SIA'S POV
Mag-a-alas dose na pala, hindi ko na namalayan ang oras. Malamang ay nag-aalala na sa akin si Mommy.
"Jace, let's go home baka hinahanap na ako ni Mommy," sabi ko naman kay Jace na siyang kasama ko pa rin ngayon.
"Sure, ihahatid na kita."
"No, I will go home alone," pagigiit ko sa kaniya.
"Hindi pwede," pagpipilit naman niya.
"Jace, I can take care of myself and as we all know hindi dalikado dito sa Singapore kahit anong oras pa yan," pagkasabi ko no'n ay tumakbo ako ng mabilis para tiyak na hindi niya ako maabutan. Kailangan ko nang makauwi dahil tiyak na naghihintay na si Mommy.
LUMIPAS lang ang ilang saglit ay nakarating na ako sa tapat ng bahay. Malakas talaga ang kabog ng dibdib ko dahil kinakabahan ako. Panigurado'y mapapagalitan ako ng todo ni mommy napaka-over protective pa naman sa akin no'n.
"WHERE HAVE YOU BEEN?" Napapikit ako ng mariin dahil pagkabukas na pagkabukas ko pa lang ng pinto ay iyon na ang bungad sa akin ni mommy.
"I-I'm sorry, Mommy," nakayukong sabi ko.
"ALAM MO BA KUNG GAANO AKO NAG-ALALA SA IYO," high pitch pa talaga ang boses niya.
"Mommy, nag-iwan naman ako ng letter para hindi ka mag-alala."
"At ano? Gusto mong yun lang ang panghawakan ko? Ni hindi mo man lang sinabi kung saan ka pupunta at sino ang kasama mo." Hays! sabi na eh, mapapagalitan ako ni Mommy.
"Zoey, tama na yan," sabi ni Tita na kalalabas lang ng kwarto kasama si Alee.
"Mommy, where have you been?" sabi ng batang kumakaripas pa ng takbo papunta sa akin. Naitulak ko siya sa gulat ko ng bigla niya akong yakapin.
"Don't call me Mommy, wala pa akong anak," sigaw ko sa batang ngayon ay naka-upo sa sahig dahil sa pagkakatulak ko sa kaniya.
"Alessia, di na tama yan, kanina tinulak mo na si Alee, tapos ngayon ulit," sabi ni Tita.
"Bakit kasi niya ko pilit niya ako tinatawag na Mommy? Wala pa po akong anak at sino po ba kasi iyang batang yan? Ang kulit-kulit. Pwede po ba Tita na sabihin mo po sa alaga mo na huwag niya na po ako tatawaging Mommy? Pwede rin po ba pakisabi na huwag na niya akong yayakapin o lalapitan man lang."
"Alee, don't call her Mommy, just call her Ate Sia," sabi ni Tita sa bata.
"B-but,"
"Alee, just listen to me, okay?" pagkasabi no'n ay binalingan niya ako, "Now, Alessia, can you stop hurting Alee?" tanong niya sa akin pero di ko pa rin alam ang sagot.
"Ate, patugulin mo na si Alee, mag-uusap pa kami ni Sia," tumalima naman si Tita sa sinabi ni Mommy kaya pumasok na sila sa room.
"Now Sia tell me, what's your reason at bigla ka nalang umalis?" Hays! Hindi pa pala tapos ang paliwanagan namin.
"I don't have any reason mommy. I want to breathe some fresh air cause I feel suffocated. I'm with Jace, so, can I go to my room na po ba because I'm really tired," pagpapaliwanag ko.
"Hindi yun sapat na dahilan para pag-alalahin mo ako ng gano'n"
"Mommy, I'm fine, nakauwi ako ng ligtas diba? Hindi naman dalikado sa SG pero kung maka-protect ka naman po para tayong na sa bansang maraming criminal and etc."
"Masama bang protektahan ko yung nag-iisa kong anak?"
