"Humanda ka at malalaman nila ang baho mo," banta pa ng sekretarya niya sa kanya.
Humalakhak si Kyle na animo'y isang demonyo. "Go on. Hindi ako natatakot," ganti niyang salita dito.
Muli, hindi nagsalita ang sekretarya niya. Kaya naman ay ibinigay niya na ang huling sasabihin dito. "You are fired. I don't need a useless person in my company who are a social climber. And I'm warning you... If you do such a stupid action. Remember, I can do the worst nightmare in your life."
Pansin ni Kyle ang pamumula ng mata ng sekretarya niya na sa tingin niya ay pinipigilan nitong umiyak.
"You may leave my office now," malamig na sabi niya dito. At itinuon niya na ang sarili niya sa mga papeles na nasa lamesa niya.
Naramdaman na lang ni Kyle na nagbukas-sara ang pinto niya na sa tingin niya ay lumabas na ang sekretarya niya sa kanyang opisina.
Itinigil ni Kyle ang kanyang ginagawa at isinandal ang kanyang likod sa sandalan ng swivelchair niya. Napahimas siya sa kanyang sentido. Biglang sumakit ang ulo dito. Ngayon ay maghahanap siya ng bagong secretary niya at iniisip niya na lalaki na lang ang maging secretary niya, instead na babae.
Kapag babae kasi ang secretary ni Kyle ay baka akitin na naman siya. Pero napagtanto niya na isa-isa niya nang inaalis ang mga babae sa buhay niya.
Maybe, I should get rid of them one by one...
Lumipas ang ilang oras ay uwian na ni Kyle. Parang pinokpok ang ulo niya ng matigas na bagay sa sobrang sakit nito.
They are pain in the ass...
Lumabas na si Kyle sa kanyang opisina. At sa kanyang paglalakad ay pagpaalam din ng mga empleyado sa kanya.
Nang makarating si Kyle sa ground floor kung nasaan nakaparada ang sasakyan. Sumakay siya ng sasakyan niya at pinaandar niya na ito.
Hindi rin nagtagal at nakarating din si Kyle sa bahay niya. Pagkapasok na pagkapasok niya sa loob ng bahay ay nakita niyang naghahapunan sina Hilda at Mildred. Nakita niya pang napatayo si Hilda sa pagkakaupo nito nang makita siya.
"A-Ang aga mo naman ngayon?" gulat na sabi ni Hilda sa kanya.
Hindi namalayan ni Kyle ang oras kaya naman ay napatingin siya sa kanyang orasan. It was seven in the evening. Himala talaga at ngayon lang siya maagang umuwi.
"Masakit ang ulo ko," saad niya kay Hilda habang naglakad siya papunta sa sala at naupo sa mahabang sofa.
Lumapit naman si Hilda sa kanya na may dalang baso ng tubig at gamot. "Ito oh, gamot." Sabay bigay nito kay Kyle ng gamot.
Kinuha naman ni Kyle ang gamot mula kay Hilda at isinubo ito. Sunod naman ay ibinigay sa kanya ni Hilda ang basong may tubig at ininom ito. Matapos inumin ang gamot ay ibinalik niya kay Hilda ang baso.
"Salamat," pagpapasalamat niya at isinandal niya ang ulo niya sa sandalan ng sofa. Ipinikit niya sandali ang kanyang mata.
***
NANG makita ni Mildred si Kyle ay namangha siya sa kagwapuhan nito. Ngunit, napansin niya na pagod ito. Biglang niyang naisip na huwag muna siyang magpasalamat kay Kyle.
Siguro, kapag wala na siyang pasok ay makapagpasalamat na ko sa kanya...
Iniligpit na lang ni Mildred ang kanilang pinagkainan ni Hilda. Sumulyap siya kina Hilda na inaalagaan si Kyle. Siya na lang ang naghugas ng pinggan at baso nila.
Mintues have passed, natapos na rin si Mildred maghugas ng pinggan at baso. Bago siya pumunta sa kanyang kwarto ay lumingon pa siya kina Hilda at Kyle. At matapos din iyon ay naglakad na siya papunta sa kanyang kwarto upang makapagpahinga.
Nang nasa kwarto na si Mildred ay nahiga na siya sa kanyang kama at ipinikit na niya ang kanyang mata.
"Mildred."
Napansin ni Mildred na nasa probinsya na siya. Napalingon siya nang tawagin siya ng kanyang ina.
"Inay?"
Tumakbo si Mildred papunta sa direksyon ng kanyang ina at mahigpit na niyakap niya ito.
"Inay, miss na miss na kita. Kayo nila Itay," sabi niya habang umiiyak siya.
Ang hirap talagang mapalayo sa pamilya, ngunit, sa kanyang sitwasyon ay kailangan niya. Pero, hindi nawawala sa isip niya ang pagka-miss sa pamilya niya.
"Tahan na. Nagluto ako ng paborito mong kare-kare," pag-alo sa kanya ng ina niya.
