KAI DEN POV
Pihadong alas tres na ng hapon ngayon, buong araw akong tumago sa bahay at hindi lumabas dahil sa dami ng zombies na pagala-gala sa paligid. Nasa States sila Mom and Dad at ako lang mag-isa ang naiwan dito. Kumakalat na rin ang balitang parami na ng parami ang mga nagiging zombies. Napagdisisyonan kong lumabas at harapin ang mga zombies dahil gusto kong puntahan si Angel, yung girl friend ko na hindi ko man lang alam kung ano ng nangyari sa kan'ya.
Tanging tubo lang ang kapit ko ngayon para pamproteksyon sa sarili ko sa mga zombies. Hindi talaga sana ako lalabas ng bahay kaso kailangan ko talaga hanapin si Angel nakatanggap kasi ako ng text n'ya ang sabi n'ya na trapped daw s'ya sa dorm nila kaya namadali talaga akong umalis, papunta ako sa isang palengkeng malapit lang mula sa bahay namin.
Dala ko ang bag ko na ang tangging laman lang ay yung varsity jacket na pinamigay nung isang araw sa'ming mga player, hindi na ako nag-abalang mag-impake ng gamit at damit dahil may mga store naman na siguradong meron ng mga kailangan ko.
Maingat akong naglalakad papuntang palengke hindi mapalagay ang mga mata ko kakalingon sa gilid, likod, harap at miski sa itaas ko, nanginginig na rin ang mga kamay kong nakakapit ngayon sa tubo sa sobrang kaba. Inaamin ko na natatakot ako sa mangyayari sa akin ngayon. Sabihin n'yo mang bading ako, kayo kaya ilagay ko sa sitwasyon ko ngayon baka ganito rin ang maramdaman n'yo.
Maaga akong nakauwi kahapon hinatid ko pa nga si Angel pa uwi matapos ng practice namin ng basketball, nahuli talaga ako sa balitang may ganito ng sakit na kumakalat nakita ko lang sa post ng Philippines Daily na malapit ng mapuno ng mga zombies ang buong Pilipinas at ang nakakalungkot pa wala pang lunas ito..
Nung una hindi ako naniwala na may kumakalat na zombies pero ng makita ko kanina mula sa bintana ng kwarto ko ang mga zombies na pakalat kalat sa daan biglang bumilis ang tibok ng puso ko.
Napahinto ako sa paglalakad ng biglang makita ko sa harap ng dadaanan ko ang mga zombies na wala ng buhay halos lahat ng mga ito sa ulo ang tama may nakita ako sa sahig na putol na baseball bat dinampot ko ito at pinagmasdan.
"Captain Ryl" bigkas ko pa sa pangalang nakasulat sa hawakan nito. "Si Thainah?" bulong ko at nilinga ko ang ulo para hanapin si Thainah pero hindi ko s'ya nakita. Posibleng buhay pa kaya sya? "Whoa!" napasigaw nalang ako dahil ng maglalakad na sana ako ay naapakan ko ang isang ulo ng zombie pinigilan ko pang masuka dahil sa pugot ulong ito. Sino kayang gumawa nito?
"Rawrrrr!" wala sa sariling napaatras ako dahil sa isang ungol ng zombie na ngayo'y paika-ika at mabilis na lumalakad pa punta sa akin.ANG CREEPY! DAMN IT!!
Tatakbo na sana ako sa likod ng makita ko ang dalawa pang zombie na mabilis ring lumalakad papunta sa akin ngayon.Lumingon ako sa kanan at kaliwa ko at...THIS IS NOT REAL! Pinalilibutan na ako ng higit sampong zombies ngayon at hindi ko na alam ang gagawin ko.Hinanda ko ang tubo na kapit ko at...
PLAGGHH! PLUUCKK! BLAAGGHH! PEEWWHH!
Matapang ko silang hinampas..Lahat ng nagtatakang lapitan ako ay hinahampas ko pero bakit parang hindi sila natatablan? Matapos ko silang hambalusin ay mabilis rin silang tumatayo.Hayssttt mamamatay na ako.
