DIANARA
"Pasalubong ko,Ate Daya! Wag kalimutan." Yan ang huli kong narinig na sigaw ni Felicia bago magsara ang elevator na sinasakyan ko ngayon.
'Pasalubong na kurot'
Nang makalabas ako sa building ay agad konh ipinag-pasalamat na may dumaang jeep kaya hindi na ako nahirapang maglakad papunta sa terminal mismo.
Masyadong malayo mula dito ang lokasyon ng flower shop ni Ma'am Zianna kaya para makatipid ay mag je-jeep ako, lalo na at tatlong libo na lang ang natira sa pera ko at kailangan ko pa 'tong tipirin para makahanap ng apartment sa Makati dahil mapapalayo ako lalo kung sa condo pa ako ni Martha uuwi.
HUMINTO ANG jeep sa terminal na hindi naman kalayuan sa flower shop kaya doon narin ako bumaba pagkatapos mag bayad.
Mahigpit akong napahawak sa strap ng bag ko nang maramdamang kumirot muli ang sugat ko nang hindi ko na matiis ay huminto ako sa paglalakad.
Napatingin ako sa relong pambisig ko at nang makitang 2:57pm na ay nanlaki ang mga mata ko at tinanaw ang direksyon patungo sa flower shop.
Sh*t.
Kahit na kumikirot ang sugat ko ay pinilit ko nang tumakbo patungo sa flower shop. Ang sabi pa naman ni Ma'am, 3pm sharp daw kaya kailangan ko pa'ng takbuhin ito.
Hinihingal akong huminto sa tapat ng flower shop at hindi pinansin ang ilang dumadaan na pinagtitinginan ako. Inayos ko ang buhok ko at pumasok na sa shop na walang taong nakabantay kundi si Ma'am Zianna lang na nakaupo sa loob ng counter at nakahalukipkip na nakatingin sakin pero nanlaki ang mga mata nya ng dumapo iyon sa bewang ko kaya agad din akong napatingin doon, umawang ang labi ko nang makitang may bahid ng dugo ang puting t-shirt ko.
Bwisit malas bakit ngayon pa?
"What happened to you?" Tanong nya at pinaupo ako sa isang silya. "Dito ka lang, kukuha ako ng first aid kit sa opisina ko. Don't move!"
Dahil sa inaakto n'ya ay tumango na rin ako dahil nahihimigan ko ang awtoridad sa boses niya.
Agad s'yang pumasok sa isang kayumangging pinto at habang hinihintay s'yang lumabas ay hindi ko naman mapigilang mamangha sa disenyo ng shop n'ya.
Iba't-ibang klaseng bulaklak ang nasa gilid at may iba't-ibang painting din na puro bulaklak ang nakapinta. Naghalo din ang iba't-ibang amoy ng bulaklak dahilan para mapapikit ako sa sobrang bango nitong shop.
Nakaka-relax. Kung ganito lang din ang araw-araw kong pangangalagaan baka hindi na ako umuwi.
"Itaas mo na ya'ng damit mo, ako ang gagamot sayo." Napaigtad ako sa sinabi ni Ma'am Zianna na nakalabas na pala ng opisina nya.
Dala nya ang isang first aid kit at kumuha ng isang silya at nilagay iyon sa tapat ko bago sya umupo.
"A-ako nalang ho—"
"—ako na! Habang ginagamot kita, i-interview-hin kita, hanggang 4pm lang ako dahil susunduin ko pa ang bunso ko." Aniya at ngumiti habang nagsisimula nang maglagay ng betadine sa bulak.
At gaya nga ng sinabi ni Ma'am Zianna,nagsimula na sya'ng mag tanong habang ginagamot ang sugat ko.
"Anong full name mo?" Tanong nya.
"Diana Rafaela Beatrix Mariano Gil po!" Sagot ko.
"Cut the 'po' and 'opo'. I feel old kapag sinasamahan mo ng ganyan e." Ngumiwi sya habang sinasabi iyon. "And your name is short, huh!" Pagbibiro niya pa at natawa.
