Kabanata 07. The Enchanted Necklace
Third Person's Point of View
It's been an hours since the Black Shadow's gone. No one knows why kasi bigla na lang  itong nagsi-alisan. Nakabalik na ngayon si Sam sa dorm at kaagad niyang hinanap si Julia. Kanina pa kasi hindi mawala-wala sa isip niya si Julia. Pumunta siya sa C.R.
Then there she saw Julia sitting in the bathtub na gumawa ng metal barricade habang nanginginig na nakahawak sa isang...
"Box?" Bulalas ni Sam.
Dahil don napalingon si Julia kay Sam.
"Sam!" Naiiyak na sabi nito.
"Are you okay? What happened to you?" Nagaalalang tanong ni Sam.
Nilapitan niya ito at kaagad naman na natanggal ang barricade nito. Mahigpit na niyakap ni Julia ang kaibigan. Akala niya ay napahamak na ito. Pina-inom muna niya ng tubig si Julia bago niya tinanong.
The past hours kasi ay na sense na ni Julia na may mangyayaring masama, hindi niya sa paligid na sense ito kundi sa nahulog na box na nasa itaas ng cabinet nilang dalawa ni Sam.
That's why she barricade herself to make sure that the box won't go to the other hand. As if there's someone telling her to protect the box no matter what. Dahil sa takot niya ay hindi na niya nagising si Sam. And just build her an invisible barricade metal na ipinagtaka niya dahil nakalabas ang dalaga rito. She doesn't know kung nagawa ba talaga ni Sam na mapuksa ang ginawa niya or baka nawala kaagad ang ginawa niyang barricade.
But ng mahimasmasan siya sa mga nangyari ay napatingin siya sa kama ni Sam. Nandoon pa din ang barricade na ginawa niya at nilalagpas-lagpasan lang ito ni Sam na ikinagulat niya ng mata. Matapos magpaliwanag ni Julia ay kaagad niyang ibinigay kay Sam ang Box.
While Sam sitting on her bed at nakatingin sa Box na ibinigay sa kanya ni Julia dahil nahulog daw ito sa itaas ng cabinet nila. Nagtataka naman si Sam dahil wala naman siyang matandaan na nilagay niya doon ang box dahil simula nang magising siya noong unang beses pa lang niya dito ay nawala na kaagad sa isip niya ang box na hindi naman kalakihan.
"Just what is inside that box Sam? Bakit hinahanap iyan ng mga black shadows?" Nagtatakang tanong ni Julia.
"Well, malalaman natin 'yan ngayon. Hindi ko rin kasi alam e."
Hindi naman makapaniwalang tumingin si Julia kay Sam. Napataas naman ng kilay si Sam sa naging reaksyon ng dalaga.
"Even if this is mine hindi ko talaga alam kung anong laman nito. I have no idea kaya wag mo akong tingnan ng ganyan."
Tumango naman si Julia.
Huminga muna ng malalim si Sam. Tsaka niya binuksan ang box att ang laman ay isang box pa rin pero made of wood na siya. Nilabas ito ng dalaga at pinakatitigan nila ito. When they tried to open it ay hindi ito mabuksan. Sam repeat it twice but it really won't open.
Napabuntong hininga nalang ang dalaga at si Julia naman ay sinusubukan na buksan ito gamit ang kapangyarihan niya. Pero hindi pa rin nila ito mabuksan. Wala na lang silang nagawa kundi ang dalhin ito sa principal's Office.
Later that night ay nagpulong ang lahat ng miyembro ng councils kasali na din ang Principal at mga teachers sa paaralan. While Sam and Julia ay inutusan na mag stay muna sa guest room.
May halong galak naman ang naramdaman ni Julia ng marinig niya ang balita. Parang napawi naman ang takot nito at napalitan ng saya.
