Tinatahak na namin ngayon ang lugar kung saan ako mag aaral. Ang Enchanted Academy. Gusto kong magtanong dala na rin ng kuryosidad pero nahihiya ako. Tama ba ang dinadaanan namin? Ang lugar kasi na tinatahak namin ngayon ay patungo sa batis. Kaya hindi na ako nakapagpigil.
"Venus." Tawag ko sa kanya at nilingon naman niya ako. Nasa harapan nakasakay si Miss Eva, samantalang si Elesus ang nagmamaneho. Magkatabi naman kami ni Venus sa likod.
"Ano yun, Kyla?" Nakangiting tanong niya. "Tama ba ang daan na tinatahak natin?" Mahinang bulong ko sa kanya. "Oo naman. Bakit?" Bulong rin niya. Agad napansin ni Miss Eva ang pagbubulong bulungan namin.
"May kailangan ka ba, Kyla?" Nakangiting tanong niya. Akala ko masungit at istrikto si Miss Eva dahil hindi naman siya palangiti, pero mukhang mabait naman siya.
"Wala po." Maikling sagot ko. Agad naman akong napatingin kay Venus nang marinig ko itong mahinang tumawa. Inirapan ko lang siya at agad na lang itinuon sa labas ang aking paningin.
Unti unti ko nang nakikita ang batis at namangha ako sa ganda nito. Batis ba talaga ito? Bakit parang kumikinang din ito? Nahihiwagaan na talaga ako sa lahat nang nangyayari.
Namangha na naman ako ng pagkababa namin ay tuluyan ko na ngang makita ang kumikinang na liwanag sa palibot ng batis. Biglang inilabas ni Miss Eva ang kanyang kwintas. Hindi ko man lang napansin ito kanina. Agad kong tinignan ang kwintas ko. Hindi naman ito umiilaw, hindi kagaya ng kwintas ni Miss Eva.
Agad niyang itinuon sa tubig mismo ang kanyang kwintas at natakpan ko ang aking mukha nang biglang lumiwanag ang mismong batis.
"Wow." Naiusal ko na lamang dahil sa sobrang pagkamangha. Nagkaroon ng parang pintuan ang batis at kumikinang din ito. "Halika na. Hinihintay na tayo sa Enchanted." Saad ni Miss Eva na nagpakunot ng noo ko.
"Diyan po ba tayo papasok?" Tanong ko at tumango naman siya. "Diyan po sa pintong yan?" Paniniguro ko dahil baka nagkamali lang ako ng pagkaintindi. Sasagot pa sana ako ngunit bigla na namang lumiwanag ang buong paligid kaya napapikit na lang ako.
Pagdilat ko ay nagbago na ang lugar na kinaroroonan ko. Puno ng mga estudyante. May may classroom din at malalaking building.
•••••••••••••••••••••••
"Ikaw na siguro ang makakasama ko sa dorm na to." Salubong sakin ng isang babae. Agad siyang lumapit at nginitian ako. "Ako nga pala si Lexa Zeir Fortes." Inilahad niya ang kanyang kamay at tinanggap ko naman ito. "Chant Kyla Louisses." Pagpapakilala ko.
Marami kaming napagkwentuhan ni Lexa sa araw na ito. Ang saya lang, dahil unang araw pa lang ay may kaibigan na agad ako.
"Hintayin na lang natin ang pinsan ko, tapos ipapasyal kita sa buong Enchanted."
"Lalaki ba ang pinsan mo?" Tanong ko kay Lexa habang pinagmamasdan nang maigi ang buong palibot ng kwarto.
Natawa siya. "Bakit mo naman naisip na lalaki ang pinsan ko?"
"Wala." Maikling tugon ko. "Tayo lang kasi ang nandito kaya naisip ko na baka lalaki ang pinsan mo at nasa kabilang dormitoryo lang." Dagdag ko.
"Babae ang pinsan ko." Napaharap agad ako sa kanya. "Tatlo tayo ang magkakasama sa loob ng kwartong to." Bigla naman akong naexcite dahil sa sinabi niya.
Lumabas kami saglit dahil mag iikot pa daw kami sa kabuuan ng Enchanted. Bukas na ang simula ng klase kaya gusto naming masulit ang buong araw na ito sa paglilibot lamang.
"Lexa." Agad kaming napalingon sa babaeng tumawag kay Lexa. Siya na siguro ang pinsan niya.
"Tinitingin tingin mo?" masungit pala ang isang to. I doubt kung makakasundo ko ito.
