𝗣𝗿𝗲𝘁𝗲𝗻𝗱𝗶𝗻𝗴
"Hi guys! did you miss me?" nangiting saad ng pamilyar na boses na humampas sa lamesa namin.
Dahan dahan akong napatingin sa kinaroroonan niya—Si Enzo ang bespren naming Successful sa buhay pero walang Girlfriend. Niyakap ko si Enzo ng sobrang higpit. Ganun rin si Kate namis talaga namin siya ng sobra lalo na dahil magkababata kami syempre hanggang ngayong matalik kaming mag-kakaibigan.
"Hindi ako makahinga." mahinang tinulak niya ako at umupo siya sa tabi ni Kate. "Kamusta kayo?" pauna nito
"Eto nahinga pa si Vanel nangangamoy na.." sinamaan ko ng tingin si Kate. "Still wala paring jowa tatanda na 'ata akong walang asawa." saad ko kaya nag iba na naman ang ngisi ni Kate. Mang aasar na naman.
"Sus anong wala? Sino si Jack?"  akusang tanong niya. "Tsk! Paano mo nalaman?Sino nagsabi sayo?"
"It's not important to know kung kanino galing ang information. Ang mahalaga ay magkaroon kana boyfi.." pumapalak silang dalawa sa tuwa. "Correct ka diyan, Sis."  nag apiran ang dalawang luko.
"Magsitigil nga kayong dalawa.." inirapan ko sila. "Asuss! Pumapag-ibig na ang bunso namin." asar ni Enzo tumahimik na lang ako.
"Silent means yes, ayiee." halos para silang aso na inaasar ako. "I love you Jack *muaps* please be with me Until my last breathe." umarte si Kate na parang si Rose sa titanic.
"I love you too, Vanelophie *muaps* you are the one that i love."
Napangiwi ako sa pinag gagawa nila kaya nagtawanan sila. Parehas ko silang binatukan.
"Akala niyo kayo lang ang marunong mambatok?" natigilan sila sa pag tawa at sumeryoso ang tingin nila sa'kin ng bigla ulit silang tumawa.
"Tama na nga yan baka umiyak si baby Vanel natin.." bumalik sila sa ayos. "Ano nga ulit yung pag uusapan natin? Sakto at nandito ang magaling na doktor." dagdag niya nag-ngiti ngiti pa ang kumag na Enzo.
"Ano ba yun?" tanong niya.
Isa kasing doktor sa Psychiatrist si Enzo kaya alam niya kapag nagsisinungaling ka o hindi, malalaman niya yun ng di mo alam kaya dapat hindi nila malaman na tungkol kay Jack ang sasabihin ko kasi paniguradong aasarin na naman nila ako.
"Paano kapag dumating na lang siya sa buhay mo anong gagawin mo?" nakita ko ang sincere na reaksiyon nilang dalawa. "Dalawa lang ang pamimilian mo, Una tatanggapin mo siya ng buong buo kahit hindi mo siya lubos na kilala, pangalawa pwede kang masaktan sa oras na iwan kaniya." napatungo na lamang ako at ngumuso.
Bakit pa kasi kailangang mamili? Pwede naman ipagsabay.
"Hindi sa lahat ng bagay wala kang pamimilian na tama minsan kailangan mo rin maging mali sa paningin ng iba.." medyo naging seryoso ang mukha ni Enzo.
"Bakit ba kailangan mamili? Naguguluhan na ako." ginulo ko ang buhok ko na parang naiinis.
"Tyaka bakit ang sungit sungit sa'kin ni Jack? Wala naman akong ginagawa sa kaniya kung mag care sa akin noong gabi akala mo mamatay na ako naghubad pa nga ng pang itaas sa harapan ko para lang mapandungan ako tapos—" naputol ang pag po-protesta ko ng  bumungad sa'kin si Jerome.
"Tsk, Anong ginagawa mo dito?" dinuro ko siya. "Pinuntahan kasi kita sa bahay mo pero wala ka kaya hinanap kita." binaba niya ang kamay ko.
"Sana hindi mo na lang ako nakita." bulong ko. "Bitiwan mo nga ang kamay ko Jerome—" nanlisik ang mata ko kaya napaatras siya.
"Ihahatid na kita sa bahay mo Vanel." prisinta niya "Kaya kong umuwi mag isa, tyaka marami pa akong gagawin kaya bumalik kana sa trabaho mo." inungusan ko siya at dinuro ang daan.
"Baka may mangyari sayong masama." pag aalala niya nag halong buntong hininga at irap ang ginawa ko sa kaniya. "Anong akala mo sakin? Kapag kasama kita walang mangyayaring masama?" tinaasan ko siya ng kilay.
"Wala namang mangyayaring masama, anlaki kaya ng Muscle ko." pinakita niya ang patpating braso napangiwi na lang ako.
"Baka kapag nasuktok ka lumipad ka." humagikgik ako "Diyan ka na nga wala akong time sayo." tinulak ko siya
"Vanelophie.." kumapit siya sa braso ko. "Ano na naman ba?" naiiritang tiningnan siya.
"Kailan mo ako sasagutin?" sumeryoso ang mukha niya na tumingin sa akin. "Pumayag ba ako na ligawan mo ako?" tanong ko pabalik.
