"isa-isa lang". Angal ni Serin nang ihagis n'ya ang kasuotan dito, isa itong asul na bestida na may itim na laso sa gitna.
"Alam mo kung bakit kita dinala dito" binalingan niya ang kinaroroonan ni Serin na nakaupo sa kan'yang harapan.
"Wag kang mag-alala di ko naman nakakalimutan— san ako pwedeng maghugas ng katawan?." muli ay tanong ni Serin.
"Magpalit ka nalang ng damit, wala akong tubig dito". sagot ni Nariah.
"Wala na ba yung balon na malapit dito dati?". 
"Hindi ko alam". Natahimik si Eliana at pinakiramdaman si Serin.
marami na din itong itinatanong bukod pa doon ay hindi s'ya mapakali sa kakaisip kung anong klaseng tao ito.
"Wag kang mag alala di naman ako tatakas".
"Alam mo na ang pangalan ko, pero wala akong alam tungkol sa'yo, mukhang hindi ata patas yon". 
"Magpalit ka na ng damit".
Hindi n'ya maiwasang makaramdam ng kaba sa sinabi ni Serin kahina-hinala pa rin ang babae para sa kan'ya.
"Eliana". Sagot n'ya ng May pagdalawang isip ng masilip n'ya ang mga mata nitong nakatingin pa rin sa kinaroroonan n'ya.
Hindi n'ya gusto ang presensyang nararamdaman n'ya dito.
Lumabas nalang s'ya na hindi nililingon ang babae.
"Magkano kong naibebenta ang lahat ng to sa'yo?". Tahimik na ibinagsak ni Eliana ang kagamitang nakolekta n'ya sa harap ng isang panday pagkapasok n'ya.
"Oh, anong nangyari sa'yo?".
"Wag ka ng maraming tanong". Inilapat n'ya ang kan'yang palad sa counter table na nagbigay ng ingay doon.
"Wag ka masyadong mag ingay". Paalala ni Evan saka ngumuso sa labas.
"Mukhang luma na itong itak pero pwede ko pa rin makumpuni para maging bago—hindi na talaga naniniwala na hindi mo ninakaw ang mga iyan". Pang aasar ni Evan ng mapansin ang salamin na kasama nito.
Umupo s'ya upuang nasa harap ng counter at iniabot ang mga gamit para sana kunin na agad na pinigil ni Evan.
"Kung ayaw mo sa iba ko nalang ibibigay". 
"Teka, kasama ba ang isang to?".  
"Hindi".  Sagot n'ya ng maaninag ang tinutukoy ni Evan, agad n'yang kinuha ang salamin at inilagay sa kan'yang kabalyas.
"Mag iingat ka nalang sa pagpasok mo dito, maraming pulis ang nagkalat ngayon". Pagbababala sa kan'ya ni Evan at kinuha ang espadang inilatag ni Eliana sa harap nito.
"gusto ko sanang igawa mo ko ng bagong espada ibawas mo nalang ang bayad ko sa salaping ibabalik mo sa'kin". Utos ni Eliana kay Evan.
"Tatlumpu't pitong pilak nalang ang halagang babayaran mo, mag iingat ka kung papasok ka ulit dito, mahigpit na ang palasyo—". 
"Oo"
"Babalikan nalang kita, itago mo muna kung matatapos mo na yung pinapagawa ko sa'yo". Habilin ni Eliana bago tuluyang lumabas doon.
Isang bulto ng tao ang nakasandal sa harap ng pinto ng bahay ang matagpuan n'ya ng makabalik s'ya, agad n'yang kinuha ang punyal at tinutok sa babae.
"Hinintay kita, dahil mukhang magkakaroon pa ko ng kasalanan sa'yo kung aalis ako" nakahalukipkip na tumayo si Serin upang harapin si Eliana.
Pagkakataon na nitong tumakas kanina ngunit hindi n'ya ginawa.
Sino ka?
"bigyan mo ko ng limang pilak, kapalit ni Lander". Hindi na s'ya umangal sa sinasabi ng dalaga.
Sana nga ay salapi lang ang hanap mo.
"pero kung niloloko mo ko, di ako magdadalawang isip na patayin ka".
Alam n'yang kaya n'ya itong patayin kung sakaling May mangyari, ngunit sa katotohanang nararamdaman n'yang May alam ito ay pinipigilan n'ya ang sariling gawin iyon.
