Cassandra •Pov•
Tumatakbo ako sa mahabang highway para takasan ang mga taong humahabol sa akin. Tumatakbo lang ako hanggang sa may makabunggo ako na kung sino. Agad akong lumingon at agad ko siyang tinignan. Nagulat ako ng matanda pala ang nakabungguan ko hindi naman ganun katanda ngunit alam kong may edad na siya.
Mabilis ko siyang tinulungang tumayo at nagsorry ng paulit-ulit. Tatakbo na sana ulit ako pero napatigil ako sa pagsalita ng matanda at ang paghawak nito sa braso ko. Napatigil din ako ng makita ko ang tila lungkot at pagkasabik sa mga tingin na pinupukol niya saakin.
"Iha bakit ka tumatakbo?" Tanong nito habang nakahawak sa kanang braso ko.
"May humahabol po saakin." Tarantang sagot ko at agad naman niyang binitawan ang kamay niyang nakahawak sa braso ko.
"Sa tingin ko hindi ka na nila nasundan pa dahil nakita kong sa ibang street sila dumaan. Kung gusto mo sumama ka na lang sa akin." Hindi ako nakapagreact dahil hindi ako kombunsido kung tatanggapin ko ba ang alok niya dahil unang-una hindi ko siya kilala kaya bakit niya ako tutulungan. hindi  siya nag-aalinlangang alukin ako samantalang hindi pa niya ako kilala.
"Po?" Naninigurong tanong ko. Sigurado po kayo?" Nagtataka kong tanong na tanging tango lang ang natanggap ko sakanya.
"Pero ngayon niyo lang po ako nakita? hindi po ba nakakahiya yun?" Agad kong sambit habang nakatingin sakanya.
"Bakit hindi kung alam ko naman na hindi ka gagawa ng masama." Tugon nito kaya napanganga nalang akong nakatingin sa kanya ng may pagtataka.
"Po!" Nakangangang sambit ko pero ngumiti lang siya sa akin.
"Tawagin mo na lang akong Tita Myrna. Tara sa bahay nandiyan lang sa ikalawang kanto." Sagot nito. Imbes na mag-alinlangan pa akong sumama ay hindi na lang ako nag-inarte pa, Isa pa kailangan ko ng matutuluyan ngayong gabi.
Sumama nga ako sakanya at nagtungo kami sa kaniyang tirahan. Pagpasok namin sa loob bumungad sa akin ang maayos at maaliwalas nilang sala. Napakaganda kahit na may kaliitan 'tong bahay ni Tita Myrna. Nakaayos ang mga kagamitan niya kaya hindi ko mapigilan ang sarili kong mamangha. It's like a little castle pero para lang siyang mini castle dahil ang ganda ng design.
Ngayon ko lang alam na may nag-eexist palang ganitong uri ng bahay dito sa batanggas. It's amazing!
"Umupo ka muna diyan iha at ipaghahanda kita ng makakain." Sabi ni Tita. Umupo muna ako sa upuang kahoy at napatingin- tingin sa buong paligid habang hinihintay si Tita. Hindi ko talaga maiwasang mamangha sa mga nakikita ko dahil lahat ng mga ito ay gawa sa simpleng kagamitan pero napakagandang tingnan.
"Iha halika na tiyak kong gutom ka na!" aya sa akin ni Tita ng bumalik ito kaya agad na akong nagtungo ng kusina dahil gutom na nga ako dahil siguro sa kakatakbo ko kanina.
Umupo ako sa kaharap ni Tita at nagsalin ako ng pagkain at ulam. una kong napansin ang mga kagamitang plato at baso na hindi babasagin puro gawa sa plastic pero maayos namang tignan at malinis din.
"Mukhang hindi ka sanay sa mga ordinary na pagkain iha?" Napatingin muna ako sakanya bago sumagot.
"Hindi naman po tsaka gusto ko rin namang masanay sa ganitong buhay." Nakangiting sagot ko. Desidido na ako sa maaaring mangyayari sa buhay ko, oo hindi ko maiiwasang matakot sa maaring mangyari sa akin pero willing akong sanayin ang mga ganitong gawain dahil wala na akong pagpipilian sa ngayon.
"Halatang mabait at matulungin kang bata, kaya hayaan mo tuturuan kita sa mga gawaing bahay." Sabi niya. Kaya napangiti nalang ako dahil maswerte ako at nakatagpo ako ng mabait na kagaya niya. Para siyang anghel na bumaba sa lupa para tulungan ako. Blessing in disguise siya sa akin, bakit ko yun nasabi? Dahil kahit sa kabila ng katandaan niya nagagawa pa rin niyang tumulong sa hindi niya kaano-ano at mas lalong hindi naman niya kilala.
"Pero po baka makabasag lang po ako." May pag-aalinlangan kong sabi. hindi man babasagin ang mga plato at baso pero may mga babasagin pa rin siyang kagamitan like yung maliit na plate, mga mangkok na babasagin.
"Ok lang naman iha. Kumain ka na para makapagpahinga ka na at bukas tuturan kita." Sabi nito kaya nagpasalamat na lang ako itinuloy ang aking pagkain. Masarap magluto si tita dahil nagustuhan ko ang ulam kahit na iisang putahe lang ang nasa hapag.
Pagkatapos naming kumain ay si Tita ang naghugas ng pinagkainan namin, alangan naman ako, wala pa naman akong alam lalo pa't bisita lang ako ri'to.
"Iha ito gamitin mo muna para makapagshower ka na." Iniabot sa akin ni Tita ang isang white t-shirt na v-neck at short na hanggang tuhod tapos mga underwear na rin.
"Halla! Salamat po ng marami Tita, Your my angel." Nakangiting sambit ko .
"Bago pa lang ang mga 'yan." Sabi niya pero halata ang lungkot sa boses niya parang may pinagdadaanan si Tita.
"Ok lang po ba kayo?" Nag-aalalang tanong ko kay Tita. mukha kaseng may pinagdadaanan din ay hindi na pala mukha kundi halata na.
"Ok lang ako iha. Naalala ko lang kase ang anak ko, siya kase ang may-ari dapat ng damit na 'yan." Malungkot na sagot niya kaya hindi ko maiwasang ma-curious.
"Ano pong nangyari sa anak niyo?" Tanong ko kay Tita, umiral na naman kase ang pagiging curiosity ko.
"Namatay sa accidente nung araw ng kaarawan niya kaya hindi ko na naibigay ang damit na 'yan." Nagsimulang manubig ang kaniyang mga mata kaya naratanta ako, wrong timing ata ako.
"Naku sorry po Tita hindi ko po sinasadya!" Hinging paumanhin ko. ikaw kase Cassy ang daldal mo.
"Ok lang iha. Ano nga pala ang pangalan mo?" Napatampal ako sa aking noo ng maalala kong hindi pa pala ako nagpapakilala sakanya samantalang tanong ako nang tanong.
"Cassandra po, Cassy na lang. Pasensya na po Tita nakalimutan kong magpakilala kanina!" Nahihiyang pagpapakilala ko sa sarili ko.
"Ang gandang pangalan." Nakangiting sabi niya kaya naalala ko yung anak niya. Gusto ko sanang tanungin kung ano ang pangalan ng anak niya kaso baka tuluyan na siyang umiyak kapag nagtanong pa ako.
"Oh siya magshower ka na para makapagpahinga ka na." Ngumiti muna ako sa kanya bago ako naglakad at nagtungo sa banyo. Ang pwesto kase ng banyo nila ay nasa kusina. Pagpasok mo ng kusina makikita mo na agad ang pinto ng banyo at sa tabi nito ay ang cr.
Habang nagshoshower ako ay naalala ko na naman si Tita. Bakit kaya ang bait-bait niya sa akin samantalang ngayon lang niya ako nakita at nakilala. Yung mga ngiti niya kakaiba habang nakatingin sa akin para bang kung ituring niya ako kanina para niya akong anak, ah siguro dahil namiss niya ang anak niya kaya ganun halata kase sa mga mata niya ang pangungulila at alam ko na kung sino man ang taong iyon.
Pagkatapos akong magshower at magbihis ay agad akong nagtungo sa kwarto na sinabi ni Tita kung saan daw ako matutulog. Inilibot ko ang aking paningin sa loob ng kwarto at wala akong masabi kundi wow! Nakakamangha din kase kahit hindi man ganung kalawak pero ang linis naman ng buong silid.
