"M-mr. Bradley." Iniwan ko muna kay Hezekiah ang anak ko, kasama ko silang pumunta rito at pinasyal niya lang saglit.
Nasa private restaurant kami kaya noong sinalubong ko siya ay nagulat ako nang may dumapong palad sa pisngi ko.
"Mr. B-bradley?" Patanong na tawag ko nang matumba ako. What the fuck was that? "W-what was that f-for?" Naglakas loob na tanong ko.
"That's for leaving my grandson." Nagulat na naman ako nang sampalin niya ako. Hindi ko alam ang gagawin ko, ang lalakas ng sampal niya...lalo na't lalaki siya.
"That's for your fucking fault!" A-anong kasalanan? Para akong tangang nakayuko habang nagpapasampal sa kanya kung kaya ko namang lumaban.
Hindi na ako tanga. Paano kung set up na naman ito?! Ano na ang gagawin ko?!
Muntik pa akong mapahiga nang suntukin niya ako ng malakas. "Para iyan sa ginawa ng ama at ina mo!" I was caught off guard when he said that.
"A-anong..." Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari dahil sa kakaisip—ang alam ko lang ay nagpabugbog ako sa kanya.
What did he said?!
Gusto kong lumaban kaso bigla kong naisip ang anak ko dahilan para tumayo ako at hinanap sila Hezekiah. Paulit-ulit kong tinatawagan si Hezekiah kaso hindi siya sumasagot.
This. Is. A. Fucking. Set. Up.
Takbo ako nang takbo kung saan-saan kahit na puro duguan ang mukha ko sa kakasuntok ng lolo ni Hezekiah. Mga demonyo.
Walang hinto akong naghahanap at tinatawagan si Hezekiah kaso biglang pumutok ang araw dahilan para mapaluhod na lang ako sa damo ng Luneta.
Nakarating na ako rito pero wala pa rin sila...sabi ni Hezekiah dito niya dadalhin si Ellie. Sana hindi na lang ako nagtiwala.
Malakas akong umiyak sa isang tabi habang nakaluhod. Lagi na lang! Lagi na lang!
Hindi ko na alam ang gagawin ko! Huwag ang anak ko, please. Wala akong pakelam sa mga nakakakita sa akin.
Ramdam ko na ang mga dugo kong natuyo at mga luha ko kanina. Mahal na mahal ko ang anak ko at wala akong pakelam sa ama niya kahit sabihan niya ko na makasarili.
"Hahaha~" Napatigil ako nang marinig ko ang tawanan dahilan para tignan ko kung sino iyon.
Tila ba nabunutan ako ng tinik nang makita ko si Ellie at Hezekiah sa harapan ko, nag-uusap sila. Hindi pa nila ako nakikita.
Wala sa sarili akong tumungo roon at niyakap ng mahigpit si Ellie muka sa likod. "B-baby." Umiiyak na sabi ko habang niyayakap siya.
"Mommy?" Patanong na sabi ng anak ko na ikinatuwa ko. Hindi niya ako inaasahan dito.
"B-baby!" Niyakap ko siya ng mahigpit at tinignan ang mukha. Siya nga ito!
Napatingin ako ng mariin kay Hezekiah na nakakunot ang noong nakatingin sa akin. Gusto ko siyang suntukin. Gustong-gusto. Kaso nandito sa harapan ko ang anak namin.
"Baby, let's go home." Nakita ng anak ko ang mukha ko dahilan para kumunot ang noo niya.
"Is that a blood, mommy?" Umiling lang ako at tumingin kay Hezekiah.
"Baby, let's go home, please." Nagpaawa ako kay Ellie dahilan para tumango siya.
Hindi na ako nag-paalam kay Hezekiah dahil sinamaan ko na siya ng tingin. "We're going home, dad." Nanlamig ang katawan ko nang sabihin ng anak ko iyon.
A-anong—
"Baby, that's not your dad." Mabilis na sabi ko.
"Yeah, I know mom. Just calling him dad." Kinuyom ko ang kamao ko at matalim na tumingin kay Hezekiah.
"Call him uncle. It's your uncle." Sabi ko habang hinihila siya.
"But—" Tinignan ko ng matamlay ang anak ko na nagpatahimik sa kanya.
Binuhat ko siya para tumungo sa kalsada, magpapara ng taxi.
"B-baby, alam mo bang iyak ako nang iyak dahil hindi kita mahanap? 'Wag ka na uling sasama roon ah? Baka hindi ka ibalik sa akin." Sabi ko sa kanya sa sasakyan habang niyayakap siya.
"Okay, mom. I don't want to see you crying." Niyakap ko ng mahigpit at tinignan siya.
"Thanks, baby." Hinalikan ko ang noo niya at niyakap.
"Saan po tayo, miss?" Tanong ng driver dahilan para ituro ko yung daan kung nasaan ang condo namin.
Teka, bakit pala hindi pinagkakaguluhan si Hezekiah kanina?
Don't tell me—ah. Oo nga pala, nakaface-mask siya kanina ng itim at naka-sumbrero.
"Mom, are you still mad? I will not do it again." Nginitian ko lang siya at binihisan ng pantulog nang matapos ko siyang showeran.
Nag-shower ako at nagbihis na rin ng pantulog, tumabi sa anak kong nagbabasa ng libro.
Binuksan ko ang cellphone ko para tawagan si Clarence kaso unreachable. Hindi naman siya ganito pero hinayaan ko na lang.
"Let's pray na, baby." Nagdasal kami habang naglelead si Ellie.
I'm proud of my son.
Natapos nang magpray ni Ellie, humiga na ako para matulog.
"Let's sleep na baby." Ngumiti siya at niyakap ako dahilan para yakapin ko siya pabalik.
"I love you, mom."
"I love you too, baby."
ILANG araw ang nagdaan, hindi na ako kinakabahan dahil kakakausap ko lang ng nag-dna kila Hezekiah...binayaran ko siya ng maraming halaga.
Hindi pa rin tumatawag sila Clarence dahilan para kabahan ako. Ano ba kasi--bakit hindi sila tumatawag o sumasagot sa tawag ko?
Tinawagan ko si Hans pero hindi rin nila sinasagot...baka busy lang?
Bumuntong-hininga na lang ako at hinihintay ang paglabas ng dna test. Kikitahin daw kami ni Hezekiah dito sa condo...hinihintay lang namin siya rito ng anak ko.
"Promise to me na hindi ka sasama kay Hezekiah." Sabi ko kay Ellie habang nangangako.
"I promise, mom." Nakangiting sabi niya dahilan para yakapin ko siya.
"I love you, baby. After this, uuwi na tayo sa States, okay?" Napalapit na si Ellie kay Hezekiah noong mga panahong hinihintay namin ang blood test nilang dalawa.
Someone knocked the door dahilan para kabahan ako at magkatinginan kami ni Ellie.
Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan namin at bumungad sa akin ang walang emosyon na si Hezekiah.
"A-ano raw?" Hindi ko alan kung bakit ako kinakabahan, eh, binayaran ko naman ang nag-dna test sa kanila.
"Why did you do that?" Dahilan para manlamig ang buong katawan ko.
"A-ang alin?" Pinipilit kong maging matapang sa harapan ng mag-ama ko.
"BAKIT MO GINAWA IYON?!" Baka mabulabog niya ang kapit-bahay sa lakas ng sigaw niya.
Nagulat na lang ako nang bigla siyang maluha at tinignan ang anak ko.
"S-son." What the fuck? How did he know that?