"Zarah, siya nga pala si Kyla." Tinignan lang ni Zarah ang kamay ko.
"Sorry, I don't do shakehands." Maarteng aniya at agad umalis. Hula ko ay sa dorm ang punta nito.
"Ang sungit naman ng pinsan mo." Saad ko sa kanya habang naglalakad kami.
"Hayaan mo na. Masungit talaga yun." Natatawang aniya.
"Kabaliktaran nang sa'yo." Tumawa kaming pareho.
"Ilang araw ka na pala dito?" Tanong ko habang naglilibot libot ang paningin ko. Pansin ko ang isang grupo sa di kalayuan na masama ang tingin sa akin.
"One week na." Napansin din ata ni Lexa ang grupong iyon. "Sila ang Odds." Napalingon ako sa kanya.
"Odds?" Tumango tango siya. "Grupo ng mga mahihilig sa away at rambol." Dagdag niya.
Agad akong napatingin sa Odds daw na yun. Binubuo sila ng apat na miyembro. Purong mga babae.
"Wag mona lang pansinin." Agad niya akong hinila. "Saan tayo pupunta?" Hingal na tanong ko dahil hanggang ngayon ay tumatakbo pa rin kami.
Bagkus na sagutin ay nginitian lang niya ako. Wala akong nagawa kundi ang magpatianod na lang sa kanya.
Nang matigil kami ay lalo lamang akong namangha.
"Ang ganda." Wala sa sariling usal ko.
"Maganda diba?" Tumatango tango lang ako dahil hanggang ngayon ay namamangha pa rin ako.
Nasa harapan namin ngayon ang isang kastilyo. Ngunit may napansin ako...
"Lexa, bakit walang kabuhay buhay ang kastilyong yan?" Inosenteng tanong ko. Narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya kaya hinarap ko siya.
"Hindi pa rin kasi nahahanap ang taong itinakda." Sagot niya. May panghihinayang sa kanyang tono. Imbis na magtanong ay hinintay kona lang na magpatuloy siya at mukhang nabasa naman niya ang nasa isip ko.
"Ang taong itinakda lamang ang may kakayahang ibalik ang kulay at buhay ng kastilyong yan."
Akmang ihahakbang kona sana ang paa ko ngunit pinigilan niya ako.
"Wag. Hindi tayo dapat lumampas sa linyang yan." Agad kong inilibot ang paningin ko at doon ko lamang napansin na may linya pala dito.
"Bakit?" Takang tanong ko.
"Lahat nang lalampas sa linyang yan ay nagiging abo at ang malala pa nga ay nakukulong sa mismong kastilyong yan." Paliwanag pa niya. "Bakit ganun daw ang nangyayari?" Kuryosidad ko talaga palagi ang nananaig kaya nakakapagtanong ako.
"Walang eksaktong paliwanag, basta ang sinasabi ng lahat ng nandito, maging ng mga magulang ko ay ang tanging itinakda lang daw ang tanging solusyon diyan. Kaya patuloy pa rin itong hinahanap."
"May idea ka ba tungkol sa itinakda?"
"Wala. Ang alam ko lang ay babae ito."
Napatango tango na lang ako.
Bigla kong naramdaman na parang may boltaheng dumaan galing sa kwintas ko. Sandali itong umilaw ngunit bigla ding nawala. Weird!
Nagpatuloy na kami sa paglilibot ni Lexa. Marami na rin kaming napuntahan at marami din akong nalaman tungkol sa Enchanted Academy. Habang naglilibot kasi kami ay nagpapakwento ako sa kanya. Good thing, mukhang hindi naman siya naiinis sa pangungulit ko.
Kinabukasan ay maaga kaming nagising dahil titignan pa namin kung saan ang magiging classroom namin.
"Teka, nakita kona yung classroom natin." Agad akong inakay ni Lexa sa isang classroom. Nang pumasok kami ay biglang naging tahimik ang kanina'y maiingay ko pang mga kaklase. Nagkibit balikat na lang si Lexa at agad naghanap ng mauupuan. Sumunod ako sa kanya at umupo sa tabi niya.
Naging busy na ulit ang mga kaklase ko sa kani kanilang ginagawa. Parang may mga sarili na silang mundo.
Muling tumahimik ang classroom ng may isang ginang ang biglaang pumasok. Siya na siguro ang maestra namin sa ngayon.
"Okay class. Since this is your first day as Prime Squarrel, I will introduce myself first. I am Yvannah Castil, but you can call me, Miss Vannah." Matapos magpakilala ni Miss Vannah ay isa isa na din kaming nagpakilala.
