INALIS ni Tiberius ang harang sa daraanan niya. Inayos pa niya ang Pakpak niya saka matuling lumipad.
Bumaba lang siya ng mapagod na. Umupo siya sa malaking Puno na madalas niyang pahingahan noon pamang bata siya.
"Andito kana naman. Ako ba ang pinupunta mo dito? May gusto ka sakin noh?" Tinaasan niya ng kilay si Donovan. Ito siguro ang nagbabantay sa Punong ito ngayon.
"Ikaw lang naman ang sumusunod sakin dito. Ikaw ata may Krush sakin eh."
Umirap ito. "Oo, ikaw na ang Prinsipe ng mga Assuming."
"Prinsipe naman talaga ako. Prinsipe ng Kagwapuhan-"
"Tse!"
"Prinsipe Tiberius! Ang Prinsesa Teslyn!"
Mabilis siyang bumaba para makausap ang bagong dating na Alalay. "Bakit?"
"Tinatakot na naman niya ang mga Lambana ng Palaka niya."
Napailing siya. "Tara na. Baka kainin pa ng palaka ang mga iyon."
Tumango naman ito. Ibinuka niya ang mga Pakpak niya saka nauna ng Lumipad.
Nakarating rin naman siya agad sa kaharian. Nang makababa'y agad niyang tinakbo ang silid ng mga Lambana.
Andoon nga si Teslyn. Tumatawa pa.
"Teslyn!"
Lumingon ito sa kanya saka ngumiti. "Naglalaro kami!"
"Naglalaro?" Itinuro niya ang isang Palaka na balak ng kainin ang Lambanang si Ometa.
"Ah eh-"
"Bumalik kana sa Silid mo!"
Agad naman itong tumalilis kasunod ang mga Palaka nito.
Umupo naman siya sa isang Upuan na maliit. Lumapit ang mga Lambana sa kanya.
"Prinsipe..."
"Pagpasensyahan mona si Teslyn-"
"Okay lang ho. Bata paho siya-"
"Huwag niyo siyang kunsentihin. Magdedesi-otso na siya sa susunod na Buwan pero di padin siya nagbabago sa pagiging isip bata."
Umiling naman ang Lambanang si Sapid. "Bata parin ho siya-"
"Malapit na siyang pumili ng kanyang mapapangasawa."
Parehong umangal ang mga ito kaya tumawa nalang siya. Biro lang naman iyon.
Kung mas makakabuti kay Teslyn ay siya na mismo ang maghahanap ng lalaking para rito. Wala pa naman iyon sa isip niya. Siyanga ay dipa nakakahanap ng Mapapangasawa eh.
Si Donovan.
Umiling siya. Maganda naman ito pero di ito ang nararapat para sa kanya. Wala namang nagsasabing di sila bagay—pero tila ayaw naman ng Puso niya rito.
Crush siguro. Baka puwede pa iyong itawag. Di naman kasi tumitibok ang Puso niya dito.
Isa lang naman ang dahilan noon, dahil kay Kenia. Isang Berdeng Diwata na nakatira sa Puno ng Kapangyarihan.
Pangalawang beses lang niya ito nakita pero di ito nawala sa isip niya. Siguro'y gusto rin niya ito.
Mas gusto pa kesa kay Donovan.
May isa rin namang dahilan kaya di niya minamahal si Donovan. Iyon ay dahil sa Kaibigang niyang si Josue, mahal nito si Donovan at sa tingin naman niya'y ganoon din si Donovan rito.
Mahiyain lang siguro kapag kaharap na ang isa't isa. Ganun siguro talaga ang pag-ibig. Makapal kasi ang mukha ni Donovan kapag siya ang kaharap, pero natatahimik kapag andiyan si Josue.
Tumayo na siya saka nagpunta sa Sariling kuwarto niya. Tutal andoon naman na siya sa Palasyo, ano pa ang matulog?
Dahil kay Teslyn hindi na siya gaanong nakakalabas. Pero Okay lang iyon. Ang mahalaga'y ligtas ito.
"Prinsipe!" Bumukas ang Pinto at pumasok ang Alalay.
"Ano?"
"Si Prinsesa Teslyn ho! Umalis dala ang Maypakpak na Kabayo!"
Huh?
