logo text
Add to Library
logo
logo-text

Download this book within the app

CHAPTER 4

Lunch break na at nag simula nanaman ang ka weirduhan dito sa school na pinapasukan ko. Kaninang recess may nag uusap naman at medyo maingay pa dahil sa konting asaran ng mga studyante. Pero ngayon kapansin pansin ang katahimikan.
Walang nag uusap at animoy may sari sariling mundo nanaman. Tiningnan ko ang ilan sa mga kaklase ko at ganun din tahimik. May magkakasama naman pero hindi nga lang nag uusap.
Ano bang meron?
May dumaan bang anghel?
Nasa may pintuan ako ng canteen ngayon. Kanina pa ako nag dadalawang isip kung papasok ba ako o hindi. Kase masyadong ngang tahimik dito sa loob.
Kina maya mayaan hindi ko nadin napigilang pumasok , dahil nakaramdam ako ng gutom. Nagtungo ako sa pinag oorderan at nag type ng order ko sa screen na nakalagay doon.
Ganun kase ang pag order dito ng pagkain may pag ka sosyal, pero may pagka weird nga lang  din. Nag hintay ako ng ilang minuto sa order ko, pero wala pa ring nagbabago sa mga taong andito. Parang roboot, gumagalaw naman sa iisang direksiyon lang.
Hindi kaya mag ka stiff neck sila niyan?
Pagka kuha ko ng order ko nag tungo ako sa bakanteng table na nasa bandang dulo. Bakit ba kase ganito sa school nato? 
May topak kaya tao dito? 
Hayysss.. nag aral ako dito para matuto. Pero natuto naman ako kahit konti, pero konti nalang din mababaliw na  ako kaiisip sa ka weirduhan ng studyante dito.
Natapos akong kumain at saktong nag ring na din ang bell. Nag tayuan na  ang lahat at lumabas. Pinag masdan ko sila akala ko may magiingay manlang o mag uusap. Pero wala parin tuloy tuloy lang sila. Kaya nag pasya na din akong makilabas..
Asa naman sila kung maiiwan ako dito sa loob para panoorin silang lahat no...
Vacant namin ngayon at naglakad lakad ako dito sa school at sa di kalayuan may nakita akong isang bench na nakakanlungan ng malaking puno.
 Mukhang maganda tumambay doon..
Nagtungo ako doon na siya ding pinagsisihan ko na tumuloy p ako.
Bakit ba nakakasaksi lagi ako ng ganitong eksena?
Dahil pag lapit ko sa bench na uupuan ko sana.. Ay may isang lalaki at babae na naghahalikan sa kabilang upuan.
Wow masyado naman atang live..
Hindi ba sila kumain ng lunch? dahil katanghalian nagkakainan sila. Baka kinulang may pa dessert pang pahabol.
Napansin nila na may tao at bahagyang tumigil sila. Napatingin ako dun sa lalaki at ganun din siya...
SIYA NANAMAN?! 
The manyak... Ano nga ba name niya.......
 Pat....
 Patrick?
 Eh basta siya yung nakita ko din sa CR dati at yung kaklase kung masyadong mahangin..
Ngumisi siya ng nakakaloko at hinalikan ulit yung babae na naka kandung na sa kanya.
YUCKKKKK... Hindi ba siya nahihiya sa ginagawa nyang yun?
Sa bagay if you love the person dapat hindi mo kinakahiya. Pero halata naman na hindi niya mahal..
Hayyyyyy hayaan nalang nga. Bat ko ba iniisip yun.. 
Umalis ako dun at nag lakad ulit hanggang sa isang lugar ang nakaagaw ng atensyon ko.
May ganito pala dito?
 maliit na Garden..
Katamtaman lang ang laki ng bakod niya at sa loob nito ay may makukulay na bulaklak. Pinag halong yellow, pink, violet at red na bulaklak ang makikita sa loob nito. At merong bench sa gitna nito.
Tiningnan ko ang bawat kanto ng bakod nito at wala namang nakalagay na sign na bawal pumasok. Kaya hindi na ako nag dalawang isip pang pumasok. Umupo agad ako sa bench at feeling ko aii kahit papano aii gumaan ang aking pakiramdam.
Feeling ko nawala lahat ng inis ko...
Grabe meron pala nito dito... Sa bagay hindi ko pa naman nalilibot ang kabuuhan ng school nato.
"Ang ganda." sabi ng kung sino na akala mo'y manghang mangha talaga. Pag lingon ko sa likodan ko, yung bwesit na lalaki lang pala.
Ano nag sawa naba siya sa kahalikan niya? At andito siya..
Inirapan ko lang siya sabay ayos ng upo at nagkunwaring nagbabasa ng libro.
"Mahilig ka pala mag basa ano?" sabi pa niya. Pero nag kunwari akong hindi ko siya nadidinig.
"Turuan mo nga akong magbasa ng pabaliktad mukhang maganda eh.. hahhahah" pag tingin ko sa librong hawak ko baliktad nga..
Shit!...
"Wag na, wala akong panahon para mag turo sa iba." sabi ko para makaligtas manlang kahit konti sa kahihiyan.
" Owwwss talaga? Kahit sa poging katulad ko?" at medyo nilapit pa niya yung mukha niya sakin.
" Kahit sa mahangin na tulad mo."
Sabay lakad ko paalis...
Kainis bakit ba sulpot siya ng sulpot na lang bigla bigla?
Nanadya ba siya?
Wala nanaman siguro siyang mahagilap na iba kaya ako ang ginugulo.
At tska hindi ba makokompleto ang araw niya kapag wala siyang nalalapitan na babae?
Shocks! Ang harot niya ah!
Naiintindihan kung gwapo siya pero gamitin naman niya sana sa tama hindi sa katulad na ginagawa niya.

Book Comment (133)

  • avatar
    PanunciarKulin

    wow

    1d

      0
  • avatar
    NavarroMarcois Jemdlee

    it's so good

    11d

      0
  • avatar
    Erenel James Magno

    💖💖😚💖😚

    20d

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters