ALYSSON
Tulala lahat nang makabalik sa dorm. Ito ang unang beses ko makasaksi ng ganon sa personal. At hindi ko inaasahan na makakasaksi ako ng ganon. Wala paring tigil sa pag-iyak si Ivory. Mukhang siya ang pinaka malapit kay Megan. At kung siya ay malapit kay Megan at todo hagulgol, ano pa kaya ang kambal nito na si Megi? Naaawa ako. Damn, kailangan na namin kumilos bago pa kami mabawasan ulit.
Sumapit na ang kina-umagahan -wala kaming imik na nagsisikilos. Nang matamaan ng paningin ko si Ivory; maga ang mata nito. Nung matapos na kami lahat sa pag-aayos, sabay-sabay na kaming lumabas ng dorm. Tahimik lamang kaming naglalakad papuntang Garden. Napag-usapan kasi namin na magkikita-kita kami doon ng mga lalaki para pag-usapan ang plano na gagawin namin mamaya - magkikita-kita muna kami bago pumasok sa klase.
Maya-maya lang ay nakarating na rin kami sa garden. Tulad kanina, tahimik lang lahat. Nasa bench na ang mga lalaki, nakatingin lang sila samin habang naglalakad kami papalapit sa kanila.
"Magang-maga ang mata mo Ivory" sita ni Zayn sa kapatid nito noong makalapit na kami.
Hindi umimik si Ivory at tumabi na lang kay Zayn. Tumingin naman ako kay Megi na mukhang nag-iisip ng malalim. Nakatingin lang siya sa malayo at seryoso ang mukha. Inalis ko na ang tingin kay Megi at nilipat kay Anthony na katabi na ngayon ni Sam. May something ba sa kanila?
"Nakaisip na ba kayo ng plano?" tanong ko kay Anthony.
"Hindi pa, inantay talaga namin kayo bago magsimula mag-isip. Pero baka meron ng naisip si Yuan" tumango-tango na lang ako sa sinagot ni Anthony at bumaling kay Yuan nang magsalita ito.
"Let's start" ani Yuan.
Tumayo ito sa harao naming lahat saka nagsimulabg magsalita. Nakikinig lang kami sa kaniya hanggang matapos na ito magsalita.
"Papatayin ko si Betty" ani Megi na nakakuha ng atensyo naming lahat. Nanatili parin ang tingin nito sa malayo. May nakikita ba siya na hindi namin nakikita?
"Megi, nakikinig ka ba? Aalis tayo, hindi tayo papatay ng tao" may bahid ng inis ang boses ni Zsaris nang magsalita ito.
"Umalis kayo. I'll stay here. I'll kill Victor and his crazy wife" nanatiling malayo parin ang tingin ni Megi. Nang sundan ko naman ang tingin niya, wala namang tao. Engk?
"Fuck! Stop being immature Megi we have to scape!" ani Darwin.
"No. You stop talking Darwin" kalmado lang ang boses nito.
Ramdam ko pa ang tensyon. Tahimik lang naman kaming mga babae. Gusto ko sila awatin pero baka bigla na lang nila akong sapakin.
"Damn, gusto mo rin ba mamatay tulad ng kapatid mo?!" sigaw naman ni Kristoff.
Damn, palipat-lipat na lang ang tingin ko sa kanila, hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin o sabihin man lang para mapahinto at mapahinahon sila.
"Hindi ako aalis hangga't hindi ko napapatay si Betty, ang asawa niya at ang mga pumatay sa kambal ko" damn, ani bang iniisip nito ni Megi? Kinain na siya ng galit niya. This is bad.
"Shit. Bakit ba puro paghihiganti yang nasa isio mo Megi?! Isipin mo naman sarili mo - kami! Wala tayong laban sa mga yon!" si Yuan na ngayon ang nagsalita. Bakas na bakas ang pagkainis nito sa mukha. Kahit ako naiinis na rin, ang kulit naman kasi nitong si Megi.
"Kung papairalin mo yang galit mo baka mas mauna ka pang mamatay kesa sa gusto mong patayin" si Anthony naman ang nagsalita ngayon. Marahas na tumayo si Megi saka kami binalingan ng tingin. Naghahalong lungkot at galit ang mukha nito.
"Pwede bang manahimik kayo?! Hindi kayo ang namatayan. T-tangina" pagtapos yun sabihin ay walang pasabi itong naglakad palayo sa amin. Sunod lamang ang tingin ko sa kaniya.
Tama naman siya, hindi kami ang namatayan. Kahit siguro ako - kung ako ang nasa posisyon niya, ganyan rin ang unang papasok sa isip ko. Hay.
