Kokak
Pinikit kong muli ang mga mata ko at baka panaginip lang ang lahat ng ito. Ang swerte ko at mukhang naging prinsipe na ang palakang hahalikan ko sana kanina. Ngumuso ako at hinintay na dumantay ang mapupula niyang labi sa aking mga labi.
Pero laking gulat ko ng bitiwan niya ako at malakas akong bumagsak sa lupa. Napaigik ako sa sakit. Ang sakit ng pwet ko. Akala ko pa naman mabait na prinsipe! 'yon pala ay hindi! Mabilis akong tumingala sa kanya dahil hindi kaagad ako makatayo dahil sa sakit ng pwet at balakang ko. Matatalim ang mga tinging ipinukol ko sa kanya.
"Grabe ka naman! bakit mo ako binitawan?" singhal ko rito. Umismid lang sa akin ang lokong lalaki na 'to!
"Because you're crazy! do you think I will kiss you?" maanghang nitong sabi at saka nakaka-insultong ngumisi.
Dahan-dahan akong tumayo kahit na medyo kumikirot pa ang aking balakang.
Oo, aaminin kong napakagwapo nga ng lalaking kaharap ko ngayon. May magagandang mata at itim na itim ang kanyang buhok. Matangos rin ang kanyang ilong at mapupula ang kanyang labi. Katamtaman ang kulay ng balat niya. Mataas rin ito siguro nasa six feet o higit pa.
"Are you going to stare at me all night?" nakaka-lokong tanong niya. Kaya naman ay agad kong binura ang paghanga ko sa kanya kanina.
"Walang modo!" sabi ko sa kanya. Dahil sa wala na akong masabi ay 'yon lang talaga ang lumabas sa aking bibig.
"Huh! at least I'm not crazy like you!" sabi nito at matalim akong tiningnan.
Kaya naman napairap ako ng pasadahan niya ako ng tingin sa buong katawan ko.
Napalunok na lang ako dahil sa nakitang disgusto nito sa hitsura ko. Sanay na naman akong hinuhusgahan ng mga tao dahil sa hitsura at pananamit ko pero never pa akong na insecure, at ngayon lang din dahil sa isang estrangherong lalaking 'to.
"Hindi ako baliw noh!" pagtataray ko pa, pinagtatakpan ko lang ang hiyang aking naramdaman kanina.
"Really? you're talking to a frog and almost kissed it? whoa! I can't believe that your saying that, it's not a crazy thing!" palatak pa nito.
"Look at yourself! you look disgusting!" nakaka-insulto pa nitong sabi sa akin.
Lalo akong napayuko at nahiya sa sarili. Kinonkontrol ko lang ang sarili kong maging emotional. Nasaan na ang Kokak na matapang? ang Kokak na palaban? sa isang ito lang ba ako titiklop? ang sabi ni Inay Marites ay dapat hindi ako magpaapi. Pero bakit ganito? ni hindi ko ngang magawa ang tingnan siya sa kanyang mga mata. Ni hindi ko siya kayang harapin at ni hindi ko kayang ipagtanggol ang sarili ko. Malapit nang tumulo ang luha ko ngunit pinipigilan ko lang ito. Ayaw kong pagtawanan niya ako sa pagiging mahina ko. Kaya naman ay huminga ako nang malalim at pinatatag ko ang aking sarili. Sino nga ba ako? ako lang naman ang nag-iisang Kokak na matapang, ang Kokak na hindi magpapaapi.
Unti-unti kong inangat ang aking mukha at tinitigan siya ng diritso sa kanyang mga mata. Nagulat siya sa nakikitang apoy sa mga mata ko. Saglit kong nakita ang pagkalito at pagkabahala niya ngunit nawala kaagad ito. Ngumisi lang ito sa akin at namaywang pa.
"What? is there something wrong to what I've said?" tanong pa nito sa akin at nakakalokong ngumiti.
"Akala mo siguro ikina-gwapo mo 'yang pang-iinsulto mo? pwes hindi!" sabi ko sa kanya at namaywang din katulad niya.
Inayos ko ang salamin kong na alog ata kanina dahil sa pagbagsak ko.
Tinaasan niya ako ng kilay.
"Why? didn't you find me attractive?" mayabang pa nitong sabi sa akin. Mas lalong umusok ang ilong ko dahil sa kayabangan niya. Tinaasan ko rin siya ng kilay.
"Saan banda ba ang sinasabi mong attractive? hindi porke't gwapo ka na sa paningin ng iba ay magiging gwapo ka rin sa paningin ko!" taas kilay kong sabi rito. Oo, tama ang narinig niyo, hindi siya gwapo at binabawi ko na ang mga papuri ko sa kanya kanina. Bakit naging matapang ako? dahil sumanib yata si Gamakichi sa akin. Kilala niyo naman siya hindi ba?
Napaubo pa ang binata dahil sa sinabi ko.
"Know what? you're different from other women that I've met!" naiinis nitong sabi at umiigting ang kanyang panga.
