"Bakit ang tagal niyo? Nasa pool na sila," salubong sa 'min ni Aurea.
"May konting aberya lang," sagot ko at tumango lang siya.
Dumeretso siya sa fridge at kumuha ng tubig. Kami naman ni Margaux ay nilagay na ang mga pinamili.
Naglakad na pabalik si Aurea papunta sa pool at hindi sinasadyang sinundan ko siya ng tingin. Napahinto siya sa may pinto dahil nasa hamba ng pinto si Millicent. Nginitian siya ni Millicent at tango lang ang ginanti niya.
Minsan nagtataka ako kung bakit bihira lang siyang ngumiti. May bayad ba ang ngiti para sa kaniya o masyado lang talagang malaki ang problema niya na kahit simpleng ngiti ay hindi niya magawa.
Napaiwas ako ng tingin nang makitang nakatingin din sa 'kin si Millicent.
"Tara na, let's celebrate!" sigaw nito  "Bakit nga pala ang tagal niyo?" dagdag niya pa.
Hindi na ako sumagot dahil alam kong si Margaux naman ang sasagot at tama nga ako, siya ang sumagot sa tanong ni Millicent.
"May gustong makipagkilala kay Mildred pero hindi niya naman ata gustong makipagkilala. She even thanked me dahil dumating ako agad. You knew her, parang takot sa tao, especially to a stranger."
Dahil sa sinabi ni Margaux ay napatingin sa 'kin si Millicent na para bang nagtatanong kung totoo ang sinasabi nito. Nagkibit balikat lang ako at iniwan na sila sa loob upang sumunod kay Aurea na nasa pool kasama si Boss D.
Si Boss D lang ata ang nag eenjoy sa paglangoy simula pa kanina. Hindi naman kasi pwedeng lumangoy si Aurea. Si Margaux naman ay hindi pa sumusunod dito, mukhang may inaasikaso pa siya.
Nakaupo lang ako at nakalubog ang mga paa sa tubig. Pinagmamasdan ang mga tao na nasa paligid ko.
"Pistanthrophobia..."
Napalingon ako dahil kay Millicent. Nagulat ako dahil bigla na lang itong nagsalita. Umupo siya sa tabi ko at nilubog din ang kanyang mga paa pagkatapos ay lumingon siya sa 'kin.
"You have a phobia and it's Pistanthrophobia," sabi niya.
Wala naman akong alam kung ano 'yong mga phobia na iyan kaya nagtatakang tiningnan ko siya.
"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko.
"I've been watching and observing you since I came here.  Pistanthrophobia is the fear of trusting people due to bad past experience."
Napalunok ako dahil sa sinabi niya at umiwas ng tingin.
"Pain changes people, it makes them trust less," sagot ko naman habang nakatingin sa kabila kung saan naroon na si Margaux at Aurea kasama si Boss D. "Trust gets you killed," dagdag ko pa.
Dahil sa sinabi ko ay siya naman ngayon ang napalingon sa 'kin. Hindi na siya nagsalita at binigay na lang sa 'kin ang dala niyang beer. Hindi ko napansin na may dala siyang beer nang lumapit siya at tumabi sa 'kin kanina.
"I do not know your past but let me say this to you. Yeah, the past can hurt, but you can either run from it , or learn from it, it's your choice."
Wala na ulit sa 'min ang nagsalita. Pareho lang kaming nakatingin sa malayo at may kaniya kaniyang iniisip.
Siguro nga choice ko kung ano man ang nangyayari sa 'kin ngayon at mangyayari pa lang sa kasalukuyan.
Hindi ko man masabi ay sobrang thankful ako na mayroong Aurea, Margaux at Millicent na dumating sa buhay ko unexpectedly. Isama na rin si Boss D at syempre lalo na si Aleli dahil kung hindi dahil sa kaniya siguro ay nasa lansangan na ako ngayon at pakalat kalat o baka naman nakulong na ako.
I appreaciate people who break my silence in a good way, people who get to talk about the things I am afraid to speak up. Sometimes we need someone to simply be there. Not to fix anything, or to do anything in particular, but just to let us feel that we are cared for and supported.
Isang malakas na hampas ng tubig ang narinig ko kaya mabilis dumako ang paningin ko kay Margaux na nag e-enjoy sa tubig. Nakita ko rin na napatingin sa kaniya si Millicent at isang tanong ang pumasok sa utak ko.
"Bakit lagi mong iniinis si Margaux? Wala naman siyang ginagawang masama sa 'yo," tanong ko.
Hindi ko alam kung bakit napangiti siya sa tanong ko. Uminom muna siya at pagkatapos ay tsaka niya lang ako sinagot.
