“May lakad ako mamaya."

“Saan naman? Sa barkada mo na naman? Tingnan mo, kasasabi ko lang sayo kanina na focus first to your study."

“Oo na," inis na sabi niya kay Rosemarie. “Pagkatapos kong matulog pupunta na ako diyaan para sa pagtuturo mo.”

“Mabuti naman naintindihan mo." Nakangiti siya. Tiningnan niya si Maynard papasok sa kwarto.

“Siya pa ang galit. Ako na nga nag-effort para turuan siya. Pumunta pa ako rito para hindi masayang ang araw na wala akong naituro sa kanya.” Sinilip niya si Maynard sa kwarto nito kung natutulog ba talaga.

Hindi niya napigilan na hindi pumasok. Lumapit siya kay Maynard. Napatingin siya mukha ng lalake.

Mabuti. Sana lagi ka nalang natutulog dahil nakikita yung amo ng mukha mo. Parang isang batang inosente. Sana kahit sa pagdilat mo kung gaano ka-inosente ang nakikita ko ngayon sa mukha mo ganun din kapag kausap kita.

Hinawakan niya ang mukha ni Maynard. “Yung araw na umuulan. Ikaw ba yung lalakeng iyon na nagpahiram sa akin ng payong? Umaasa akong ikaw yun, parang pareho kasi kayo ng boses ng lalakeng iyon eh.”

Nakita niyang gumalaw si Maynard kaya tumayo siya.

“Baka kung ano pa isipan niya kapag nakita niya nandito ako sa loob ng kwarto niya. Makalabas na nga."




Inayos ni Rosemarie ang mga ituturo niya kay Maynard para paggising nito ay agad silang magsimula.



Nakatulog na si Rosemarie sa paghihintay niya kay Maynard na lumabas ng kwarto.

Tumunog ang alarm clock kaya nagising siya. Tiningnan niya ang oras.“ 8:59 pm na pala. Nakatulog pala ako." Tumingin siya sa paligid at walang ibang tao.

Nagtaka siya kung sino naglagay ng kumot sa kanya habang natutulog.

“Hunted ba 'tong condominium na ito? Hindi naman siguro. Mahal 'to eh. Mayaman ang may-ari nito. Pero diba sa mga napanood kong movies at series pati mga mamahaling condominium may nagmumulto. Ay naku! Ano ba tong naiisip ko.”

Napansin niya may nakadikit na kalahating bondpaper sa kumot.

Kinuha niya ito at binasa. Ang nakalagay ay “Have a nice dream!"
Iniisip niya kung sino sumulat.

“Multo ba nagsulat nito? Hindi. Surly hindi.” Naisip niya si Maynard. “Ang lalakeng yun, siguro? Oo nga noh.” Agad siyang tumayo at pinuntahan ang kwarto ni Maynard.

Bukas ito kaya pumasok siya. Nakita niyang wala na si Nathan sa kama.

Ang lalakeng yun talaga!! Nakakainis!! kabibigay ko lang sa kanya ng advise tapos ito ang gagawin niya.

Maraming na siyang topic na na-missed, napag-iwanan siya. Hindi ko ito babalewalain. Kapag nakita ko ulit yun, hindi ko na siya iiwanan mag-isa. Hindi ko aalisin ang paningin ko sa kanya.

Anong oras na? Siguro pupunta na naman siya sa barkada niya. Ano bang mapapala niya sa mga barkada niyang hindi nakakatulong sa kanya kundi puro katarantaduhan lang.”

Kinuha niya ang phone at tinawagan si Maynard. Nang sasagot na siyang hello ay binabaan siya. “Binabaan ako?”

Tinawagan niya ulit. “Sagutin mo Maynard!"

Buti, sinagot ni Maynard. “Gising ka na pala? Maayos ba ang tulog mo? Tiyak, maayos yan dahil kinumutan kita?”

“Loko. Totoo pala yung panaginip ko na tumakas ka. Seryoso ako, nanaginip akong tumakas ka. Ang galing ng plano mo ha. Kunyari, matutulog ka para makapante ako at dahil kampante ako, kaya umiglip ako sandali sa pagtulog.”

“Umiglip? Hindi kaya. Natulog ka talaga,” pang-aasar niya kay Rosemarie.

“Yan, hinintay mo. Matulog ako para makadaan ka sa pintuan, para makatakas ka?!”

“Kahit hindi naman ako makadaan sa pintuan. Makakaalis pa rin ako diyan eh. Dadaan ako sa bintana.” may patawa tawala ito sa kaniya.

Biglang dumaan sa isip ni Mylene ang mga ito. “Kung hindi siya tulog. Narinig niya ang mga sinasabi ko sa kanya. Ay naku, jusko po!”

“Bakit tahimik ka diyan?"

“Pumunta ka dito para malaman mo,” sagot na pamimilosopo niya.

“Sige na. Ibababa ko na 'to."

“Wait lang. Narinig mo ba ang mga sinabi ko sayo. Nang tulog ka ako ay pumasok sa kwarto mo at may mga sinabi ako. Narinig mo ba?”

“Ano mga sinabi mo?”

Nagtanong siya. Ibig sabihin lang, hindi niya alam. “Tulog ba siya?" bulong sa sarili.

“Akala ko ba gising ka lang? Bakit hindi mo narinig ang mga sinabi ko sayo? Baka niloloko mo ako? Tumigil ka nga sa mga pagsisinungaling mo!"

“Natulog ako pero gumising din ako para umihi, nakita kong nakatulag ka, kaya yun. Yun na yun. Ikaw kasi, madali kang magtiwala.”

Salamat naman! Nakahinga siya ng maluwag dahil hindi narinig ni Maynard ang mga sinabi niya.

“Talaga? Madali ako magtiwala kaya ang advice ko, huwag mong sayangin ang pagtitiwala ko.” binabaan siya ni Maynard.

“Hello! Hello!” binabaan siya ni Maynard.

“Akala mo ikaw na ang magaling na tuso,” ngiti niyang sabi. Tinawagan niya si Maynard para ma-trace niya ito. Oo marunong siya sa mga ganung bagay.

Wala siyang ibang pinagkakaabalahan kundi ang pagbabasa lang kaya doon niya yun natutunan sa isang libro at ilan pang ganyang kakayahan.

Believe na ba kayo sa katalinuhan niya? Kaya , deserve niya ang scholarship.