Hawak ang namamanhid na pulso, pinahiran ni Scarlet ang mga luhang umaagos mula sa mga mata niya.
She didn't know why Vladimir getting mad dahilan na itinapon nito sa kanya ang nagbabaga pang mantika na hindi pa naaalis mula sa pagkakasalang.
Wala siyang ibang matatakbuhan dahil maging ang kaibigan niyang si Tanya ay pinagbabawalan nitong pumunta sa pamamahay nila.
Sa isang masalimoot na kwarto ay banayad niyang nilagyan ng puting bandeha ang pulso. Kung hindi niya nasalag gamit ang mga braso upang iprotekta sa sarili ay malamang buong katawan na niya ngayon ang naluluto sa mantika na siyang inihain niya para sana sa asawa.
Nang pumasok si Vladimir dala ang necktie sa corporate business attire nito ay marahan siyang tinanguan ng asawa na kaagad niyang nakuha ang ibig ipinapahiwatig nito.
Drying her tears, she stands up and is now holding the necktie Vladimir handling to her in an instance. Ang pagsimot ni Scarlet ang dahilan kung bakit napalingon sa kanya si Vladimir.
"Don't you dare to show your wet face in front of me. Kasalanan mo rin naman kung bakit ko nagawa iyon, kaya wala kang karapatang mag reklamo."
Untag nito at bahagya niya pang pinigilan ang sarili upang hindi mapahagulhol. Kahit masakit ang pulso dahil mukhang naagrabyado pa ng matamang nasabuyan ng kumukulong mantika ay pinilit ni Scarlet ang hindi mapaigik upang hindi nito mapapansin na nasasaktan siya.
Ganito lagi ang paunang bungad sa umaga niya, walang araw na hindi nito nagagawa ang saktan siya na hindi niya naman alam kung ano nga ba ang kasalanan niya.
"I'll coming home late tonight, I have an urgent meeting with my co worker, Aubrey." Pukaw nito kay Scarlet sa pag iisip.
"Anong oras ka makakauwi?" Tanong niya and Vladimir took some glances with his wristwatch.
"Bakit napakarami mong tanong, kapag sinabi kong male late ako, ma le late ako. Napaka usisira."
Napapikit si Scarlet ng bahagya nitong itinaas ang kanang kamay upang sampalin sana siya ngunit ang tumutunog na cellphone ng asawa ang siyang nagpatigil sa gagawin sana nito sa kanya.
"Pagsalamat ka't may tumawag dahil kung wala ay hindi lang sampal ang aabutin mo sa akin ngayong araw,"
giit nito bago tumalikod at kaagad sinagot ang tawag ng hindi niya alam kung sino.
By walking downstairs, she heard how Vladimir laughed instantly na hindi niya man lang makita kapag siya ang kasama ng lalaki.
Ang papalayong tunog ng kotse ang narinig ni Scarlet mula sa garahe at habang nakatayo sa bukana ng pintuan mula sa ikalawang palapag ng kabahayan ay tanaw na tanaw niya ang minamanehong sasakyan ng asawa papatungo na sa opisina nito.
With the quite atmosphere in this biggest mansion in the City, Scarlet felt the cold and the ecstatic silhouette of loneliness hovering around.
Ganoon naman lagi kapag aalis na si Vladimir. Ang nakakabinging katahimikan na namayani sa kabuuan ay siyang literal na mas nagpaparamdam sa kanya na mag isa lang siya.
Gustuhin man niyang bisitahin ang mga magulang at kapatid ay hindi rin naman niya kayang gawin. Nakarehistro na kasi sa utak niya ang munting habilin ng asawa na huwag siyang lalabas ng bahay unless kapag ito mismo ang mag uutos sa kanya.
This forceful marriage wasn't in her planned. Ang takot ni Scarlet na baka makulong ang mga magulang dahil lang sa hindi nakapagbayad ng utang ay siyang nagtulak sa kanya upang gawin ang hindi niya naman kagustuhan.
Don Costavo, Vladimir's father was only the witnessed when they were exchanging vows not in the church but with the civil wedding together with the attorney in the Mayor's office.
And Vladimir seems didn't like this marriage too. Iyon ang laging nasa isip ni Scarlet kapag pagbubuhatan siya ng kamay ng lalaki.
She took a very impulsive glance and the teardrops on her eyes were now watching the largest living room below.
Noong nakarating naman siya sa mansyon ay may mga katulong namang pagala gala sa bawat sulok ng kabisera, ngunit ngayong nagtagal na ay unti unti ring nalalagas ang mga iyon sa paningin niya.
Hilam na mga luha ay muli na naman niyang naramdaman ang sakit sa pulso, kapag ganitong naaagrabyado siya ng asawa ay palihim siyang dumudulog sa polisya ngunit ang kalimitang ginagawa ng mga ito ay pinagtatawanan lamang siya.
She doesn't have a choice but to remained silent. Ni mga magulang niya ay walang kaalam alam na ganito ang kalagayan niya sa mga kamay ni Vlad.
