Nana Ally will throw a party for her beloved daughter, Alyssa. Sixteenth birthday na ni Aly at mamayang gabi ang party. Ako ang napagutusan para bumili ng mga sangkap sa ihahanda mamaya.
Sabado naman ngayon at bakante ang araw ko kaya mas pinili ko na lamang na tumulong kay Nana Ally para 'di na ako mabagabag sa pinagsasasabi ni Bryne kahapon.
I was pushing the cart nang bigla akong may nabangga na isang box ng cereal at nang mahulog, bigla na lamang itong lumutang sa harapan ko. Sumigaw ako sa takot at napaupo sahig.
"What the fudge?!"
No other than that weirdo, Bryne, na nakasandal sa isa sa mga shelves na may mga stacks, his stick—or wand—is pointing to the floating cereal box.
"Hindi ako si kamatayan, ako ay isang wizard na may wand," bagot niyang sabi sabay ngiti nang pilit.
Mula sa balikat niya, tumalon pababa ang duwendeng si Vanilla at sinamaan ako ng tingin.
"Ikaw, pinahihirapan mo pa kami ni Master Bryne! Sumama ka na kasi sa amin!"
Napangiwi ako dahil sa lakas ng boses ng duwendeng 'to. Kung makapagsigaw naman, akala siguro niya porket maliit siya eh maliit din boses niya? Ang tinis kaya!
"No. Never." Tumayo ako't nagpatuloy sa pagtulak sa cart.
Kumuha ako ng mga kakailanganin sa birthday ni Alyssa mula sa mga display. Sunod naman nang sunod sa 'kin ang duwende at si Bryne. So I stopped.
"Makikita kayo ng mga tao dito and they will be freaking out—"
"Invisibilia, invisible. We are casted in spell with invisible."
Lumingon-lingon ako sa paligid and gasped.
"That means they'll be thinking that I am talking to a ghost!"
Agad akong nagmamadaling lumayo sa kanila and ignored the fact that I can see them.
Wait, bakit ko naman sila makikita kung invisible sila?
"If you want an explanation, then you have to come with us."
Nilagay ko ang mga pinamili ko sa cashier.
"Magkano po lahat?" I asked, counting my money and gave it to the cashier.
Muling nagsalita si Bryne na hindi ko pinapansin.
"If you want to be a good witch and cast spells, then I suggest you to come with us and study about wands and spells. Teka, 'di mo ba ako naririnig?!" Naiinis na si Bryne dahil hindi ko pa rin siya pinapansin.
Paano ko naman siya papansinin kung invisible naman siya sa paningin ng lahat? People would think that I'm crazy.
"Maraming salamat po!" Kinuha ko ang malaking paperbag at umalis na hindi pa rin pinapansin si Bryne.
Bahala siya sa buhay niya.
"Luna Hamilton! Sandali! Kinakausap pa kita, huy!"
Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa pumara ako ng taxi at nakatakas mula sa kaniya.
* * *
Tunog ng keyboard at hampas hangin ng electricfan ang maririnig sa loob ng kwarto ko. Nagtitipa ako sa laptop ko, browsing on Google about those witches and wizards. I alsondecided to research about Bryne. Baka isa pala siyang kulto o scammer. Mas mabuting magbackground check.
Bryne Al Rivereye.
Pero walang lumalabas na description mula sa kaniya. Kahit related topic lang, wala. Napanganga na lamang ako.
So it's real. He's real.
Tumayo ako't humarap sa bintana ko para isarado 'to. Napatili ako nang may lalaking bigla nalang akong itulak at tinakpan ang bibig ko.
"Mmm—!" Tinanggal niya ang kamay niya mula sa bibig ko kaya nagawa kong sumigaw ulit. "Manyakis! Kawatan! Rapist!"
"Gwapo lang, hindi manyakis, kawatan at rapist!"
Natigilan ako. Si Bryne?! Paano siya nakapasok sa kwarto ko? Paano...
"Wait, you can float?"
Tumango siya.
Sheet! He was floating in front of my window. He's freaking real! He's not a scammer. He's—
"Ah... Nalilito ka kung totoo ba ako? Hindi pa ba sapat yung nakita mo noong gabing hinalikan kita?"
Nanlaki ang mga mata ko. Yung halik, kinalumutan ko na 'yon eh! How dare him na ungkatin 'yon?
That night, he gave me a necklace. Isang kwintas na magkapareho sa kaniya. Ano bang ibig sabihin no'n?
"Sinusundo kita dahil ikaw ang magiging kasama ko habambuhay..."
Nanlaki ulit ang mga mata ko't paulit-ulit na umiling. I stood up, and pointed my index finger at him.
"You!" Napaatras siya. "How dare you steal my first kiss! Yung nangyari ba no'ng gabing 'yon, is it... Are we already married?!"
He just stared at me, and a minute after, he laughed.
"Nakakatawa ka talaga kahit kailan," he said just between his laughs.
Napansin ko, hindi niya kasama ang duwendeng palaging nakapatong sa balikat niya.
Binaba ko na lamang ang kamay ko't dahan-dahan na kinuha ang unan at tinapon 'yon sa mukha niya. Natigil siya sa pagtawa't natulala ulit sa ginawa ko.
"Eh yung gown na suot ko, nasaan na 'yon? Isasauli ko pa 'yon. Tsaka bakit noong pagkagising ko, iba na yung suot ko? Ginalaw mo ba ako? Kinuha mo na nga yung—"
"Si Vanilla ang gumawa ng damit na 'yon gamit ang kaniyang mahika. She can do magic, too."
He stepped forward and leanndown to whisper something through my ears.
"Ano ba ang ibig sabihin ng halik kong 'yon? Yung nangyari sa gubat? Are we really already married?"
I couldn't breath. I can feel his warm breath through my skin. So I pushed him away kaya siya naman nahiga siya sa sahig.
Hah! Buti nga sa kaniya. Tinulak-tulak niya ako kanina. Akala siguro niya hindi masakit.
"Bakit mo ginawa 'yon?!" Naiirita siyang tumayo at pinandilatan ako ng mata.
Binelatan ko siya. "Nasaan ang gown? Ang mahal ng renta ko no'n at kapag nawala 'yon, lagot kayo sa 'kin."
Kumunot lamang ang noo ko dahil bigla siyang napangisi at tumataas-baba ang kilay niya.
"Nawala. Tinapon ni Vanilla. Kung gusto mong makatakas mula sa may-ari, sumama ka sa 'min sa Witz."
"A—Ano?"
Pero huli na dahil bigla na lamang siyang nawala na parang bula. Ang kinatatayuan pa niya kanina ay naging usok.
My phone suddenly beeped. Halos matanggal ang panga ko nang makita ang text message mula sa may-ari ng gown na nirentahan ko.
Nasaan ang gown? One week mo nang hindi sinasauli. Kapag 'di mo pa isasauli 'yon sa Monday, magbayad ka nalang.
Napapikit ako nang mariin at sumigaw.
"Bryne! Lagot ka sa 'king walanghiya ka!"