"Bakit? dahil lahat sila humanga sayo? pwes ibahin mo ako! ugali ang tinitingnan ko at hindi physical features! bunos na lang 'yon kung sakali," mahina kong dugtong para hindi niya marinig. Kaya naman ay maang niya akong tiningnan.
"Huh! I can't believe you!" sabi pa niya na hindi alam kung maiinis ba siya o matatawa.
"Excuse me!" sabi ko at agad na naglakad pero sa hindi inaasahan ay natapilok ako at agad kong nahila ang braso ng lalaking mayabang kanina. Kaya naman ay sabay kaming bumagsak sa lupa. At ang mas nakakagulantang pa ay naka ibabaw ako sa kanya at naglapat ang mga labi namin!
Nanlaki ang mga mata ko dahil sa hindi inaasahang pangyayari. Nang tingnan ko ang mukha ng mayabang na lalaki na ito ay nakita ko ang gulat at kalituhan sa kanyang mukha.
Nang makahuma ay agad akong tumayo at mabilis siyang iniwan sa kanyang kinasadlakan. Nakakainis talagang lalaking 'yon ang lakas lang talaga ng topak eh!
Bakit siya pa ang nakakuha ng pinakaiingatan kong unang halik! Nakakinis talaga, sa isip ko sabay pag papadyak ng paa ko. Dahil sa inis ay hindi ko na alam kung saan ako nagsuot. Hala! lagot na! nasaan nga pala ang daan papuntang main door?
Parang naririnig ko pa ang sinabi ni Miss Mercy na kung gusto kong mamasyal ay walang problema basta ba ay makakabalik ako sa kwarto ko. Pero paano ako ngayon makakabalik? Nagpalinga-linga ako. Medyo may kadiliman na sa bahaging 'to ng mansion.
"Ano na Kokak!" sabi ko sa sarili ko. Dapat talaga hindi na ako lumabas eh! Kung hindi lang sa lalaking mahangin na 'yon ay matatandaan ko pa ang daan ngayon. Gusto ko nang maiyak sa sitwasyong kinasadlakan ko. Bumalik ako sa aking dinaanan kanina. Kinapa ko muna sa bulsa ko ang magic card ko. Dahil kung wala 'yon ay hindi rin ako makakapasok sa main door. Pero mas lumaki ang mga mata ko ng hindi ko makapa ang magic card ko! mas dobleng lagot na! bakit naman ako minalas ng ganito.
Siguro nahulog 'yon kanina ng madapa ako. Mabuti na lang at nakabalik ako sa aking pinanggalingan kanina. Luminga-linga ako sa paligid ngunit wala na ang mayabang na lalaki. Hinanap ko muna ang magic card ko at baka rito ako matulog sa labas ngayong gabi. Pero wala akong makita. Paano na Kokak! Pero nang mag-angat ako ng tingin ay nakita ko ang mayabang na lalaki.
"Are you looking for this?" nakangisi nitong sabi. Akma kong aagawin sa kanya ang magic card ay agad naman nitong inilayo.
Dahil syempre ay matangkad siya kaya hindi ko maabot-abot kahit na nga tumalon pa ako.
"Akin na 'yan!" inis kong sigaw rito.
"I don't want to!" sabi niya at ibinulsa ang magic card ko. Mas lalong uminit ang ulo ko.
"Ano bang problema mo?" singhal ko sa kanya.
"Your my problem!" inis ding turan niya sa akin. Aba naman ang lakas ng apog ng lalaking 'to ah!
"Ako ang problema mo? aba ano naman ang ginawa ko sayo?" mataray kong tanong dito.
"You just kissed me! do you know that no one can easily access my body? especially my kiss!" sabi nito habang pilyong nakangiti sa akin.
"Excuse me! mas agrabyado ako ano! it's my first kiss!" gigil na gigil kong sabi rito.
Medyo nagulat ito pero nakabawi rin naman. Ngumisi ito ng nakakaloko.
"Well, I don't care if it's your first or not, I just care about myself," sabi naman nito at agad akong tinalikuran.
"Hoy! ang magic card ko ibalik mo!" habol ko rito. Dahil binayayaan ng height ay ang bilis nitong maglakad at halos tumakbo ako para mahabol lang ito.
Hinablot ko ang kanyang braso para huminto ito. Hingal na hingal ako.
"What did you say?" tanong pa nito.
"Ang magic card ko, ibigay mo na!" medyo inis kong sabi sa kanya. Natawa na lang siya.
"You mean, this?" at ipinakita ang magic card ko. Tumango-tango ako sa kanya.
"Hmm... I will give you this but in one condition," sabi niya pa sabay ngisi ng pilyo.
Mukhang may pina-plano itong hindi maganda ah. Pero dahil wala na akong choice ay igagrab ko na lang. Humanda ka talagang lalaki ka sa akin. May paglalagyan 'yang kayabangan mo!
"Sige na sige na! ano ba 'yong kondisyon mo?" mataray ko pa ring sabi sa kaniya. Humalukipkip ako at naka-cross arm.
Pinanliitan ko siya ng mata kaya naman ay mahina itong tumawa kaya mas lalo akong nairita. Pinaglalaruan siguro ako ng damuhong ito eh!
"Well it's just simple, be my slave for one week," nakangisi niyang sabi.
Halos lumawa ang mga mata ko dahil sa narinig. What? slave as in alipin? alila? o baka naman personal assistant? gosh! baka masiraan ako ng bait nito. Ayaw ko na po!
Babalik na ako sa pang-dalawahang trabaho kung ganito lang din naman ang kahihinatnan ko.
"May trabaho ako rito at hindi mo ako pwedeng maging alila!" singhal ko rito.
"Well, it's your choice. I will not give your magic card," sabi niya sabay talikod. Kaya naman ay agad ko siyang hinabol dahil sa takot na maiwan ako rito at baka totohanin niya rin ang kanyang banta.
"Sandali!" sigaw ko rito at agad naman siyang huminto.
"What? did you change your mind?" nakangisi nitong tanong. 'Yong ngiti niyang mala lucifer talaga!
"Wala na bang choice?" mahina kong sabi. Hindi ako pwedeng mag matigas ngayon dahil kailangan ko siya. Tiningan niya ako ng mabuti at tinagilid ang ulo. Inilagay niya ang kanyang kamay sa baba niya at tila nag-iisip.
"Well, you have a choice," sabi pa niya.
Kaya naman ay nagliwanag kaagad ang mukha ko.
"Sabihin mo na dali!" excited kong sabi.
"Be my slave or be my slave? you may choose," sabi nitong nakangiti ng nakakaloko.
What? eh wala naman akong choice eh!
"Eh! wala ka naman akong choice niyan eh!" nakanguso kong sabi rito.
"So? I need your answer right now in five seconds, four, three, two..." pagbibilang pa nito.
Kaya sa inis ko ay agad akong napasagot dito.
"Oo na! pumapayag na ako!" nakabusangot kong sagot.
Nakita ko ang tagumpay sa mga mata nito kaya naman mas lalo akong nainis.
"So, no return no exchange! it's your final decision," sabi pa niyang halatang tuwang-tuwa.
"Oo na po! ano pa bang magagawa ko?" sabi ko sa kanya.
"Nothing, so here's your magic card," sabay abot nito sa akin ng magic card ko.
"Paano naman ang trabaho ko bukas? buong maghapon akong maglilinis ng second floor?" tanong ko pa rito.
"Don't worry about that," sabi pa niya sabay talikod. Wala na akong nagawa kaya naman ay sumunod ako rito. Kainis lang kasi pwede naman pala akong sumunod sa kanya kanina.
Nakita kong inilagay niya lang ang thumb niya sa isang sensor kaya agad naman bumukas ang pintoan. Nang pumasok siya ay sumunod ako rito. Hays naisahan naman niya ako! Kainis lang talaga eh.
Nabigla ako ng makita ko si Miss Mercy at matatalim ang mga mata niya akong tiningnan.
"Kokak! saan ka galing?" mahina ngunit madiin niyang tanong sa akin.
Dahil hindi yata niya napansin ang lalaking mayabang ay mukhang narinig niya ang tinawag ni Miss Mercy sa akin.
Huminto ito at lumingon sa akin at ngumiti ng nakakaloko kaya naman ay mas nainis ako rito.
"What did you say?" tanong nito at agad na lumapit sa aming kinaroroonan.
"Good evening sir! sorry po at nadisturbo ko kayo," magalang niyang sabi sa lalaking mayabang. Sir? tinawag niyang sir? so ibig sabihin ay isa siya sa amo namin?
Ang tanga-tanga lang Kokak? bakit nga ba hindi ko naisip 'yon kanina?
Dahil kasi sa inis kaya hindi na ako nakapag-isip ng tama. Tumingin siya sa gawi ko at nakakaloko itong ngumiti. Ano na naman kaya ang plano ng isang 'to? nang magtagal ang titig niya ay inirapan ko ito kaya lalo pa siyang ngumisi.
"Ah sir siya po si Kokak, 'yong pinadala ng Mommy mong taga-linis sa second floor," mahina at magalang na pakilala ni Miss Mercy sa akin. Napairap ako dahil mukhang angel sa harapan ng lalaking mayabang na 'to.
"Okay, I will give you instructions for tomorrow, there's a little bit changes for the schedule," sabi niya at makahulugan niya akong tiningnan.
Mas lalo ata akong kakabahan nito.
"Okay sir," sabi ni Miss Mercy. Agad naman itong tumalikod at naiwan na lang kami ni Miss Mercy. Binalingan niya kaagad ako.
"Saan ka ba nagpuntang bata ka?" inis nitong sabi sa akin.
"Sabi niyo po pwede akong mamasyal," nakanguso kong sabi.
"Hmp! o siya sige at bumalik ka na sa kwarto mo!" mataray niyang sabi. Mabilis akong naglakad at nang makarating sa kwarto ko ay agad akong humiga. Napahawak pa tuloy ako sa labi kong unang beses na nahalikan.