Avzora.
"He sacrificed his self para lang mailigtas ako—kami, hindi ko alam na kaya niyang gawin 'yon dahil sa pagmamahal. He taught me how to be strong, brave and independent anak at utang ko ang lahat sa kaniya." Malungkot akong napatango, wala na pala talaga ang tunay kong Ama. Hindi ko na siya makikita, hindi ko na siya masisilayan pa at mayayakap. O di kaya ay makakasama, pero alam ko namang nandiyan pa si Ama Cylechter, nandiyan pa siya para sa akin.
"Bakit nga pala tayo nandito sa Westheria Kingdom? May kailangan po ba tayo dito?" Pag-iiba ko ng istorya, napansin ko kasing naging malungkot ang eskpresiyon niya siyang nagpapakirot sa puso ko. Ayokong nakikita siya na umiiyak o di kaya nalulungkot kapag nasa tabi ko siya. Sa ilang araw ko siyang nakasama ay kaagad kong naramdaman ang pag-aaruga at pagmamahal ng isang tunay na Ina kaya ayokong nakikita siyang malungkot at umiiyak dahil nasasaktan din ako.
Ngumiti naman si Ina at agad akong tinignan sa mga mata.
"Nandito tayo para ibalita sa kanila na may paghahanda para sa lahat. Magse-celebrate ata sa pagbabalik ni Kuya Cylechter." Agad naman akong napatango at hinawakan ang kamay niya, sabay kaming pumasok sa kagubatan na napakaliwanag ang daan. Ang bawat puno ay may mga iba't-ibang liwanag, sa bawat sanga at sa daan man ay meron din.
"Hindi pa pala ito nagbabago, hindi ka palang isinisilang ay nandiyan na ang mga 'yan. Mas matanda pa sa'yo 'yan hahaha." Agad naman akong napangiti dahil sa napakaganda ni Ina tumawa.
Nakikita ko na ang pintuan, sabik kaagad ang nararamdaman ko dahil minsan lang ako maka-engkuwentro ng mga malalaking kaharian. Minsan lang ako makakita ng mga naglalakihan na mga palasiyo.
Agad naming kinatok ang pintuan at bumungad sa amin si Tito Specter. Ngumiti ito sa amin kaya ngumiti din ako pabalik. Napansin ko naman si Ina na parang nagulantang sa presensiya ni Tito Specter.
"King Specter, hindi ko naman alam na kayo ang susundo sa amin. Nakakahiya po sa inyo." Agad na turan ni Ina, agad naman akong nahiya dahil sa katotohanang isang Hari nga pala ang nasa harapan namin at siyang nagbukas ng malaking pintuan para sa amin.
"Huwag ka ng magulat, and just call me Specter, Senny. Hindi ka na bago sa akin, at tiyaka binalita na sa akin ni Ina na may paghahanda sa Satharia Kingdom. Nalito naman ako dahil bakit ka pa pinapunta dito ni Menesis." Magkamukha sila ni Tita Genesis, kambal sila kaya namamangha ako. Ang kakambal daw kasi ni Tita Menesis ay pumanaw din kasabay ang minamahal ni Ama Cylechter.
"Ah eh, gano'n ba? Babalik nalang kami ng anak k—"
"No! No! Pumasok muna kayo at maghahanda ako ng makakain para sa inyo. Sayang ang lakas ninyo, let me have you just in a short period of time." Hindi ko alam kung kasama pa ba ako sa binanggit ni Tito Specter dahil sa mata niyang nakatitig kay Ina pero parang may kakaiba sa kaniya kapag nakatingin siya kay Ina.
Agad naman kaming pumasok sa loob at agad ako namangha. Natigilan ako dahil sa kakaibang pakiramdam sa lugar na'to, mas maliwanag at mas maraming iba't ibang kulay ng mga alitaptap. Mga nag-iinuman, nagkakainan at nagsasayawan. May nakikita din akong nag-e-espadahan pero kitang-kita sa kanila ang mga ngiti na hindi mapapalitan ng kahit anong bagay.
Napalingon ako sa isang maliit na tirahan, may nagliliwanag doon na siyang naghila sa akin dahil sa kuryusidad. Kakaibang liwanag, magkakahalo ang mga liwanag na hindi ko batid kung anong mga kulay nito dahil sa pabago-bago ng liwanag. Hanggang sa papalapit ako ng papalapit, ibang pakiramdam ang nararamdaman ko ngayon na parang may kailangan akong kunin. Na dapat may isa akong bagay o kung ano man ito na akuin.
Pagkapasok ko sa munting tirahan na wala man lang pintuan, agad bumungad sa akin ang natutulog na dalawang kakaibang nilalang na nagliliwanag ang kani-kanilang pakpak habang nakayakap ito sa kani-kanilang katawan. Ang mga diretso nitong sungay na kasing-haba ng espada ay napakaganda at hindi delikado ang mararamdaman mo kapag ito ay sinisilayan ng iyong mga mata.