Pumunta sa harap si Lexa. "Lexa Zeir Fortes." Akala ko yun lang ang sasabihin niya. "Please be quiet, especially when I am around." Dagdag niya na nagpatawa sa akin. Napalakas siguro ang pagtawa ko kaya napatingin sa akin ang lahat. Yumuko muna ako bago tumayo at pumunta sa harap.
"Chant Kyla Louisses, please be nice to me."
Bumalik agad ako sa upuan ko.
"Nice." Nag apir kami ni Lexa.
"Okay cla----- Oh, Mr Liston why are you late?"
Agad nadapo sa pinto ang paningin ko nang may isang lalaki ang pumasok. Gulo gulo pa ang buhok nito at halatang kakagising lang.
"Sorry Miss, nalate ako ng gising." Paliwanag niya.
"Okay, you may seat beside Miss Louisses." Agad niyang inilibot ang kanyang paningin at dahil syempre sa left side ko na lang ang bakanteng upuan, agad siyang dumeritsu dito. Nasa right side ko kasi si Lexa. Hindi man lang tapunan ng tingin ang guro namin. Walang galang talaga.
"Mr Liston, kindly introduce yourself first."
Tumayo lang siya at seryosong tinignan ang bawat isa sa amin. Wala naman akong kahit anong emosyon na nakita sa kanya nang magkasalubong ang tingin namin.
"Ford Aizel Liston." Maikling pakilala niya at umupo na lang bigla. Wala talagang modo to.
Itinuon ko na lang sa harap ang paningin ko at hindi pinansin ang presensya ng lalaking nasa tabi ko. Mukhang may balak pa ngang matulog eh.
"Since first day pa lang naman and I'm sure marami pa sa inyo ang hindi pa gaanong pamilyar sa Enchanted Academy na ito, so ipapaliwanag kona lang muna."
Nakikinig lang kami sa sinasabi ni Miss Vannah.
"Alam niyo naman siguro kung para saan ang Academy na ito diba?" Tanong ni Miss.
"Opo." Sagot naming lahat.
Alam kona din naman ang tungkol dito. Bago kami tuluyang magkahiwalay ni papa ay marami siyang nabanggit sa akin. Habang nasa daan din kami kahapon papunta dito, nagkwento din si Miss Eva maging sina Venus at Elesus.
"Enchanted Academy are made for us na may mga kapangyarihan. Ginawa ang paaralan na ito upang sanayin kayo. Hindi kayo nagkaroon ng kapangyarihan para lang sa wala."
Palakad lakad si Miss habang nagpapatuloy sa pagsasalita.
"We have four levels here. Para lang din kayong nag aaral sa mundo ng mga tao. I didn't say na hindi tayo tao. We are humans too, but the difference is, we are extraordinary. We have powers, we are immortals. Lahat kayong nandito ay hindi pinanganak bilang isang normal na tao. Bata pa lamang tayo ay isa tayo sa mga napili na magkaroon nito. Kung hindi niyo pa alam, you all have symbols at your back. Kung hindi niyo pa ito nakikita, you must check it. Dahil ang symbols na iyan ang makakapagsabi kung anong klaseng Enchanters kayo."
"These are the four levels. The first level are called "Prime Squarrel.", which is your level right now. Next is the "Inferry Sequel", followed by the third level which was called "Mate Preceeder" and the last is the "Domain Series."
Dahil nga first day pa lang ay maagang dinismiss ni Miss Vannah ang aming klase. Meron pa kaming isang oras bago ang sunod naming klase kaya nagdesisyon muna kaming pumunta ni Lexa sa canteen.
Habang kumakain ay biglang may lumapit sa mesa namin. Ang Odds, kung saan naroon din si Zarah. Siya pa nga yata ang leader sa kanila. Hindi naman kasi namin to napag uusapan ni Lexa.
"Hi couz." May pang iinsulto sa ngiti ni Zarah.
"Anong kailangan ninyo Zarah?" May banta na sa tinig ni Lexa na para bang anytime ay pwedeng magkagulo kapag hindi niya nagustuhan ang isasagot ng kanyang pinsan.
"How rude. Is that how you treat me, cousin?" Nakakainsultong aniya.
"Ayaw namin ng gulo. So please lang Zarah." Mahinahon at mapagpasensya ang tono ni Lexa.
"We're in the same room, yet hindi naman tayo nagpapansinan." Hinarap niya ako. "Oh, hi there, Kyla." Nginitian ko lang siya at ngumiwi naman ang mga kasama niya.
