(Apollo's POV)
"Sino ‘yong kasama mo kanina?" agad na tanong ng isa kong kaklase na lalaki sabay batok sa akin pagka-alis ng teacher namin.
Aray ko ha? Ang kapal nito, si Naya lang ang nambabatok sa akin eh. Tiningnan ko lang naman siya dahil doon habang kinakamot ko ang parte ng ulo ko na binatukan niya.
"Newbie rin ba siya?" tanong din noong isa pa naming kaklase na halos mahalikan ko na sa sobrang lapit ng muka niya sa akin.
"Ibalato mo na lang sa amin ‘yon," dagdag pa noong isa.
Pinalibutan na ako ng mga kaklase ko, kaya napatingin na lang din ako sa kanila. Oh my gulay monay tinapay. Yari ako nito, talagang hinintay lang nilang umalis si Sir bago nila ako lapitan ha?
"Sumagot ka pipi ka ba?" inis na hiyaw noong kaklase kong may mabahong hininga.
Ew, Grabe pa naman tutok na tutok ang muka niya sa akin.
"Hoy ang iingay niyo!" hiyaw noong nasa likod ko kaya lalong hindi ako sumagot sa kanila. "Wala pang umistorbo ng tulog ko kung hindi kayo lang! alam niyo ba iyon?"
Lalo akong nanigas dahil sa sumigaw doon, ayokong mapa-away. Yari ako kay Naya kapag nagka-taon.
"Relax Fredrick," dinig kong awat ng nasa likod ko rin habang naestatwa na ako lalo dito.
"Hindi, ginagago ako ng mga to eh!"
Sigaw siya ng sigaw, kung hindi ko lang alam na lalaki ‘yon malamang naisip ko na kanina pa na meron siyang red tag. Puro kasi kami lalaki dito kaya alam kong lalaki ang sumisigaw sa likod ko na hindi ko na pinagka-abalahang tingnan kasi ayoko ng away.
"Lumayo kayo sa kanya!" he shouted again, "Doon kayo."
Naglayuan naman agad sa akin ang mga kaklase naming halos daganan na ako kanina, nakahinga naman ako ng maluwag dahil doon pero hindi pa rin ako nag-salita. At napapakamot na lang ng ulo ‘yong mga lumapit sa akin kanina pero ‘yong iba sa kanila ay tiningnan lang ako ng masama.
Mayamaya naman ay pumasok na muli ‘yong susunod naming teacher kaya hindi na sila nanggulo pa. Tuloy-tuloy na ‘yon hanggang lunch break at pagkatapos naman ng morning session namin ay lumabas agad ako ng room, at sa labas ko na hinintay si Naya dahil kapag umalis ako malamang pagagalitan ako noon.
"Ipakilala mo kami sa kanya," mayamaya ay kantiyaw na naman ng mga kaklase ko.
Nilapitan na namain nila ako at ipinulupot pa noong isa naming kaklase ang bisig niya sa leeg ko. Shit na malagkit, ito na naman sila. Hindi naman ako sumasagot o kumokontra sa kanila. Alam ko na mas lalo nila akong pagtitripan kapag sumagot ako. Isa pa ay natatanaw ko na si Naya, baka mapa-away na naman kami katulad kanina at hindi pwedeng mangyari ‘yon.
"Hoy? Ibili mo ako ang pagkain!"
Napalingon akong muli sa sumigaw sa tabi ko habang nakatanaw ako kay Naya. Ayan na naman si boy sigaw, lumapit din agad siya sa akin at nagsitabihan naman agad ‘yong mga kaklase namin na takot sa kanya.
"A-ako?" paniniguradong tanong ko baka kasi may nakikita siyang hindi ko nakikita, baka lang naman.
"Oo, sino bang panget dito ikaw lang naman!" sagot niya sa akin ng pasigaw.
Napakamot lang din naman akong muli sa ulo ko dahil doon, hiyang-hiya naman ako sa kanya ha?
"Pwede bang magtanong?" halos pabulong kong sabi sa kanya na agad na ikinakunot ng noo niya.
"Kung itatanong mo kung anong sikreto ng kagwapuhan at kalakasan ko, huwag mo ng alamin, sa akin lang effective ‘yon," agad niyang sagot sa akin.
Gwapo? Sino kayang niloloko ng isang to? Napakunot naman agad ang noo ko dahil doon.
"Anong sikreto? Gusto kong itanong kung tomboy ka ba, ang init kasi ng ulo mo palagi. Bibigyan na lang kita ng napkin ni Naya with wings ‘yon, huwag ng mainit ang ulo mo,” I said.
Nagtawanan naman agad ang lahat ng mga kaklase namin dahil sa sinabi ko, and I just look at them. Wait? Binulong ko lang ‘yon ‘di ba? Bakit nagtatawanan sila? Narinig ba nila? Napatigil ako sa pagiisip ng magulat na lang ako dahil kinuwelyohan niya ako bigla. Lagot na --
"Sinusubukan mo ba ako?” hiyaw niya sa muka ko kaya napalunok ako sa kaba.
Ngunit mayamaya lang din naman ay nagulat na lang ako ng bigla siyang tumalsik sa mga kaklase namin ng may makita akong pamilyar na kamao na sumapak sa kanya, at nang lingunin ko ‘yon ay nakita ko si Naya.
"Anong karapatan mong sapakin ako?" hiyaw na naman niya.
Agad akong lumapit kay Naya habang nakatingin lang siya sa kaklase ko para pigilin siya.
"Anong karapatan mong kwelyuhan ang pinsan ko?" hiyaw rin ni Naya sa kanya.
Oo nga naman, wala siyang karapatan. Itinayo siya ng mga kaklase namin, habang matatalim ang mga tingin ni Naya sa kanya.
"W-wag ka ng magalit miss -- may langgam kasi ‘yong kwelyo niya," mahinahong sagot noong mokong kay Naya.
Natakot siguro siya kay insan. Bigla ring umamo ang muka niya at parang hindi niya ininda ang dumudugo niyang nguso habang nakatitig lang siya kay Naya.
"Sino man sa inyo ang manakit dito, ihahatid ko sa hukay nila ora mismo," muling banta ni insan sa kanila.
Natahimik lang sila at parang natigilan dahil sa sinabi ni insan. Hindi na rin naman na ako tumutol ng hilahin na ako ni Naya palayo sa kanila.
"Kamusta doon?" tanong niya noong nakalayo na kami.
Binitawan niya na rin ako at marahan na ang paglalakad niya kaya nasasabayan ko na rin siya.
"Okay naman" sagot ko sa kanya and she just look at me saka siya mabilis na umiwas ng tingin.
"Tsk."
Napangiti na lang din ako sa reaksiyon niya. Mainitin talaga ang ulo ng taong ‘to, wala talaga siyang sini-sino, at masyado talaga siyang tahimik. Napaka-suplada, masyadong matapang, masyadong malakas, walang pakialam, walang pasensya, walang-awa, and that is NayaMaine Myren, my cousin.
Sanay na ako, nasanay na kami because we knew that only happens when her brothers died. Her smiley face turns hell, her sweet tone turns cold, her twinkling eyes turns dangerous, her golden heart turns to stone, the good girl Naya turns hell when that happens.
At first I doubt coming here with her dahil alam kong kumpara sa kanya ay walang wala ako. Alam ko na magiging pabigat lang ako sa kanya kapag sumama ako, but still I chose being here with her, dahil alam ko na kaylangan ako ni Naya, at alam ko na kaylangan ko siyang protektahan at suportahan.