***
"Is this what you really want, Zavier?"
Pupungas-pungas na bumangon mula sa paghiga si Zavier.
He is one of the youngest billionaire in the country and the only Heir of Rosi Grand Empire at the age of 25. He is half-Spanish and half-Filipino. He is known for being the country's notorious playboy. Yes. That's him. Madalas man siyang nakikilala ng iba dahil sa pagiging mahilig sa babae at laging laman ng mga sikat na bar ay pinagsasawalang-bahala niya iyon. Tutal naman ay bibihira lang siyang maibalita sa mga pahayagan sa kabila ng pagiging sikat at kilala sa negosyo kaya nilulubos niya ang mga ganoong klase ng kasiyahan. Thanks to his father and best friend kaya nanatiling tago sa publiko ang lahat ng kalokohan niya.
Hinawi niya ang may kahabaang buhok na tumatakip sa mata niya. Nakapikit pa ang kaliwang mata nang sinuhin niya ang taong lakas loob na pumasok sa kanyang silid. Umupo siya sa kamang kinahihigaan at binato ng nadampot na unan ang istorbong iyon.
It was his best friend Zeke Dankworth.
Seryoso itong nakatingin sa kanya habang magkakrus ang mga braso. Makikita rin ang pagkadismaya sa itsura nito dahil sa kanya. Natawa na lamang si Zavier sa kaibigan.
"Get the fuck outta here, man."
Hinilot pa niya ang sentido nang maramdaman ang pagpitik niyon.
"Hindi ako lalabas ng silid na'to hangga't hindi mo sinasagot ang tanong ko," sagot nito sa straight na tagalog accent.
"I still have hangover, you know. Get lost Zeke."
Sa halip na pakinggan ang sinabi niya ay malakas siyang napamura ng tumama sa mukha niya ang unan na inihagis kay Zeke. Binalik nito sa kanya ang binato niya rito.
"Kaya ka napapagalitan ng Daddy mo. Kailan ka ba magtitino dude? Do you know what time is it now?"
Napailing siya. Wala pa siya sa huwisyo at gusto niya pang matulog. Nalasing siya kagabi kasama ang isang magandang babae. Na sa pagkakaalala niya ay isang modelo na nagmula sa Turkey at nakilala niya kagabi lamang nang dumalo siya sa fashion show ng isa sa mga malapit niyang kaibigan. At hindi na niya alam kung ano ang nangyari sa buong magdamag na kasama niya ang babaeng nakilala sa fashion show na iyon. Ngunit tanda niya pang dinala niya ang modelo sa isang sikat na bar kung saan tumutugtog ang isa sa mga sikat niyang kaibigan at pagkatapos niyon ay hindi na niya alam ang mga sumunod na nangyari.
'Geez.'
"You piece of shit. Get up! Late ka na sa board meeting."
Dahil sa sinabing iyon ng kaibigan ay mabilis siyang napatayo at dali-daling tinungo ang banyo. Muntikan pa siyang madulas pagpasok sa banyo kung hindi lamang siya nakahawak sa knob ng pinto. Narinig pa niya ang malakas na tawa ng kaibigan.
'Geez! I'm fucked up again!' Mabilis siyang naligo at nagbihis. Hindi pa man niya naayos ang suot na necktie ay patakbo na siyang lumabas ng kwarto at dumiretso sa garahe. Naroon si Zeke at tatawa-tawang naghihintay sa kanya.
"Bravo. Bravo, Zavier Rosi."
Malakas pa ulit siyang nagmura bago pumasok sa loob ng sasakyan. Sumunod si Zeke sa kanya na siyang magiging driver niya ngayon.
"Ano kayang magiging reaksyon ni Tito Elios kapag nalaman niyang late ka sa board meeting ng company?" tanong nito na ang tinutukoy ay ang Daddy niya. Kasalukuyan na silang bumibiyahe patungo sa company na isa siya sa nagmamay-ari.
"Dude, when did I care about Dad's  sermon?"
"Siguro ngayon? Tingnan mo nga nawala ang hangover mo nang sabihin ko sa'yong late ka na."
"Shut the hell up Zeke."
"Look, not because we own the company it doesn't mean we can do anything we want," patuloy nito. Lumiko ito sa isang shortcut na daan nang makitang traffic sa main road. Hinayaan na lamang ni Zavier ang kaibigan.
"Fine. I'm guilty."
"Magtino ka na nga."
"Matino naman ako. Isa pa, ine-enjoy ko lang ang pagiging buhay binata ko."
"Reasons again."
Wala ng nagawa si Zeke kundi ang mapailing sa kanya. Sanay na ang kaibigan sa lahat ng pinaggagawa niya sa buhay niya. Sa lahat ng kaibigan ay si Zeke ang malakas ang loob na salungatin ang mga trip niya sa buhay. They were bestfriends after all.
Pagdating sa kumpanya ay nagmadaling tinungo ni Zavier ang conference room. Saglit niyang inayos ang sarili bago pumasok nang hindi man lang kumakatok. Bumungad sa kanya ang limang katao na pawang may pagtataka sa mukha ng makita siya.
"Zavier?" Nilingon ni Zavier ang lalaking kulay ash gray ang buhok at may suot na shades.
"What?"
"Why are you here, 'bro? Himala yata at napadpad ka rito?" tanong naman ng isang lalaking may kahabaan ang kulay light brown nitong buhok.
"I partly own this company that's why I'm also here. Aside from that, I need to attend this board meeting," sagot niya at nagkatinginan ang limang kalalakihang naroon.
"Board meeting?" takang tanong ng lima sa kanya.
"Yes. And I'm sorry for being late."
"Zavier, you okay man? Nakainom ka ba kagabi kaya nagkakaganyan ka?"
"I'm fine. So where's the other board members?"
