Alfalla.
Looking at the building, a big building na siyang papasukan ko ngayon para makapag-aral at mahanap ang kasagutan sa mga katanungan ko.
Me, as Alfalla na pinalanganan ng nanay kong ewan kung naaalala niya pa ba ako. Matapos niya akong itago, hindi niya na ako binalikan at hinanap pa. Lumaki mag-isa kasama ang kapangyarihan na siyang nag-alaga sa akin, ang kapangyarihan ko na hindi ko alam kung dapat ko bang ipagmalaki dahil sa kahihiyan ng nanay ko. Nahihiya na akong tawagin sila, sila na nagpalaki at nag-aruga sa akin.
With this fire red eyes, hindi ko alam kung paano ko patutunguhan ang mga naging kasamahan ng nanay ko, kung paano ko patutunguhan ang mga anak nito. Sa loob ng labinwalong taon, ang kapangyarihan ko siyang nagbibigay sa akin ng impormasiyon. Sila ang nagbibigay lakas, saya, inspirasiyon para mabuhay na may oras ding, gusto ko ng mawala sa landas na'to.
Unti-unti akong naglakad at hindi pinansin ang kaba ng puso ko, the way it's beat faster than the animals parang nakakaramdam ako ng pagkahilo at pagsakit ng ulo ko.
Ang pagkakaisa ng apat na isla, nagkaroon ng maraming oportunidad ang lahat ng mga naninirahan dito sa Gampenun. Lahat ng lahi ay malayang nakakalabas at pasok sa mundong 'to, lahat ng pinto ay bukas pero matagal ng naparusahan ang babaeng nakabase sa mga portal ang lakas na si Hermania, Tita Maleah told me that it's not a problem anymore dahil nasa piitan ito at pinag-iisipan ang kaparusahan pero ang dapat ko daw isipin ay ang paghahanap ko ng mga gusto kong kasagutan sa matagal ng katanungan na bumabagabag sa utak ko kung bakit iniwan niya ako at itinago at hindi na muling hinanap.
"Kalat na kalat na ang prinsesa daw ng Satharia ay malakas, hindi daw nabawi ang kapangyarihan nito kaya todo bantay 'yong mga Apostoles nito even here in Natharia Academia. Ngayon lang daw nalaman dahil sa disi-otso na ang edad." Rinig na sabi ng isang kawal na nakaharap sa kapwa niyang kawal.
"Sabi daw ng Reyna na hindi dapat ginagalit ang kanilang anak dahil kakaiba daw magalit ito. Nako! Nakakatakot naman." Sabi naman ng isa, hindi ko na sila pinakinggan at agad pumasok sa loob ng Academia.
Lahat ng nakaraan ay alam ko, sa pagkakaroon ng kalaban nila, sa pagkamatay ni Dracunox na inakala nilang siyang dahilan ng lahat. Sa pagkaka-betray ng mga kasamahan nila noon, sa pagkawasak ng buong Natharia at Eastheria at sa muling pagkakaisa nilang lahat. Lahat-lahat alam ko, lahat-lahat nalalaman ko pero bakit gano'n? Ni hindi ko malaman ang dahilan ng nanay ko kung bakit niya ako itinago? Kung bakit niya ako iniwan at hindi na hinanap?
Alisis, siya ang babaeng sinasabi ng mga kawal. The princess of Satharia Kingdom na kahit kailan ay hindi ko tinawag na prinsesa. Hindi ako marunong rumespeto, tinuruan ako maging pero iniwasan kong matutunan dahil nawawalan ako ng gana. Wala akong pakialam kung mas malaki ang posisyon nila, nasa utak lang naman nakabase lahat ng kaalaman, high positions are useless if you don't have brain to analyze everything in order. May nasasaktan, may naiiwan at may hindi na binabalikan dahil sa sarili nilang kagustuhan.