Awa at inis ngayon ang nararamdaman ko. Awa dahil sa nangyayari ngayon samin, lalo na kay Megi. At inis dahil kinain na si Megi ng galit sa puso niya. Kung sana lang may pwede akong magawa para makatulong.
"Pumasok na kayo sa klase, kakausapin lang namin si Megi" ani Yuan at nagsenyas na sumunod sa kaniya lahat ng lalaki.
"Grabe, kaya pala maging seryoso ni Megi?" rinig kong bulong ni Gab sa sarili niya bago sumunod sa mga lalaki.
Baliw talaga ang isang to. Ang seryoso na nga ng mga nangyayari pero ganito pa siya mag-isip. Iba rin talaga ang lalaking to. Pero kahit ganun, natutuwa ako dahil hindi niya hinahayaan ang sarili niya ma-stress.
Napailing na lang ako sa mga naiisip at tumayo na. Nagsimula na rin kaming maglakad na mga babae at naghiwa-hiwalay na rin dahil hindi naman kami magkakaklase.
Habang naglalakad ay nakakaramdam ako na parang may sumusunod sakin. Tapos tuwing humihinto ako, feel ko humihinto rin siya. Gusto ko lumingon kaso natatakot ako na baka patalim ang sumalubong sakin once na lumingin ako. Nakakaramdam nanaman ako ng kaba at takot. Mom help.
Walang pagda-dalawang isip, mabilis akong tumakbo papunta sa likod ng building at nagtago sa kumpol-kumpol na mga sirang upuan. Mabuti naman at may mapagtataguan ako. Nagtago ako sa kung saan pwede akong makasilip para makita kung sino ang sumusunod sakin.
Maya-maya pa ay may dumating na naka-itim na jacket - lalaki siya base sa katawan nito. Naglinga-linga siya at tila may hinahanap hanggang sa matamaan ng paningin niya ang mata kong nakatingin sa kaniya. Fuck! The red-eyed guy; siya ang sumusunod sakin! But w-why?
Tumayo ako at humakbang patalikod, nasagi ko ang mga upuan sa likuran ko kaya nag-cause ito ng ingay. Damn, nakangiti na siya ng nakakatakot ngayon! Andito nanaman ang kaba at takot na nararamdaman ko. Damn it.
Humakbang siya ng isang beses na ikinatras ko naman. Maya-maya pa ay natigilan ito at napansin ko na sa likod ko siya nakatingin at bigla na lang ito tumakbo. Bakit siya tumakbo? Hindi na ako nag-abala pang lumingon sa likod at sinundan ko kung saan tumakbo ang lalaki. Kung kanina, siya ang sumusunod, ngayon naman ay ako na.
Saan ba to pupunta? Kung saan-saan na lang siya tumatakbo at ang bilis pa.
Sunod lang ko sa kaniya sa pagtakbo hanggang sa-- asan na ako? Damn.
Mapuno, malalaking damo, may malaking bato. Where am I? Niligaw lang ba niya ako?
Naglakad ako para tignan ang kabuuan nitong lugaw. Inilibot ko ang tingin sa lu--
"Why did you follow me?" boses ng lalaki.
Hindi ako makagalaw. Nasa likod ko na siya ngayon at nakapulupot sakin ang braso nito habang ang isa naman ay may hawak ng patalim at nakatutok sa leeg ko. Damn, nanginginig na ang buong katawan ko.
"Again, why did you follow me?" huminga ako ng malalim bago sumagot sa kaniya. Grabe, ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
"I-Ikaw ang unang s-sumunod sakin, g-ginaya lang kita"
"Ha?" natatawang tanong nito. Hindi ko na ramdam ngayon ang dulo ng isang bagay sa leeg ko. Mabuti naman.
"Pinapahamak mo lang sarili mo miss" dugtong nito mula sa isang seryosong boses.
"L-Let go of m--" tinakpan niya ang bibig ko dahilan para matigil ako sa pagsasalita.
Hindi ito nagsasalita at bigla na lang naglakad at dinala niya ako sa likod ng isang malaking puno habang hindi parin nito tinatanggal ang pagkakatakip sa bibig ko. Maya-maya pa ay may narinig akong mga yapak na paparating - hindi lang iyon isa , mukhang marami ang taong paparating. Lalo pa tuloy kumalabog ang dibdib ko dahil sa kaba.
"Mukhang wala dito" rinig ko mula sa boses ng isang lalaki na kasama sa mga dumating at ang sunod ko na lang na narinig ay ang mga yabag ng mga sapatos na papalayo.