Napaka kulit talaga niya, matagal na akong kinukulit ni Jerome para ligawan pero hindi ako pumapayag dahil sa isang bagay. Hanggang kaibigan lang ang turing ko sa kaniya.
"Please give me a chance para patunayan sa'yong kaya kitang mahalin." lumuhod siya sa harapan ko at nagmamaka-awa. "Kahit ano pang sabihin mo Jerome, hanggang kaibigan lang kita hindi yon magbabago, Pinilit ko namang mahalin ka pero hindi parin nag wo-work." hinawakan ko siya sa balikat para patayuin.
"Sana matanggap mo Jerome na wala kang space sa puso ko." dagdag ko.
Alam kong masasakit ang mga salitang binitiwan ko. Kahit pilitin ko mang mahalin siya hindi parin talaga parang ayaw ng puso ko sa kaniya
"Kaya naman turuan ang puso diba?" naluluhang tumingin siya sa'kin. "Please Jerome kung mahal mo ako sa ibang babae mo na lang ibigay ang pagmamahal mo." pinunasan ko ang mga luha niya hinuli niya ang kamay ko at hinawakan ng mariin.
"May mahal ka na bang iba?" pumasok agad sa isip ko si Jack.
"Hindi sa lahat ng bagay wala kang pamimilian na tama minsan kailangan mo rin maging mali sa paningin ng iba.." naalala ko tuloy ang sinabi ni Enzo.
"Vanelophie." may narinig akong mahinang boses na sumasabay sa hangin mabilis akong tumingin sa kung saan may lalakeng nakatayo malapit sa Poste hindi ako magkakamali si Jack yun.
"Oo at hindi ikaw 'yon." umihip ang malakas at sariwang hangin. "S-sino sabihin mo sa'kin?" pinunasan niya ang luha niya sa pisnge gamit ang kaniyang kanang kamay.
"Vanelophie.." narinig ko na naman ang mala musikang pagtawag sa akin ni Jack. Hindi ko namalayan na nasa gilid ko si Jack.
"Si Jack, boyfriend ko." napalunok tuloy ako ng laway ng yakapin ko siya.
Pabalik-balik lang ang tingin niya sa'kin at kay Jerome na parang nagulat sa lahat ng pangyayari.
"Paano mo nagawa sa'kin ito Vanelophie?" humagulgol siya ng pag iyak at tumakbo papalayo.
Parang naestatwa si Jack sa ginawa ko ramdam ko ang mabilis na pag tibok ng kaniyang puso. Chineck ko kung wala na talaga si Jerome sa paligid at nagtagumpay ako.
"Ayan wala na siya." tinanggal ko ang pagkakayakap ko "Wag mong gagawan ng malisya yun huh!" dinuro ko siya pero halata parin ang pagkagulat niya.
"Bakit ka nga pala nandito?" tanong ko "Hinahanap kita." mabilis siyang sumagot.
"Bakit mo ako hinahanap?" tanong ko ulit pero tumahimik ulit siya.
"Hindi ako interesado." bumilis ang paglalakad niya kaya halos pagtakbo kong hinabol siya.
"Jack, Salamat nga pala huh!" hinawakan ko ang braso niya. Pero tumingin lang siya at wala parin siya ginawang reaksiyon.
It's a prank Pretending..
Third Person's Pov
    Nasa isang sikretong taguan si Jack sa isang malaking labolatoryo. Marami siyang lihim na hindi pwedeng ipag-sabi kung kani-kanino lalo na kay Vanelophie. Si Jack ay isang sirena, hindi lang siya basta-basta sirena dahil siya ang hari ng karagatan. Ngunit sa kasamaang palad ay nawala ang kaniyang kaluluwa dahil may nagnakaw nito mula sa kaniya. Naalala niya ang bawat detalye na nagnakaw sa kaniyang kaluluwa. Isang matanda na humiwa sa may banda ng kaniyang puso. At yon ang dahilan kung bakit siya naparito para sa isang misyon.
       "Jack pagpa-sensiyahan mo na kung yon nag napili namin tirhan mo." tumungo si Monique ang kaniyang taga-bantay. "Wala akong pakealam sa bahay na titirhan ko ang gusto ko lang makuha ang kaluluwa ko." nanlisik ang mata niya tanda na para magalit siya at mag kulay asul ang mata niya.
Napaluhod si Monique ng mabasag ang kaniyang mga pinaghirapang mga gamit pang kemikal. Isang Doctor si Monique sa Diagnosis kaya alam niya ang kung magagalit ang tao este pati narin ang sirena.
"Tatlong buwan na lamang ang itatagal mo sa mundong ito at pagkatapos nun..." tumingala siya at tumingin sa hari.
"Mamatay ako." seryosong wika nito
"Ang tangi ko na lang paraan ay mahanap ang kumuha ng kaluluwa ko." tumingin siya sa litrato ng nagnakaw ng kaniyang kaluluwa.
"One more thing.."
"Ano yun?"
"Mahihirapan tayo sa paghahanap dahil namatay na ang kumuha ng kaluluwa mo, posibleng nasa ibang tao na ito sa ngayon." pahayag ni Monique
"ANO?!"