Buong weekend ay ginugol ko ang oras ko sa trabaho at kapag uwian na, ay nagrereview ako. Sana ay makapasa 'ko, last year na, e. Sayang kung hindi pa ako makakapasa para maging 4th year. Monday to Thursday ang naging schedule ng exam namin. Samantalang ngayong biyernes ay para sa final day. Last day na namin ito at babalik na lang kami kapag kuhaan na ng card.
“Nasa'n na ba sa Melyn? Kung saan-saan pumupunta,” reklamo ni Melissa na nakaupo sa tabi ko. Nagpaalam kasi si Romelyn na magc-cr lang saglit.
Nakaupo kami ngayon sa bench at hinihintay na lang namin siya dahil kakain kami sa isang kainan sa labas ng university. Last day na rin 'to kaya for sure may naka-schedule na 'yang mga 'yan for vacation. Samantalang ako ay pupunta sa San Antonio Province para magtrabaho.
“Ayun na oh,” sabi ko sabay turo kay Melyn na nagtatatakbo na papalapit sa'min. “I'm so sorry, guys! Sobrang daming tao sa cr. Nakakairita nga e alam niyo bang pinagchi-chismisan 'tong si Criza,” bungad niyang sabi.
“Halah, bakit ako?” tanong ko kaagad. Tumayo na kami ni Melissa at sinabayan ang paglalakad ni Melyn. “Ewan ko. Narinig ko kasi sabi nila. Malandi ka raw kasi nakipag-usap ka raw roon sa photographer. Sino ba 'yon?”
Naalala ko ang nangyari last week. “Jusko! Eh anong magagawa nila kung si Criza 'yong nilapitan no'ng crush nila!” sigaw pa ni Melissa kaya nagtinginan ang tao sa'min. Inirapan niya naman ang mga taong nasa paligid.
“Hayaan niyo na 'yan, tara kain na tayo! Last day na 'to this year. Ma-mimiss niyo 'ko,” sabi ko sa kanila at sabay silang hinila palabas ng university.
Humanap na kaagad kami nang mauupuan at nag-order ng tatlong tapsilog. “Saan ang bakasyon niyo?” tanong ko sa kanila. Tumingin naman silang dalawa sa'kin.
“Sa ano ako... Sa Puerto Galera. Kina Lola ako, magbabantay na naman ako ng tindahan do'n for sure,” sabi ni Melyn sabay tingin sa notes wall.
“Ikaw?” tanong ko kay Melissa.
“Batangas siguro? Hindi pa ako sigurado wala pang sinasabi si mama, e...” Dumating na rin ang order at nagsimulang ilapag sa harap namin. "Pero gusto ko sana sa Baguio. Sama kayo?” tanong niya pa.
“Thank you,” sabay-sabay naming sabi sa nag-serve. “Pass ako riyan! Hindi ako sure kung kailan ang balik ko, ikaw ba, Criza saan?” kontra ni Melyn.
“Sa San Antonio Province...” Tiningnan naman nila ako.
“Anong gagawin mo ro'n? Akala ko ba ayaw mo mag-bakasyon kasi work nasa isip mo?” tanong ni Melissa habang kumakain na kami.
“Oo nga, magta-trabaho ako ro'n kasama si mama.”
“Pa'no 'yong sa restaurant? Iiwan mo na?” tumango naman ako sa tanong ni Melyn. Nagsimula na kaming kumain at napansin ko naman ang panay tingin ni Melyn sa wall.
“Anong tinitingnan mo riyan?” tanong ko.
“Tingnan mo 'yong mga notes, oh. 'Yong iba galit sa'yo pero may isa namang sobrang sweet.” May kinuha siyang sticky note at iniabot sa'kin.
'Criza, everyone were mad at you but I'm here to love you'
Natawa naman ako. “Ang corny naman nito. Kanino kaya 'to galing?”
Binigyan naman nila ako nang mapang-asar na tingin. “Kinikilig ka lang!” sabay nilang sabi.
Tinapos na namin ang pag-kain at hindi na nag-asaran pa.
Lumabas na kami ng kainan at nagpapaalam sa isa't-isa. “Para namang hindi pa tayo magkikita, tigilan niyo nga 'yan!” inis kong sabi sa kanila. Nagtawanan lang sila. “Sa pasukan pa tayo ulit magkikita. Ma-mimiss ko kayo,” sabi naman ni Melyn.
“2 months lang naman. Magsi-uwi na tayo, aalis na ako bukas,” sabi ko at niyakap naman nila akong dalawa. “Hays, ang lalayo niyo. After 4th year college na lang tayo magbakasyon, ah,” sabi ni Melissa.
Nang makauwi ako sa bahay ay nag-aayos na si mama ng mga damit at nilalagay sa bag. “Day-off naman po kapag Sunday, 'di ba, ma?”
“Oo, anak. Mataas naman sweldo rito. Dahil doble do'n sa kinikita mo sa restaurant. Kaya ko namang pag-aralin ka pero ayaw mo namang tanggapin ang pera ko.”
“Ma, alam mo namang tatanda ka rin. Kailangan mo ng ipon, hindi laging ako na lang inaasikaso mo,” sabi ko sa kaniya habang tumutulong sa pagliligpit ng mga damit. Kakaunting damit lang naman ang dinala namin dahil tuwing linggo ay uuwi naman kami.