Nakarating sila sa lugar na pinagmulan n'ya kanina kaya't  nakaramdam s'ya ng kaunting pagkabahala, hindi ito ang lugar na sinasabi ni Serin sa mga kausap nito kaninang umaga.
Itinutok n'ya ang punyal kay Serin matapos nilang huminto sa tindahan ng Panday na si Evan.
"Huwag mo kong niloloko". Inis na hinawakan n'ya ang braso ni Serin.
"Kumalma ka, May mga tao pa sa paligid" agad na binaba ni Eliana ang kan'yang punyal ngunit madiin pa rin ang pagkakahawak kay Serin.
"Maestro Lander". Natatawang bati ni Serin kay Evan, pagpasok palang nila sa loob.
"S'ya—" hindi alam ni Eliana kung anong salita ang lalabas sa bibig n'ya dahil sa pagkadismaya, ng maaninag si Evan sa kanilang harapan.
"Bumalik ka—saglit lang mamaya muna tayo mag usap, bumalik ka nalang ulit". Bati ni Evan.
Hindi n'ya alam kung s'ya ba ang kinakausap nito dahil hindi naman n'ya maaninag kung saan ito nakatingin.
"S'ya ba ang kausap mo?". Singit ni Serin.
"Lander, huh?". Maikling sambit n'ya, napangisi s'ya sa inis.
"Pasensya na, iba ibang pangalan talaga binibigay ko sa mga mamimili ko". 
"Titoo..." Mahabang tawag sa kan'ya ni Serin.
Mas lalong namuo ang katanungan sa utak n'ya dahil sa gulo ng dalawa.
"S'ya si tito Lander, yun ang gusto n'yang itawag ko sa kan'ya". Nakangiting pagpapakilala ni Serin dito.
"Sinong Lander Revis ba hinahanap mo? Teka kung ganun ba tagahanga ka rin n'ya?, sayang hindi mo s'ya naabutan—" di na pinatapos pa ni Eliana ang sinabi ni Evan ng marinig ang apilyedong binigkas nito
"Sabihin mo kung nasan s'ya?". Inilapit ni Eliana ang kan'yang sarili sa kinauupuan ni Evan.
"Bakit?" Pagsingit ni Serin.
"Dati s'yang pinakamagaling na namamana marami ding humahanga sa kan'ya noong kabataan n'ya isa na ko dun, anong kailangan mo sa kan'ya?".  
Hindi marunong pumana si Lander.
"Diretsuhin mo ko". Inis na pagsinghal ni Eliana.
"Patay na s'ya, matanda na rin s'ya, ano bang problema?". Pagpapatuloy ni Evan, tila isang malaking dagok sa ulo n'ya ang sinabi nito.
Bahagya s'yang umatras, sa ilang saglit ay nawalan s'ya ng interes sa sinasabi ni Evan.
"Salamat". Payak na sambit nalang n'ya sa lalaki.
"Ipakita mo sa kan'ya na magaling ka din sa espada, mukhang gusto ka n'yang hamunin" anyaya ni Serin.
Siguro nga ay hindi s'ya niloloko ni Serin.
Hindi rin maipagkakaila na magkadugo ang dalawa dahil pareho ang ugali nila.
"Dati pa yon, medyo bata pa ako non at malakas, iba na panahon ngayon kaya di na din ako mahilig sumabak sa mga ganyan ". Nangangamot na katwiran ni Evan.
"Ay! Malakas ka pa rin naman". 
Lumabas si Eliana habang nag-uusap pa ang dalawa, masasayang lang ang oras n'ya sa kanila.
Pitong put anim na pilak nalang ang natitira sa kan'ya, kailangan n'ya iyong pagkasyahin hangga't wala pa s'yang nakikitang matutuluyan, tatlong araw na rin simula ng huli n'yang makita sila Yasemin.
namumukadkad na ang mapupulang bulaklak ng isang puno na malapit sa pader na humaharang sa tubig na pumapagitan sa palasyo pagdaan n'ya dito.
Hindi n'ya napansin ang pulubing nakasandal sa pader na naroon ng kalabit s'ya ng bata.
"Naaupuan n'yo po ang damit ko". Marahan n'yang iniangat ang kanyang pang upo na lumayo ng kaunti mula sa bata.
"Bakit dito ka nanglilimos?" Tanong n'ya.
"Tumayo ka d'yan kung ayaw mong kaladkarin ka nila".
Muling sambit n'ya bago tumayo, nakaramdam s'ya ng awa, namumuhay ang bata ng normal, magiging ganun din ba ang kalagayan n'ya kung sakaling alam n'ya ang pamumuhay sa labas?.
"Hinihintay ko po si mama". Napaawang ang labi ni Eliana sa sinabi ng bata.
"Nasan ba ang mama mo? Kung nagtatrabaho s'ya sa palasyo, wag mo na s'yang hintayin, babalik yon".
"tulungan n'yo po si mama". Nagulat s'ya sa ginawa ng bata, hindi n'ya inaasahang luluhod ito sa harap n'ya.
"Sumunod ka sa'kin, tumayo ka d'yan". Inis na utos n'ya sa bata na agad din naman nitong sinunod.
"Anong pangalan mo?" Tanong n'ya sa bata.
"Tasia Karrivel". Tipid na sagot nito saka humawak sa braso ni Eliana, hinayaan nalang n'ya ang nanginginig nitong kamay,
Hindi n'ya maintindihan ang sarili kung bakit umabot pa sa puntong kailangan n'ya itong kupkupin, maari itong maging hadlang sa kan'ya.
Kung Iabandona nalang kaya n'ya ang bata?
Hindi.
Mapapahamak lang ito sa mga taong nasa paligid.
"Hindi mo dapat ginagawa yan, hindi mo alam kung anong gagawin ko sa'yo, pano kung masama ako?". Mas lalo lang humigpit ang pagkakakapit ni Tasia dahil sa sinabi n'ya.
"Pasensya na po".
Dinala n'ya ito sa kubo ni Doki, wala rin naman s'yang mapagdadalhan dito, maliban kung dadalhin n'ya ito kay Nanay Yasemin.
"Kumain ka muna," inabot ni Eliana ang tinapay sa bata.
Nang una ay nakatitig lang si Tasia sa tinapay ngunit tinanggap din ito pagkatapos.
"Sa'yo ng lahat yan". Sabay abot ng supot ng damit kay Tasia.
"Salamat po". Nahihiyang sagot ni Tasia.
"Pagkatapos mong kumain, umuwi ka na sa inyo". Napatigil sa pagnguya si Tasia sa sinabi ni Eliana.
"Wala na kaming matutuluyan, pinalayas kami dahil kriminal si papa". Sabi ni Tasia.
***
Kanina pa nakatutok ang kan'yang punyal sa natutulog na bata, nadadala s'ya ng kan'yang pagdalawang isip sa gagawin n'ya, hindi pa n'ya nasubukang pumatay ng inosenteng bata kaya mahirap iyon para sa kan'ya.
Nanginginig ang mga kamay n'ya na itatatak na sana ang punyal ngunit Nanlaki ang mata n'ya ng dumilat ito at sa halip na matakot ay nakatulala lang si Tasia saka hinawakan ang kasuotan ni Eliana, agad n'yang naibaba ang punyal dahil sa ginawa ng bata.
"Akala ko po umalis na kayo".  Hindi pa naman madilim para hindi makita ni Tasia ang punyal na hawak n'ya.
Anong ginagawa ko?
Naitikom nalang ni Eliana ang kan'yang labi saka tinanggal ang pagkakahawak ng bata sa kan'yang braso.
"Aalis ako, kung hindi ako babalik wag mo kong hintayin". Bilin n'ya sa tahimik na bata saka tuluyang umalis, hindi na pinakinggan pa ang pagtawag ng bata sa kan'ya.
Nanginginig ang kan'yang kamay na sumandal s'ya sa bukana ng pintong naroon, nanlalamig s'ya.
***
mabilis s'yang humakbang papasok sa isang pamilihan ng mga kasuotan.
"Magkano ang isang to?" Tanong n'ya sa tindera ng mga damit at alahas.
"Nakikita n'yo po ba ang binibili n'yo?" Hindi n'ya nalang pinansin ang nagtitinda.
"Pakitingnan nalang kung babagay sa'kin". Sagot n'ya.
Napakunot ang noo nito ng saglit bago tumango.
"Isusuot n'yo na po ba? Mas bagay po sa inyo ang pula" nakangiting sabi sa kan'ya ng babae.
"Huwag ang pula, ibigay n'yo sa'kin ang pinakamurang bestidang meron kayo". Mabilis na sagot ni Eliana saka isinuot ang bestidang inabot sa kan'ya ng tindera, kinapa n'ya ang hibla nito at ng masilip iyon ay iniabot n'ya ang dalawang pilak sa tindera.
"tatlong pilak po, binibini". Saglit s'yang huminto at iniabot sa tindera ang hinihingi nito.
"Maari ba akong magtanong kung saan ako pwedeng makabili ng peluka?".
"Pasensya na pero matagal na yang ipinagbawal sa kalakalan". 
Iniabot n'ya ang buhok ng babae, sa amoy palang ng hibla no'n alam n'yang hindi iyon isang ordinaryong buhok.
"Ano ang suot mo?". Madiin na tanong n'ya.
"Matagal na to sa'kin, nagkasakit ako kaya mayroon ako nito, hanggang ngayon hindi pa rin tumutubo ang buhok ko". 
"Bigyan mo ko ng gaya ng sa'yo". Utos n'ya kinabahan pa ang babae bago tumango.
"Sandali lang ayoko lang na mapahamak". Sagot ng babae, inilabas n'ya ang kan'yang punyal kaya't nataranta itong pumasok sa loob.
"Imbak ko nalang ang mga ito dahil pwede kaming mahuli kung sakaling ipinagbibili pa namin ang mga peluka".  Panimula ng babae ng makabalik mula sa loob.
Nalanghap n'ya ang mga alikabok ng ilapag ng babae sa harap n'ya ang mga peluka.
"Kunin mo kung anong nais mo d'yan, isang pilak nalang".  Halata pa rin ang takot sa boses ng babaeng kaharap n'ya.
"Kung ibibigay n'yo sa'kin ng mura hindi ko ipapakalat na pinagbilhan n'yo ko". Ani Nariah.
"Sampung tanso nalang" mabilis ngunit mahinang sagot ng tindera.
muli n'yang ikinubli ang sarili sa mahabang kasuotan, bago palihim na sinuot ang pelukang hawak n'ya.
Hindi n'ya napansin ang paghila ng tindera sa balabal na suot n'ya. Ngunit agad din n'ya iyong nabawi, narinig na n'ya ang paghabol ng mga taong nasa likuran n'ya.
Anong—?
"Ayon s'ya!" Sigaw ng tindera.
Isang kainan ang nadaanan n'ya, hinubad n'ya ang kan'yang balabal at marahang sumabay sa mga taong naglalakad sa daan.
Sa wakas ay wala na rin ang mga lalaking humahabol sa kan'ya, sumulyap si Nariah sa mahabang daanan patungo sa bulwagan ng palasyo, may mga kawal na nakahelera doon.
naglalakihan ang mga pader nito na gawa sa marmol, naalala n'ya pa noong iginuhit n'ya ang larawan nito noon, ngunit nakakamangha lang na nakikita n'ya ito ng malapitan ngayon kahit na hindi ganoon kalinaw.
Dito ka nakatira? At pinatay mo si papa.
Inihakbang n'ya ang kanyang paa palayo sa palasyo.
Nakaramdam s'ya ng pananakit sa kan'yang leeg, pakiramdam n'ya ay nasasakal s'ya.
"Buhay ka". Natatawang sambit ng boses sa kan'ya.
"Tulungan mo ko". Ang pananakit ng kan'yang leeg ay unti-unting umangat sa kan'yang ulo.
Tumigil ka. 
Tumayo s'ya ng pansamantalang nawala ang pananakit na nararamdaman n'ya, nilapitan n'ya ang panadero na una n'yang, umuusok pa ang mga pagkaing nakahain sa isang karinderyang katabi nito na kinakainan ng ilang sibilyan.
"bigyan mo ako ng dalawang tinapay." 
"Ayos ka lang ba?" Hindi na n'ya pinansin ang tanong ng tindera sa halip ay kinuwelyuhan n'ya ito at agad na binitawan.
"Pasensya na". Pagbawi n'ya, saka iniabot ang bayad sa gulat na gulat na panadero.
Anong nangyayari sa'kin? Naranasan ko na ito dati.
