Leera.
"Kausapin mo lang siya ng kausapin Kuya Enzyme, maiintindihan ka din no'n soon. Alam kong malaki ang naging problema mo sa buhay, naiintindihan kita dahil kapatid kita pero mas maiintindihan ka ni Ate Jaffna kung hindi mo siya nakalimutan. Ayos lang naman sa akin na kinalimutan mo ako, hindi naman tayo totoon—"
"No, Don't say that. I love you kahit hindi tayo magkadugo, I love you kahit hindi kita tunay na kapatid. Ako ang nag-alaga sa inyong dalawa ng sabay, pinalaki ko kayo habang sina Mama at Papa ay naghihirap para makapagtrabaho." Agad naman akong napatango at pinunasan ang mga luha kong kanina pa gustong lumabas.
"Kuya, my real brother found me. 'Yong kaninang lalaking demonyo na katulad ko? He is my twin, but still we are in process kung paano kami magkakasundo." Hindi nagulat si Kuya Enzyme at agad akong nginitian ng malungkot.
"Kuya." Tawag ko sa pangalan niya, para siyang nanghihina dahil sa nangyayari.
"Ang laki-laki niyo na, ni hindi ko man lang natuklasan mga kapangyarihan niyo at paano kayo lumaking maganda. Mas malakas na kayo kaysa kay Kuya oh!" Natatawang sabi niya kahit alam kong malungkot na malungkot siya. Kaagad ko siyang niyakap dahil para pagaanin ang pakiramdam niya, hinaplos ko ang likuran niya to make him feel better.
"Hari ka na nga rin oh! Hahaha, Kuya, just wait for the right time na mapapatawad ka niya. Alam kong si Ate ko na 'yon, she will forgive you even she suffered a lot. Gano'n ang pamilya natin, mababait." Ngiti kong sabi at kumalas sa yakap. Pinunasan ko ang mga luha na nagbabadya sa kaniyang mga mata at nginitian siya ng matamis.
"Salamat Leera, salamat dahil naiintindihan mo ako na kahit alam kong napakalaki ng kasalanan ko sa inyo. Babawi ako, babawi ako sa inyo at sa mga magulang natin. Ayos ba?" Tuwa naman akong napatango sa sinabi niya at nag-thumbs up.
"I-I need to go Leera, kailangan kong bantayan si Sarionaya. Soon, I will bring her para makilala niyo siya." Sabi niya habang nakangiti, mahal na mahal niya nga talaga si Queen Sarionaya.
"Okay." Agad siyang nagpaalam sa akin at biglang naglaho sa aking harapan. Napabuntong-hininga naman ako dahil sa nangyari ngayon.
Tinanaw ko ang field na may malalaking butas dahil sa paghukay ng mga halimaw, napansin ko din ang malaking wasak sa isang gusali ng Academia. Wala naman sigurong nasaktan. Hindi madali ang halimaw na 'yon, kung hindi pa nalaman ni Alfalla kung ano ang kahinaan nito baka lahat ng nandito ay wasak at posible pang may nasaktan. Alfalla really helped a lot.
"You always make Zemma cry." Agad akong napalingon sa boses lalaki, bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Alkar, hindi naman sila magkamukha ni Alisis pero kapag naging seryoso ay parang iisa lang ang mukha.
"She also make Ate Jaffna cry, selfish kasi 'yang kaibigan niyo. Hindi niya alam na may nasasaktan din kapag masaya siyang kasama ang pamilya niya." Sabi ko sa kaniya, lumapit siya ng kaunti at kaagad akong naghanda na baka sugurin ako nito.
"Bakit? Alam niyo bang binabantayan sila ni Tito Enzyme dahil delikado ang buhay nila araw-araw? Na sila palagi ang puntirya ng mga Executioner?" Seryoso nitong sabi pabalik sa akin, agad naman akong napa 'Ha' ng malakas dahil sa hindi ako makapaniwalang hindi nila alam ang ginagawa namin.
"Bakit? Hindi ba kami tumutulong ni Ate Jaffna para mawasak ang mga sinasabi niyong kalaban? Kami ang nagpatumba ng mga halimaw eh kayo? Nasaan kayo? Diba wala? Dahil lagi lang kayong nagtatago, anak pa naman kayo ng mga magigiting na mandirigma noon pero wala kayong mga silbi." Agad kong sabi, napansin kong napakuyom ang mga palad niya pero hindi ako nagpatinag dahil alam ko sa sarili ko na tama ang sinabi ko.
"Kung isa kang prinsipe, at kung miyembro ang mga kasamahan mo sa mga nakakataas, patunayan niyo." Sabi ko, kaagad akong naglakad pero naramdaman kong may humawak sa braso ko. Agad akong napalingon at natigilan dahil sa magkalapit na ang mga mukha namin.
