Naka-absent ang tuturuan ngayon ni Rosemarie kaya hindi sila nagkita. Bukas na yung start niya ng pagtuturo.

Natapos na ang program kaya umuwi na rin siya.

Masaya siya ngayon sa mga nangyari.

Una, ang libreng snack ng isang taon at ito ay unlimited pa.

Pangalawa, scholarship niya sa high school kaya hindi na mamomoblema paang nanay niya sa tuition.

Pangatlo,Binigyan pa siya ng Student ATM kaya hindi na siya mamomoblema sa mga budget during may mga ambagan sa school.

Pang-apat, libre na rin ang pag-aaral niya sa kolehiyo.

Panglima, nagkaroon siya ng sideline job bilang isang tutor at mataas pa ang sahod niya monthly.

Napakalaki ng 10k. Inisip niyang mag-ipon. Iipunin niya ang 5k at ang natirang 5k yun ang gagamitin panggstos sa sarili niya pati na sa bahay. Ibibigay niya sa nanay niya ang 5k para sa budget nila araw-araw.

Wala sa kanya dahil hindi naman siya tipo ng tao na mahilig sa mga baga bagay sa mundong ito.

Nagwithdraw siya. Doon niya binawas sa five thousands. Bumili siya ng mga damit ng nanay niya dahil naawa siya, yung kita ay napupunta lagi sa budget sa bahay at school kaya hindi nakakabili ng magagandang damit o kahit gamit sa sarili ang nanay niya.

Bumili rin siya para sa sarli niya.

Bumili rin siya ng mga kagamitan nila sa bahay, yung mga gamit na hindi nila mabili-bili dahil sa kulang sa pera.

Bumili siya ng ulam at nag grocery din siya. Bumili rin siya ng isang sakong bigas at ilan pang pangangailangan.

At yung natira sa five thousands ay ibibigay niya sa nanay niya. Dahil libre naman siya sa snack at may allowance din para sa mga babayarin sa school kaya hindi niya na kailangan na maglabas ng sariling pera, kahit piso.



"Anak. Ang dami mong dala. Kanino yan?" pagtataka ng nanay niya.

"Sa atin yan, nay," masayang sabi niya sa nanay niya.

"Ano? Saan mo naman kinuha ang perang binili diyaan?"

"Alam mo nay. Masaya ako sa mga nagyari ngayon. Tara, upo muna tayo. Iku-kwento ko sayo." Binigyan niya ng makakain ang nanay niya.

"Kumain ka muna na, habang nakikinig sa kwento ko".

"Matagal na rin anak, nakakain ako ng pagkaing jollibee, pati doughnut pati itong mga palamig na ito. Ano ba kasi nangyari? Nakikita ko sobrang saya ka."

" Lahat kasi ng quizes na sinalihan ko po at thanks God dahil na-first place ako. Hndi ko pa inaasahan a g mga prizes."

"Talaga?"

"Opo."

"Congrats, anak!"

"Tapos po. Hindi ko po inaasahan na gagawing big deal ang pagkapanalo ng sunod sunod sa quizes. Yung mga prizes na natanggap ko ay ne year po libre ako sa snack sa school at unlimited pa po." sabay pakita sa gold na papel.

Nakangiti ang nanay niya habang pinapakinggan ang kuwento ni Rosemarie.

"Then, binigyan din nila ako ng scholarship kaya libre ang pag-aaral ko ng high school hanggang sa makatapos po ako. Lahat ng gastos at gamit ay sila ang mag-po-provide." Niyakap siya ng nanay niya.

"Masayang masaya ako. Hindi na tayo mamomoblema sa tuition mo."


Pinakita niya ang student ATM. "Lahat po ng gagastusin sa pag-aaral ko, dito po ako kukuha, kaya wala po tayong ilalabas kahit piso po. At ito pa nay, kapag na-maintain ko yung higher grades ko hanggang makatapos sa pag-aaral at sumali sa mga competitions. Bibigyan din nila ako ng scholarship sa college. Kahit anong kurso po ay pwede kong kunin." napasigaw ang nanay niya sa saya.

Pinakita niya sa nanay niya ang ATM niya. "At ito pa ang last nay. May sideline job po ako. Yung isang anak ng principal namin ay gagabayan ko sa pag-aaral, tuturuan ko siya. Magiging tutor niya po ako. At alam niyo nay, malaki po ang binigay na sahod monthly, ito po ay ten thousands kaya nakabili ako ng mga ito." binigay niya sa nanay niya ang sobra sa five thousands
.

"Every sasahod po ako. Ibibigay ko sayo ang five thousands para budget po araw-araw. Pasensya na po nay ha kung kalahati lang maibibigay ko. Iipunin ko kasi ang 5k in case na may emergency na panggagamitan."

"Anak malaki na yung five thousands kaya huwag munang alalahanin yun. Mabuti rin yung naisip mong mag-ipon. Tsaka, anak, sa susunod na sahod mo, three thousands lang ang ibigay mo sa akin para naman may panggastos ka sa sarili mo."

"Nay, wala naman akong bibilhin. Alam niyo naman po na hindi ako materyalistic."

"Basta three thousands lang ibigay mo. Yung two thousands para sa sarili mo yun, wag mo pabayain sarli mo. Gusto ko rin mag-enjoy ka sa achievement mo. Malaki nayung three thousands at may trabaho naman ako. Nahihiya nga ako dahil sa hirap natin, pati ikaw nagtatrabaho na rin, siguradong magpupuyat ka na niyan."

"Nay. Huwag niyo isipin yun. Tayong dalawa nalang po kaya tayong dalawa rin ang magtutulungan.

Masaya nga po ako dahil hindi ka na po magpapakapagod sa trabaho niyo
po. Mababawasan na yun. Makakain na rin tayo ng masasarap na pagkain. Naaawa po ako sa inyo, nay." niyakap niya ang nanay niya.

"Salat man tayo sa pera pero masaya ko dahil biniyayaan ako ng anak na mapagmahal sa pamilya."

"Huwag kayo mag-aalala nay. Iaahon ko rin kayo sa kahirapan. Ibibigay ko sayo someday ang buhay na pinapangarap ko para sayo."

"Maraming salamat anak!"

Tulong tulong silang inayos ang mga binili ni Rosemarie.

Mababakas sa mukha ng mag-ina ang kasiyahang hindi mabibili ng pera.


Masayang naglakad si Rosemarie papunta sa classroom.

Napalingon siya sa gilid dahil may narinig siyang nag-aaway sa likod.

Sinisigaw ng intuition niya na puntahan niya. "Ano ba yan? Puntahan ko nalang."

Nang sumilip siya ay nakita niyang may binubugbog. Sa tingin niya, binubullyy ng grupong iyon ang lalakeng binogbog.

Nakinig siya sa pag-uusap nila. "Siya ba sinasabi mo Kevin na nagtraydor sa grupo natin?" parang familiar yung lalaking nagsalita, sinabi ni Rosemarie sa sarili.

"Opo boss. Siya po yun. Kumampi na po siya sa kabila."

"Walangya ka Robin kung alam ko lang na sa huli, you will betrayed us, edi sana nung umpisa hindi kita tinulungan para makapasok sa grupong ito," Nang humarap ang lalake ay nakita ni Rosemarie ang mukha nito.