So Alisis true power revealed? Siya ang sinasabing pinakamalakas na Specialist na nabubuhay ngayon dahil ang kapangyarihan ng Diyosa ng mga Diyosa who named Demetria, Lola Thorna nina Tita Menesis at Tita Genesis in short ay naipasa sa kaniya. Hindi pa 'yon, also Tita Devonna passed her responsibility to Alisis for her to become stronger.
Now, walking in the middle of the hallway para makapag-enroll sa registrar office. O siguro doon ako sa Headmaster ng school na'to makikiusap. Tama.
Hindi ko alam kung bakit pinili ni Alisis na dito pumasok, may Academia naman sa Satharia na siyang pinamumunuhan ng kaniyang Lola on her father side.
With my fire cold red eyes, hindi ko binigyang pansin ang mga nakatingin sa akin with their curiosities kung sino ako, kung sinong bagong transferee na ngayon lang naisip mag-aral. Well, it's my decision at nasa kalagitnaan na nila sa taon pero ngayon ko lang napili pumasok sa eksena. I chose this day dahil malapit na rin ang matagal ko ng hinihintay na laro, ang kauna-unahang laro sa buong Gampenun na siyang gaganapin sa mundo na ginawa ni Tita Levinas and Tito Lauron, her gay brother.
Ang premyo? Isang karangalang pumunta sa mundo ng mga tao at isang kahilingan na siyang pauunlakan kahit gaano pa ito ka-imposible. Napangisi ako sa sarili kong naisip na siyang ikinasinghap ng ilang nadadaanan ko.
"She's creepy, her burning eyes glaring on her way na para bang susunugin niya ang sinumang haharang sa kaniya." Dinig kong bulong ng isang babae o baka nagpaparinig talaga? Hindi ko nalang pinansin at agad binuksan ang pintuan na siyang ikinagulat ng nasa loob. Well, I don't have manners.
"May nakapagturo ba sa iyo na gumalang sa may nag-uusap?" Tanong sa akin ng pamilyar na lalaki, hinding-hindi ko nakakalimutan ang mga imaheng ipinapakita sa akin ng kapangyarihan ko mula bata mapa-hanggang ngayon.
"Well, no one. I didn't know you two are talking." Walang gana kong sabi na ikinaigting ng panga ng lalaki sa harapan ko.
"Pasensiya na Tito Demeter, ako na bahala sa kaniya. Siguro mag-usap nalang tayo sa palasiyo dahil bibisita ako do'n." Agad napatango si Tito Demeter at tinignan ako mula ulo hanggang paa. Agad naman itong lumabas at sinarado ang pintuan ng malakas, ngayon kaming dalawa nalang ang nasa loob. With my greeted teeth, ayokong tinitignan siya sa mga mata ng matagal dahil nadadagdagan ang galit ko sa kaniya at sa tinuturing niyang ina.
"May I know your name Miss? And why you don't have manners?" Tanong niya sa akin with his serious expression, suot ang eyeglass na hindi kalakihan at sakto lang na nakakadepina sa kaniyang mga mata na hindi din gano'n kaganda para sa akin..
"I don't have one and I'm here to enroll myself." I fired back at napaayos siya sa kaniyang salamin.
"Really? In the middle of the year? Ngayon mo lang naisipang mag-enroll?" Inirapan ko siya na siyang ikinainis niya. Natatawa nalang ako sa inaakto ko ngayon dahil hindi nila ako kilala, pero kilalang-kilala ko sila.
"I didn't know na may pakialam kayo sa mga katulad kong gusto ngayong mag-aral? Hindi na pala kayo tumatanggap ng transferee?" Turan ko sa kaniya na ikinatikhim niya.
"Well saang Academia ka galing? Sa Satharia? Westheria o Eastheria?" Tanong niya na naman na ikinairita ko kaagad.
"Ganiyan ba kayong mga bampira? Madaldal?" Agad kong turan na ikinagulat niya, hindi ko na siya hinayaang magsalita pa at ibinigay ko sa kaniya ang papeles na gawa-gawa ko lang, na galing ako sa ibang mundo at eskwelahan na ako lang din ang nag-imbento.