Agad niyang inabot ang Kapa niya na nagiging Pakpak. Silang mga Maharlika ng Kaharian ay walang Pakpak. Tanging may kapangyarihan sila. Pero ang Pakpak ay sa mga Sugo lang at mga Lambana. Si Kenia, isa itong Diwata pero may pakpak din ito gaya kay Donovan. Nagbabantay kasi ang mga ito ng Puno.
Si Josue naman ay mayroon din dahil sugo ito ng mga mensahe.
Agad niyang isinuot ang Kapa at pumunta sa Bintana. Nilingon niya ang Alalay. "Puntahan mo si Josue. Hindi puwedeng makalayo si Teslyn sa Kaharian. At mas lalong di puwedeng malaman nina Ama ang nangyari."
Tumango ito saka naging Ibon na at nauna pang Lumabas. Lumabas rin siya at tinungo ang Daan kung saan itinuro ng Alalay na nagpunta si Teslyn.
Ang pinagtataka niya'y sino ang pupuntahan ni Teslyn roon? Hindi naman ito lumalabas kaya wala din itong kakilala sa labas. Tsaka nangangamba siya, maraming Diwata ang nawawala ngayon. Ang sabi-sabi ng mga Salamangkero'y mga mangkukulam ang may gawa.
Kaya hindi gaanong napagtutuunan ng Pansin ng Hari't Reyna sila. Mas abala ito sa mga nawawala—na mas tama namang gawin.
Ngayon, kailangan niyang mahanap si Teslyn bago pa iyon matunugan ng mga mangkukulam!
Patuloy lang siya sa Paglipad. May mga Agila nadin siyang napagtanungan pero walang nakakaalam kung saan nagpunta si Teslyn. Masyadong mabilis kung lumipad ang May Pakpak na Kabayo kaya naiintindihan niya.
Sumobra kaya ang pagdedesiplina niya sa Kapatid kaya umalis ito?
Pero iyon naman ang tama. Mali ang ginagawa nito.
Ang mga lambana ang nagbabantay sa Korona kaya di puwedeng mamatay o masaktan man, kasi hihina ang kapangyarihang nagproprotekta sa Korona.
May kilala siyang Mangkukulam. Si Levia, kapatid ito ng Salamangkero nila at di maiitatangging napakasama nga nito.
Minsan na sila nitong ipinahamak ni Teslyn, Sinira nito ang Baston ng Salamangkerong si Avadis upang di sila mahanap. Itinago sila ni Levia sa isang Kuweba at ikinulong doon.
Bata pa sila noon at di nila maprotektahan ang sarili. Kung dilang naayos ni Avadis ang Baston ay paniguradong doon nadin sila mamamatay.
Iyon ang dahilan kaya di pinapalabas si Teslyn. Bata padin kasi ito kung tutuusin. Dipa ito gaanong marunong sa paggamit ng Kapangyarihan.
Tungkol naman kay Levia, napag-alaman niyang namatay ito. Iyon amg sinabi ng Hari at Reyna na sinang-ayunan naman ni Avadis.
Panigurado namang totoo.
Ang mga Mangkukulam na naghahasik ng lagim ngayon ay di naman kaano-ano nina Avadis. Kaya kailangang mag-ingat dahil sa dipa kilala ang mangkukulam na iyon. Dipa nila alam kung ano pa ang kayang gawin.
Sinalubong siya ni Josue. "Tiberius, nawawala daw si Teslyn?"
Tumango siya. "Siguro'y nagtampo. Nag-aalala lang ako kaya nagpapatulong ako sa'yo."
"Walang problema. Ngunit may kailangan kang malaman."
Nilingon niya ito. "Ano?"
"Napahamak ang Mahal na Hari-"
Nanlaki ang mga mata niya. "Ano? B-bakit?"
"Masyadong makapangyarihan ang Mangkukulam. Ang akala ng Ama mo'y kaya niya siya. Pero hindi. Dipa siya naggigising at ginagamot padin ni Avadis. Samantala ang iyong Ina ay nabihag ng Mangkukulam."
"Bakit di kaman lang tumulong?"
"Nakaalis na ang Mangkukulam ng dumating ako. Ibinalita nalang ng isang Paru-paru. Kailangan na nating mahanap ang Kapatid mo bago pa ito kuning pagkakataon ng mga mangkukulam para sugurin tayo!"