(Collaboration Chapter)
Akihiro Yamada
"A-anong klaseng nilalang kayo?" Tanong ni sensei sa kanila. Tumingin muna ito sa aming dalawa ni Carl, siguro upang kumpirmahin kung wala bang kahit anong pinsala sa amin. Umiling ako sa kanya para ipahiwatig na okay kami. "Mukha naman kaming maayos." Pagkumpirma nito at muling ibinaling ang tingin sa binatang nakaupo na rin sa aming harapan.
"Mabuti kung ganoon," sabi ni Jiro na lumapit na rin sa kinaroroonan namin pati na ang isa pa nitong kasama. "Anong ginagawa niyo sa pinangyarihan at mukhang hindi lang ang ducentibus ang pakay ng mga black ninja? Isa pa, hindi kayo dapat nadadamay sa kaguluhan namin." Sumulyap ito sa isa pa nilang kasama.
Hindi naman talaga dapat kami damay, kayalang nadamay na kami.
Hindi pa nagsasalita si sensei ay sumunod na agad ang binatang hanggang ngayon ay hindi pa rin namin nakikilala. "Mga imortal kami, Ginoo." Ginantihan din ng sulyap nito si Jiro.
Hindi ko na kaya 'to! Hindi na ako mapakali. "Immortal?" Kanina pa talaga ako hindi makapaniwala sa mga nangyayari. Naguguluhan na talaga ako.
"Oo at alam kong nararamdaman mo iyon, Mr. Bill noong nasa restaurant mo kami."
Kung ganoon naging customer na rin pala ni sensei sila.
"Ganyan din pala ang samahan niyo. Ganu'n-ganu'n na lang makapaglahad ng identity? Ang weird niyong mga White God's!" Parang nang-aasar ang tono ng pananalita ni Jiro.
Hindi na mag-process sa utak ko ang mga naririnig ko mula sa mga estranghero. "Naguguluhan na po kami mga Sir," ani ko.
Tumango si Sensei at ginaya rin ang sinabi ko, "Ipagpaumanhin ninyo mga Ginoo pero naguguluhan kami sa mga nangyayari. Maari ba muna kayong magpakilala at magpaliwanag?"
Nagkatinginan muna ang mga ito pero kalauna'y nagpakilala na rin sila isa-isa. At habang pinapakinggan namin sila ay nagulat ako dahil ang isa sa kanila ay sibling ng isang taong kilala ko. Nasa place kami ng isang young and immortal businessman na dati na naming nakainan.
Ang Dark Cafe.
Kaya pala pamilyar sa akin ang katapat nitong shop.
May tinatawag silang White God's and Dark God's. Ang mga ito ay reincarnated ng mga sinaunang Diyos at Diyosa na mababasa sa greek mythology, lalo na ang isa sa kanila na nagpakilala bilang Anchises. Nabanggit din nila ang hidwaan ng dalawang God's. Kaya pala may laman ang palitan nila ng mga salita kanina... Originally magkaaway pala ang mga ito.
May dahilan kung bakit sila napadpad sa Winter Town at kung bakit nanggugulo ang mga kasama ng mga Dark God's...
Medyo sumasakit na ang ulo ko dahil hindi ko na makuha ang iba pang detalye ng tungkol sa kanila.
Ganoon pa man may isa sa kwento nila ang malinaw sa akin.
"Anong sabi mo? Hinahanap niyo rito ang elemental stones?" Tanong ni sensei sa tatlong taong immortal.
Anong elemental stones ba iyon? Hindi kaya ang tinutukoy nila ay 'yung mga bato sa medalyon?
"Sabi na nga ba. Iyon din ang pakay niyo sa lugar na ito." Singit ni Kyzhen. Siya ang may-ari ng Dark Cafe, at gumamot sa babae kanina. "Kasamahan mo ba ang White God's na nakalaban ko sa gubat?"
"May nakalaban ka? Si Ares ba ang tinutukoy mo?" tanong ni Anchises.
"Yeah, That blazing red inra... Ngayon alam ko na ang dahilan kung bakit nagmamasid siya sa gubat. Nakaharap ko siya nang may sinusundan ako," paliwanag ni Kyzhen.