"I don't know Mommy, you're being so dramatic. I don't want to hear it because I feel so suffocated here. I'm sick of this." Naglakad na ako para pumasok sa kwarto.
"Reine Alessia, hindi pa tayo tapos," tumingin lang ako sa kaniya saglit.
"Mommy, ano pa po bang kailagan nating pag-usapan? Lagi ka nalang po ganiyan, lagi mo nalang akong pinaghihigpitan. Hindi na po ako bata, hindi mo na po ako kailangan laging ituring na baby. I'm all grown up."
"But you're still my baby,"
"Hindi kita ma-gets Mommy, alam mo po pakiramdam ko wala kang tiwala sa akin. Ano bang masama na kahit minsan man lang maranasan ko ang mga ganoong bagay? Yung mga ka-edad ko nae-enjoy nila yung buhay nila, nakakainom sila, nakakapag-boyfriend or whatsoever pero hindi sila pinaghihigpitan ng mga magulang nila dahil may tiwala yung magulang nila. Eh ako? Kailan ka magtitiwala sa akin na kaya ko na ang sarili ko?"
"Sia, may tiwala ako sa'yo."
"Really? Then why do I feel like you're not trusting me? Sa mga simpleng bagay, ultimo pagbili lagi kitang kasama. Hindi ba ako pwedeng magkaroon ng sariling buhay? Hindi mo po ba ako pwedeng hayaan magdesisyon para sa sarili? Ang tagal ko ng kinikimkim ang mga ito daig ko pa preso." Nararamdaman ko na ang pagtulo ng mga luha ko.
"Ginagawa ko iyon dahil ayaw kong magkamali ka, ayaw kong mapahamak ka."
"Mom, kung hindi ako magkakamali, paano ako matututo? Kung hindi ako madadapa, paano ako matututong bumangon?"
"Sia,"
"Mommy, ano'ng kalalabisan ba ang hingin kong pagkatiwalaan mo ako?"
"Sia, pinoprotektahan lang kita." Nangunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Pinoprotektahan o pinagbabawalan? Walang rason para protektahan mo ako. Walang namang masamang nangyayari sa akin at walang mangyayaring masama sa akin. Hindi mo po ba alam na the more na pinaghihigpitan mo ako mas the more na gusto kong umalis dito. Mommy, di mo ba nararamdaman na masyado ka na nagiging OA at nasasakal na ako sa ginagawa mo?"
"Sia, masama bang protektahan kita?"
"Masama kung nagiging sobra na, to the point na hindi ko na ma-enjoy yung buhay ko. Ano bang masama ron? Gusto ko lang naman i-enjoy ang buhay ko dahil sakal na sakal na ako." Tumalikod na ako at akmang maglalakad.
"Reine Alessia, hindi pa tayo tapos mag-usap."
"Mommy, I don't want to argue with you anymore so please I want to go to my room." Hindi ko na hinintay pang sumagot siya at dumiretso na ako sa room ko. Nanglaki ang mata ko sa nakita ko, si Alee nakaupo sa mismong kama ko.
"What are you doing here?" tanong ko sa bata.
"Mo---" tumigil siya saglit, "Ate Sia, dito raw po ako matulog sabi ni mammee Zyanna," pagpapaliwanag ng bata.
"No, dun ka sa room na gagamitin ni Tita." Nasasaktan ako sa pagtatabuyan ko sa kaniya pero kusa iyong ginugusto ng sarili ko. Yung pakiramdam na pagdating sa kaniya parang may kumokontrol sa sarili ko para magalit sa batang ito.
"Okay po ate, I'll sleep here next time po. Bye goodnight," sabay takbo palabas. Bilib rin ako sa kaniya dahil parang kahit ano'ng pagtatabuyan ko ay hindi naman niya ako sinasagot o kung ano pa man. Humiga na lang ako at naghintay na hilahin ng antok.