Naglakad sila papasok sa munting bahay nila. Dito ay kita ni Mildred ang nakaupong dalawang kapatid niya at ang Itay niya.
"Kita mo 'yan? Hinihintay ka na nila," wika ng ina niya.
Sumama na sila ng ina niya na naupo sa hapag-kainan.
"Kainan na," masiglang sabi ng ina niya.
Natuwa si Mildred nang makita niyang magkakasama silang pamilya na kumakain.
"Kumain ka na, Mildred." Sabay lapag sa kanyang plato ng ulam ng ina niya.
"Hindi lang po ako makapaniwala na magkasama tayong lahat," nasabi niya na lang sa ina niya.
"Totoong magkas---" Hindi natapos ng ina ni Mildred ang sasabihin nang may kumatok sa pintuan nila.
Napalingon naman si Mildred sa may pintuan. Nagtaka siya ng may kumatok. Napansin niya ang ina niyang tumayo.
"Sandali lang," saad ng ina niya sa taong kumatok sa labas ng pintuan nila.
Nakatingin lang si Mildred sa kanyang ina nang makarating ito sa kanilang pintuan. Hindi niya inaalis ang tingin dito, hanggang sa, nang magbukas ang pinto ay nagulat siya sa nakita niya.
Sir Kyle?!
Nakita ni Mildred na nagmano si Kyle sa kanyang ina. Nang makalapit na ito sa kanila ay ipinakilala ng ina niya sa kanya si Kyle.
"Kapitbahay nga pala natin, si Kyle," pagpapakilala ng ina niya sa kanila.
Nagtaka na naman si Mildred na naging kapitbahay na nila si Kyle.
Naupo sa tabi niya si Kyle. Hindi niya ito tinitingnan. Naiilang siya dito.
"Wow! Bagay nga kayong dalawa. Hindi nga kami nagkamali na pinagkasundo namin kayo," saad ng ina niya.
Muli, nanlaki ang mata ni Mildred sa sinabi ng ina. Ang daming katanungan ang nasa isip niya. Amo niya si Kyle, ngunit, ang ipinagtataka niya ay ipinagkasundo silang dalawa.
"Inay, amo ko po si Sir Kyle," kontra niya.
Napakunot-noo naman ang kanyang ina. "Anong amo? Kapitbahay natin 'yang si Kyle... Ano bang pinagsasabi mo diyan. Alam mo, gutom lang 'yan."
Napabangon si Mildred sa kanyang kama. Pawis na pawis siya at sobrang lalim ng kanyang paghinga. Napagtanto niya na isang panaginip lang iyon.
Bakit ko ba siya napanaginipan?
Madilim pa rin ang kwarto niya kaya naman ay kinuha niya ang cellphone niya na de-keypad upang tingnan ang oras.
Alas-tres pa lang ng umaga...
Nakaramdam si Mildred ng tawag ng kalikasan kaya naman ay tuluyan na siyang bumangon sa kanyang kama. Kinapa-kapa pa ng paa niya ang sahig dahil hindi niya maramdaman ang tsinelas niya. Hindi rin nagtagal ay nakapa din ng paa niya ang tsinelas niya at sinuot ito.
Naglakad si Mildred papunta sa kanyang pintuan at dahan-dahan na binuksan ito. Nang makalabas na siya ng kwarto niya at akmang maglalakad na siya papunta nang banyo ay nakarinig na naman siya ng ungol mula sa kwarto ni Hilda.
Dahan-dahan na naglakad si Mildred papunta sa kwarto ni Hilda nang walang ingay. Napansin niyang nakaawang ang pinto nito. Sumilip siya, ngunit, wala siyang makita. Tanging mga ungol lang ang maririnig sa loob ng kwarto ni Hilda.
"Mm... Kyle... Ang sarap."
Biglang naestatwa si Mildred nang marinig niya ang pangalan ng amo nila. Gusto niyang isumbong kay Kyle na may pinapapasok si Hilda sa bahay. Ngunit, si Kyle din pala ang lalaking iyon. Napaatras siya. Maraming naglalaro sa kanyang isipan.
Dahan-dahan na lumayo si Mildred sa nakaawang na pintuan ni Hilda. At dahil katabi lang ng kwarto niya ang banyo ay agad siyang nakapasok dito. Napasandal siya sa pinto. Ang lakas ng kabog ng dibdib niya sa oras na ito.
Nang matapos na siyang bumanyo ay nanlaki ang mata niya nang marinig niyang magbukas ang pinto sa kwarto ni Hilda. Kaya naman ay dali-dali niyang pinatay ang ilaw. Hinintay niya lang na makaalis si Kyle. Narinig niya rin ang mahinang pagsara ng pintuan ni Hilda.
Nang wala nang marinig si Mildred ng yabag ng paa ni Kyle ay lumabas na siya. Tumingin siya sa paligid kung may tao pa pero dahil wala naman ay paspas siyang bumalik sa kwarto niya.