"Napakagandang nilalang." Bulong ko, agad naman akong natigilan dahil sa sabay nitong pagdilat at napatingin sa akin. Ang akala kong magwawala dahil sa presensiya ko pero wala, hindi sila nagpakita ng motibo na sila ay natatakot sa imahe ko.
"Ang gaganda nila diba? Regalo sila ng mga tunay na Diyos at Diyosa. Lahat kaming Mahaharlika ay may mga ganiyan at inatasan kaming iparami ito hanggang sa bigyan ang karapat-dapat. Sila ay Phenoserous, they have the ability to adopt the owner's power. May sinabi pa ang Diyos at Diyosa na may iba pa silang kayang gawin pero mismo sila na ang magpapakita nito sa amin." Napalingon ako sa likuran at nakitang nakangiting nakatingin sa akin sina Tito at Ina.
"Napakaganda nila, sana may gani—" Agad akong natigilan dahil sa munting ungol na naggaling sa loob na siyang dali kong nilingon. Nakita ko kung paano itinaas ng dalawang Phenoserous ang kani-kanilang pakpak at bumungad sa akin ang maliit at napakagandang batang Phenoserous.
"Nanganak na pala ang iyo, Har— S-Specter?"
"Hmm, kahapon lang 'yan lumabas galing sa tiyan ng kaniyang Ina. Ibabalita ko pa sa ibang Mahaharlika at tanungin kung ano na ang proseso ng kani-kanilang mga alaga." Dinig ko naman sagot ni Tito pero hindi ko sila nilingon dahil nakapokus ang mga mata ko sa maliit na anak nila. Nawindang ako dahil tumayo ito at lumapit sa akin na siyang mas lalo kong ikinabaliw.
Lumuhod ako para mapantayan ko siya, na-i-imagine ko na nakangiti siya sa akin. Ang munting pakpak niya ay napakaganda ngunit wala pa itong kulay katulad ng kaniyang mga magulang. Nilingon ko ang mga magulang nito at napansin kong isinandal nila ang ulo sa isa't isa habang nakatanaw sa kanilang munting anghel.
"She is a girl, napakaganda diba?" Agad naman akong napatango, hinaplos ko ang noo ng munting Phenoserous at agad naman itong napapikit sa ginawa ko.
"Magiging maunlad ang Avalon kapag dumami na ang kanilang lahi. Wala ng magiging kalaban dahil sa kabutihan at liwanag sila pumapanig." Dinig kong sabi ni Ina na siyang ikinangiti ng mga labi ko, kaya pala ang gaan nila sa pakiramdam dahil galing sila sa kabutihan at liwanag.
"They are God and Goddesses' protectors, suwerte tayo dahil binigyan nila tayo ng pagkakataong paramihin ang kanilang mga lahi nila dito sa mundo natin. Tanging ang kapangyarihan lang ng may-ari ang pagkain nila." Hmm, ang gaganda ng kanilang lahi.
"Sayang, sana naging Maharlika din ako para magkaroon." Napatayo ako dahil agad akong nalungkot, gustong-gusto kong magkaroon ng ganitong klaseng alaga para may makasama naman ako.
Tumayo ako at nakita ko ang biglang paghiga nito sa mga paa ko. Parang nanghihingi pa ng oras sa akin.
"You don't need to be a princess to have them, you can take the baby Phenoserous, Avzora. Tutal, wala naman kaming pagbibigyan niyan and it can help you for protection at tiyaka gustong-gusto ka ng batang Phenoserous." Agad naman akong natuwa sa sinabi ni Tito Specter, tuwa ko siyang hinarap at kaagad niyakap ng mahigpit.
"Salamat po ng marami, salamat, salamat!" Pagpapasalamat ko sa kaniya ng paulit-ulit. Hindi ko na ito tatanggihan dahil unang kita ko palang sa munting Phenoserous, napamahal na siya kaagad sa akin.
"Hindi po ba nakakahiya sa inyo?" Tanong naman ni Ina. Natigilan naman ako at tumango sa sinabi ni Ina, nakakahiya naman ang inasal ko.
"No, actually I told Mom Satanina na kay Avzora ko ibibigay since malaking tulong din siya sa atin, at gustong-gusto ko siya para maging tagapangalaga ng anak ng mga Phenoserous namin dahil sa tapang nito at maaalahanin." Ngiti nitong sabi na ikinatuwa ko kaagad, napatingin naman si Ina sa akin na napapailing habang nakangiti. Nginitian ko naman ito at nginitian din si Tito ng matamis.
*********
"Ano kaya ipapangalan ko sa'yo? What if Avzora din?" Tuwang tanong ko sa munting Phenoserous, agad niya namang iginiling ang buntot niya na ikinatuwa ko naman.
Nandito na pala ako sa dorm kung saan ako lang mag-isa, kaya pinilit kong maging akin itong cute na'to dahil wala akong kasama dito. Ang lungkot-lungkot, nakakalungkot sobra.
Hinaplos ko ang munting balahibo nito sa tiyan na siyang ikinahiga nito, natuwa ako dahil sa mga paa nitong gumagalaw dahil ata nakikiliti.