"Sorry p—"
"What did i told you?" Masungit n'yang tanong dahilan para mapaawang ang labi ko.
Ang tanga mo talaga,Dianara!' Sigaw ng isip ko dahilan para mapangiwi ako.
"Hey, wag kang matakot sa 'kin. Mabait at maganda lang ako." Then she smiled again. "So, ilang taon kana, Ms. Gil?"
Weird ni Ma'am.
"Twenty-six."
"Kaedad mo lang pala yung pangalawa ko'ng anak na si Zhaff, may boyfriend ka na or married?" Agad naman akong umiling.
Aanhin ko naman ang boyfriend?
"May bahay ka ba na malapit sa Makati?" Tanong n'ya.
"Plano kong mag-rent ng apartment, Ma'am."
"Good. You're an accountant so pasok ka as manager, p'wede ka nang magsimula bukas. 1pm pa lang kailangan ay nandoon ka na sa shop and hanapin mo na lang si Alexa na s'yang magiging assistant mo, wala ka naman nang dapat ipag-alala sa mga katrabaho mo dahil mababait naman ang mga yon." Mahabang wika ni Ma'am Zianna at ngumiti kasabay ng paglagay nya ng panibagong bandage sa sugat ko. "Bakit napaso ang maganda mo'ng balat?"
"A-alam nyo po na paso ito?" Tanong ko.
Tumango sya. "Yes, of course, I'm a doctor slash owner of the Zephaniah's Garden slash mother of two manly man and one beautiful princess." Napangiti siya sa huling sinabi.
"Sa mukha n'yo ay para lang kayo'ng isang dalaga." Manghang sabi ko dahil totoo naman, hindi halatang may tatlo ng anak si Ma'am Zianna.
"Parehas lang kayo ng panganay ko, mambobola!" Umiling-iling pa sya at niligpit na ang first aid kit. "O', s'ya pala. Umuwi ka na at magpahinga, 'wag mo ring kalilimutan na lagyan ng ointment ang sugat mo para hindi mag marka ang sugat mo pag gumaling na, Dianara!"
Doon naman ako napangiwi sa huling sinabi ni Ma'am. Nagtitipid ako at masyadong mahal ang ointment, maganda pa rin naman ako kahit na may peklat ang bandang bewang ko. Ako lang 'to.
-
ZIHYUN
"Saan ka pupunta?" I asked Zhaff when I saw him skipping steps on the stairs like he's running after someone.
"May laro kami ng bastketball d'yan lang sa court, Kuya!" Aniya at nagmamadaling lumabas ng bahay.
I looked at my wrist watch. It's exactly 4:30pm. I looked at the main door when I heard a horn beeped. I walked towards the window and smirked when I saw Dad talking to Zhaff.
Dad parked the car and that's when I saw Aniah came out and Mom's behind her. Aniah's pulling her bag that has a wheels. She's still wearing her uniform.
I opened the double door and Aniah suddenly launched herself to me. I chuckled before I hugged her back.
"Kuya, look!" Aniya at pinakita ang bisig nya na may limang tatak na bituin. "I got a perfecrt five star so, where's my ice cream?"
Yeah right. I got a deal with her na kapag nakakuha s'ya ng five perfect star ay may isang cup sya ng ice cream, her favorite.
Mom came inside the house and shook her head when she saw Aniah running to the kitchen.
"You're spoiling her too much, Zihyun."  Mom said and I just gave her an apologetic smile as I turned to Dad, he's busy on his phone.
I shrugged my shoulder. Work...again.
"About Zhaffiro, buti pinayagan mong umalis, Mom?" I whispered to Mom, 'cause Dad is here.
Every time Zhaff is leaving this household for unimportant things, Mom won't allow him to leave. Because, we both know what he's going to do. Especially when he's going to a bar.
He's a man whore and a play boy, his words, not mine.   He should be more careful about it 'cause Dad doesn't have any idea that he's been doing those.
"Good mood ako ngayon, you know I met a woman and she's same age as Zhaff, I think they would look good together." She winked.
And I know what does that mean. Arrange marriage. Dad doesn't have any idea about that too. He's always busy anyway.