Nahiga si Mildred sa kama niya at malakas pa rin ang kabog ng dibdib niya. Sa tanang ng buhay niya ay wala pa siyang nobyo. Wala rin siyang alam sa mga pagtatalik bagkus ay alam niya lang ang sa halik.
Hindi pa rin mawala sa isip ni Mildred ang narinig niya mula kay Hilda. Naglalaro pa rin sa isipan niya iyon. Ipinikit niya ang mata na sa tingin niya ay makakatulog kaagad siya. Isa, dalawa, tatlo at iminulat muli ni Mildred ang mata niya.
"Hindi na 'ko makatulog."
Isang malalim na buntong-hininga ang ginawa niya. Nakahiga lang siya ng diretso na hindi niya pa rin nakikita ang kisame dahil dilim ng paligid niya.
Segundo, minuto, at ilang oras ang lumipas ay unti-unti nang lumiliwanag. Mulat na mulat ang mga mata ni Mildred. Marahil ay hindi na talaga siya nakatulog pa.
Bumangon si Mildred sa kadahilanan ay ang tagal niya nang nakahiga at hindi naman din na siya makatulog. Isinuot na niya ang kanyang tsinelas at muling lumabas ng kwarto niya.
Naglakad si Mildred papunta sa kusina upang kunin ang walis at tambo para maaga na siyang maglinis at wala na siyang gagawin mamaya.
Sa kusina, nang makuha na ni Mildred ang walis at tambo ay nagulat siya nang may magsalita sa likod niya.
"Good morning."
Napagtanto ni Mildred na si Kyle iyon. Naalala niya na maaga nga pala itong nagigising at pumasok sa trabaho.
Humarap si Mildred kay Kyle. "Good morning din, ho, Sir." Bati niya rin.
Naiilang si Mildred kay Kyle. Hindi siya makatingin dito ng diretso. Parang makasalanan ang tumingin sa gwapong nilalang na nasa harap niya ngayon.
Kyle was wearing a white sando and grey jogging pants. Samahan pa ang magandanag pangangatawan nito na bumabagay sa mukha nito. Kaya sino ba naman ang hindi ma-a-attract sa binata?
"Ang aga mo ngayon," saad ni Kyle sa kanya at naglakad ito papunta sa refrigerator upang kumuha ng tubig.
"H-Hindi po kasi ako makatulog," nauutal niyang sagot. Hindi pa rin siya makatingin kay Kyle. Nakayuko lang siya at nakatingin lang siya sa paa ni Kyle.
Napansin ni Mildred humarap sa direksyon niya ang paa ni Kyle at naglakad ito nang dahan-dahan papunta sa kanya. Biglang lumakas ang tibok ng puso ni Mildred nang papalapit ito sa kanya. At sa paglipat ni Kyle sa kanya ay unti-unti niya rin na iniangat ang kanyang ulo hanggang sa magtama ang kanilang mga mata.
This time, nasa harap na ni Mildred si Kyle. Napahigpit siya ng hawak sa walis at tambo. Pigil hiningang nakatayo lang siya sa isang pwesto. Kita niya ang seryosong mukha ni Kyle.
Bahagyang ngumiti si Kyle sa kanya. "Bakit hindi ka makatulog?" malambing na tanong nito.
Hindi nagsalita si Mildred. Sobrang lapit ba naman ni Kyle sa kanya na animo'y may gagawin ito sa kanya.
"S-Sir, ang lapit niyo po sa akin," kinakabahan na sabi niya dito.
"Sorry, my bad." At dumistansya si Kyle sa kanya kaunti. "You didn't answer my question."
Biglang napaisip si Mildred, 'Bakit gusto niyang malaman?'
"May nakita ka ba nang madaling araw?" pag-iiba ng topic ni Kyle.
"Po?" Patay malisyang sagot ni Mildred.
Nakita niya ko? Pero madilim noong madaling araw...
Imposibleng nakita niya ko...
"Hindi ko po alam ang sinasabi mo, Sir," tanggi niya.
Lumapit ulit sa kanya si Kyle. Ngayon ay sobrang lapit na nito sa kanya. "Mali. Ang narinig mo pala?" paglilinaw sa tanong nito.
"W-Wala po, Sir. N-Nasa kwarto lang po ako natutulog," deny pa niya.
"Talaga? Tatlo lang naman tayong nandito," ani Kyle. Lumapit pa ito sa tainga ni Mildred at bumulong, "Minamasahe ko lang si Hilda kaya huwag kang mag-isip ng kung ano."
Inalis nito ang paglapit sa kanyang tainga at akala niya ay didistansya na ito sa kanya pero bumalik lang ulit ito sa harap niya.
Hindi makapagsalita si Mildred. Para siyang nahuli ng nanay niya sa ginawa niya.
"S-Sorry po, Sir."
At iniyuko ni Mildred ang ulo niya. Ngunit, iniangat ni Kyle ang ulo, kaya naman ay nagtama ang mata nilang dalawa.
"You shouldn't be."
Nanlaki ang mata ni Mildred nang halikan siya ni Kyle.