"Sometimes you have to piss people off and sit back to watch their true colors unfold," sagot niya lang.
"And sometimes, you should learn to sit back and observe, not everything needs a reaction." Pareho kaming napatingin kay Aurea na umuupo sa tabi ko. Tinaas niya ang dala niyang beer na nasa can at uminom.
Tumango naman si Millicent na para bang pinapahiwatig niya na sang ayon din siya sa sinabi ni Aurea. Sang ayon siya ngunit hindi niya gawain ang ganoon, kung baga, respeto sa kaniya kaniyang paniniwala at prinsipyo.
"I've been observing Mildred and you," turo niya kay Aurea. "I just want to ask, why? Bakit napaka-tahimik niyo?" tanong niya.
"I chose to hide my feelings because in silence, there's no judgement. May kasabihan nga na 'Say well or be still.' If you cannot speak good then it's better not to speak." Ako ang unang sumagot.
Sumunod naman si Aurea. "Silence is more important than proving a point. Learn to be okay with people not knowing the real you and your side of the story. You have nothing to say or prove to anyone," sagot niya.
Lahat kami ay may iba ibang paniniwala at prinsipyo ngunit ginagalang namin kung ano man ang nais na gawin ng bawat isa.
May kaniya kaniyang kakayahan na pareho naming ginagalang.
Tatlong tunog ng buzzer ang narinig namin kaya nagmamadali kaming tumakbo papunta sa loob ng mansyon at kumuha ng mga armas na nakatago lang sa mga sulok ng bahay. Isa lang ang ibig sabihin ng tunog na iyon, iyon ay isang warning na may nakapasok sa lugar namin na hindi namin kilala.
Halos lahat kami ay may hawak na baril sa mga kamay, ganoon na rin si Boss D na nakatingin kay Margaux na nakaharap agad sa computer niya.
"There's a box outside, a guy riding a motorcyle left it there. I'm having a hard time finding him dahil walang plate number ang motor niya. He's wearing a mask and a gloves. I can't trace him. He planned it very well," sabi ni Margaux na habang mabilis na gumagalaw ang mga daliri at nakaharap sa laptop niya. "I tried to hack the CCTV's in the possible way that he might be heading pero wala," dagdag niya pa at  sinara ang laptop.
Tumayo siya bigla at mabilis na naglakad palabas. Kami naman ay nakasunod lang sa kaniya at nakahanda ang mga armas. Lumapit siya sa box na iniwan ng lalaki sa labas ng gate.
"Let me check first," sabi ni Aurea at kinuha kay Margaux ang box. Ni-check niya ito gamit ang isang bomb detector. "It's not a bomb," sabi niya.
Nagdadalawang isip pa sila kung bubuksan nila ito.
"Let me," sabi ni Boss D. Kinuha niya ang box at ready na siyang buksan iyon ngunit biglang nagsalita si Millicent na nasa tabi ko lang.
"May sulat sa ilalim tingnan niyo." Dahil sa sinabi niya ay mabilis na tiningnan ni Boss D ang ilalim ng box. Napaangat ang tingin niya sa 'min nang makitang mayroon nga.
"To Mika," basa niya rito.
Lahat naman sila ay naguguluhang tumingin sa isa't isa maliban kay Boss D at Margaux. May pagtataka at may mga tanong sa mga mata. Wala silang kilalang Mika dahil kilala nila akong bilang si Mildred. Dumako naman ang mga mata nila sa 'kin dahil binigay ni Boss D ang box at tinanggap ko naman iyon.
Dahan dahang binuksan. Bumungad sa 'kin ang isang envelope. Walang ibang laman ang box kundi ang envelope lang na iyon. Dahan dahan kong binuksan ang envelope at isang sulat ang bumungad sa 'kin.
"What you put out comes back to you."
                                               — Askal
'Yon ang nakasulat doon at binasa ko iyon ng malakas upang marinig nila.
Anong ibig sabihin ng sulat na ito? Hindi ko alam kung ano at para saan 'to. Hindi ko alam kung bakit binigay sa 'kin 'to ngunit masama ang kutob ko. Hindi maganda ang kutob ko.
"Wow! He or she is right, what you put out really comes back to you. But, old saying na 'yan, wala man lang siyang bagong saying na pang mysterious? Bloody box with a snake or skull, something like that."
Binasag ni Millicent ang katahimikan kaya lahat kami ay napatingin sa kaniya. Nagkibit balikat lang siya at bumalik na sa pool. Sumunod na rin sa kaniya si Margaux, si Aurea at si Boss D lang ang naiwan.
"Are you okay?" tanong ni Aurea na sinagot ko lang ng isang tango.