Kinabukasan ay umalis na kami nang maaga. 4 hrs. ang biyahe do'n dahil bus ang main transportation namin at wala naman kaming sariling sasakyan kaya mas matagal. Pero kung may sariling sasakyan ay aabot lang ng tatlong oras. Sumakay muna kami ng tricycle bago makarating ng bus station.
Nang makasakay sa bus ay kinandong ko lang ang bag ko sa hita. “Matutulog muna ako, ma. Inaantok po ako, e.”
Alas-10 na ng umaga nang makarating kami sa San Antonio Province. Nag-taxi na lang kami papasok ng subdivision. Huminto ito sa napakalawak na mansyon. Grabe ang laki ng gate. Natatanaw ko sa loob ang napakalawak na bahay. Puti lang pintura niya na may halong itim sa ibang parte.
Pagpasok ng gate ay bubungad sa'yo ang mahabang kalsada at may matatayog na puno sa bawat gilid. Para akong nasa isang tourist spot, napakaganda grabe! Sa paligid naman ay may iba't ibang uri ng bulaklak. May mga bench pa nga e at may playground din, may pool din do'n sa may dulo. Nang malapit na kami sa mismong mansiyon ay lumiko kami sa kanan at dumaan kami sa isang maliit na pinto.
Ang pinto na 'yon sa loob ay may pasilyo pa hanggang sa marating namin ang likod ng mansiyon. May hindi medyo kalakihan ang bahay na nakatayo roon. “Diyan nakatira ang mga maid ng bahay na ito. May kusina na riyan, sariling banyo at ilang mga kwarto.”
Pumasok na kami doon. Para nga talaga siyang isang bahay. Pagpasok pa lang ay sasalubong na ang isang sala. May 4 na pintuan at ang nasa pinakagitnang pinto ay ang cr. Sa tabi no'n ay ang lababo. Lumabas ako saglit para magsuri. Rito sa likod ng bahay ay may silungan. Doon ata naglalaba ng mga damit dahil may washing machine at isa pang pinto.
Bumalik ako sa loob at nakita kong pumasok si nanay sa unang pinto kaya sumunod ako. “Dito tayo matutulog. Doon ka sa taas, ako sa baba.” Dalawa ang double deck na narito.
“Sinong kasama natin dito, ma?” tanong ko.
“Si Zoey at Lea. Matanda lang sa'yo 'yon ng dalawang taon. 'Yong mga head maid ay nasa kabilang side lang. Mababait naman 'yon lalo na si manang Azul.”
Inilagay namin ang nga damit namin do'n sa cabinet na nasa gitna ng mga double deck. Inayos ko pa ang pagkakatupi dahil nasira na 'ata kanina habang nasa biyahe.
“Halika at isasama kita sa loob. Magbihis ka muna,” utos ni nanay at iniabot sa'kin ang isang jeans at shirt. Hindi pa naman daw ako magsisimula kaya ayan muna ang gagamitin ko.
Isinama ako ni nanay sa loob ng mansiyon. Dumaan kami ulit do'n sa dinaanan namin kanina. Pumasok kami sa isang pinto at bumungad ang isang kusina. Busy ang mga ibang maids sa pagluluto, paghihiwa, at pati ang paghuhugas.
“Oh, bakit hindi muna kayo magpahinga, Nova. Kadadating niyo lang galing sa biyahe,” sabi ng isang 60+ na babae. “Ililibot ko muna itong bata. Para masanay rito. Gusto niyo bang tulungan ko muna kayo?” tanong ni nanay.
“Hindi na, sige na ilibot mo na ang anak mo,” sagot niya.
Sinundan ko naman si nanay palabas ng kusina. Paglabas namin doon ay unang bumungad ang dining area. Pagkalabas muli namin ng pinto ay isang malawak na sala. Sa tapat iyon ng main door at mayroon pang malaking hagdan. Dalawang side ang daanan. Pang-royalty ang hagdan!
Nakalagpas na kami sa sala ng biglang may naririnig akong tumatakbo. “Kuya, I don't want that!” sigaw nito kaya napatingin ako. Pagharap ko ay bumangga siya sa mga hita ko kaya napaupo siya.
Nataranta naman ako kaya lumuhod ako habang nakatukod ang isang paa. “I'm sorry, hindi kita nakita,” sabi ko at itinayo siya. “Okay lang po, sorry rin po,” sabi niya.
“Ice!” tawag ng isang lalaki na pababa ng hagdan. Kaagad siyang lumapit sa bata at kinarga. Siya 'yong photographer, ah? Anong ginagawa niya rito? Bahay ba nila 'to? Hindi ko inexpect na makikita ko siya rito.
Nagulat pa siya nang tumayo na ako. “Good morning po,” bati ko sa kaniya.
Lumapit naman si nanay. “Hi, sir Kiyan anak ko po pala. Dito ho muna siya magtatrabaho para sa bakasyon...” Humarap naman sa'kin si nanay. “Anak, si Kiyan at itong bata ay si Ice anak ng amo ko.”
Ngumiti naman ako sa kanilang dalawa. “Nice to meet you po. I'm Criza po,” magalang kong sabi. I saw Kiyan smirk. “Nice to meet you, Criza.”