"YAAAHHHH! IMMMHH! WAHHH!" sigaw ko habang papalit-palit ng paghampas sa katawan nilang lahat.Pero wala paring epekto sa kanila."AAAAHHHHHH!" bigla akong inambahan ng isang zombie napahiga pa ako sa lakas no'n hindi ako makagalaw ngayon dahil iniipit ako ng zombie'ng ng amba sa akin tanging tubo nalang ang hinara ko sa bibig n'ya para hindi n'ya ako makagat.."AAHHH!" usal ko pa at tuluyan ko s'yang natulak at hinampas ko s'ya ng malakas sa mukha pero buhay pa ito kaya wala sa isip kong naisaksak sa mata n'ya ang tubo.Mabilis akong napatayo dahil sa konsensyang nakapatay ako ng tao?
"Rawrrrr! Rawrrrr! Rawrrr!" mabilis kong pinagsisipa ang iba pang zombie'ng lumalapit sa akin pero kung yung tubo nga na kanina ko pang pinapampukpok sa kanila hindi tumalab sipa ko pa kaya.
Pinapagitnaan na nila ako sa sobrang kaba at dala ng takot napaupo ako sa sahig at..."TULONNNGGG!" sigaw ko kahit alam kong wala namang nakarinig ng sigaw kong 'yun.
Napapikit ako ng mga mata habang nakaharang ang kamay sa mga zombie'ng papalapit na sa'kin.."TULONG!" sigaw ko sa pangalawang pagkakataon at didilat pa ako ng mata para silipin ang paglapit nitong halimaw.
"WOW! HAHAHA Look who's there" turo sa akin ng isang babae, naka-uniform siya ng gaya ng sa school namin, hindi ko maiwasang pagmasdan ang kabuuan n'ya, suot n'ya ang blouse na may neck tie sa leeg naka mini skirt s'ya na kulay maroon naka sapatos rin na may kunting heels.Napabaling ako sa kamay n'ya na may pinapaikot-ikot na baril."HOW'S THE FEELING OF BEING A CRUSHABLE? Pati mga zombies pinag-aagawan ka na" nakangisi pang sabi n'ya..
SI THAINAH.
"PLEASE THAINAH, HELP ME!" mariing utos ko sa kan'ya pero tinawanan n'ya lang ako.
"HAHAHAHAHA" pilit na tawa n'ya na parang nang-iinis pa.
"IM BEGGING THAINAH PLEASE!" nag-mamakaawang sambit ko pa dahilan para napatigil s'ya sa pagtawa.
"Hah? Nagmamakaawa ka? HAHAHAHA" malakas na tawa n'ya munit sumeryoso uli ang mukha n'ya."PUTA KA! Nung aminin ko sayo na gusto kita anong sabi mo?" tanong n'ya pa pero mabilis rin s'yang nagsalita uli "I'm happy to be your friend, Thainah? NAG-MA-KA-AWA ako sayo pero mas pinili mong makasama si Angel, tapos ngayon ang dali para sayong magmakaawa sa akin ?PAANO KUNG AYAW KITANG TULUNGAN KASI MAS PIPILIIN KO NALANG GANTIHAN KA?!" sigaw n'ya pa pero yung mga zombies hindi natinag sa paglapit sa akin..
"Rawrrrr!" mabilis kong naharang sa leeg ng isang zombie'ng balak akong kagatin ang kamay ko napahiga na rin ako ng tuluyan sa sahig at ngayon nasa harap ko na ito..
"IM SORRY..sorry kung nasaktan kita!" pagmamakaawa ko kay Thainah pero hindi ito umimik.
Napapikit ako dahil isang daliri nalang ang pagitan ng bunganga ng zombie na ito sa leeg ko at makakagat n'ya na ako.
BANG! BANG! BANG!
Nakarinig ako ng sunod-sunod na pagputok.