Nang wala na kaming naririnig, tinanggal na ng lalaki ang kamay niya sa bibig ko. Mabilis naman akong humarap sa lalaki para sana makita ang mukha nito pero bago pa man mangyari yon, agad niyang sinuot ang hood ng jacket niya saka tumungo.
"Sino ka?" hindi siya sumagot nanatili lang itong nakayuko.
"Sino ka?" pag-uulit ko pero hindi parin siya sumasagot.
"Red-eyed guy?" panghuhula ko pero hindi nanaman siya sumagot. At kasabay ng pagtalikod niya ay ang paghatak ko ng hood niya at saka ako pumunta sa harap nito. Napaatras pa ako ng kaonti ng makita ko na ng tuluyan ang mukha niya.
"Ang kulit mo e no?" nanlaki ang mata ko nang titigan niya ako ng matalim. Nakakatakot siya.
Nagalit ba siya dahil inalis ko ang hood niya? Mas sobrang nakakatakot pala ang mapula nitong mata sa malapitan. Nakita ko naman na ito pero mas nakakatakot parin ngayon dahil nasa harapan ko na siya mismo.
"Anong ginagawa mo sa bintana noong nakaraang gabi?" tanong ko dito.
I don't want to miss a thing. Kailangan ko kumuha ng impormasyon kahit sobrang kabado na ako ngayon.
Kumunot ang noo niya pero mabilis rin iyong nagbago.
"I sent the invitation, isn't it obvious?"
"Sino ang nagpadala non? Sino ka at bakit pinatay si Megan? Anong ki--"
"Shh.. Don't asked so many question if you don't want me to slide this knife in your neck" bigla akong nakaramdamn ng takot dahil sa sinabi nito, napaatras pa ako nang ilabas nito ang isang maliit na kutsilyo.
"Kung ako sayo, ititikom ko ang bibig ko. Mahal mo pa naman ang buhay mo diba? Ang may onting nalalaman, ang mas ligtas" anong ibig niyang sabihin? Hindi ko siya maintindihan.
"Now leave" walang anu-ano'y tumakbo na ako palayo doob. Damn, muntikan pa akong madapa kakamadali.
Hanggang dumilim na ay nasa isip ko parin ang lalaking yun at ang mga binitawan niyang salita. Kakampi ba siya o kalaban? Argh. Obviously Alysson, he's an enemy.
"Hey, Alys halika na" tawag sakin ni Ice kaya nabalik ako sa realidad.
Oo nga pala, oras na para tumakas. Hindi na kami nag-abala pang magbitbit ng gamit dahil ang importante ngayon ay ang makatakas kaming ligtas.
"We have to wait for the boys" ani Ivory.
Napag-usapan kasi nasusunduin kami ng mga lalaki dito para sabay-sabay kaming pumunta sa dinaanan namin noobg sinundo kami ng mag-asawang baliw.
Wala ng nagsalita pa. Maya - maya pa ay nakarinig na kami ng sunod-sunod na katok sa pinto.
"Ako na ang magbubukas" sabi ko, di naman na sila umangal pa dahil alam kong kinakabahan sila na baka iba itong kumakatok ngayon sa pinto.
Pagbukas ko ng pinto ay si Yuan agad ang bumungad.
"Follow me" ani nito na sinunod naman namin.
Asan na ang iba? Bakit si Yuan lang ang sumundo samin?
"Where's the others?" tanong ni Sam.
"Sinabihan ko silang maghintay, baka kasi may makapansin samin kung lahat kami pupunta"
"How about Megi?" tanong naman ni Mila.
"Kasama siya sa mga naghihintay" mabuti naman at napapayag nila si Megi.
Wala ng nagtanong at nagpatuloy lang kami sa paglalakad.
"Hide" bulong ni Yuan at nagtago nga kami sa halamanan.
May mga lalaking naglalakad.. Ala una na wag mong sabihin na gumagala pa sila? Hindi kaya nagroronda sila?
Nang mawala na ang mga lalaki, nagsimula na kami ulit maglakad hanggang sa makarating na kami sa pinagtataguan ng mga lalaki. Natandaan ko itong lugar na dinadaanan namin ngayon, dito kami dumaan noong unang pasok namin dito. Nice!
"Let's go, before someone sees us" ani Anthony.
Tulad ng dati, nanguna sa paglalakad sina Yuan at Anthony habang kami naman ay nakasunod lang sa kanila.
Pinasok namin ang isang parang gubat na dinaanan rin namin dati. Tuloy-tuloy lang kami sa paglalakad hanggang isang malaking pader ang humarang samin. What the hell?