"A-Anong ginagawa mo?" Utal kong tanong pero seryoso lang niya akong tinignan sa mga mata na para bang may mali doon. Agad ko siyang tinulak pero mahigpit ang pagkakahawak niya, napapikit ako sa inis hindi dahil sa sakit.
"Bakit ang lakas ng loob mong makialam sa buhay ng iba? Hindi ka naman tunay na anak at kapatid diba? At hindi ka rin tagarito? Sa mundo ka ng Sentinyel nababagay. Ilugar mo ang sarili mo ng maayos, hindi 'yong pakiramdam mong kasali ka at sakop ka ng mundong 'to na alam mong hindi ka naman talaga dapat nandidito sa simula palan—" Hindi ko alam kung paano ko nabawi ang kamay ko at kaagad 'yong dumapo sa pisngi niya na ikinabaling ng mukha niya sa ibang direksiyon dahil sa lakas.
Sino siya para sabihin ang mga 'yon? Sino siya para sabihin ang katotohanan na alam ko naman sa sarili ko na hindi ako nararapat dito? Na alam kong sa una palang ay wala na akong karapatan para mamuhay dito ng masaya dahil isa lang naman akong Wizard na dapat sa Sentinyel lang naninirahan? Sino siya para isampal sa akin ang buong katotohanan na matagal ko ng kinalimutan dahil baka dito na talaga ako sa mundong 'to sasaya?
Hindi ko mapigilan ang luha kong ngayo'y unti-unti ng nahuhulog, napapakurap pa ako dahil sa mga likido na namumuo sa mga mata ko.
"Alam ko naman 'yon, alam kong hindi ako nararapat dito pero dito lang ako nagkaroon ng totoong pamilya! Dito lang ako nagkaroon ng totoong saya hindi katulad mo na kumpleto ang totoong pamilya, na hindi ka inabandona! Kasama mo palagi sa pagkain! Kasama mo palagi sa lahat ng handaan! Kasama mo sa pag-eensayo! Lahat! Lahat ng sitwasiyon kasama mo sila habang ako, nakikihati lang sa aruga at pagmamahal sa hindi ko tunay na mga magulang! Kaya nga sinabi ko kay Kuya Enzyme na wala akong pakialam kahit hindi niya na ako naaalala dahil hindi naman kami magkadugo! Ang akin lang ay sana makabawi siya sa totoo niyang kapatid at sa pamilya na iniwan niya!" Buong sigaw ko sa kaniya na ikinatigil niya, akmang lalapit siya sa akin pero kaagad ko siyang tinulak ng napakalakas hanggang sa natumba siya sa lupa.
"Wala kang karapatan, dahil lahat ng sinabi mo ay matagal ko ng alam pero pinilit ko parin na makihalubilo dahil nagbabakasakali akong dito ko matatagpuan ang kasiyahan na ipinagdamot ng totoo kong pamilya!"
********
Third Person.
Agad tumakbo papalayo si Leera papalayo habang umiiyak at iniwan ang gulat na gulat na si Alkar. Agad itong napayuko dahil hindi niya alam na masiyado na palang nakakainsulto ang sinabi niya sa babaeng 'yon. Napasabunot pa ito sa buhok niya dahil sa frustration.
"Hindi ko naman alam na makakaramdam siya ng gano'n, padalos-dalos naman kasi 'tong bibig ko. Hindi naman dapat gano'n ang sasabihin ko! Magpapakilala lang ako dahil gusto ko siyang maging kaibigan!" Napapailing nalang na sigaw ni Alkar sa sarili.
"Tsk, katangahan mo at 'yang kaduwagan mo." Gulat na napalingon si Alkar kay Alfalla na ngayo'y nakalutang na sa ere.
"A-Alfalla." Utal na tawag nito, agad itong nakaramdam ng takot dahil baka saktan siya nito dahil kaibigan ni Alfalla si Leera.
"Alam mo? Isa kang prinsipe kaya patunayan mo na isa ka nga, hindi 'yong nagtatago ka lang sa lahat ng laban. Tama naman si Leera, duwag ka. Kaya kung gusto mong patunayan na malakas ka, I can help you." Agad namang nakaramdam ng tuwa si Alkar dahil sa alok nito sa kaniya pero agad naman itong nagdalawang-isip dahil baka isa lang itong trap para saktan siya. Tumayo ito mula sa lupa at hinarap si Alfalla.
"Huwag kang mag-isip ng kung anu-ano dahil kung gusto kitang saktan, kanina ko pa ginawa dahil sa pagpapaiyak mo kay Leera. Ni hindi namin 'yon pinaiyak, at ikaw lang ang gumawa? Hindi mo ba alam na buong lakas niyang nilabanan ang halimaw? Tapos sinabihan mo lang na hindi siya nararapat sa mundong 'to? Lalaki ka ba?" Agad naman siyang na-guilty dahil sa sinabi nito kay Leera.