Ipinagtaka ni Zavier nang humagalpak ng tawa ang lima. Sapu-sapo ng mga ito ang kanilang tiyan sa sobrang tuwa sa kanya. Nagsalubong agad ang mga kilay niya.
"What the hell is happening here?"
"Zav, walang board meeting. Napostpone at sa next Friday pa 'yon. Don't you remember?
In-announce kagabi 'yon before Silk's fashion show. " Tatawa-tawa pang sagot ng isa sa limang naroon. Sinamaan niya ng tingin ang mga kaibigan na nagtatawanan pa rin.
'I'm gonna kill you Zeke. You'll pay for this.'
Inis siyang lumabas ng conference room habang nagtatawanan pa rin ang limang naiwan sa loob. Napagtripan na naman siya ng kaibigan nang hindi niya alam.
Dumiretso siya sa opisina ni Zeke at wala ito roon. Tanging ang sekretarya lamang nito ang naabutan niya.
"Nasaan ang magaling mong boss?"
"Si Sir Zeke po?"
Gustong mapapalo sa noo ni Zavier sa sagot ng sekretarya.
'Geez, give me a long patience.'
"May iba ka pa bang amo? Where the hell is he?"
"May meeting po si Sir Zeke kay Mr. Anxton Sandoval ng Light Dragon Corporation."
"Anong oras ang balik niya?"
"Mamayang 11:30 am po."
Umalis na agad siya nang makuha ang sagot sa sekretarya ng kaibigan. Minabuti na lamang ni Zavier na magtungo sa sariling opisina.
"Good morning Sir Zavier."
"Black coffee please," utos niya sa sekretarya niya bago naupo sa swivel chair at isinandal ang ulo roon.
"With sugar po ba?"
"The black one please. Without sugar. Okay?"
"Okay po."
Mabilis na sumunod ang sekretarya niya sa kanya. Nakapikit pa siya nang maramdamang may pumasok sa loob ng opisina.
"Pakilapag na lang sa table ko 'yan. Salamat," aniya nang inakalang ang sekretarya niya ang pumasok.
"Your Highness." Binuksan niya ang mga mata nang marinig ang  boses na iyon. Sumimangot siya nang makita ang ayos ng bagong dating.
"Plano mo na bang magpaka-ermitanyo, Kaede?" Hindi mapigilang tanong niya rito. Mahaba ang balbas nito at makapal ang bigote. Kupas ang suot nitong maong na pantalon at may bahid ng putik ang puting t-shirt nito. Mukha itong pulubi kung titingnan ng mga hindi nakakakilala rito. Pero kahit kilala niya ito ay ganun din ang iisipin niya.
"Ayos ba ang out fit of the day ko?"
"Mukha kang nanlilimos. Ano na naman bang trip 'yan?"
Akmang uupo ito sa visitor's chair nang pigilan niya ito.
"Don't you dare sit on that chair. I'm telling you, mauubos ang kayamanan mo kapag ginawa mong umupo diyan."
"It's okay. Magpapayaman ulit ako kapag naubos."
Nginisihan siya nito at walang pakundangang umupo. Pumasok ang sekretarya niya dala ang kapeng hiningi niya. Napatingin pa ito kay Kaede at nagbabadyang palayasin ito nang pigilan niya ito.
See? Kahit ang sekretarya niya ay hindi nakilala ang kaibigan na isa rin sa nagmamay-ari ng kumpanyang itinayo nilang magkakaibigan.
Ang Blue Eagle Empire.
"You can leave us Miss Laine. Pasensiya ka na hindi magandang tanawing nakikita mo ngayon."
Walang nagawa ang sekretarya kundi ang lumabas sa opisina niya. Pagkaalis nito ay muli niyang hinarap si Kaede.
"Anong get up 'yan?"
"Para sa bagong drama ko. Dapat ganito daw ang ayos ko sabi ni Direk."
"Mukha kang tanga," natatawang aniya sa kaibigan na nakipag-high five pa sa kanya ngunit hindi niya pinatulan ang pagiging siraulo nito.
"Atleast mayaman."
"Pero mukha ka pa ring tanga," pag-uulit niya.
"Atleast gwapo."
"Lumayas ka na nga Kaede Federova."
"Mamaya na. May nasagap akong balita tungkol sa'yo." Nakangising sagot nito sa kanya. Tinaasan niya ng kilay ang kaibigan at magsasalita sana siya nang unahan siya nito.
"Late ka raw sa board meeting."
"Sinong nagsabi sa'yo?"
"Hmm.. Sila Zync. Pero it turns out na sa next Friday pa ang meeting with the board."
"Manahimik na ka na nga lang, Kaede."
"At si Zeke daw ang may pakana sabi nila."
"Yeah. He'll pay for that."
"Good luck, man."
Mga siraulo talaga ang mga kaibigan niya kahit kailan.
"Lumayas ka na nga," pagtataboy niya kay Kaede.
"See you again, man."
"Oo na. Good luck sa out fit mo."
Natawa na lamang itong umalis sa opisina niya.
Mukhang panibagong sermon na naman ang aabutin niya mamaya.
At hindi na bago sa kanya ang bagay na iyon. Walang araw naman na hindi siya nakakatanggap ng sermon mula sa ama kahit pa sabihing nasa labas ito ng bansa. Hindi niya alam kung paano nakakarating dito ang mga pinaggagawa niya sa buhay. Minsan naisip nga niya na baka sinusumbong siya ni Zeke sa daddy niya ngunit imposible. Hindi ganoong klase ng tao ang bestfriend niya. Tamad nga itong dumaldal at mas gusto pa nitong kausapin ang mga papeles at tseke kaysa ang makipag-usap kahit kanino lalo na kung wala namang halaga ang pag-uusapan.
••••••••