Alfalla.
Hindi ko pinahalata kay Minerva ang kaba na nararamdaman ko kanina. She is powerful, kakaiba ang kapangyarihan niya at tama nga si Tita Maleah dahil napapantayan nito ang lakas ng mga Diyos dito sa Gampenun.
Sumipsip ako sa kapeng tinimpla ko, nakatunganga sa itaas ng kisame habang nakaupo sa komportableng sofa ng silid namin. Nag-iisip kung anong gagawin kapag dumating na ang panahon kapag nalaman nilang anak ako ni Senny, nag-iisip kung anong gagawin kapag nalaman nilang gusto kong maghiganti kay Brooch dahil sa pag-control niya sa isip ni Senny to dump me in the middle of the forest without nothing but my power and loneliness.
"Kanina pa kita binabantayan, ang lalim-lalim ng iniisip mo Alfalla." Agad kong nilingon si Jaffna na nagtatakang nakatingin sa akin.
"Just thinking nothing. Teka—may tanong ako sa'yo, paano ka naging kapatid ni Ti—I mean ni King Enzyme?" Takang tanong ko sa kaniya, wala naman siyang ibang eskpresiyon kundi pagtataka. Lumapit siya sa lamesa at nilagyan ang baso ng tubig galing sa pitcher na pinalabas ko kanina.
"Magkapatid kami, bakit? Dapat bang may 'paano'? Kung paano kami naging magkapatid?" Taka niyang sagot sa akin.
"I mean, ang layo ng edad niya sa'yo para maging kapatid." Agad naman siyang napabuntong-hininga sa sinabi ko at umupo sa harap kong sofa.
"Hindi ako ang pinakabunso kung 'yan ang iniisip mo, may kapatid pa kaming babae at dito din siya nag-aaral. But that girl, ewan ko kung saan niya namana kapangyarihan niya." Hindi na ako nagtanong pa at sakto na ang nalaman. Hindi lang pala siya ang kapatid ni Tito Enzyme, may isa pa pala. Mabuti at nakayanan pa ng mga magulang nilang gumawa ng bata? Probably their parents are now old.
"Anong balak mo sa paghahanap nila ng representative for this Academia sa darating na kauna-unahang napakalaking laro?" Pag-iiba niya ng topic. Oo nga pala, wala naman akong nabalita na naghahanap ang mga matataas ng mga representative.
Agad kaming napalingon sa pintuan dahil may kumatok doon. Tatayo na sana ako nang maunahan na ako ni Jaffna, kitang-kita sa mga mata ni Jaffna ang pagkaseryoso. Hindi ko marinig ang pinag-uusapan nila pero alam kong seryoso 'yon. Tumango si Jaffna at agad akong nilingon.
"Pinapatawag tayo ng Headmaster." Agad akong napairap sa sinabi ni Jaffna, that Brooch again. Bakit ba parang gusto-gusto niya akong makita? Ay oo nga pala, pinapabantayan nga pala ako ng mga mahaharlika. I call Laves, the Titan God of Soul, he who become ghost to follow Brooch at 'yon na nga, nalaman ko ang pinag-usapan nila.
Agad akong tumayo at sumabay na kay Jaffna sa paglalakad.
"Ayoko ang magiging kalalabasan nito, they chose us to be one of the representatives para sa larong 'yon." Agad naman nagalak ang tenga ko, oo tama, baka sa laro ang pag-uusapan. At least hindi na ako makikiusap kay Brooch siyang hindi ko naman gawain.
Jackpot!
"Ayaw mo ba no'n?" Tanong ko sa kaniya.
"I just really don't want to be socialize by the high positioned Specialists." Agad naman akong napatango, well kahit ako naman ay ayoko pero wala akong magagawa. Kung kakailanganing banggain ang mga mahaharlika, sila nina Alisis ay babanggain ko para lang malaman ang katotohanan.
"Just don't waste your time for them, hindi mo naman kailangang kilalanin pa at laanan ng oras. Huwag mo nalang pansinin." Turan ko sa kaniya na siyang ikinatango nalang niya.
Agad nagbago ang ekspresiyon ko, naging malamig nang makita ko ang pintuan papasok ng Headmaster's room at gano'n din si Jaffna. We really love to be a cold women para lang ma-intimidate ang mga nakakakita sa amin. Jaffna open the door at bumungad kaagad sa amin ang pamilyar na bango at itsura ng loob. What an useless vampire, ni hindi man lang niya alam na may katulad kong magiging threat sa buhay niya.
Hindi ako threat sa lahat, threat ako sa kaniya.
Napansin ko ang isang pamilyar na lalaking nakaupo sa sofa katabi ang isa pang lalaki na hindi ko naman kilala. Kita ko naman sa mga mata ang isang pamilyar ding babae, siya 'yong nakita ko no'ng laban ni Jaffna sa mga lalaki.