Finally makakapasok na siya sa Special guestroom. Thanks to Sam na palaging dinidikitan ng mga importanteng tao. Ang sabi niya sa kanyang isipan
---
Kinabukasan ay pinatawag ang dalawa sa office ng isa sa mga teachers. Its Miss Selena. A beautiful woman na medyo nasa 30's pa nito na hasa na sa pagsusuri ng lumang bagay o mga ornaments. She's also a great solver of some codes,riddles and so on.
They settled down as they enter the office of Ms. Selena. Ngayon palang ito nakita ni Sam dahil nga bago pa siya at minsan lang siya makapasok sa klase niya dahil busy na siya sa pag eensayo. Wala namang problema sa kanila kung hindi makakapasok sa ibang klase nila dahil exempted ang mga sumali sa nalalapit na paligsahan.
"So. Where is the thing that Gil is talking about?" Salita ni Selena.
Selena stunned for a while ng makita niya ng buo ang mukha ni Sam na nasinagan ng kakarampot na ilaw mula sa bintana niya. Medyo dimly lit kasi yung office niya.
It is indeed a beautiful young woman. Nasabi ni Selena sa kanyang sarili. Napangiti naman siya ng i-abot ni Sam ang wooden box.
"Ma'am. I said here is the box!" Tawag ni Sam sa nakatunganga na si Ms. Selena.
Na weirduhan si Julia sa pag-ngiti ng guro sa harap nila.
"So ma'am, can you really open that as what Mr. Principal said?" Tanong ni Sam.
"Hmm.. Well first, I will just check if I can 'cause you know. I'm not that perfect!" Nakangiti nitong wika.
Medyo bulong na ang huli pero sakto lang ito para madinig ng mga estudyante niya. Tumango naman sina Sam at Julia.
Tiningnan lang ng dalawa ang ginagawa ni Ms. Selena. Pabalik-balik pa ito sa cabinet niya ta's susuriin na naman. Matapos ang isang oras na  paghihintay ay na open na nga ito.
"I did it!" Sigaw ni Selena.
Nagulat naman Si Sam na medyo naka-idlip pati na din si Julia na muntik ng mahulog sa kinauupuan nito.
"How did you do that po, Ms. Selena?" Tanong ni Julia.
Si Sam naman ay nag aadjust pa sa kanyang paningin kasi medyo nabigla siya kanina.
"It's have a pattern to open the box. And hindi mo siya basta-basta na lamang mabubuksan talaga if hindi mo gagamitan ng magnifying glass."
"There's a clue on its design, though hindi mo rin siya maiintindihan kapag hindi ka bihasa sa pagbabasa ng letra sa sinaunang panahon." Mahabang paliwanag ni Selena sa mga ito.
"So you mean, ganun na katagal ang box na 'yan?" tanong ni Sam.
Tumango naman si Selena.
"And it's a rare box you know. Masasabi ko na gawa ito sa royal palace." Dugtong ni Selena.
"What?"
"Yes! You heard me right darling."
Biglang napuno ng katanungan si Sam. Hindi niya tulo'y maiwasang maisip na may posibilidad na galing din ang kanyang lola Meng sa mundong ito.
Well hindi naman niya alam na baka meron pang ibang mundo ng magic katulad ng Enchanted Kingdom na may pa Village pa.
"So, Samantha. Open it, sa'yo 'to diba kaya ikaw na ang magbukas." Sabi ni Ms. Selena kay Sam.
Hindi pa kasi ito binubuksan ng tuluyan ni Selena para masaksihan nila pareho kung ano nga ang laman ng misteryosong kahon na pinagkakaguluhan ng lahat. Tumango naman si Sam. Walang ano-ano ay binuksan niya ito.
It's a necklace with a beautiful yet colorful pendant on it. It looks so enchanted to her. May kasama naman itong maliit na picture ng isang batang babae. A baby picture to be exact.
"Ehh?"
"Ba't walang laman?"
Bulalas ng dalawang katabi ni Sam. Siya naman ay nagtaka. Ano bang pinagsasabi ng mga ito? E kitang kita naman na may laman ah! Ang sabi ni Sam sa kanyang isipan.