Nagdive ako sa kama dahil sa excited na magpahinga pero matigas pala  dahilan para masaktan ako.
"Aray! ang bobo-bobo ko talaga!" Hinimas-himas ko ang kamay at tiyan ko na tumama sa matigas na kama. Bakit kaya hindi ko naisip na wala palang kutson ang higaan ayan tuloy nasaktan ako dahil sa kagagahan ko.
Umayos ako ng higa bago tumingin sa kisame habang hinihimas pa rin ang nasaktang bahagi ng katawan ko. Nanlaki ang mga mata ko ng may makita akong butiki sa kisame habang nakatingin sa akin, nakalabas pa ang dila nito.
"WAHHH!" Agad akong tumalon paalis sa kama at agad lumabas ng kwarto.
"Bakit iha anong nangyari!" Nagulat ako ng biglang lumabas si Tita mula sa katabi kong kwarto at halatang nag-alala ito sa akin, dahil taranta itong lumapit sa akin.
  
"Wa-wala po Tita sorry kung naabala ko kayo!" Hinging paumanhin ko.
"Naku iha kung ano man 'yan sabihin mo na?" Pagpupumilit niya. Nahihiya naman akong aminin na may butiki sa kwarto ko.
"Eh ka-kase po." Nag-aalangan akong aminin.
"Wag ka ng mahiya iha." Ani ni Tita.
"Ka-kase po ano may butiki po sa kwarto ko." Halos mamula na ang mukha ko sa hiya.
"Haha takot ka ba sa butiki!" Dahan dahan akong tumango dahilan para mas lalo itong matawa.
"Alam mo iha pareho kayo ng anak ko, takot din siya sa butiki eh!" Tumatawang sabi niya kaya hindi ko maiwasang mailang. Eh kase naman ako na nga lang 'tong nakikitira ako pa 'tong naku!
"Halika samahan na lang kita sa kwarto mo at paalisin natin ang butiki." Sabi niya habang tuwang-tuwa na nakatingin sa akin. Nag-alinlangan pa akong pumasok pero sa huli pumasok din naman ako.
Akala ko nandun pa ang butiki pero wala na kaya nakahinga ako ng maluwag. Sa totoo lang guys talagang takot ako sa butiki, nakakadiri kase yung mga kamay niya! ah basta ayoko sa butiki.
"Wala naman eh." Sabi ni Tita habang patingin-tingin sa buong paligid ng kwarto.
"Ah eh me-meron po kase kanina, baka po umalis na." Ilang kong sagot kay Tita.
"Baka naman natakot sa sigaw mo kaya nagtago." Sabi ni Tita kaya namula naman ako sa hiya, feeling ko lang kase natutuwa si Tita sa inasta ko dahil tumawa pa pero nakakahiya lang kase nagsisigaw pa ako.
"Baka nga po natakot, pasensya na po sa abala!" Hinging paumanhin ko kay Tita, medyo naging maayos naman na ako dahil nakita kong wala na ang kinatatakutan kong insecto.
"Oh siya, sige alis na ako Iha. Pag may kailangan ka tawagin mo lang ako sa kabila." Tumango lang ako sakanya at nagpasalamat bago siya lumabas ng kwarto.
Humiga ako sa kama ulit at nagtalukbong ng unan. Grabe ang mga nangyari sa araw na 'to masyadong nakakahiya lalo na kay Tita na sobrang bait. Ang swerte ng anak niya kaso nawala rin naman ito ng maaga, sayang lang kung sana buhay pa siya tiyak kong makakasundo ko siya at nasisiguro ko rin na sobrang saya ngayon ni Tita kung sakali mang buhay nga ang anak niya.
Ano kayang mangyayari bukas? Ipinikit ko nalang ang aking mga mata. Tsaka ko na lang iisipin ang mangyayari bukas ang kailangan ko sa ngayon ay magpahinga dahil pagod na talaga ako.
Itutuloy......
********
Vote, Comment if nagustuhan niyo guys...... Pa-follow na rin hehe.
A piece of advice sa mga makakabasa man ng story ko. Just comment your thoughts negative or positive I will accept it with all my heart's.