MARIE POV
"Andito na pala tayo." Nagpalinga linga ako sa paligid, maganda siya at sariwa ang hangin.
"Ngayon ka lang ba dito nakapunta?" tanong ko sakanya na ikinangiti naman niya.
"Sa totoo lang pang sampong beses ko ng punta dito, sa lahat kasi ng isla na narito ito ang pinaka magandang nakita ko kaya naman hindi ako nagsasawang balikan ng paulit-ulit na kahit araw-araw pa iyan." naka ngiting turan niya.
"Kaya pala." saad ko naman at naglakad lakad.
"Wag mo sanang mamasamain ang tanong ko, kamusta na kayo?" Napatingin ako sa malayo, si Joshua kasi ang unang nakaalam ng tungol samin ni Niko.
"Wala na kami." mahina man ay halatang may lungkot sa tinig ang aking naipakita.
"Ahh, sorry." saad naman niya
"Ok lang." Sa totoo lang mas gusto kong nalalabas ang sakit bago maipon.
"Hindi man lang kayo tumagal ng weeks." mahina na tugon nito.
"Hindi ko din naman alam na may girlfriend pala siya edi sana hindi ko na sinagot." pagpapaliwanag ko.
"seryoso?" napataas ang tono ng kanyang boses.
"28 days after ko siyang sagutin someone posted in his timeline, saying " I miss you baby" I'm not stupid on that thing i know what it means so i decided to cut our communication. " paliwanag ko pa dito.
" Hindi mo man lang inalam ang side niya? malay mo maninira lang yun diba? " napahinto ako sa sinabi niya.
"No need. " wika ko ngunit may tumutulak sakin na buksan muli ang social media account ko upang tingnan kung nagpaliwanag nga ba talaga siya.
"So kelan pa kayo naghiwalay?"
"Ahmm i think its almost 2 week since i started ignoring him." napaupo ako sa batong malapit sakin at kinuha ang phone.
"Walang signal dito, doon banda sa malaking puno na iyon meron. " wika naman niya at naunang maglakad, sinundan ko lamang sya.
"Suko ka na?" napatingin ako sakanya.
"Nagkaroon ka na ba ng girlfriend?" tanong ko dito habang pinagmamasdan ang side view image niya.
"Hindi pa, pero—” pabitin talaga syaa!!!
"Pero? " tanong ko dito at hinarap siya.
"Nagkagusto ako sa taong hindi naman ako ang gusto. " napangiwi naman ako sa sinabi niya.
" Edi iuncrush mo ganon lang kadali yun. " sabi ko naman at napaayos ng upo, akala ko naman kung na broken siya ng malala.
"She is my bestfriend, clingy, friendly, at may isa siyang ugali na dahilan ng pagkahulog ko sakanya, maalaga siya never niya akong pinabayaan lalo na pag nagkakasakit ako lagi din siyang nagagalit pag pasaway ako, sobrang close namin but since she says someone courting her nahati yung time niya, lalo na nung naging sila damn, it hurts makita ko siyang lumayo ng totally kung kelan ready na akong sabihin sakanya ang nararamdaman ko. " mahabang kwento nito, nanatili lang akong tahimik dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin.
"Nag stay lang ako kahit wala na siya, hinayaan ko siyang maging masaya kasi ganon naman dapat diba? kung mahal mo ang isang tao hahayaan mo siyang sumaya kahit na masakit para sayo." dugtong nito.
"Hindi mo nilaban? " tanong ko sakanya.
"Hindi." maikling tugon nito.
"Bakit hindi?" sa point na yun alam ko pwede siyang matalo dahil pag kaibigan, kaibigan lang.
"Bakit ko ilalaban kung alam kong talo din naman?" saad nito. Bakit ba kasi nagtanong pa ako.
"Ikaw ba? kung sakaling ikaw yung babae at nalaman mong may gusto sayo ang kaibigan mo, sino ang pipiliin mo? mahal mo o mahal ka?" Wika nito ng hindi man lang tumingin sakin.
Napatingin ako sa phone ko ng mag vibrate ito.
"Sagutin mo na." pagkasabi ay tumayo siya at lumayo ng bahagya. Sinagot ko ang call, pero hindi pa ako handang kausapin siya.
Wala ni isa samin ang nagsasalita, nakakainis kaya naman pinatay ko na lamang at pinatay ang cellphone ko tsaka sumunod kay Joshua.
"Ok na kayo?"
"Nope hindi ko sinagot." pagsisinungaling ko dito.
"Ahh, so lets go? baka luto na yung ulam HAHAHA." patawang sabi nito.
Naglakad kami papunta sa bangka, tanging agos lamang ng dagat ang naririnig, pagsibol ng hangin na siyang dahilan sa pagsayaw ng dahon.
"Ahh, mas pipiliin ko yung taong mahal ko." basag ko sa katahimikang namumuo samin.
Ang awkward...
"So bakit hindi mo ayusin ang sainyo? pakinggan mo ang side niya bago mo iwan, baka isa yan sa dahilan ng pagsisisi mo balang araw." tugon nito.
Tingin ko tama siya kailangan kong harapin ang katotohan kesa magtago, baka pagsisihan ko ang hindi ko pagpansin sakanya.
"Marie," napatingin ako ng bigla akong tawagin ni Josh kasabay nun ay ang paghawak niya sa dalawang kamay ko.
"B-bakit?"
"Yung kaibigan na sinasabi ko, I-ikaw y-yun." wala akong masabi kundi ang yakapin siya.
"I'm s-sorry."
"Ok lang, support na lang ako sayo. " wika nito at bahagya niyang itinaas ang aking tingin sakanya.
"Lagi mong tatandaan andito lang ako para suportahan ka o kayo." dugtong nito at ginawaran ako ng halik sa noo. Napangiti ako at humiwalay sa pagkakayakap, nauna na din ako maglakad ngunit mga ilang hakbang pa lamang ay napahinto ako.
"N-Niko? " nabigla ako ng makita siyang nakatayo at nakamasid samin.
"Leave her alone. " matigas na wika nito, nanlilisik din ang mga matang ipinukol niya kay Joshua.
"Niko he—"
"Shut up Marie!" pasigaw na pigil nito sa aking sinasabi.
Nanatiling tahimik, walang gustong magsalita na animoy nakikiramdam pa ang diwa naming dalawa.
"Ayaw mo na ba talaga? bakit? dahil ba sa nabasa mong post, hindi mo man lang aalamin sakin kung ano ang kwentong meron dun?" Mahabang saad niya.
"Matagal na kaming wala ni Danica, Almost 1 month bago pa kita ligawan tinapos ko na ang tungkol samin pero siya ang habol ng habol, maniwala ka sakin Marie please." kita ko ang luhang nahulog sa kanyang mga mata.
"Sorry, Kung hindi ko man lang inalam ang totoo." wala ng dahilan para pagkaitan ko pa siya ng kapatawaran.
Niyakap ko siya hinalikan, he's my first kiss, first boyfriend, first love and I'm sure he's my last.
"Magaling ka pala humalik ah!" pang asar nitong tugon sakin.
"Shut up kung ayaw mong mag away tayo. " panakot ko dito ngunit hindi man lang siya natinag unless he hug me tight and kiss me gently.