"What are you two talking about?" Takang tanong ni Sam.
"Wala naman talagang laman e! Di mo ba nakikita?" Tanong ni Julia sa kaniya.
Syempre nakikita niya. Hindi naman siya bulag. Ang ipinagtataka niya ay walang nakikita ang dalawang kasama niya ngayon.
Wala silang kaalam-alam kung ano ang nasa loob nito. Tanging si Sam lang ang nakakakita nito.
"As in wala talaga kayong makita?" Paninigurado ng dalaga.
"Bakit? may nakikita ka ba na hindi namin nakikita hija?" Tanong ni Ms. Selena.
Napaisip si Sam kung sasabihin ba niya o hindi. Pero at the end hindi niya ito sinabi sa kanila.
"Ah, wala rin naman po akong nakikita." Sagot nalang ng dalaga.
Napaisip siya na tsaka na lang niya sasabihin sa kanila pag nahanap na niya ang kasagutan sa mga tanong niya.
It's a battle of her and the truth. Ayaw niyang ipagkait ng mga ito ang mga nalalaman nila kaya mas gugustuhin nalang niyang alamin ito ng mag-isa. That way malilinawan pa siya.
Kinuha pa ito ni Selena at binaliktad at niyugyog. Nagbabakasakali na may mahuhulog mula doon. Nagulat pa si Sam sa ginawa nito. Pipigilan na sana niya ito ng makitang hindi man lang nahulog ang laman nito.
Nanatili lang itong naka intact sa loob.
On the other hand, nagtataka si Julia sa mga kinikilos ni Sam. It's as if may alam itong hindi niya alam, binalewala na lamang niya ito dahil baka dulot lang iyon ng antok niya.
---
Lumipas ang mga araw at nagsimula na nga ang trainings nila. Medyo hectic ito but kinakaya naman ni Sam. Nasa training room ngayon si Sam na siya lang magisa habang hawak-hawak ang kwintas na siya lang mismo ang nakakakita.
Nobody did see it. Even Marco nang mag ensayo sila kanina.
Ibinalik na ng dalaga ang kwintas sa leeg niya. Napag desisyunan niya kasi itong isuot na lamang para hindi mawala. Total siya lang naman ang nakakita nito e. Napabuntong hininga nalang siya dahil sa frustration.
Hay…
"Lalim non ah! Problema natin?" Biglang tanong ni Sophia na nasa tabi niya na pala.
Hindi niya kasi ito napansin.
"Hi! Kumusta?" Pag-iiba ng dalaga.
"Me? As usual, maganda pa rin." Nakangiting sagot ni Sophia.
Natawa naman si Sam.
This past few days kasi ay medyo napapalapit na siya sa dalaga at parang naging magaan na rin ang loob niya dito. Siya lang kasi ang unang tumanggap sa kanya ng buo. Well hindi sa pakiramdam lang niya kundi sa nakikita na rin niya.
"Whatever it is that is bothering you. You should hold on to it. Make it your strength or inspiration to get what you wanted to be, someday." Nakangiting sabi ng dalaga sa kaniya.
As usual she's really beautiful. Yung tipong pati ikaw na babae magkakagusto sa kaniya.
"Yeah, Thanks!" Casual na sagot ni Sam.
"I see that you improved so much. You did a great Job Sam." Pagpupuri ng dalaga sa kaniya.
"Oh! Wala pa ako sa level niyo. I wanted to achieve that for some reasons."
"I know. Magpalakas ka pa. Who knows magkakaharap pala tayo sa arena diba. I won't hold Sam even if kamag-anak ko pa 'yan."
Medyo nabigla naman si Sam sa pagka straight forward ng dalaga.
Sophia knows that she's adding pressure on Sam but all she wants is for Sam to gain what she wants. She knows for herself that missing someone is pretty hard. That is why she's doing those stupid things. Like advising someone. Its not her style though.
For her Samantha hits differently. Para bang lahat ng tao naatract sa kanya. Well she can't deny the fact that the woman beside her is undeniably gorgeous and a talented one.