Ngayon ko lang din napansin na may gloves na palang suot si Jaffna, gano'n din ang pamilyar na babae.
"Hindi na ako magpapaliguy-ligoy pa, the five of you are the chosen ones. Kayo ang magrerepresenta ng Natharia Academia laban sa pito pang mga Academia." Agad akong natuwa sa isipan ko dahil malapit na ang laro, at walo pala kaming mga Academia na sasabak.
"Inaasahan ng Reyna at Hari ang inyong kakayahan at kaliksihan for this game. Hindi lang palakasan ng kapangyarihan, gagamitan din 'to ng utak para manalo. Kayo ang napili hindi dahil sa gusto ko at ng lahat, pinili kayo dahil kayo ay may pangit na records dito sa Academia kaya sinabi nilang kayo na ang mag-representa dahil sa gusto niyo rin naman pala ng laro at gulo." Agad kumunot ang noo ko at napatingin sa mga kasamahan ko.
So this guys here I'm with are troublemakers? Wow! Hindi ko expect na marami-rami rin kami, akala ko lang talaga na ako at si Jaffna lang.
"Kuya Brooch, bakit ako nasama? I'm behave after an hour!" Nasilaglagan ang mga panga namin dahil sa sinabi ng pamilyar na lalaking 'to. Ano? Behave after an hour? Nagbibiro ba siya para mapatawa kami? Well, hindi nakakatawa. Napatingin sa akin ang lalaki at ngumisi sa akin, ni hindi ko man lang nakita ang ngisi na 'yan no'ng nagkita kami.
"Venedict, ayaw kong isama ka dahil kahit isa ka din naman sa mga tarantado dito, I respect your parents but your mom told me to include you dahil pati sila naiirita sa ugali mo."
Hindi ko pinansin ang sinabi nito at napalingon sa isa pang lalaking bored na bored habang nakatingin kay Jaffna. Hmm, kilala niya si Jaffna the way he look at her.
"By the way, I'm Venedict and nice to meet you all." Ngising pagpapakilala nito, agad naman kaming napatango.
"Jaffna."
"Leera."
"Pauros."
That girl is Leera, and this boy na katabi ni Venedict ay si Pauros.
"How about you? Hanggang ngayon ba, hindi mo sasabihin sa akin—I mean sa amin ang pangalan mo?" Tinignan ko siya ng malamig pero ni hindi man lang siya natinag. Ayoko sa attitude niya, nakakainis at tama si Brooch, nakakairita at the same time.
"Alfalla." Agad naman umaliwalas ang mukha niya sa pagpapakilala ko, napairap nalang ako at tinignan si Jaffna na malamig din ang tungo sa lalaking nakatingin din pabalik sa kaniya. Ano bang meron ba sa dalawang 'to at parang magkagalitan sa isa't-isa?
"What a beautiful name like yo—"
"Enough Venedict, all of you are here to talk about the big event. Ayokong mapahiya na kahit mga wala kayong respeto, basagulero at mahilig sa gulo, kayo parin ang pinili at ako ang Headmaster ng Academia na 'to."
"Ano ba dapat naming gawin? Kailangan na ba naming maghanda? Dalawang araw nalang, do we really need to prepare?" Tanong ni Leera.
"Why do you need to prepare young lady? Mahilig naman kayo sa gulo, kaya kayang-kaya niyo na ang larong 'to kahit walang pag-eensayo." Napansin ko ang pagpula ng mga pisngi ni Leera dahil sa pagsagot ata sa kaniya ni Brooch.
Agad naman nang-init ang ulo ko sa lalaking 'to, ang landi-landi!
"So dapat na ba kaming lumabas? We need to pack things that we need para sa laro." Malamig kong turan, tinignan niya ako sa mga mata pero hindi ako nagpatinag kaya siya ang unang lumihis ng tingin.
"Yeah, Alfalla is right. Ibinalita niyo nalang sana sa amin do'n sa dorm para hindi na kami mapagod. Gano'n din naman resulta dito, nag-aksaya pa kami ng lakas." Walang ganang turan ng Pauros.
"Ano pa nga ba aasahan ko sa inyo? Matitigas ang ulo, walang respeto at mahilig sa gulo. Hindi na bago 'to sa akin. Siguraduhin niyong mananalo kayo, hindi kayo makakabalik ng Academia na'to kapag natalo kayo. Mark that." Seryoso niyang sabi na siyang ikinainis ko, is this one of his tactics para lang maipanalo namin ang laro? At kung matalo talaga kami? Papaalisin niya kami dito?