"Mommy, wala na raw po ice cream sabi ni Yaya." Dumating naman si Aniah at nakanguso na kay Mommy.
"I'll buy an ice cream for you little princess, give me an hour. Do your homework first and pagbalik ko saka kana kumain ng ice cream, okay?" I answered instead of Mom. She already knew about it though.
"Okay, Kuya."
Mom and Aniah left to go to their room to change their clothes. Mom's busy with her work too but she still managed to check on us, while Dad's doing the opposite.
I was about to go outside the house when Dad suddenly stopped me.
"I talked to your, Tito Terron and he wants you to manage his business on Italy." He said.
I nodded as an answer. Dad looked at me for once before he walked away. When he's finally away from me, I made sure that he can't hear me and that's the moment I let out a heavy sigh.
DIANARA
Pauwi na sana ako nang mahagip ng mga mata ko ang isang malaking globe na nasa tapat ng isang malaking gusali na sa hula ko ay isang Mall.
Ang alam ko ay tinatawag nila itong MOA. First time kong makapunta rito kaya susulitin ko na lang. Walang pag-aalinlangan akong nagtungo doon.
Dati kasi ay hanggang sa palengke lang ako sa probinsya kaya hindi ko akalain na may ganito pala talaga.
Napaka-ganda at mahangin din dahilan para gumulo ang buhok ko. Sinikop ko ito at nilagay sa kanang balikat ko.
Napatingin ako sa damit kong may bahid ng dugo sa tagiliran. Naisipan kong pumasok sa mall na talaga para tumingin ng damit na mumurahin at makapag-palit na ako.
ILANG ORAS na akong nag-iikot sa mall pero wala akong makitang damit na isang daan pababa dahil puro mamahalin ang mga naroon.
Sinulyapan ko iyong saleslady na kanina pa naghihintay sa akin.
"Wala ba kayong, simpleng t-shirt lang dito?" Tanong ko.
"Iyang hawak mo ang pinaka simple dito sa store namin, ano kukunin mo ba?" Mataray n'yang tanong.
Aba kung hindi lang ako mabait baka kanina ko pa naisampal ito sayong mamahalin n'yong paninda na wala namang kwenta kung hindi rin mabebenta. 'Yan sana ang isasagot ko pero pinilit ko paring ngumiti sa kanya dahilan para ngumiwi sya.
Ang sabi nga sa kanta ni Selena Gomez ay 'Kill 'em with Kindness' so para lalong mainis ang taong may ayaw sa 'yo, maging mabait ka lang at 'wag gaganti, gumana naman iyong pagngiti ko dahil lalong humaba ang nguso n'yang matagal nang mahaba sa sobrang pagpipigil.
Hah! Dapat lang.
"Ano, miss? Kukunin mo ba?" Mataray n'ya ulit na tanong.
"Hindi na, hanggang isang daan lang kasi ang kaya ko e'." Sagot ko.
"Kung ganoon, Miss. Sa divisoria ka mamili dahil pang-mayaman lang itong mall na 'to at hindi nababagay ang mga gaya mo na mahirap." Aniya pero katulad ng kanina ay nakangiti ko parin sya'ng sinagot kahit na sa loob-loob ko ay gusto ko na lang s'yang sampalin nitong linti damit na'to.
"Siguro nga, dahil mukhang mas mababait ang mga nagbebenta doon kaysa dito." Mariin kong sabi at iniwan s'ya roon kasama iyong damit na sinabit ko lang sa balikat n'ya saka ako nagmartsa palabas ng store.
Nakasimangot akong naglakad palabas ng mall na iyon at naglakad na sa gilid lang ng kalsada para maghanap ng isang convinience store dahil balak kong bumili ng pasalubong para kay Felicia at Martha peronsiyempre, babayaran din nila ako mamaya pagkarating ko.
Ako lang 'to.
At kung siniswerte ka nga naman ay may nakita nga akong convinience store kaya doon na ako pumasok pero bago ko pa iyon mabuksan ay may nauna ng magbukas noon na isang lalaki at nagmamadaling pumasok.