Only her friend, Tanya knew. But she told the woman not to say it with her parents dahil ayaw niyang maging ito ay poproblemahin pa ang problemang siya lang dapat ang makakapagresolba.
Ang tumutunog na cellphone ang siyang pumukaw sa pananahimik niya, tumalikod siya at agad tinungo ang kwartong impyerno ang kanyang tingin sa bawat sulok niyon. Nabuhayan siya ng loob ng makitang si Tanya ang tumatatak na caller sa caller ID ng kanyang telepono.
Tumikhim si Scarlet at inayos ang boses. Dapat hindi nito madidiskubreng galing na naman siya sa maramdaming pag iyak.
"Hello, Tanya!"
"Bruha ka, mabuti't nasagot mo na rin ang tawag ko no? Ano bang problema mo at ilang araw pang nakapatay ang cellphone mo?"
Bungad ng kaibigan sa kanya at dahil roon ay napabuntong hininga siya.
"I'm sorry, Vladimir took my phone away and I didn't know that he turned it off."
Giit ni Scarlet. Totoo naman talagang binawi ng asawa ang cellphone niya dahil ang sabi ay baka buong araw ay makikipagtelebabad siya sa mga lalaking nakikilala lang niya sa iilang online sites.
But deep down in her, kahit abusong abuso sa asawa ay ni hindi niya naisipang gawin ang mga bagay na maaaring makakasira sa relasyon nila.
Natampal ni Scarlet ang noo, anong relasyon ang pinagsasabi niya gayong hindi nga niya naramdamang mahal siya ng asawa buhat na nga ng pambubogbog nito sa kanya.
"Geez! I'm afraid one of these days you'll be found in the drainage chopped into pieces and... Dead."
Kinilabutan ng bahagya si Scarlet sa sinabi ng kaibigan. And she thinks any possibilities that Vladimir hanged herself in the window with the rope incircling around her neck.
Ang imahinasyong iyon ay nagdulot sa kanya ng kakaibang pananayo ng balahibo bago nauwi sa pag iinit ng tenga niya kalaunan. Ganito ang mangyayari kapag nag iisip siya ng hindi kakat'wang mga bagay bagay.
"Why you didn't leave your husband behind, Ikaw ang palaging dehado sa loob ng pamamahay niya. Naaawa ako sayo Scarlet."
Pagod na ipinikit niya ang mga mata.
"I couldn't. Hindi ko pa lubusang nababayaran ang utang ng mga magulang ko sa pamilya nila"
She heard Tanya exaggerately gasped in the line.
"So if ever you have fully paid your debt, you'd probably leave Vladimir.... For good?"
Hindi alam ni Scarlet kung ano ang isasagot sa tanong na iyon ng kaibigan kaya'y malalim nalang siyang napabuntong hininga.
"Kung ako ako lang talaga ang masusunod, gusto kong makalaya na sa kamay ni Vladimir. But the fact that we're married, I can't go any further than that"
Isang pagkatok sa pintuan ng kwarto ang nagtudyo kay Scarlet na ibaba ang cellphone. Gulat siyang napatingin sa lalaking nakatayo ngayon sa bukana ng pintuan ng kwarto niya.
"Sino iyang kausap mo?"
Tanong ni Vladimir at kaagad ihinakbang ang mga paa palapit sa kanya. Isang paghila nito sa braso niya at kaagad inabot ang cellphone na hawak niya sa kanang kamay.
Bago pa man siya makapagprotesta ay dumapo na sa magkabila niyang pisngi ang magaspang nitong mga kamay.
"How many times do I have to tell you not to talk to anyone while you're left alone! Napakatigas ng ulo mong babae ka."
Isa pang mag asawang sampal ang natanggap niya sa asawa dahilan na napaiyak na siya. Hinablot nito ang buhok niya at hinila siya paalis sa kama.
"T-tama na, Vlad. N-nasasaktan ako." Ngunit bato na ang lalaki upang dinggin siya nito.
Isang suntok lang sa tiyan ay tuluyan ng bumulagta si Scarlet sa marmol na sahig. She's whimping in pain. Hawak ang tiyan ay sinabayan pa iyon ng panlalabo ng kanyang mga mata.
"Iyan ang napapala sa mga taong hindi sinusunod ang utos ko."
Lumapit si Vlad at lumuhod bago hinawakan ulit ang kanyang buhok pagkatapos ay inumpog nito sa sahig ang kanyang ulo.
Mas lalong nanlalabo ang paningin ni Scarlet sa ginawa ng asawa.
"V-Vlad, n-nahihilo ako." Bago paman siya pilit na bumangon ulit ay hinaklit siya nito patayo at muling pinaundayan ng mag asawang suntok.
Lugong lugo na siya at lupaypay ang katawan. Dahil hindi na niya nakayanan ang pagkahilo ay tuluyan na siyang nahimlay sa pagkakatulog.