"Where's the damn creepy gate?" hanap ni Zsaris.
Damn, paanong-- sigurado ako na dito kami dumaan noon. Pero bakit ganun? Bakit walang gate? Wala ang malaki at creepy na gate.
"Asan ang daan palabas? Bakit wala?" ani Kristoff. Yan rin ang pinagtataka ko. Dapat nandito lang ang gate na yun!
"Dahil wala talagang daan palabas" agad kaming napalingon sa likod nang may marinig na nagsalita.
Who are they? They are ten people wearing a red hood like 'little red riding hood' custome. And their eyes were covered by a red mask.
Damn, ako pa naman ang pinakalumikod kanina, kaya ako ang pinaka nasa harap ngaykn ng sampong ito.
"Hey miss, didn't I tell that don't scape?" lumapit ang isa sa mga nakapula - kay Ice. Sino naman ito? Kilala siya ni Ice?
"Back off dude" segunda ni Darwin at mahinang tinulak ang lalaking lumapit kanina kay Ice.
"Bakit ganyan suot niyo? My custome party ba?" guess who? No other than Gab.
"Shut up Gabriel Gee" saway naman ni Eve. Bakit tuwing sinasaway nila si Gab- buong pangalan niya ang sinasambit?
"Eve?" may lalaki nanamang nagsalita mula sa sampong nakapula. Sino naman ang isang to?
"Who are you?" tanong ni Eve sa lalaki.
Hindi nagsalita ang lalaki. Binaba nito ang hood niya at ang kaniyang maskara kaya nakikita nanamin ngayon ang mukha niya. Ang gwapo niya..
"What the fuck do you think you were doing Cerna?" galit na tanong ng lalaking katapat ko. Sino naman to? Arg, sino silang lahat?!
"She's my sist--"
"Kuya?" isang yakap ang ginawad ni Eve sa lalaking tinawag niyang kuya.
Kuya? Paanong--- damn. Bakit naguguluhan ako? Ako lang ba o ang puzzle talaga ng mga nangyayari? Wala namang kapatid si Eve ng pumunta kami dito ah.
"Sino kayo?" oh ghad.
Mukhang wrong move ang pagtatanong dahil agad na sinunggaban ng hawak ng lalaking katakat ko - ang aking panga. Nakatingin ito sakin ng masama. Galit ba siya? Fuck. Ang sakit ng hawak niya. Ano ba kasing masama sa pagtatanong?
"Damn!"
"Don't touch her!" sabay at parehong pumagutna sa amin sina Yuan at Anthony. Napahawak na lang ako sa panga ko. Ang sakit. Sobrang diin ng pagkakahawak niya kanina.
Kitang-kita ko kanina kung gaano katalim ang tingin samin ng dalawang pares na itim na mata niya. Hindi ko nga alam kung bakit ko yun tinitigan. Nakapikit na nga ang isang mataa ko kanina dahil sa sakit na nararamdaman kanina pero nagawa ko pang makipag-eye-to-eye sa kaniya. Para akong naaaliw. Shocks, baliw na ako.
"Let go od that girl Cerna, if you don't want me to kill her in front of you" pagbabanta nito sa lalaking nakayakap kay Eve. Kaya naman mabilis na humiwalay ito sa pagkakayakap at pinabalik si Eve sa pwesto nito kanina.
Sino ang lalaking to? Bakit isang salita niya lang napapasunod na niya ang kasama niya?
"Let's go" aya nito sa mga kasama niya bago tanggalin ang titig sakin at tumalikod.
"Bumalik na kayo sa dorm niyo kung ayaw niyong maabutan kayo ng headmistress at baka hindi na kayo sinagan ng araw mamaya" sabi naman ng isang lalaki na hindi ko naman makita ang mukha - bago sumunod sa mga kasama nito.
Ilang saglit pa kaming nanatili doon bago mapagpasyahan na lisanin ang lugar at bumalik na sa dorm dahil hindi rin naman kami makakalabas. Wala naman ang gate doon. Paano nawala ang gate doon?
Sino ang mga nakapulang iyon? Ang isa ang kuya ni Eve na ang pangalan raw ay Yael Cerna. Ang isa naman ay ang nagligtas kay Ice dati na ang pangalan raw ay France pero nanatili paring misteryo ang mukha nito samin. Sino ang natitirang walo? Sino ang lalaking marahas na humawak sa panga ko? Bakit ganoon ang kasuotan nila? At bakit sila nandoon? Sinundan ba nila kami?
Damn, paano na ba mag-isip ng matino ngayon? Ginugulo na ng mga tanong ang utak ko!