I'm standing in the middle of the forest, patiently waiting for someone. Tumingala ako't nakita ang libo-libong mga bituin. The breeze is cold, kaya isang makapal na jacket ang suot ko.
"Nasaan na ba siya..." Sisipunin ata ako nito kahihintay sa kaniya sa gitna ng malamig na gabi.
Umupo ako sa isang malaking bato at hinayaan ang sarili na tumulala na lamang.
Bakit nga ba kasi ako nandito? Simula kasi no'ng umalis si Bryne, hindi na siya nagpakita pa kinabukasan. Is he already tired of pushing me to come with them? Kung kailan nakakapagisip-isip na ako, oh.
Sasama na ako sa kanila. Wherever that place is, sasama na ako. Dahil si Liza, ang may-ari ng online gown renting na kakilala ko noong highschool, sinisingil na ako ng bayad. Heck, I don't want to pay! I don't have a freaking money to pay.
Patay sa'kin ang duwendeng Vanilla na 'yan. Kainin ko siya diyan, eh.
Tina-tap ko ang paa ko sa lupa, hugging myself to prevent from quivering in the cold night.
May biglang nahulog mula sa sanga ng punong kahoy, isang stick. Yumuko ako para kunin 'yon at laking gulat ko nang bigla itong lumutang palayo sa 'kin at papunta sa isang lalakeng kanina ko pa hinihintay.
"Aw, ang sweet mo naman. Hinihintay mo pa talaga ako dito?" Ngumisi si Bryne, hawak ang stick na pupulutin ko sana.
Tumayo ako't sinuntok ang dibdib niya.
"Ang tagal mo! Ba't di ka na nagpakita pa sa 'kin kung kailan nakapagisip na ako? Saang lugar mo ba ako dadalhin? Sasama na ako."
* * *
Habang kapwa kami nakaupo sa malaking bato, he's enjoying himself playing along with his wand. Pinapalutang ang mga bato at mga dahon sa paligid. He also made a fake fireflies para may liwanag naman kami dito.
It felt romantic. If only Dash is here with me, magiging isa sana 'to sa memorable date namin. Kaso ang saklap dahil itong si Bryne pa ang kasama ko. Moved-on na din ako kay Dash, ang kapal naman ng mukha niya.
"I am taking you to Witz," panimula niya. He looked up, and closed his eyes. ""A place for all Witches and Wizards."
"Am I really a witch?"
Lumingon sa 'kin si Bryne. Ngayon ko lang natitigan nang ganito kalapit ang mukha niya. His eyes are ocean blue. Ang sarap titigan. I can stare at if for a day if I want to. I feel like I'm in love at first sight with his eyes.
Tumango siya and pointed the necklace that I was wearing. The pendant of the necklace is a crescent moon with an engraved letters of L U N A. Gano'n din ang kay Bryne, kaso A L ang nakalagay.
"That necklace says it all. Lahat ng mga kagaya natin, may ganiyang kwintas. Para sa kaligtasan natin mula sa mga mortal."
Napanganga ako, "So we aren't married yet? Oh God, thank goodness!"
Parang bigla akong nakahinga nang maluwag dahil lahat pala ay mayroong ganitong kwintas. Pero, "Bakit mo ako biglang hinalikan noon? Lahat ba ng mga wizard, hinahalikan ang kagaya namin?"
Tumawa siya't ginulo ang buhok ko.
"No. I can't explain about that, yet. Sa ngayon, magimpake ka na at magpaalam sa lahat ng naging malapit mong mga kakilala bago tayo aalis bukas ng umaga."
* * *
Alas-cinco pa lang ng umaga ay gising na ako. Pagkauwi ko kagabi ay nagsimula na akong magimpake.
Nang lumabas ako ng kwarto, tahimik pa ang buong bahay. And so I decided to just leave them a letter.
Sinumulan ko ang pagsusulat kay Nana Ally. It was just a few words but sincere one. I'm thanking her for being a good mother-auntie for me. Kinupkop niya ako ng labing-walong taon, I don't know how to pay her. But I guess my never-ending love for her is enough.
For Alyssa, I also thanked her for being a sister to me, and kay Kuya Arman na palaging nangaasar sa 'kin, but still thanking him for being my family, my big bro.