"Let's have lunch. Lately napapansin ko na hindi ka na kumakain sa tamang oras. That ain't good Samantha. You must know that energy comes from eating food." Pangangaral niya sa dalaga habang hinihila niya ito.
Wala namang masabi si Sam. Well, totoo naman talaga kasi ang sinabi sa kaniya ni Sophia. Nakakalimutan na niyang kumain dahil na rin siguro sa pag eensayo na pinagtutuunan niya ng buong pansin.
Nakarating sila sa Cafeteria na pinagtitinginan na naman ng mga mapanuyang mga mata ng mga estudyante. Iyong iba ay galit at 'yon iba naman ay mukhang naiinggit.
Sino ba naman kasing hindi diba?
Kung ang isang katulad ni Sam ay napapadalas na makasama ang mga Royals. Sino ba namang hindi maiinggit e ang isang katulad niya na bago palang ay nakalapit na sa mga Royals pero sila na matagal na sa paaralan ay hindi man lang nakalapit o kaya nakakausap ang mga ito.
"Don't mind them. They're just a bunch of bitches you know." Natatawang sabi ni Sophia habang umuupo sila sa Royal Table na para lang sa mga prestigious level.
Hindi naman ipagkakaila ni Sam na nahihiya rin siya kasi wala siyang karapatan na dumikit sa mga ito dahil hindi siya ka level but Sophia told her once.
'The day that I met you is the day where our bonds started so if you'll neglect my kindness then you'll see the beast inside of me. Understand?'
That was when they're in the normal guest room.
Sophia then stand-up para mag-order. Sam insist na siya na lang but hindi siya pinayagan ng dalaga kaya siya nalang ang nakaupo habang ang mga titig naman ng iba sa loob ay nakakapatay na. Natawa na lang si Sam dahil kung nakakamatay lang ang titig ay sigurado siyang kanina pa siya nakahandusay sa malamig na sahig.
Maya-maya pa ay may lumapit sa kaniya. Akala ng dalaga na si Sophia na ito dahil sa magagara nitong sapatos but she's wrong. Pag-angat niya ng tingin ay isang babae ang nakatingin sa kanya ng masama na para siyang sinusunog nito dahil sa mga titig nito na hindi maipinta.
"Tch! You, stay away from here! You don't belong here. Remember?" Galit nitong sabi na medyo may pagka arte sa tono nito.
Sa isip ni Sam ay naaalala niya ang mga panahong nag-aaral pa lamang siya doon sa mundo nila. Ganitong-ganito rin ang ginagawa ng mga estudyante sa kaniya ng mapalapit siya kina Mica at James noon.
Napatawa siya ng mapakla.
Nagtaka naman ang babae sa harap niya. Nagalit siya ng husto at inilapag ng padabog ang hawak niyang tray ng pagkain. Tumalsik naman sa mukha ni Sam ang gatas na ikinatayo niya.
"Huh! Serves you better! Hindi kasi nakikinig." Naka smirk na sabi ng babae.
Napunta naman sa kanila ang lahat ng atensyon ng nasa loob pero malayo sila sa mismong kuhananan ng pagkain kaya walang naka pansin na staff doon maski na si Sophia na busy sa pakikipag-usap sa isang staff at nakatalikod sa deriksiyon nila.
Sam frowned in disbelief.
Hindi porket ganito lang siya ay may karapatan na silang maliitin ito. Oo, inaamin niya sa sarili niya na sanay na siya na ginaganito, but now's has a difference.
At past hinahayaan niya lamang ito dahil alam niya na wala siyang karapatan na pumatol sa hindi naman niya kauri.
Natatakot kasi siya sa maaaring mangyayari nito dahil alam niyang may iba siyang kakayahan na wala ang mga ito. But now, she are surrounded by a people like her so she won't be go easy anymore.
"Ano 'di ka pa ba aalis? O gusto mo talaga ng gulo!" Asik na naman nito.
"Will you please stop? Hindi naman sa ginusto kong umupo dito ah!"
