase ko.
Nag aayos ako ng gamit ko nang lapitan ako ni Ford.
"Pwede ba tayong mag usap?" Tumango lang ako. Agad niya akong iginiya sa Chant Wall.
Wala namang tao dito dahil nasa klase ang lahat at wala din namang announcement na nakalagay kaya malaya kaming makakapag usap dito.
"Tungkol saan ba?" tanong ko nang makahanap nang mauupuan at agad naupo. Tumabi naman siya sakin.
"Can I explain?"
Kumunot lang ang noo ko.
"Explain for what?" Takang tanong ko.
"Kung bakit hindi ako nakadalaw sa'yo nung nasa clinic ka." Paliwanag niya.
Tumango-tango lang naman ako at sumenyas na magsimula na siya.
"I know you've heard a lot about Samantha and maybe you already knew that we have a past, right?" Tumango lang ulit ako pero hindi ako nakaharap sa kanya.
Inabala ko ang sarili ko sa pagkalikot ng kuko ko.
"I tried to follow you. Pero hinarang niya ako. Ang dami niyang sinabi sakin at gusto din niyang makipagbalikan sakin." Mahinang dagdag niya kaya agad akong napalingon sa kanya.
"Anong sabi mo?"