"Si Ares nga iyon." Pagkumpirma sa kasamahan niya.
Sa totoo lang medyo naiilang ako sa mga term na ginagamit nila katulad ng inra, ducentibus, at kung ano pa... Naalala ko na naman kasi 'yung mga unang buwan ko sa Pilipinas noong bata pa ako.
"Iyon din ang hinahanap ng tauhan ni Lijon sa lugar na ito kaya nandito sila. Hindi ko alam kung bakit pero sa tingin ko gagamitin na naman niya ito sa pagpapalakas niya. Balak din ang mga Ninja na tapusin kayo. Bakit? May kinalaman din ba ito sa elemental stones, Mr. Bill?" paliwanag at tanong ni Jiro.
Walang nagsasalita sa aming tatlo. Isa lang kasi talaga ang alam kong may importanteng mga bato sa lugar na ito pero nakadikit ang mga ito, mismo sa medalyon.
"Kaya namin malaman mula sa mortal ang kaugnayan sa mga bagay-bagay mula sa isipan niya. Kaya naming mabasa ang bawat laman ng isipan ng mga tao... At alam namin na---" Hindi na naituloy ni Anchises ang sasabihin niya dahil pinutol na ito ni Kyzhen.
"Na may kinalaman sila..." Nagseryoso ang mukha ni Kyzhen. "Kung magpapatuloy kayong hanapin ang elemental stones marahas ko kayong pipigilan! Dapat umalis na kayo sa lugar na ito kung ayaw niyo ng gulo. Ang hinahanap niyo ay nakatakda na sa isang nilalang."
"May nakatadhana na para rito? May alam ka hindi ba? Hinaharangan ng Inra mo na mabasa ko ang mga nalalaman mo. Paano kung hindi ako susunod sa kagustuhan mo?" tanong ni Anchises.
Nakakaramdam na ako ng kakaiba.
"Makakalaban mo kami," sumabat na si Jiro sa usapan. Ganito pala ang pakiramdam na maging audience habang nakikinig sa batuhan ng magkaibang grupo. "Tandaan mo, nasa teritoryo ka ni Kyzhen kaya hindi kami magiging mabait sa iyo. Kahit anong mangyari magkalaban pa rin tayo!"
Marami pa silang pinag-usapan na hindi na kami maka-relate kaya minabuti na naming umalis sa lugar na ito.
Hinatid kami ni Kyzhen sa ibaba at tumambad sa amin ang napakaraming customer ng Dark Cafe.
Napatingin ako sa counter area, kung saan abalang kumukuha ng order ang classmate ni Francis. Kung hindi ako nagkakamali Frigelle ang pangalan nito. "Nabanggit sa akin ng kapatid ko ang tungkol sa inyo." Naagaw ng atensyon ko ang sinabi ni Kyzhen.
"Immortal din ba ang kapatid mo?" tanong ko sa kanya.
Nauna na si sensei at Carl sa labas.
Umiling ito. "Sa aming angkan ako lang ang immortal, subalit hindi rin pangkaraniwan ang kapatid ko. Hindi ko nga lang maaring ibunyag sa ngayon."
Hindi na ako umimik pa. Marami pa sana akong gustong itanong pero kailangan ko ng magmadali dahil madilim na sa labas at habang hindi pa ako napapansin ni Frigelle.
Naiintidahan ko si Kyzhen. Gaya niya hindi pa ito ang tamang panahon para malaman nila na kabilang ako sa paligsahan at labanan.
"Akihiro, tama?" Tinanguan ko siya bilang tugon. "Kung maaari sana huwag mo na lang sabihin sa kapatid ko ang tungkol dito."
Muli akong sumulyap kay Frigelle upang makasiguro na busy pa rin siya sa ginagawa. "Same, Senpai. Kung maari wala sanang makakaalam ng tungkol sa amin." Kinamayan niya ako bilang deal sa usapan namin.
Lumabas ako ng Dark Cafe at naabutan si Carl at Sensei sa labas.
**********
Elyon Yoo
Matapos ang aking klase ay agad akong nagtungo sa gubat. Hindi pa rin humihinto ang pagbagsak ng niyebe kaya naman mas lalo kong inayos ang aking makapal na jacket.