Bago siya umalis ay tinapik niya balikat ko. Simple gesture but it melts my heart.
Maya maya ay si Boss D naman ang umalis habang ako ay naiwan sa sala habang hawak pa rin ang isang envelope na naglalaman ng sulat.
Sino si Askal? Sa pagkakaalam ko ay isa iyong uri ng aso. Ngunit bakit aso? Bakit Askal ang nakalagay? What you put out comes back to you? Anong ibig niyang sabihin? Maraming katanungan ang bumabagabag sa utak ko at hindi ako mapakali dahil doon.
Sa buong maghapon ay hindi ko man lang na-enjoy ay celebration na sinasabi nila dahil ang utak ko ay masyadong natuon sa sulat na pinadala para sa 'kin.
Maghapong nasa utak ko ang sulat na ipinadala at si Askal. Sino si Askal? Literally, isa iyong uri ng aso pero paano kung figuratively? Ano ang ibig sabihin noon?
Hindi pa nawawala sa utak ko ang sulat ngunit may panibagong sulat ulit na dumating.
"Who the hell in the earth would do that?!" sigaw ni Margaux nang makita ang panibagong box na dumating.
Hindi lang iyon basta box na tulad ng nauna, isa iyong box na may laman.
"Sinong tanga naman ang magpapadala ng ganiyan sa 'yo, Mildred? Alam kong Askal ang codename niya pero 'yong literal na magpapadala siya ng ulo ng aso at ilagay sa box para lang ibigay sa 'yo?! Nakaka-putangina! Ulo niya kaya ilagay ko r'yan?!"
Kung kanina ay isang sulat lang ang nakalagay ngayon naman ay iba. May laman iyong ulo ng aso na halatang kakapatay lang. Isang asong walang alam ngunit tinanggalan niya ng buhay, kung sino man siya!
"There's a letter," sabay turo ni Aurea sa gilid ng box.
"ATTN"
'Yon ang nakasulat na ikinataas ng kilay ko. Isa isa ko silang tiningnan na nagbabakasakaling alam nila kung ano ang ibig sabihin noon.
"What does it mean, ba?" tanong ni Margaux.
"Attention," sagot ni Aurea kaya napatingin kaming lahat sa kaniya. "It means 'Attention', it's a business acronyms in email abbreviations. He or she wants you to pay attention, but the question is, pay attention for what?"
Mas lalong nadagdagan ang mga katanungan sa isip ko. May hinala ako kung ano ang tinutukoy niya ngunit hindi pa rin ako sigurado. Hindi ako pwedeng magpadalos dalos.
Kung sino man ang taong nasa likod ng pangalang Askal na iyan ay paniguradong may binabalak siyang masama. May gusto siyang gawin at hindi maganda iyon. Gusto niyang alamin ko kung ano ang susunod niyang gagawin.
Napahilamos na lang ako sa mukha ko dahil sa mga nangyayari. Para saan iyon?
Gusto ko nang magpahinga ngunit hindi ko magawa.
Tunog ulit ng buzzer ang narinig namin at tulad ng mga pangyayari kanina ay may panibagong box na naman.
Nagkatinginan kaming apat.
"Sandale nga, asan si Boss D?" tanong ni Millicent.
"I just want to share my opinion, guys. I know it's bad to judge someone pero, napansin ko lang, noong pangalawang beses na may nagpadala ng box at ngayong pangatlong beses ay wala si Boss D. Do you think he's the one behind this? Look, he knows the real name of Mildred. We call him 'Boss D', maybe the D in his name stands for Dog, Boss Dog? Dogs? And Askal? Askal is the king of all dogs sa kalye. We are all dogs na palaboy laboy lang and been saved by him. Shit! I'm out of my mind don't mind me, just open that freakin' box," pagsabi noon ni Margaux ay binuksan ko ang box na hawak ko.
Isa lang ulit iyong papel at wala ng iba pa.
"Let sleeping dogs lie."
Alam ko kung ano ang ibig sabihin noon.
"It's an idiom and it means 'avoid conflict', pero avoid conflict saan?" sabi ko sa kanila na may pagtataka sa mga mata.
Lahat kami ay walang sagot sa sarili kong tanong. Wala rin namang ibang makakasagot noon kundi ang taong may pakana ng lahat ng ito.
Hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko ngunit nanatili akong walang emosyon sa kung ano man ang mga nangyayari.
Malalaman ko rin kung ano ang ibig mong sabihin, Askal.
Aso ka man na hari ng kalye, wala akong pake.
Aso ka lang, ako ang rabies na papatay sa 'yo na walang kahit anong awang nararamdaman! Hintayin mo lang, Askal.