Nilapag ko ang bawat envelope sa ilalim ng pintuan ng kwarto nila. I also left two more letters for Dash and for the school. Alam kong si Kuya Arman na ang magdadala no'n doon.
As I close the door behind me, holding the strap of my backpack and the luggage, suminghap ako sa hangin at inalala ang mga alaalang mananatili sa puso ko.
I am leaving this house for good. Para na rin makatakas kay Liza dahil sa nawawalang long gown niya.
What would be my life after this? I don't know. That wizard, Bryne, and his minion Vanilla will be taking care of everything. Sinabi sa 'kin ni Bryne na hindi ko na kakailanganin ng pera dahil iba ang pera sa kanila kumpara raw dito sa mortal.
One day, I was still a human. Until one night, this creepy-stranger-weirdo suddenly appeared, saying that I am witch.
Just great! Naging bruha na ako sa isang gabi lang.
Bumaba ako sa porch. I start walking away from the house where I grew up and formed many memories with.
Kung hindi ko sana nakilala si Bryne, kung hindi nawala ang gown, hindi sana ako aalis. But I have to.
When I reached at the forest, dahil dito raw kami magkikita, tanaw na tanaw ko si Bryne at ang duwende na nakatayo sa gitna ng gubat. Napakaseryoso ng mga mukha nila na para bang may pinaguusapan.
Huminto ako at tinawag sila.
"Master Bryne, makakauwi na din tayo!"
Kumunot ang noo ko. My eyebrows just met. "Anong ibig mong sabihin, duwende?"
Lumapit sa 'kin si Bryne at kinumpas ang wand niya. Bigla na lamang lumutang ang maletang dala ko.
May magandang maidudulot pala ang pagiging isang wizard o witch. Kasi hindi mo na kailangan pang kumilos at pwedeng-pwede mo nang ikumpas ang wand mo.
"Hindi kami umuuwi hangga't hindi ka sasama sa 'min."
"What? Eh gaano na kayo katagal dito?"
"Two weeks, simula no'ng pinadala ako ni Headmaster Halo."
Headmaster? Saang headmaster naman 'yan?
Mukhang nabasa naman niya ang iniisip ko.
"Si Headmaster Halo, siya ang namumuno sa eskwelahan na pinapasukan ko. And soon, you'll be meeting him, too. Kasi mag-aaral ka din doon. Sa Zarditch."
Woah. Tunog palang, kinakabahan na ako.
* * *
Nang makarating kami sa pinakadulo ng gubat, may biglang sinabi ang duwende na hindi ko maintindihan at isang nakakasilaw na bilog ang nakita ko. When I adjusted my eyes from its light, namangha ako sa nakikita ko.
It's a galaxy! Galaxy is my drug. Yung wallpaper ko nga sa cellphone ko, galaxy. Pati din sa laptop ko. Ewan ko ba kung ba't ako nagagandahan sa galaxy samantalang yung iba, kinikilabutan lalo na sa paikot-ikot nitong mixed colors.
All of us stepped through the light of the galaxy. Parang ayaw ko pa nga sumunod dahil nahi-hypnotized ako't gusto kong tititigan lang 'to. Pero biglang hinila ni Bryne ang kamay ko at muntik pa akong masubsob.
Nang mahawakan ko ang liwanag, my vision got blur. Umiikot ito. Nakakahilo.
Pero nang imulat ko ang mga mata ko, mas lalo pa akong namangha. There are tones of floating candles, yung moon naman ay perfect crescent na kulay blue, and the stars are shinning brightly.
Tinaas ni Bryne ang dalawa niyang kamay, sabay sabing, "Welcome to Witz, where everything is extraordinary."
Napangiti ako. Ang ganda! If only I could take pictures of it, pero hindi pwede dahil iniwan ko na yung phone ko sa bahay. Hindi na rin raw kasi kailangan 'yon dito dahil makakapag-communicate sila gamit ang mga mahika nila. Yung wand.
"Since hindi pa nagsimula ang klase dahil next week pa, I'll have you some tour to your new home."
Mas lalo akong naexcite. Kung dito pa lang sa parang... Terminal ata? Ewan. Basta, ang engrande na ng dating. Paano pa kaya kung ito-tour ako ng lalakeng 'to?