Halos malapit na ako sa bahay ni Master Hagiza nang may maramdaman akong kakaiba sa paligid. Kakaiba rin ang naaamoy ko na parang singaw sa tuwing maalinsangan ang panahon.
"Maalinsangan na amoy sa panahon ng taglamig? Kakaiba 'to"
Huminto ako sa aking paglalakad at kinundisyon ng maigi ang pandama ko. Hindi ako kumilos upang mas malinaw kong marinig ang pagkilos sa aking paligid. Walang kumikilos subalit may nararamdaman akong kakaibang enerhiya. Hindi nga lang ganoon kalakas 'di tulad ng naramdaman ko kahapon at noong isang araw. Nangilabot pa rin ako kahit hindi ito ganoon kalakas.
Ilang segundo pa at nakaramdam na ako ng pagkilos. Hindi lang isa kundi...
Marami sila.
Hindi ko nga lang matansya kung gaano sila karami pero sapat na iyon para malamang dehado ako ngayon. Unti-unti silang lumabas mula sa mga halaman at malalaking puno.
B-black ninjas? Sila na naman?
Mas nagulat ako ng magliwanag ang kanilang mga mata. Naging kulay pula ang mga ito na tila mga...
Halimaw.
Naalala ko na, hindi sila 'yung mga ninja na sumugod sa bahay ni Master Hagiza, sila 'yung mga ninjas na tinaguan ng Kuya ni Dylan noong gabing pauwi ako na bitbit si Sora sa gubat.
Nakaramdam ako ng takot dahil hindi ko alam kung anong klaseng nilalang ang mga ito. Halatang hindi sila mga tao, mukha ring wala silang planong buhayin kung sino man ang makakabangga nila.
Hindi pa rin ako kumikilos, subalit alerto ang mga mata ko upang makahanap ng matatakbuhan. Hindi ko kayang labanan silang lahat kaya dapat akong makaisip ng paraan kung paano makatakas.
Isa-isang sumugod ang mga ito kaya hinanda ko ang sarili ko sa pagdipensa at pag-atake. Sumipa ang isa ng forty five degrees sa kanan na agad namang sinalag ng braso ko. Sinuntok ko siya sa dibdib kaya nakalayo siya sa akin.
May dalawang sumugod sa kaliwa ko at pinaulanan nila ako ng sipa at suntok pero nadidipensahan ko iyon. Naramdaman ko na lang na may susugod sa akin sa likod, habang nakikipaglaban ako sa dalawang halimaw.
Yumuko ako. Hindi naman ako nagkamali sa ginawa dahil silang tatlo rin mismo ang nagkatamaan ng atake. Parehas silang lumupasay sa lupa.
May isa pang sumugod kaya naman sinipa ko siya sa tagiliran. "Haaa!" Napaigik lang ito at muli na namang sumugod na parang wala lang sa kanya ang nangyari. Tatakbo sana ako subalit hindi ko na magawa dahil nakapalibot sila sa akin. Wala akong choice kundi muling dipensahan ang sarili ko sa halimaw na sumugod sa akin kanina. Muli niya akong sinipa banda sa dibdib ko kaya pinagkrus ko ang aking braso. Ibababa na sana niya ito subalit hinawakan ko ang paa niya at binali iyon. Sinipa ko siya sa maselang bahagi ng katawan kaya napahiga rin ito sa lupa.
Pinagmasdan ko silang lahat.
A-ang dami nila.
Saan sila nanggaling? Hindi ko alam kung makakatagal ako sa laban. Ito lang kasi ang unang pagkakataon na sasabak ako sa ganito karaming kalaban.
Limang ninja ang muling sumugod. Hinampas ko ang naunang nakalapit sa akin at hinawakan ko ang balikat nito, tumalon ako upang pataaman ang isa pang pasugod sa kanyang batok.