"Aba't sumasagot ka pa huh! Ang kapal naman ng mukha mo girl!"
In a split of second may dumapong kamay sa pisngi ni Sam. Imbis na masaktan siya ay ngumiti na lang ito.
She thought, it feels so good to her na masampal uli sa mukha. It's been a while since she experience it at sa ex-friend niya pa na si Mica ang huli nito.
Nakangiti niyang hinarap ang babae. Baliw man ang pagtingin ng iba sa kanya ay wala na siyang pake pa doon. Ikinainis naman ito lalo ng dalaga na nasa harapan niya.
"Stop smiling bitch!"
*Pakkk!*
Pangalawang sampal muli ang natanggap niya ngunit mas malutong at nagsimula na ring mamula ang pisngi nito. Ngunit nakangiti pa din si Sam.
"Go on. Do whatever you want. I won't go away. Unless.." Tinuro niya si Sophia na nakatalikod pa din at busy sa pag-oorder.
"That lady, if you get her permission then I'll gladly accept your decision." Walang emosyong sabi ng dalaga ngunit hindi naman siya galit.
Sanay na sanay na siya sa mga ganitong eksena. First attempt would be just talking for her. Binibigyan niya ng oras ang mga nambubully sa kaniya para tumigil ito at kapag hindi, then she had no choice but to fight back so that they will back off and never attempt to bully her again.
"Inuutusan mo ba ako?"
"Maybe? I don't know? If that's what it looks like, yes?" Prenteng sagot ni Sam na siniguro niya na makakainis sa babae.
Sasampalin ulit sana siya ng babae ng mapigilan na niya ito sa kanang kamay niya.
This time. She's pissed sa kaartihan ng babae sa harap niya. Tama na ang dalawang sampal nohh. Siya naman ang gaganti. Tch! Lintik lang ang walang ganti, ika nga nila.
Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ng babae na hindi niya pa binitawan. Nagsimula ng magbulungan ang mga estudyante sa loob.
"Let me go bitch!" Asik nito.
But Sam pulled the girl closer to her. And the next thing she do made everyone gasps in disbelieve. She grabbed the girl's necktie and pull it tapos pinahid niya sa mukha niya na nabasa kanina sa gatas ng babae.
Sam though… Bitch I can be bitchier than you if I want to, you know!
Nakanganga pa ang babae sa harap nya at hindi nakagalaw dahil sa gulat. Matapos itong ipunas ni Sam ay kaagad niya itong isinuot pabalik sa babae. With matching a little smirk.
"And it's done!"
Malokong wika ni Sam sa harap ng dalaga na inis na inis na sa kanya.
"Aalis na lang ako total nawalan na din naman ako ng gana e!" Casual na sabi ni Sam.
Nang magsimula na siyang maglakad ay hinablot ni Diana ang hindi kahabaan niyang buhok pero pinaka iingatan niya sa lahat. Ang buhok na pinaghirapang palakihin niya para sa lola Meng niya. Isinobsob ni Diana si Sam sa dala niyang pagkain na naka tray.
"You bitch! Who do you think you are huh? Acting like a tough one!" Galit na sambit ni Diana.
Galit ang namuo kay Sam. Nagdidilim ang paningin niya. Iniisip pa lang niya ang buhok niya ay nagliliyab na siya sa galit.
The last thing she know ay tumilapon na ang babae sa malayo na nagdulot ng malakas na tunog dahil sa pagtama ni Diana sa mga mesa na nasa sampo ang natumba at nagkagulo sa sahig.
Ikinalingon iyon ni Sophia.
Dumating din sina Lucas at Marco na nagtatawanan pa. Si Grey na kinakausap kay Scarlet. Lahat sila ay nagulat sa malakas na tunog.
The thing that Sam hated the most was pulling her precious hair.  It's sure that no one would dare to touch her after this. Well, maybe sa hindi matapang.
Because for Sam, pull anything you want except her hair 'cause you might see a demon inside of her