"Kuya Brooch, just trust us. Baka nakakalimutan mong I have some pieces of Tita Genesis' death power? Mother told me that, 'yon ang regalo ni Tita Genesis no'ng bata pa 'ko." Ngisi nitong turan na siyang ikinatigas ng panga ko. So this man, kilala niya si Tita Genesis?
"Tita Levinas told you that?" Hmm, that's why I hate his smell and face dahil pala kadugo sila ng mga kinaiinisan kong mga Specialists.
"We need to go." Turan ko kaagad at hindi ko na hinintay ang sasabihin nila at agad akong lumabas ng silid na 'yon. I hate the atmosphere, I hate the two men there and I really hate their attitude.
Nakatingin ako sa sahig at agad akong napaatras dahil sa may bumangga sa akin. Agad kong inangat ang tingin ko and Alisis' eyes met mine.
"Watch your way." Seryoso nitong turan na siyang ikinangisi ko naman.
"Watch your back, many of them are desperate to have your head." Agad naman nagulat ang mga mata niya sa sinabi ko, tatalikod na sana ako nang hilain niya braso ko at palibag akong itinumba sa sahig. Nauna ang puwetan ko kaya agad akong napapikit sa sakit, malakas-lakas ang pagkakabalibag niya sa akin.
"How I really hate your attitude, baka nakakalimutan mong prinsesa parin ako at puwede kitang itapon kahit saan!" Agad akong tumayo at pinagpag ang palda sa likurang bahagi, ngisi ko parin siyang tinignan sa mga mata.
"Matagal na akong tinapon na parang basura Alisis. Pero hindi nila alam na ang basurang tinapon nila ay babalik din sa kanila." Ngisi kong sabi na siyang mas lalo niyang ikinainis.
Agad kong naramdaman ang kapangyarihan na bumabalot sa kaniya.
"I remember, you hate our families right? And we are your subjects? And you dare to tell us all? Hindi ka ba natatakot na puwede ka naming idispatiya?" Pananakot niya pero hindi ako natinang, hindi nawala ang ngisi sa mga labi ko.
"Alisis, at least aware kayo sa existence ko. And why would you kill me for unreasonable reason? Did I hurt you?" Ngisi kong mga tanong sa kaniya, agad napawi ang ngisi ko dahil sa kinokontrol niya na naman ang katawam ko. And now I'm walking towards her uncontrollably.
Agad niya akong sinakal nang makalapit ako, namilipit ako sa sakit dahil may halong init at lamig ang bumabalot sa kamay niyang nakahawak sa leeg ko. May napansin akong presensiya kaya agad akong sumigaw.
"Arghh! B-Bitawan mo 'ko! H-Hindi ako m-makahinga!" Agad naman nagulat si Alisis sa sigaw ko, agad naman akong nakarinig ng mga takbuhan galing sa likuran ko. Agad kong nginisihan si Alisis na siyang hindi niya inaasahan.
"Alisis! Bitawan mo siya!" It's Venedict voice kaya agad akong nagpanggap na nasasaktan. Hinawakan ko ang kamay ni Alisis gamit ang dalawa kong kamay para ipalabas na dinidiin niya ang pagkakasakal.
Nakita 'yon ni Venedict kaya agad niyang tinulak si Alisis. Nagulat naman si Alisis sa ginawa niyang 'yon.
"V-Venedict, sh—"
"Huwag mo ngang pairalin ang pagiging makasarili mo because you're a princess! Hindi dahil sa prinsesa ka, gagawin mo na ang lahat ng gusto mong gawin! I hate the fact that you are my childhood fucking friend. How I wish na hindi ako pinanganak kasama mo." Agad naman akong naging seryoso sa sinabi ni Venedict, tinignan ko sa mga mata si Alisis at napansin ko ang mga nagbabadyang luha do'n.
"I-I hate you too!" Sigaw ni Alisis at tumakbo papalayo sa amin.
"Y-You make her cry?" Tanong ko sa kaniya pero binalewala niya tanong ko at tinignan ako sa mga mata down to my neck.
"You make her choke you?" Tanong niya pabalik, agad ko siyang tinignan ng seryoso.
"I can't do anything but to let her choke me, it's my fault anyway." Turan ko nalang at lumakad.
"Ang hina mo naman pala, akala ko may ilalakas pa amg kakayahan mo. Hindi ka naman pala challenging, how I hate weak women." Agad namang nag-igting ang mga panga ko at may kung anong tumunog sa tenga ko dahil sa sinabi niya. Napatigil ako sa paglalakad at agad napabuntong-hininga ng marahas.
"Pain." Bulong ko at naglakad na ulit.
Ang napakalakas na sigaw nalang ni Venedict ang narinig ko bago ako umalis sa hallway.