Inilibot n'ya  ang paningin sa mga gwardyang nagkalat sa bawat sulok ng iskinita.
naroon din ang mga opisyal na nag-iinuman sa isang kainan malapit sa kinaroroonan ni Eliana, nakakaramdam na s'ya ng panghihina dahil parang May humihigop ng lakas n'ya.
hinahagis ng ilan ang bote ng alak matapos nilang maubos iyon, nabibingi s'ya sa pagkabasag ng mga boteng malapit sa basurahan na winawalis din agad ng mga nagbabantay.
kapansin pansin din ang takot sa mga mukha ng taong nagsisilbi malapit sa kanila.
Kumain sya sandali ng tinapay at nakuha ang atensyon ng iyak ng isang bata at isang ginang na marahil ay ina nito.
"Papa! Papa! Papa!" Walang humpay na iyak ng bata, nagliliwanag ang dalawang apoy na nakikita n'ya sa likod ng suot n'yang piring.
"Patayin mo s'ya". Utos ng tinig na nagsasalita sa kan'yang isip.
Tumigil ka.
"Tama na... Bitawan n'yo anak ko" Pagmamakaawa ng ginang basang basa na dahil sa ulan.
Ang iba pa ay parang abala sa ginagawa nila at walang malay sa mga nangyayari.
"tinuturo ba ng mama mo na magnakaw ka?" bulalas ng isang lalaking galing tabernakulo mukhang nakainom pa ito dahil sa boteng hawak, malakas na pinisil ng lalaking iyon ang pisngi ng umiiyak na bata, saka ito binitawan.
"Pagmasdan mo kung pa'no mabugbog papa mo para magtino ka" pagpapatuloy pa ng mga ito habang pinapalo ng dalawa ang likod ng lalaking nanghihina, napasinghap si Eliana ng marinig ang sinabi ng mga lalaking iyon.
"Maawa kayo sa asawa ko! Izikar!" Muling sigaw ng ginang.
"Patayin mo s'ya!" Utos muli ng boses, tila May sariling utak ang kanyang mga Paa.
Pabilis na pabilis na nilakad ni Eliana ang mga ito.
inagaw n'ya ang bata sa lalaking lasing na nang aasar dito at madiing hinawakan ang kasuotan nito.
"Tama". Sambit ng tinig.
Hindi. Pagsalungat n'ya.
Binitawan n'ya ng marahas ang bata mula sa pagkakahila at inihulog sa kamay nito ang tinapay na dala n'ya.
"Anong ginagawa mo?" Inis na sigaw ng tinig sa isip n'ya.
Iniangat ni Eliana ang isang mahabang patpat na kinuha n'ya pa sa tabi ng kinauupuan n'ya kanina lang.
Mas malakas ang kan'yang pakiramdam lalo na't sanay na s'yang nakapiring mula pa noong namalagi s'ya sa templo.
nagulat nalang ang mga armadong nakatulala na sa kan'ya ngayon.
lumingon ang mga ito sa kanya at binitawan ang lalaking nanghihina.
"Mukhang May problema ka ah!"
pagbabanta ng isang armadong lalaki, nahuli na n'ya ang kamao nito bago pa tumama sa kan'yang mukha.
"Wag mo sabihing —" di pa man nakapagpatuloy sa pagsasalita ay sinikmuraan na n'ya ang lalaki gamit ang sariling tuhod.
Mabilis n'yang inihampas ang kanyang patpat kaya't napangiwi ang isang lalaking aatake na sana sa kan'ya.
"Ilabas n'yo ang inyong armas, isa yang terorista". Sigaw tatlong lalaking nasa likod ng lalaking sinikmuraan n'ya kanina, hindi na agad sila nakaresponde ng unahan n'yang hagisan ng tatlong maliliit na haliryo na nakapag pahinto sa mga ito, dagdag pa ang pagkalasing ng mga lalaking nasa harap n'ya.
tatayo na sana ang isang natamaan ng haliryo para makaganti sa dalaga ngunit pinigil ito ng armadong kanina pa nanonood sa likuran nila.
Naging tahimik na rin matapos umalis ng mga armado ng senyasan ang mga ito ng pinuno nila.
Narinig n'ya pa ang pagtawa ng tinig na iyon sa utak n'ya.
"Salamat po ginoo". Naramdaman ni Eliana ang paghawak ng bata sa kan'yang kamay agad na sinunggaban n'ya ang leeg nito saka sinakal.