BANG!
BANG!
BANG!
Walang ibang marinig si Almira kung hindi ang putok ng baril.
"Ayusin niyo, mga lalaki ba kayo?!" sigaw niya sa megaphone na hawak niya, paano ba naman kasi? Halos tatlong buwan niya ng tinuturuan ang mga baguhan na ito ay wala paring pagbabago.
Iginala ni Almira ang kanyang mata mula sa kinauupuang high stool. Isang tao ang nakakuha ng atensyon niya, nakatingin ito sakanya at binigyan siya ng sobrang liwanag na ngiti.
"10 minutes break," sigaw niya sa megaphone na hawak at bumaba mula sa upuan.
Isa isa namang tumigil ang putok ng baril at ang mga baguhan na nageensayo ay parang nabunutan ng tinik. Palibhasa, dalawang oras na silang nag eensayo sa paggamit ng baril at pakiramdam nila ay wala na silang mga braso.
Tinignan niya ang lalaki at lahat ng atensyon ay nasa kanilang dalawa.
"Major Fuego, hindi ka pa din nagbabago," nakangiting bati sakanya ng lalaki, tinaasan niya ito ng kilay.
"At anong masamang hangin ang nagdala sayo dito, 1st lieutenant Aragon?" mataray niyang tanong.
"Aray ko naman, major, hindi ka man lang ba natutuwa na makita ang gwapo kong mukha?" tanong ni Lieutenant Aragon.
"Tigil tigilan mo ako, Aragon at baka mabigwasan kita ng bigla," malamig niyang sabi.
"Sige, aalis na ako, mukhang ayaw mong madinig na gusto ka ng ibalik ni General Madrid," sabi ni Lieutenant Aragon at tumalikod pero may naramdaman siyang nakahawak sa braso niya kaya napangisi siya.
"Pinapabalik na ako?" seryosong tanong ni Almira, nakangiting humarap at tumango sakanya ang lieutenant.
"Kyaaahhhh, totoo?" nakangiti at excited na tanong ni Almiira, ang mga baguhan na kanyang tine-training ay biglang natulala sa kanikanilang pwesto, hindi nila akalain na ang halimaw na si Major Almira Fuego ay kayang ngumiti ng ganito.
"Oo, tapos na ang suspension mo," sabi ng Lieutenant.
Oo, tama 'yon, ang pamamalagi ni Almira sa loob ng base military at pagtuturo ay dahil na suspended siya mula sa hindi pagsunod ng utos.
"Yiee, babalik na ako, Ivan," sabi niya sa Lieutenant na ngayon ay tinawag niya na sa panagalan, nawala lahat ng pagod at stress niya sa katawan.
"Anyway, ehem!" baling niya sa mga estudyante na ngayon ay tulala padin dahil sa nakakasilaw niyang ngiti, pero ano bang magagawa niya? Hindi niya maitago ang kanyang mga ngiti, lalo na at babalik na siya.
"Mukhang hindi na tayo magkikita, mga lampa kong estudyante, sigurado akong may mas magaling na papalit saakin at sana pag nag kita ulit tayo, hindi na kayo lampa, bye bye!" sabi niya at sabay hila kay Ivan papasok sa loob ng opisina.
Naiwan naman na nakatulala padin ang karamihan, ganoon ba kaayaw ng major sakanila? At bakit sa loob ng tatlong buwan na kasama nila ang major ay ngayon lang nila ito nakitang ngumiti ng ganoon?
**********
"Pwedeng bukas ka umalis, alam mo ba 'yon?" sabi ni Ivan kay Almira, dahil ngayon palang ay nag iimpake na ito ng damit.
"No way!" sabi ni Almira habang gumagala sa buong kwarto niya at isa isang kinukuha ang mga sa tingin niya ay importante at isiniksik sa bag. Sinundan siya ng tingin ni Ivan at napakunot ang noo.
"Alam mo ba na ikaw lang ang natatangi saating magkakagrupo ang natutuwa na babalik sila sa field?"
"Oo alam ko," nakangiti padin niyang sabi, napailing nalang si Ivan. Oo nga naman, sa simula palang, iba na si Almira sakanila, ibang iba.