Bastos, hindi man lang ako pinagbuksan, tsk!
Pumasok na ako doon sa convinience store at agad akong nagtungo sa mga inumin at kumuha ng tatlong vitamilk na paborito ko, sunod ay sa hilera ng ice cream binuksan ko iyong isang freezer at agad na dinampot ang double dutch na flavor ng ice cream na nasa cup pero agad humigpit ang kapit ko doon ng may nakahawak na rin pala no'n.
Inis kong binalingan kung sino man iyon at mas nadoble yata ang inis ko nang makilala kung sino iyong bwisit na kukuha rin ng ice cream ko.
Zihyun...
"Excuse me, I got the ice cream first, Miss." Anito sa baritonong boses pero sinamaan ko sya ng tingin at hinablot ang ice cream sa pagkakahawak at agad na tinago sa likuran ko.
"Akin na 'to ngayon." Asik ko na ikinailing nya lang at dinampot nalang isa pang cup ng double dutch at agad akong tinalikuran.
Aba, napaka bastos talaga ng bwisit na yon'
Gustong-gusto ko sya'ng singhalan tungkol sa ginawa n'ya sa 'kin doon sa bar kagabi pero ang gago pinag-lololoko yata ako at agad na lumabas ng conviniece store pagkatapos n'yang makapag bayad sa kahera.
ZIHYUN
"Aalis ka, Kuya?" Zhaffiro asked when he saw me putting my luggages on back seat of my Range Rover.
I glanced at him and smiled.  "Yup. Take care of Aniah while I'm away and always buy her an ice cream. Mom and Dad will surely leave next month to Australia for the business and you're going to be incharge on taking care of Zephaniah aside from the maids."
"Makakaasa ka, Kuya!" He answered.  Tinapik ko ang balikat n'ya bago ako pumasok sa kotse ko at sinimulan nang i-maniobra ito.
Napatingin ako sa cellphone ko nang umilaw ang screen and I saw Dad's name on it..
Dad Calling.....
I answered it.  "Yes,Dad?"
"Take care of yourself, Zihyun Jaire." Six words and he ended the call without even waiting for my answer.
He's maybe busy but Mom always assuring us that he cared for us. I can still remember that time when he sent me to Spain with Kalvin, my cousin to check our business, I accidentally found out that he sent five agents to guard me from afar without me knowing.
I wonder how many months I'll stay on Italy....again.
I didn't encounter any traffic jam since it's already 10pm. I left at this hour 'cause I know if Aniah see me leaving, she'll just cry and I'll be having a hard time leaving.
It took me 30 minutes before I finally arrived at the airport. It's not like I'm in a hurry. The private plane's just waiting for me.
When I entered the airport, I immediately saw Alana, one of my flight attendant for today's flight. She's one of my friend since College.
Alana was Zhaff's fiancé before but, they didn't signed the marriage contract because of their own reasons.
Zhaffiro wants to explore more, he was engaged to Alana when he turned twenty-five-year old that time, so apparently, it's already one year since he and Alana didn't signed the contract.
"Good evening, pretty!" I smirked at her and she rolled her eyes at me.
"'Wag mo kong bobolahin ngayon, Jaire."
"Wag mong banggitin ang second name ko, Letisha!"
Inis nya akong nilingon. "Badtrip ako ngayon, dahil on leave ako tapos ako parin ang kinuha mo'ng flight attendant."
That's why...nasira ko nanaman siguro ang beauty rest n'ya. Knowing Alana, she would prefer to sleep and eat than to shop when she got a leave on her work for a week or a month.
"Did I ruined your beauty sleep again, Miss Hidalgo?" Pang-aasar ko pa ulit.
"Wag na wag mo akong tatawagin sa ikalawang pangalan at apelyido ko, Zihyun Jaire!"
I just shrugged my shoulder and let her be.
It's just my excuse that she's going to be my flight attendant but, I already called her boss na on leave s'ya for six months so she could relax from work. I guess, she haven't know about it, yet, 'cause if 'yes', then I'm sure there would be another round of rants from her, again.