Pagtapak ko sa mayelong lupa ay napatitig ako sa ninja na natamaan ng atake ko kanina. Nakahiga na siya habang nangingisay ang katawan nito. Segundo lang ang lumipas at naging itim na usok ang katawan niya. "Huh? Anong..." Hindi agad ako nakakilos dahil sa pagkabigla. Hindi ko ito napansin kanina sa mga nauna kong nakalaban dahil sa sunod-sunod ang kanilang pagsugod sa akin.
Mas lalo akong nagulantang sa apat na ninja nang biglang sumulpot sa kamay nila ang espada o mas tamang sabihin, samurai. Akala ko'y nahihilo lang ako dahil ang kaninang apat ay biglang dumami. Napalunok na lang ako ng laway dahil sa takot.
Katapusan ko na ba?
"Ang katumbas ng mga kasamahang nilang naglaho ay katumbas ng mga nasa harapan ko ngayon," bulong ko. "Sana kayanin ko."
Kung bakit kasi naiwan ko pa kahapon 'yung dagger ko sa bahay ni Master Hagiza. Kung kailan kailangan saka naman naiwan. Asar talaga.
Mabilis silang sumugod papunta sa akin.
"Ilag!" Dahil sa takot at pagkagulat na rin ay nagawa kong sundin ang boses na nag-utos sa akin. Pumalit sa puwesto ko si Master Hagiza na ngayo'y nakikipaglaban sa mga ninjang may mapupulang mata.
Tutulungan ko sana siya pero biglang may sumulpot na mga kamay sa lupa kung saan ako nakatayo at hinawakan ang aking mga paa. "Hi-hindi ako makagalaw!" Pinilit kong kumawala sa pagkakahawak pero tila napakalakas ng mga kamay na ito.
Yuyuko sana ako upang hawakan ang mga kamay na ayaw pakawalan ang mga paa ko, subalit mabilisan din akong napalibutan ng mga ninja pa.
Dahil sa bilis nang pangyayari namalayan ko na lang ang isa na nakalapit na sa akin na may hawak na samurai at...
Sinaksak niya ang balikat ko.
Naistatwa na lang ako ng tumalsik at humalo ang sarili kong dugo sa maputing lupa. "Ahhh!" daing ko dahil walang pakundangan nitong hinugot ang samurai mula sa aking katawan, mas malaya tuloy na dumaloy ang masagana kong dugo.
A-ang sa-sakit.
Hinawakan ko ang balikat ko para pigilan sana ang pagdaloy ng dugo.
Hindi pa man ako nakaka-recover ay muli na naman ako nitong tinusok sa tagiliran. "Arggg." Nakakapanginig ng laman nang marinig ko ang tunog ng pagtusok niya sa balat ko.
Tunog na parang may binutas na plastik.
Kahit nanginginig ang mga kamay ko ay pinilit kong hawakan ang kamay ng kalaban ko. Nanatili pa ring nakatusok sa tagiliran ko ang samurai niya.
Walang pakundangan nitong hinugot ang samurai na halos sumabay pa ang aking katawan dahil sa pagpwersa nitong batakin iyon. Kita ko pa ang aking dugo at ilang lamang sumama sa samurai. Sinapo ko ang aking tagiliran habang malayang dumadaloy ang aking sariwang dugo.
Ha-hanggang dito na lang ba ako?
Walang katumbas na salita ang nararamdaman kong sakit ngayon. Pilit kong nilalaban ang antok na unti-unting lumalamon sa aking malay. Hirap na rin akong makakuha ng hangin.
Lakas loob ko pa ring tiningnan ang huling atake na gagawin ng aking kalaban. Pakiramdam ko bumagal ang paligid nang unti-unti nitong inaangat ang samurai banda sa dibdib niya at mukhang sa puso niya ako gustong patamaan.
"Tulong..."
Iyon na lang ang naibulong ko.
Halos nanlalabo na ang aking paningin at halos wala na akong naririnig na kahit anong ingay sa paligid.
Mas lalo pang nanlabo ang aking paningin dahil sa liwanag na bigla na lang sumulpot sa kung saan. Namalayan ko na lang na wala na sa paligid ko ang mga ninja'ng nais tumapos ng aking buhay. Bago ko tuluyang ipikit ang aking mga mata, nakita ko ang dalawang binatang papalapit sa aking direksyon.