Nakita kong may ibinulong sa kanya ang isang kasamahan niya ngunit nadinig ko ito.
"Kilala kaya niya ang grupo natin?" Tanong nung nakawavy hair na babae.
"We'll see about that." Matapos isagot yun ay bigla akong hinarap ni Zarah.
"Do you know us?" May ngising sumilay sa labi ni Zarah. Nakita ko naman ang hindi maipintang mukha ni Lexa.
"Zarah, pwede ba umalis na lang kayo?" May halong inis at pagbabanta na sa tono ni Lexa.
"Not so fast, dear cousin. Magpapakilala muna kami." Bigla siyang humarap sa akin.
"I'm Zarah Marie Fortes Shawn and I'm the Queen Bee." Agad niyang itinuro ang apat sa mga  kasamahan niya. Hindi pala sila apat, kundi lima sila. Lima! "And these are my fellow team bees, Charrie Lopez,Lizah Heaven, Leziah Benice and Teir Yvan. And we're called ODDS." Lumapit siya at pinakatitigan ako sa mata. "And I hope you won't messed up with us, especially ME as a Queen Bee." Matapos nun ay iniwan na nila kami ni Lexa.
"Nakakainis talaga siya kahit kailan." Maktol ni Lexa.
"Hindi kayo magkasundo?" Tanong ko.
"Hindi."
"Bakit?"
"Anong bakit?" Medyo naiinis niyang tanong. "Nakita mo naman yun kanina diba, magkalayong magkalayo ang ugali naming dalawa." Dagdag pa niya.
"Yeah right." Na lang ang nasabi ko dahil mukhang beastmood na ang isang to.
"Hi Miss." May dalawang lalaki ang lumapit samin. Tinaasan ko lang sila ng kilay.
"Hindi kami masama, okay? Gusto lang namin makipagkaibigan sa inyo. By the way, I'm Blue Harris." Inilahad niya ang kamay niya at tinanggap ko ito. Ganun din ginawa nila kay Lexa. "And this guy right here is my brother, Nylo Harris." Kinamayan din namin siya.
Ilang saglit lang ay naramdaman ko na parang naging close na kaming apat agad sa isa't isa.
"Nakita niyo na ba ang simbolo sa likod niyo?" Tanong ni Blue. Sabay lang kaming umiling ni Lexa sa tanong nila.
"E kayo ba? Nakita niyo na?" Si Lexa na ang nagtanong.
"Oo." Sabay na sagot ng magkapatid. "Isang dragon ang simbolo ko." Sagot ni Blue. "Which means?" Tanong ko.
"Isang Fiery Fire Furnace ang power ko at isa akong Fiery Chanter."
Nilingon ko naman si Nylo.
"E ikaw?"
"Isang Baril at pana ang simbolo ko, isa akong gunslinger at ang pagkakakilanlan ko bilang isang Enchanter ay isang Drill Shooter." Mahabang paliwanag niya.
"Hay! Nakakainggit naman kayo." Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Lexa. "Sana malaman kona kung ano ang kapangyarihan ko.
"Wag kang mag alala, oras na makita mona ang simbolo sa likod mo ay malalaman mona rin kung anong kapangyarihan ang meron ka at kung saang Enchanter ka nabibilang." Mahabang litanya ni Nylo na agad namang nakapagpaluwag ng loob ni Lexa. Mukhang may chemistry pa ata ang dalawang to.
"Blue, minsan niyo na bang nagamit ang kapangyarihan niyo?" Tanong ko dito at nakita ko namang tutok na tutok ang kaibigan ko.
"Oo, pero sa ngayon nakasealed lahat ng kwintas natin para hindi ito umilaw at hindi basta bastang magagamit." Sagot niya na saglit nagpatahimik sa akin.
'Nakasealed? Pero bakit naramdaman ko ang boltaheng lumabas mula sa kwintas ko kahapon?'
"Lahat ng kwintas nakasealed?" Paniniguro ko at tumango naman siya.
'Pero hindi ako pwedeng magkamali. Naramdaman ko talagang may boltaheng lumabas mula sa kwintas ko kahapon.'
"May problema ba?" Tanong ni Nylo.
"Wala naman." Naisagot kona lang dahil ayoko nang bigyan pa sila ng palaisipan. Tama nang ako lang dapat ang maguluhan sa pag iisip nito.
Matapos ang isang oras ay bumalik na kami sa classroom para sa susunod naming klase. Naabutan kong natutulog si Ford kaya naman ginising ko siya. Dala na rin siguro ng pag aalala. Kahit walang modo ang isang yan, hindi naman dahilan yun para maging masama na ako sa kanya. Hindi yan ang turo ng papa, maging ng lolo at lola ko.
"Kanina mo pa ako niyuyugyog, bakit ba?" Kunot noong napalingon si Ford sa akin ngunit makalipas lang ang ilang segundo ay nag iba na ang expresyon ng mukha niya. "Siguro ay crush mo ako noh?" Nakangising aniya. Tinaasan ko lang siya ng kilay.
"Matulog kana lang pala ulit." Sarkastikong saad ko at narinig ko naman ang mahinang pagtawa niya.
"Ayaw pa kasing aminin eh." Mahinang bulong niya ngunit hindi kona lang ito pinansin.
Makalipas lang ang ilang minuto ay may isang lalaki ang pumasok sa classroom.
"Good day class. I am Victorino Almante, but you can call me Sir Victor." Nagulat kami ng biglang may isang kartolina ang nakaangat sa ere matapos isnap ni Sir Victor ang kanyang mga daliri. Laman ng kartolinang iyon ang kanyang buong pangalan. "Alam kong nakapagpakilala na kayo kanina, kaya hindi niyo iyon kailangang ulitin pa."
Katulad ni Miss Vannah, ay mahilig din pala itong si Sir sa pag ikot ikot. Ako tuloy ang nahihilo sa kanya.
"Papakitaan ko lang muna kayo ng ilang magic tricks at pagkatapos ay maaga ko kayong ididismiss. Pero bukas ay actual na at kailangan bukas ay makagawa na din kayo ng sarili niyong magic." Saad ni Sir.
Tumaas ang kamay ng isang kaklase ko. Si Jenina.
"Yes, Miss Jenina?" Tanong ni Sir.
"Nakasealed pa po ang mga kwintas namin at marami sa amin ang hindi pa alam kung anong klase ng kapangyarihan meron kami, paano po kami makakagawa ng magic niyan?" Takang tanong ni Jenina at agad namang nasapo ni Sir ang kanyang noo. Parang nang iintindi.
"Hindi naman habang buhay nakasealed ang kwintas niyo." Kalmadong sagot ni Sir. "Bukas na bukas din ay bubuksan na iyan upang magamit na ninyo."
Marami pang paalala ang binitawan ni Sir bago magsimula sa paggawa ng magic.
"Takpan ninyo ng inyong kamay ang inyong mga mata." Agad kong tinakpan ng kamay ang aking mga mata. "Isipin ninyo kung saang lugar ninyo gustong pumunta."
Agad kong inisip ang Paris. Bata pa lang ako ay pangarap kona talaga ang makapunta doon.
"Buksan ninyo ang inyong mga mata."
Agad kong binuksan ang aking mga mata at nagulat ako dahil nasa Paris na ako. Ang ganda. Maiinlab na ata ako sa lugar na to.
Muntikan ko nang makalimutan na nagmamagic lang pala si Sir. Kung hindi pa siya magsasalita ay hindi pa ako makakabalik sa realidad. Na wala ako sa Paris, bagkus ay nasa Enchanted Academy. Isang paaralan na punong puno ng magical.
Nang makabalik sa realidad ay doon ko lamang napansin ang aking bracelet. Hindi pa ito umiilaw, hindi katulad ng kwintas ko kahapon. Balak ko din sanang tignan kung umilaw na din ba ang anklet ko sa paa, kaso ay nahihirapan ako. Saka kona lang titignan.
Ilang magic pa ang ginawa ni Sir bago kami tuluyang dinismiss.
Wala naman kami masyadong gagawin kaya nag aya na agad akong magpadorm dahil na rin sa pagod. Hindi ko na naman naabutan si Zarah sa kanyang kama. Kaya niya nasabi kanina na kahit nasa isang kwarto lang kami ngunit hindi kami nagpapansinang tatlo ay dahil, hindi naman sila close na magpinsan, mas lalo namang hindi rin kami close. At madalas ay hindi na kami nagkakaabutan dito sa dorm. Ibang section kasi si Zarah. Kaklase niya sina Blue at Nylo. Ang magkapatid na parang mga sira.
Naalala ko tuloy sina Venus at Alesus. Kamusta na kaya ang dalawang yun? Kahapon pa ang huling kita ko sa kanila. Bibisitahin kona lang sila kapag nagkatyempo na.