"Rule no. 1: You can't make new friends here unless I say so."
"Rule no. 2: You can't go out without asking for my permission."
"Rule no. 3: You can't chill when you're not done with the chores here."
"Rule no. 4: You can't request and/or ask me to do something unless I agree."
"Rule no. 5: You can't fall in love with me."
If you break one rule or more, you'll have to be ready for the punishment.
Unang araw pa lang ay ramdam na ni Rana ang lupit ni Nate dahil sa mga letrang ibinaladra nito sa gitna ng sala. Tila nagsusumigaw sa laki ang mga letra na iyon sa sangkapat na puting kartolina.
Wala naman siyang problema sa apat na rule pero 'yung huling rule ang kinainisan niya. Kinikilabutan siyang isipin iyon sa kaibuturan niya. Siguro punong-puno ng hangin ang ulo nito kaya naiisip nitong magkakagusto siya dito.
"Hanep na pangarap iyan ha? Ang taas!"naiiling na pinasadahan niya pa ang ika-limang rule at napapailing-iling.
"Are you sure? As far as I'm concern ikaw yata ang unang nangarap sa akin. Right?"preskong anito na bigla na lamang nagawi sa sala.
"Kabute ka ba? Bakit pasulpot-sulpot ka?"
Umingos lang ito at mas lumapit sa kaniya.
Nginisihan siya nito. Kinuha nito ang isang kamay niya at basta na lamang iyon inilapat sa parte kung saan naroon ang puso niya.
"Bakit bumibilis ba ang tibok ng puso mo kapag sumusulpot ako?"
Sa inis ay bigla nalang namula ang mukha niya. Totoong malakas ang tibok ang puso niya pero dahil lamang ito naiilang siya sa distansya nila ng binata. Hindi siya kinikilig o kung ano pa man. Nagkataon lang talagang babae siya at nakakailang ang ginagawa nito.
Hindi niya napigilang bawiin ang kamay at tinuro ang panglimang-rule na nakasulat sa  sangkapat na puting kartolina.
"Are you nuts? Paano ako magkakagusto sa'yo eh hindi nga kita kilala?! And I just happen to meet you as my savior."
Tumigas ang mukha nito.
"Nate Dela Victoria. You can call me 'Tan' but you don't have the right to call me 'just'."
Para naman siyang nakonsensya sa biglaang pagbabago ng mood nito. Mukhang na-offend ata ito sa sinabi niya.
"Rana Evangelist."
Pagkuway napayuko lamang siya at tiningnan ang lalaki.
Tumango lang ito bago muling ngumiti ng marahan sa kaniya.
"Don't you recognize me at all?"
"What do you mean?"naguguluhang aniya dito.
Muli niyang binalikan ang sinabi nitong pangalan. Nate Dela Victoria. Does his name ring a bell? Napaisip siya habang unti-unting napatitig sa mukha ng binata.
Hanggang sa unti-unting may nareyalisa. Nate?! Si Kuya Nate na tulad niya ay dumadalaw din sa Orphanage. 'Yung lalaking dahilan para turuan niya ng leksyon ang isang batang babae dahil mas pinili pa nitong unahin ang sinabi ng lalaki kahit pa siya naman ang naroroon.
"Ikaw 'yung nag-brainwash sa batang iyon?"akusa niya dito.
Tumataas ang presyon niya kapag naiisip ang mga sandaling pinagtatanggol ito ng batang babae at pilit iginigiit ang punto ng kuya Nate nito sa kaniya.
Kumindat ang lalaki bago ngingisi-ngising kalmadong tumugon.
"Correction. I'm not brainwashing anyone, it's called discipline."
"How dare you! Ako ang nandoon pero mukhang kuhang-kuha mo talaga ang loob ng batang iyon na pati sa oras ko ay isinasali ka pa?!"nanlalaki ang butas ng ilong na litanya niya.
Natatawa naman siya nitong tinitigan. Then he pout his lips, trying to suppress a smile.
"Of course. Hindi kasi ako tulad ng iba diyan na puro pa-games lang ang alam pero hindi naman tinuturuan ang mga bata sa mga gawaing bahay. What's productive about playing anyway?"anito na tila pinapasaringan ang routine na ginagawa niya sa bahay-ampunan.
Ngali-ngaling suntukin niya ang gwapo nitong mukha pero nag-aalangan lang siya dahil baka dagdagan pa ng lalaki ang service na gagawin niya sa bahay na iyon. She can't wait to go out. Kating-kati na siyang bumalik muli sa dating buhay at magtrabaho bilang modelo. Pero sa ngayon, magpapaalipin muna siya rito.
"It boast energy, increase attention and release stress,"confident na aniya.
Tinaasan lang siya ng kilay ni Nate pagkuway umiling.
"No. Instead it shrinks energy, waste time and kills your priorities,"salungat namang tugon nito.
"So what I did is to balance your routine. I teach kids the importance of household chores. The importance of not just doing something for their own happiness but considering other people's happiness, too."
Napatango-tango siya sa narinig dito. May punto ito. Somehow kapag nagagawa nila ang parehong routine ay mas magiging produktibo ang mga bata, natututo sila sa mga gawaing bahay at the same time hindi nila mapagkakaitan ang sariling magsaya kapag may oras.
"So anong binibigay mo sa kanila matapos nilang gumawa ng mga gawaing bahay?"naiintrigang tanong niya.
Noon lamang tila natahimik ang binata. Hindi nito napag-isipang mabuti ang parteng iyon dahil gusto nitong ang mga bata mismo ay magkaroon ng pagkukusa na gumawa ng mga bagay-bagay para sa kapakanan ng nakararami na walang hinihinging kapalit.
"I never gave anything but a simple 'Thank you' to each one of them. I want them to realize the importance of gratitude and doing something without asking anything in return,"seryosong anito.
Tumaas ang kilay niya sa naging tugon ng binata. Hindi siya makapaniwalang lumalabas iyon sa bibig ng lalaki na pinagbabayad siya ng serbisyo dahil sa naging kasalanan.
"Really? Eh, bakit mo ako pinarurusahan sa pagtawag ng masama sa kapatid mo? Kung naniniwala ka naman pala sa pagpapasalamat, diba dapat naniniwala ka rin sa importansya ng pagpapatawad?!"aniya na nagpatahimik sa lalaki.
Hindi na niya napigilang umalpas ang inis na kanina pa niya pigil-pigil.
"For the record, you didn't even say thank you after I brought you here. You can't even say sorry directly because you feel entitled of forgiveness without saying your apology..."anito sa mariin ngunit sarcastic na tono bago huminto at tumitig muli sa kaniya.
"Hindi mo kayang ibaba ang pride mo para lang mag-sorry kahit naka-offend kana ng tao! You were just so full of yourself. So, what I'm doing now is teaching you Rana Evangelist,"dugtong pa nito.
Nasaktan man ay hindi na lamang siya nagsalita. The words kept playing in her head. But is she really like that? Inaamin niyang masyado siyang harsh sa mga tao. Alam niyang madami rin siyang haters at nakukuhang bash dahil sa pagiging maldita niya. But she's used to it and utilizing the latter to her advantage. Ang mas maraming haters kasi para sa kaniya ay equivalent din ng maraming tagahanga.
"I'm sorry,"napipilitang aniya.
Umingos lang ang lalaki.
"Save your apology kung labas naman sa ilong,"anito at daglian siyang tinalikuran.
Napatitig siya sa papalayong lalaki at inikot ang eyeballs sa inis.
Hmp. Akala mo kung sino!