"Let's go," sabi ni Almira pagkasarang pagkasara ng kanyang bag. She's excited as hell.
"Wala ka na bang nakalimutan?"
"Wait!" sabi ni Almira kaya natigil si Ivan sa may pintuan. Lumapit naman siya sa ilalim ng kama at may inilabas, tumingin siya kay Ivan at ngumiti.
"Kompleto na," sabi niya at isiniksik ang paborito niyang baril sa likod ng bewang at lumabas ng pinto dala ang mga gamit at kasama si Ivan.
**********
"Major Fuego, welcome back," isang may katandaang lalaki, mga nasa mid-fifties ang bumati kay Almira pagkapasok na pagkapasok palang ng opisina.
"Hello, General Madrid, kamusta?" nakangiting tanong ni Almira sakanya, napangiti ang heneral at sa loob loob ay napailing, ang mapanlinlang na ngiti na iyan.
"Maayos ako Major Fuego, kamusta ang parusa sayo?" nakangiti niya ring balik ng tanong.
Sa totoo lang siya ang nagbigay ng ganoong parusa sa dalaga, kakaiba sa normal na parusa na dapat ay lalong magtagal sa field, dahil minsan, ang parusa ng iba ang kasiyahan ng isa at ang kasiyahan ng isa ay parusa ng iba.
"Boring, general, bakit mo ba ako pinadala doon? Sana pinadala mo nalang ako sa field, mas masaya pa," reklamo sakanya ni Almira at naglakad paupo sa harap niya kaya't napatawa siya.
"Kung hindi ka nahirapan, parusa pa ba 'yon?" tanong sakanya ng heneral kaya napairap nalang siya.
"Anyway, Major Almira, this is to welcome you back," sabi ni General Madrid at inabot sakanya ang isang folder, binuksan niya naman iyon at binasa.
"Ako lang mag isa?" tanong niya ngunit nakatingin padin sa folder.
"Kasama mo si Lieutenant Ivan, si Captain Gelo at ang bago nating si Corporal Gerald," sabi ng heneral. Isinara ni Almira ang folder at inilapag sa mesa, tinignan siya at ngumiti, nakaramdam ang heneral ng lamig sa buong katawan niya. Tumayo si Almira mula sa couch.
"Gerald, huh? Mukhang natuto na ang batang 'yon," bulong ni Almira sa sarili, dati niya kasi itong estudyante.
"Anyway, this is such a good warm up for a comeback, thank you, General," nakangiting sabi niya at tinalikuran ang heneral. Pero tumigil siya bago pa man makalabas ng pinto at bumalik sa harapan ng heneral.
"May kailangan ka pa ba, Major?"
"Muntik ko ng makalimutan," sabi ni Almira at sumaludo ng may malaking ngiti. Tinignan siya ni General Madrid at sumaludo din at ibinaba ang kamay. Ibinaba din ni Almira ang kamay niya.
"Welcome back, Major Almira Fuego."
"Mauuna na ako, General, may trabaho pa akong kailangang planuhin," paalam ni Almira, tinanguan naman siya ni General Madrid kaya't lumabas din agad siya.
Mula sa pagkakaupo ay tumayo si General Madrid at kinuha ang folder na ipinakita niya kay Almira, ngunit pagkadampot na pagkadampot niya sa folder ay isa isang nalaglag ang papel na laman nito. Isa isa niya itong pinulot at tinignan.
Alejandro Naval. Jake Naval.
Napailing siya habang binabasa ulit ang mga pangalan ng prominenteng senador at anak nitong abogado, alam niyang siya ang nagbigay ng trabaho na ito sa dalaga pero hindi niya maiwasang maawa sa kanila, sa ngiti palang ng dalaga kinikilabutan na siya.
Tss, that smile, that smile that he never gets used to... kahit gaano na niya katagal na under si Almira... the smile of her that's so innocent, so innocent it's scary, he haven't seen it in a while. Pero mukhang sa pagbabalik ni Almira, magkakagulo nanaman ang buong headquarters nila.
Nagkibit balikat siya at isiniksik ang folder sa drawer.