"A-Anong magagawa ko para mapatawad niya ako at nang mapatunayan kong hindi ko sinasadyang sabihin 'yon? Gusto ko lang naman talaga siyang makilala at maging kaibigan per—"
"Masiyado ka ng madaldal, ito lang ang mabibigay kong payo na alam kong ikakatuwa niya." Agad namang naghanda si Alkar pero kasabay no'n ang paglunok nito dahil sa kaba.
"Ang Reform Magic ay siyang nagbibigay sa kaniya ng iba't ibang kapangyarihan and it's one of the demon's power in hell. Soul of demons are her favorite food dahil naa-adopt nito ang kapangyarihan ng isang demonyo at gusto kong hanapin mo ang demonyong sasabihin ko sa'yo at kunin mo ang kaluluwa nito. Since you have Tita Genesis' power— I mean may tinatago ka pang kakayahan na hindi mo pa ipinapakita sa lahat but I already know. Isang tingin ko palang ay alam ko nang may itinatago ka." Agad kinabahan si Alkar pero buong tapang niya itong hinarap.
"Sabihin mo sa akin kung saan ko 'to matatagpuan, just for Leera. Para makahingi ako ng tawad at maging magkaibigan kami." Agad namang tumango si Alfalla but still on her serious expression.
"Well, he is the demon who guarded the Publiko Encantado for years. The Sacred Demon na ginawa ni Am— ni Leviathan, the Devil Lord of Envy just to protect Senny's kind. Hindi alam ni In— ni Senny na buhay pa ang mga kalahi niya and only you and me, and Leviathan knew about this." Agad naman kinabahan si Alkar dahil sa pangalan palang ng demonyo ay masiyado ng imposibleng malapitan.
"Matagal ng sinabi ni Tita Senny na patay na lah—"
"She is out of her memories, hindi mo ba naaalala na kinuha ni Brooch ang mga alaala ng mga magulang mo at ng iba pang kasamahan nito? Hindi lang para itago ang tunay nitong anak, kundi itago din ang mga natitirang pamilya ni Senny na siyang posibleng magiging kahati ni Brooch sa aruga at pagmamahal." Agad namang nagulat si Alkar dahil hindi nito inasahang malalaman niya ang mga ito kay Alfalla at siya lang mismo ang sinabihan nito.
Nagtataka din si Alkar kung bakit hindi tinatawag ni Alfalla ng 'Tita' si Senny pero hindi nalang niya pinansin pa dahil alam naman ng lahat na wala itong respeto kahit sa nakakataas pa.
"I want to help Senny's kind also Leera dahil din sa ginawa mo sa kaniya. You have lot of time and I'm not pressuring you to do this as soon as possible. Pero kapag nagawa mo kaagad, agad mong matutulungan si Senny at agad ka ring mapapatawad ni Leera. I trust your power and braveness, sana mapagtagumpayan mo." Tumango si Alkar sa sinabi nito.
"And only you can do this thing, consider it as a solo mission. Huwag na huwag kang magsasama ng kahit na sino except for yourself and power. Hindi lumalabas ang Sacred Demon kapag marami kayo, remember that." Bigla nalang naglaho si Alfalla at iniwan si Alkar.
*********
"Kung magtatagumpay siya, mas mabuti dahil mapapakawalan na ang mga Enchanters at Enchantress. They are not dead, prinotektahan lang sila ni Amang Leviathan pero kapalit nito ay hindi sila lalabas ng eskwelahan nila para hindi sila mapahamak pa ulit at tanging ang ginawa nitong Sacred Demon ang siyang magbabantay sa buong lugar." Sabi ni Alfalla sa sarili.
Pumunta si Alfalla sa Clinic para kamustahin si Avzora, agad niya naman itong nakitang natutulog ng mahimbing. Bumabalik na din ang lakas nito kaya lumabas siya kaagad.
"Hindi ko parin nalalaman kung sino ka talaga Avzora, even my own power can't tell me. Hmm—siguro hindi ka kalaban pero isa ka paring impostora. Pero hindi nawawala ang katotohanang nag-aalala parin ako sa'yo kahit alam kong kinuha mo na lahat sa akin." Bulong ni Alfalla habang nakatanaw sa kalangitan na nagsisimula ng magdilim.
"Goodluck to you Alkar, hindi lang sila ang matutulungan mo kapag nagtagumpay ka, you can also help me. Kailangan ko na ng tulong galing sa mga totoong Enchantress on how to make a spell to release a Devil Lord's soul." Bulong nito.
Napalinga-linga pa siya sa paligid at agad na napangiti ng matamis.
"Kahit si Amang Leviathan lang sa buhay ko, okay na. I will do everything para mailabas siya sa impyerno ulit, my Father Leviathan, my Father Enexx. Mayayakap na din kita sa wakas, Ama."