logo text
Add to Library
logo
logo-text

Download this book within the app

CHAPTER 5

"Grabe ah. Hindi ko talaga kinaya yung hotness ni chris pati yung mga kausap niya grabe! Palong-palo."
Napa-irap na lamang muli ako ng sabihin niya na naman ‘yon. Kanina pa siyang hindi maka get over don. Okay, let’s just say na gwapo at hit nga talaga sila, pero hindi ba nakaka umay paulit-ulitin sabihin ‘yon?
Nakita ko namang napairap si Lia kaya naman nailing na lamang ako, "Kanina ka pa.hindi ka'ba titigil sa kaka sabi mo nyan?Umay na umay na ko."
Same girl. Same
"Oo nga.When will you stop?"sumingit naman si Bri sa usapan.
"Mga letcheng to' kala mo naman di na gwapuhan"
"You know what if you are not a gay baka jowa na kita. Ang landi mong gaga ka."Sandra teases Cardi again, she's always like that to cardi, but I know she likes someone else, spespecially meron na namang freshman's every year kasi sya nag papalit ng crush niya. I don't know if it's normal pftt.
"I will never be a guy eww! At sa Simula pa lang di tayo talo noh' che!" Then he walks out. Nag katinginan kami nina Sabrina at Lia sabay natawa alam na namin kung anong gagawin no’n. We stopped laughing when Bri suddenly speak.
"He's not a guy...OH MY GOSH!" she gasps with a winded eye, so the other students looked us. "D-don't tell me he has a vag-"Hindi na nya natuloy ang sinabi nya kasi bigla nalang tinakpan nu’ng dalawa ang bibig nya.
“Bri, he doesn’t mean like that!” I uttered and burst laughing.
"Gaga,wala sya katulad ng iniisip mo," Sabi ni Lia at tinanggal na nila ang pagkaka- takip nila sa bibig ni Bri.
Napakamot naman si Bri sa noo at nagsalita, " Huh? But he said he will never be a guy!"
“Gosh, Bri. Please, stay innocent. “ I said.
I looked at my watch while shaking my head. Malapit na mag-time kailangan na naming umalis. When I Iooked back to them again they still don’t stop.
Kaloka! ‘To kasing si Cardi.
"You know guys we need to get back to class, malapit na mag-time,"I said and they nodded but before we left the cafeteria I bought fries first.
Nag kwentuhan kami habang pabalik sa room namin. Napag usapan namin ang math namin, baka daw hindi kami maka-graduate, dahil lahat kami ay hindi makasundo si calculus.
Well,I just encourage them sabi ko maiintindihan din namin yon,ganto,ganiyan na kung gusto naming maabot ang mga pangarap namin ay paghihirapan namin at kung ngayon pa lang nahihirapan na kami paano na lamang kapag nasa college na kami?Lahat naman ng bagay dumadaan sa hirap bago mo maabot.Kailangan mo munang paghirapan ang bagay na inaasam mo bago mo maabot.
Pampaluwag loob to be exact.
Sabi nga nila "Try and try until you die".
I already finish my fries so I'm looking for my hanky on my skirt pocket but I can't find it, I also look it in my other pocket but I see nothing. Hindi pwedeng mawala ‘yun,Lola sewed it for me isa yun sa mga gifts. And that is the last gift na natanggap ko sa kanya before she left us.
Napansin namn iyon ni Lia na parang may hinahanap ako, "Hey, Zy, ano bang hinahanap mo?"
Lumingon ako sakanila at muling bumalik sa paghahanap." ‘Yung hanky ko."
"It's just a hanky you can buy again, "Ani naman ni Sandra kaya lumingon ako muli sakanila.
"It's not just a simple hanky, that hanky is special to me because Lola mina gave it to me,"I said to her trying to low my voice.
"Sorry...I didn't know that was from Lola mina. Sorry..." she said while looking down. They know Lola Mina napakilala ko sila kay Lola Mina—pero sa picture lang dahil bata pa lamang ako ay wala na si Lola. Si Lola mina ay asawa ni Lolo maximo sa father side.
"Babalik ako sa canteen,mauna na kayo pasabi nalang sa next prof natin na hindi ako makakapasok sa class niya dahil nasa clinic ako,okay." Sabi ko sakanila.
‘Wag sanang magtingin si lolo ng list ng mga pangalan na pumunta sa clinic today. Dahil todas ako do’n.
"U-uhm okay. Do you want me to go with you?" Sandra asked. Hindi pa siya makatingin ng diretso saakin,akala ata niya galit ako.
"No, it's fine. Don't worry," I said, then I turned my back to them and went back to the canteen. I asked those who are sitting now in our seats earlier.
"Excuse me. Do you see a purple handkerchief before you sat there?"I asked those sitting.
They looked at each other, nervous and shock at the same time. Para silang nagulat sakin, not only them pati yung mga tao sa loob ng canteen.Oh, right this is the first time I talk to strangers here in the school.
Do I really look like walking beautiful monster?
"W-wala po kaming nakitang panyo dito kanina," sabi nung isang babae. I just nodded to them. Ngunit hindi paa ako naka-kalayo sa table nila, narinig ko na agad silang pinag bubulungan ako. Kaiiba rin tong mga to ah.
"Oh my gosh, panyo lang ,don't tell me that they can't afford hanky now."
"Shhh, ba’ka marinig ka."
"Oo nga baka mapatalsik ka pa dito sa school Lolo kaya niya ang may ari ng school."
I took a deep breath before facing them. Nagulat naman. At lalong pang nagulat when started walking back at them slowly and cross my arms. I give my sweetest smile… A smile that they’ll wish never to see again.
"My back is not a voice mail. Go, darling say it to my face." Napa tungo naman ‘yung dalawang nasa side and the one in the middle just looked at me directly.
"What grade level are you?" I asked the one in the middle
"Grade 9,"maikling sabi n’ya habang nilalabanan ang mga mata ko.
Grade 9, huh? I know that we should respect each student here, but her…
"Are still you human?" Nangunot naman ang noo nya sa tanong ko. I want to annoy her.
"Of course I'm a human don't you see," inis nyang sabi niya at tiningnan pa ang sarili.
Kala ko alien eh.
"Ah…So.don't fuki'n bark you don't fuki'n bite. Ang hilig-hilig tumahol, ayaw naman ingiyaw sa kaaway ang sinasabi, " I saw her gulped of what I said, namula na rin ang mag-kabila niyang pisngi. Mukhang maiyak na.
Daming alam, iyakin naman pala kapag harap-harapan sinabihan no’n. Well atleast, she know what it feels like.
Deserve? Deserve.
Again I gaive them again a sweet smile and wave my hand before leaving them dumfounded.
Well that’s me. The real me, who likes annoying people. I'm not the kind of a vocal person...but sometimes yes. I know how to defend myself… In other way nga lang.
Don't mess with me if you're afraid of making enemies, darling.
~~●~~~●~~~●~~~●~~~●~~~●~~~●~~

Book Comment (32)

  • avatar
    Caleena

    Must read! Keep on writing po author!😊

    24/04/2022

      0
  • avatar
    Alinor Pangolagoy

    thanks to help us❤️

    14/07

      0
  • avatar
    Geraldine Borromeo

    ayus

    20/04

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters