Alfalla.
"Kapag nakarinig kayo ng mabilis na tunog ng trumpeta, magsisimula na ang labanan. Pero hindi namin sasabihin kung anong oras namin ito patutunugin, mas maganda kung maliksi at matalas ang pandinig ng lahat." Dugtong pa ni Tito Yvinno na siyang ikinatango ko nalang as if maigi kong naiintindihan.
Ang tagal, ang daming satsat. Gusto ko ng manalo, gusto ko ng makuha ang premyo at gustong-gusto ko ng malaya sa kadilimang hindi ko man lang matakasan dahil sa kakulangan ng mga sagot.
"Ayos ka lang ba Alfalla?" Napalingon ako kay Jaffna na malamig parin ang ekspresiyon, buti nalang napansin niya ako.
"Ayos lang ako." Sagot ko naman.
"Bakit parang nanggigigil ka?" Tanong nito ulit pero nginisihan ko nalang siya at nagbikit-balikat. Ayokong malaman ng kung sino na ano ang pakay ko, at bakit ako nagkakaganito para lang sa isang laro. No, this kind of game ay hindi lang basta-basta laro dahil alam ko at alam ng lahat na itong laro na'to ang magpapatunay kung sino ang pinakamalakas na nilalang. At ang malaking premyo na ibibigay ay hindi rin maliit na bagay, malaking bagay na'to sa akin at sa lahat.
Nagkatinginan naman kami ng mga kasama ko dahil may mga kawal na nagsilabasan sa kani-kanilang mga pinto. Walong kawal, isa-isa sa bawat grupo na siya namang ipinagtaka ko. May inilabas ang kawal na nasa harapan namin ngayon, may hawak siyang parang isa relo na hindi gano'n kalaki. Hindi oras ang nilalaman, kundi buhay mo sa laro. Kulay dilaw ang liwanag nito katulad din sa iba sa loob ng bilog, I wonder kung ano ang magiging kulay kapag wala ng buhay ang isa.
Kinabit naman ng kawal ang mga relo sa amin, wala akong naramdaman and it's the same feeling without it.
"Magsisimula na ang laro kung kailan namin gugustuhin mga manlalahok, ang dapat niyong gawin ngayon ay pumaroon sa inyong mga quarters para sa mga plano ninyo. Ang Cluestia ay ginawa matagal na para sa inaabangan na larong 'to, kaya huwag kayong mag-alala kapag na nasa labanan na, at kapag nakawasak kayo ay ayos lang. Parte ito ng laro." Agad naman nagsitanguhan ang lahat sa sinabi ni Tita Sonata.
Agad naman kaming dinalo ng kawal sa quarters namin, narinig nalang namin ang matinding sigawan dahil kami ay paparoon na at iilang oras nalang ay tutunog na ang trumpeta para sa laro. Lahat na mga estudyante ay uuwi sa kani-kanilang mga Academia pero bibigyan sila ng hologram technologies para makita nila ang laro at patuloy silang makasuporta. Ang mga nilalang na may kakayahang pumasok sa laro at tumulong, madi-disqualified ang grupong natulungan.
Ang larong 'to ay patayan, well hindi ka mamamatay because of the technologies but pain will stay inside and out of your body.
Napansin ko ang pagtingin ng mga iba pa sa grupo namin, well kakaiba kami dahil iba-iba ang dugo na dumadaloy sa mga katawan namin.
Nagkawatak-watak na ang bawat grupo dahil sa iba't-ibang lugar ng quarters. Cluestia is a very big kingdom, hindi ko alam kung paano nila ito pinag-aralan na itayo but this is very nice. Parte ito ng laro kaya ginawa ito sa larong 'to, at ngayo'y magsisimula na, ano kaya ang magiging resulta ng lahat?
Agad kaming pumasok sa isang silid, when the knight open the door ay bumungad sa amin ang walang kalaman-laman na silid. Ang meron lang ay isang malaking refrigerator of course for food, isang malaking lamesa good for ten at malaking chandelier. Maganda ang room na'to, nakakaginhawa dahil sa hindi na masikip, makakapag-isip pa ako ng tama kung walang masiyadong kagamitan.
Nagpasalamat si Leera sa kawal, tumango lang ang kawal at lumabas na. Agad akong umupo sa upuan at naghalukipkip.
"Ang larong 'to, alam kong madali lang kaya mananalo tayo." Ngising simula ni Venedict.
"How sure are you? Na dahil malakas ka? At may kapangyarihan ka na nanggaling sa isa sa mga Diyosa noon?" Taas kilay ko namang sabi sa kaniya, hindi parin napawi ang ngisi sa mga labi niya na mas lalo ko lang kinairita.
"Well, hindi sa nagmamalaki ako pero yeah. It's one of the reasons."
"Well, hindi naman masamang mangarap ng imposibleng bagay mula sa'yo. Sa akin, oo alam kong mananalo ako but you? You will die here." Ngisi kong turan ko sa kaniya at do'n na ako halos matawa dahil sa ekspresiyong ngumiwi.
"Hey, we are here to help each other and win this game. Ang kailangan lang natin gawin, lessen your pride and don't argue too much dahil makakasira 'yan sa grupo." Napairap nalang ako sa mala-anghel na sabi ni Leera. Kakahiya namang magsalita.
"Psh, huwag niyo na sayangin oras niyo. What we need is to look for the Hidden Goddesses para malaki agad ang points natin." Pauros butt in.
"Alam ko kung sinu-sino sila, kaya huwag kayong mag-alala." Ngising turan ni Venedict, hindi naman ako nagpatalo at ngumisi din pabalik.
"Kilala ko din sila Venedict, and they are three. I'm just wondering kung bakit hindi nila sinali sa subject pero kasali naman sa laro?" Turan ko na ikinapawi ng ngisi niya.
"How did you know na tatlo sila?" Tanong nito, ewan ko pero natuwa ako sa pagiging kuryusidad niya.
"Do I really need to tell you? Diba alam mo naman?" Ngising tagumpay kong sabi na ikinangitngit ng ngipin niya.
"Guys enough, walang patutunguhan ang away niyo. Just tell us who so that we can make a plan." Sabat ni Jaffna.
"Isa lang ang pag-asa natin, dalawa lang naman ang subject at ang isa ay nasa kamay na ng mga Royals. They already have Alisis, the Goddess of all Goddess." Turan ko, and yes. Gano'n siya kalakas, Tita Genesis' Grandmother is the former Titan Goddess of all Goddesses and she passed it to Alisis.
"Oh Alisis! Right, hindi ko narinig ang mga issue na 'yan. Gano'n siya kalakas?" Tanong ni Jaffna pero napangisi nalang ako.
"Gan'on siya kalakas pero hindi siya ang pinakamalakas." Ngising sagot ko naman sa kaniya pabalik.
"Alisis is the most powerful woman alive, Alfalla. Baka nakakalimutan mo, isa siyang Diyosa. At paano mo 'yan nasasabing hindi siya ang pinakamalakas? Bakit sino pa ang iba? Ikaw?" Ngising turan ni Venedict, hindi na talaga mawawala ang mga ngisi sa mga labi namin.
"Akala ko ba ayaw mo kay Alisis? Bakit parang ipinagtatanggol mo siya?" Tanong ko na ikinatigil niya pero agad na namang sumilay ang nakakainis na ngiti sa mga labi niya.
"Mas gugustuhin ko pa siya kaysa sa'yo dahil mas malakas siya at mahina ka. Remember? Ayoko sa mga mahihinang babae." Turan niya sa akin at pretend that I'm shock sa sinabi niya.
"Ay talaga? Hindi ko kasi maalala na ayaw mo sa mga mahihinang babae, ang alam ko lang ay mahina ka kaysa sa babae." Ngising turan ko sa kaniya, agad namula ang mukha niya na ikinahagikhik ko.
"Well, hindi boring ang pagsama ko sa inyo dahil nakaka-entertain naman ang pagtatalo niyo." Dinig kong sabi ni Pauros habang natatawa.
Bigla nalang kaming natigilan dahil sa napakalakas na tunog ng trumpeta. Agad kaming nagsitayuan at halos takbuhin namin ang pintuan. Pero paghawak ko sa seradura ay hindi ito mabuksan, inulit-ulit ko pa at hindi parin.
"Oh shit that knight!" Sigaw ni Pauros.
Agad naman kaming napaatras nang pumaharap si Jaffna at hinawakan ang knob. Umusok 'yon hanggang sa napansin nalang namin na may tumutulo sa sahig. Natunaw, teka akala ko b—.
"Wala ng panahon para mag-explain, tara na!" Sigaw ni Jaffna na mapansing hindi kami nakagalaw sa ginawa niya. Kaha niyang tunawin ang isang bagay? Great!
Agad kaming tumakbo papalabas, nakita kong nagliwanag ang harapan ni Venedict using his hologram. May nakita akong red dot at may pangalan sa itaas. He located his hologram towards the Goddess? He can do that? Well, surprises.
"Nasa pinakagitna siya ng kingdom na ito and I know tayo palang nakakaalam na si Tita Sarionaya ang isa sa Hidden Goddesses." Agad naman napatango ang mga kasamahan ko, napairap nalang ako at gusto kong sabihin sa kaniya na matagal ko na 'yong alam.
Tumakbo kami ng mabilis at tinungo ang sinasabing lokasiyon ng Diyosa. Tita Sarionaya, the Titan Goddess of Visible, Invisible and Shield. May nadadaanan pa kaming kawal na parang wala lang pakialam sa amin, may nakikita din kaming mga kalaban na manlalahok na patungo sa iba't-ibang direksiyon. Agad kong tinulak ang isang vase para hindi makasunod sa amin ang mga kalaban, gano'n din ang ginawa ng iba kong kasamahan.
Napansin kong may sumusunod sa amin, tatlo sila at ang bibilis nila kung kumilos at nang makita ko ang anyo nila ay napangisi nalang ako.
"Werewolves." Bulong ko, alam nilang alam namin ang direksiyon at lokasiyon ng hinahanap ng lahat.
"Tabi." Agad naman akong napatabi dahil sa paghawi sa akin ni Pauros. Agad nagliwanag ang mga mata niya at sabay inangat ang dalawang palad na para bang may nilalaro itong bola. Namangha naman ako dahil sa namumuong malamig na usok do'n at agad na ibinato sa daan na nadaanan na namin. Agad iyon nagyelo na siyang ikinawalan ng balanse ng mga Lobo, hindi pa 'yon natatapos dahil may mga Ice Spikes ang nagsilitawan kaya agad namang napaatras ang tatlong Lobo at hindi na sumunod pa sa amin.
Tinignan ako sa mga mata ni Pauros at agad itong inilihis. Sumunod ulit kami kay Venedict na malayo na ang distansiya sa amin. Sa tulong ng mga yelo, nahihirapan ang mga kalaban na makasunod sa amin at nahihirapan silang makapasok sa napapasukan naming mga daanan.
Agad ko namang naramdaman ang pamilyar na presensiya, napalingon ako sa likuran at may nagsisitayuan na mga kakaibang init mula sa isang kapangyarihan. I think it's kind of fire dahil sa init nito, pero kulay ube ang kulay ng apoy.
"Since kayo lang din naman ang nauna, kayo narin ang bibigyan namin ng pagkakataong makuha ang puntos kapag natalo ninyo ako." Agad akong napalingon sa pamilyar na boses, her voice, her power and her responsibility shouting for authority.
"Tita Sarionaya." Dinig kong bulong ni Venedict, agad naman akong napangisi dahil tama ang lokasiyon na ibinigay ni Venedict.
"Hmmm, I didn't expect that your group ang unang makakahanap sa akin. Very well." Ngiti nitong turan sa amin, agad naman kumunot ang noo ko dahil sa iba pang presensiya.
"Tita, anong gagawin namin para makuha agad ang puntos? I don't want to hurt you!" Sigaw ni Venedict pero binigyan lang siya ng ngiti ni Tita Sarionaya.
"Ang tunay na malakas, hindi natatakot lumaban kahit sinuman ang nasa harapan. We've been there Venedict, kaya tinuturuan namin kayong maging matatag na kahit ang isang kaibigan ay puwedeng maging kalaban." Agad naman akong napatango sa sinabi niga, well betrayals are everywhere at masasabi kong malaki ang punto niya do'n. Nangyari na kasi sa kanila noon ang pagtataksil, nangyari na sa kanila ang hindi nila inaasahang sitwasiyon.
"So we need to fight?"
"Ang dami mong tanong Venedict, para kang babae. Akala ko ba malakas ka?" Sabat ko nang hindi ko na mapigilang hindi mainip. Ang dami pa nilang satsat, bakit hindi na agad maglaban?
Nairita ako kaya akmang susugod na ako nang may apat na presensiya ang nasa harapan ko ngayon na nakaprotekta kay Tita Sarionaya.
Agad ko naman silang nginisihan, kumunot ang mga noo nila dahil sa kakaibang ngiti sa mga labi ko.
"The Apostles of Tita Genesis are here, how exciting." Tuwang turan ko na siyang ikinagulat nila.
"P-Paano mo nalaman na mga Apostoles kami ni Genesis?" Agad naman akong napairap dahil sa tanong ni Tita Serafina.
"Ayoko ng magkuwento, gusto ko ng manalo. Nakakahiya naman kung magkukuwentuhan pa tayo pero sa huli, maglalaban lang din naman." Walang pagdadalawang-isip kong sabi.
"You don't have manners." Tito Olcor butt in.
"I don't have any, father of Alisis and Alkar." Bigla nalang may lumabas na likido sa kaniyang mga palad.
"Ikaw na nga ang sinasabi ni Brooch na magiging threat sa amin. I wonder kung gaano ka katapang kapag kami na ang humarap sa'yo?" Napatingin ako kay Tito Venny, nakapostura siya na parang galit na babae dahil ang mga kamay niyang nasa bewang.
Agad kong pinakiramdam ang init na dumadaloy sa buo kong katawan, being Enchantress and Summoner at the same time are not easy but I can handle it by myself na hindi nagbabase sa mga salita ng iba.
Nginisihan ko nalang silang lahat na nasa harapan kong balakid.
"Don't you know, there's part of me that loves to go. And that is the anger side of me. The demon side of me."