"Hmmm, alam ko na ipapangalan ko sa'yo. Moon, tama Moon! Dahil sa oras ng gabi kita nakuha sa ilalim ng maganda at maliwanag na buwan!" Masaya kong sabi, agad naman akong napatawa dahil sa pagtalon nito bigla mula sa pagkakahiga.
"Tuwang-tuwa ka sa bagong pangalan mo? Ha, Moon?" Tanong ko sa kaniya at agad naman akong namangha dahil sa tumango ito.
"Naiintindihan mo sinasabi ko?" Agad naman itong tumango ulit, kaagad ko siyang niyakap dahil sa panggigil.
Napatingin ako sa pintuan dahil sa may kumatok, agad naman ako naghanda dahil walang matinong lalaki o babae ang kakatok sa isang pinto na ganitong klaseng oras sa gabi. Napansin kong nagtago si Moon sa lamesa, sumenyas ako sa kaniya na do'n lang siya na ikinatango naman nito. Tumingin ulit ako sa pintuan, nagliwanag ang palad ko at agad na may lumabas na apoy.
Binuksan ko ang pintuan at akmang ibabato ko na ang apoy nang madatnan kong wala namang nandito. Agad naman akong napalingon sa ibaba at bumungad sa akin ang isang jar, agad ko itong kinuha.
Pumikit ako at dinamdam kung anong laman nito, agad naman akong napabuntong-hininga nang mapagtantong isang sulat ang nasa loob nito.
Agad kong ginawang abo ang sisidlan at tama nga talaga ako dahil sa isang papel ang nasa loob nito. Binuksan ko naman at agad naging seryoso ang ekspresiyon ko dahil sa nabasa.
Mag-iingat kayo, uubusin namin ang lahi ni ninyo at kapag nangyari 'yon, kami na ang mamumuno sa buong mundo.
-Executioner
Tumakbo ako kaagad sa labas at lumingo-lingo, pero wala talaga kahit isang presensiya.
"Kung sino ka man, malalaman at malalaman ko parin. Alam kong hindi ikaw ang nagpadala ng sulat, Minerva. Dahil hindi kayo magkatulad ng presensiya."
*********
Alfalla.
"Sun, tignan mo oh! Ang cute ni Saifah!" Agad naman akong napairap dahil sa mga pangalang ibinanggit niya. Sino naman kasing matino na ipapangalan ang 'araw' sa isang klaseng kabayo? Saifah? Saan niya naman 'yon nakuha?
Nandito kami sa malawak na field, kung saan nakipag-away no'n si Jaffna. Ewan ko ba dito sa babaeng 'to, naging childish na dahil sa mga nilalang na 'yan.
"Tignan mo Alfalla oh! Nagpapapansin sa'yo si Sun, pansinin mo naman kasi!" Sigaw ni Jaffna at umirap nalang ako sa ere. Hindi ko alam kung ilang beses na akong napapairap sa pagkabatang ugali niya, hindi na siya ang Jaffna na nakilala ko. Mali atang naging malapit siya sa'kin. Napabuntong-hininga naman ako at tinignan sa mga mata ang Phenoserous. Sinamaan ko ito ng tingin pero hindi siya natakot, huminga nalang ako ng malalim at agad tinap ang tabi ko. Napatalon naman ito sa tuwa pero imbis na sa tabi ko siya pumunta, sa mismong gitna ng mga binti ko na nakaekis sa pag-upo siya sumiksik.
"Moon!" Agad naman akong napalingon sa pamilyar na boses at agad nanlaki ang mga mata ko dahil sa tinawag niyang Moon.
"Aba! Hindi lang ikaw ang may Phenoserous ah? Hmm, pero wala siyang katulad ni Saifah." Dinig kong sambit ni Jaffna, agad naman akong nainis at tinignan nalang ang mga mata ni Sun na nakapikit na ngayon. Napapansin ko na nagkakakulay na ng kaunti ang pakpak niya, 'yong sungay niya naman sa noo ay parang humaba na rin.
"Tsk, lahat nalang ginagaya niya." Bulong ko.
"Makakatulong daw ito sa owner balang-araw, nakita ko sa isang libro. Kaya daw nilang maging makapangyarihan katulad ng may-ari kapag malaki na sila that they can adopt the owner's power. May itinatago pa daw silang abilidad na sila lang daw ang nakakaalam, wala kasing nakasulat sa libro kung anong abilidad 'yon. Wala pa daw nakakasaksi." Napatango ako sa sinabi ni Jaffna, lumingon ako sa kaniya at nadako naman ang mga mata ko sa maliit na aso na ginigiling ang kaniyang buntot.
"Alfalla tignan mo!" Sigaw na turo ni Jaffna, agad kong nilingon ang tinuro niya. Napataas naman ang kilay ko dahil sa ginagawa nila.
Venedict is kissing Avzora, anong palabas na naman ito? Napatayo ako at binuhat si Sun papalayo sa field. Ang lalandi nila, nakakainis sila!
"Balik lang kami sa dorm, wala namang pasok diba? Tsk! Ayokong makakita ng iba pang mga hayop."