Lumabas na ako at hinayaan siyang tanungin ang sarili niya kung paano ko nalamang isa siyang bampira.
"Brooch, my fake brother who pretends to be my mother's son." Sambit ko.
Pumunta ako sa Cafeteria not because I'm hungry, but I want to freshen up because of the wind came from the machine named air conditioner. I look for a table for one pero halos lahat occupied na pero napansin ko ang table na pang anim, agad akong umupo doon at agad na naman akong nakarinig ng mga bulungan.
"Oh, she is the creepy na sinasabi ng iba. Transferee? Kaya pala may lakas na loob siyang umupo sa table ng mga prinsesa at prinsipe dahil hindi pa niya alam ang rules ni Princess Mebill." Agad akong napairap dahil sa mga bulong, Mebill, the bratty princess of Natharia.
Agad akong huminga ng malalim dahil sa paparating na ang mga matataas ang tingin sa sarili, ewan ko kang gano'n ang mga ugali nila but hearing those rules, they are taking advantage of what they are.
Bigla nalang akong natumba sa kinakaupuan ko na siyang ikinasinghap ng lahat. Nagulat ako ng kaunti do'n dahil hindi ko inaasahan ang aksiyon na 'yon, I thought it's just a rumor pero totoo talaga ang pinaninindigan nila.
"Mebill! God! You're being brat again!" Sigaw ng kung sino kaya napalingon ako kung saan nanggaling ang boses na 'yon. Alkar, Alisis' brother.
"Hindi niya alam ang rules mo okay, she is transferee look? Bagong mukha!" Sigaw naman ng isa pang lalaki, one of the prince of Verdugal, Venom.
"I don't care! Seeing her sitting at my chair makes me mad. Ayokong inuupuan ang sarili kong upuan, now nawawalan ako ng ganang kumain!" Napairap nalang ako sa rason niya, she is being unreasonable. Mabuti nalang sinabihan ako ni Tita Maleah of what kind of personality they have, at least nakapag-adjust ako.
"Look Mebill, tinanong mo muna dapat." Sabat ni Zemma, agad naman akong tumayo dahil na-realize kong kanina pa ako nakaupo sa sahig.
"Ano na naman ang nangyari dito?" Agad silang napalingon kay Alisis, they almost bow their heads dahil sa ma-otoridad nitong boses. She is really a Goddess, I have insecurities but limited. Oo maganda siya, manang-mana siya sa nanay niya at mas lalong nagpatingkad sa ganda niya ay ang kaunting puting hibla ng kaniyang buhok. With her natural lips, almost chinita eyes, very pointed nose and rosy cheeks, she can attract everybody even girls.
"Nagiging brat na naman siya Ate." Sumbong ni Alkar na siyang ikinailing nalang ni Alisis at agad na napatingin sa mga mata ko. Tinutukan niya 'yon at alam kong pansin na pansin niya ang lamig ng mga tingin ko.
"Pagpasensiyahan mo na ang pinsan ko, hindi na mauulit." Hindi ko inasahan ang pagpapaumanhin niya sa akin, ni hindi ko makita ang imahinasiyon ko sa kaniya kapag siya ay nagalit. Mas lalo kaya siyang lalakas kapag gano'n? Agad ko nalang winaksi sa isipan ko at napatango nalang.
"It's my fault, hindi ako nakinig sa mga bulong with this rules." At mas lalo kong ikinagulat ang sinabi ko, hindi ko inaasahan na may respeto ako sa mga kaharap ko ngayon? Kani-kanina lang iniisip ko kung paano ko sila pakikisamahan pero parang mahihirapan ako nito.
"See? It's her fault, kahit alam niya, hindi parin siya umalis." Agad namang sabat ni Mebill na siyang ikinapikit ng mga mata ni Alisis.
"Enough Mebill, kumain nalang tayo." Agad tumayo ang natumbang upuan kanina at nagulat ako dahil sa biglaang pagkontrol niya sa katawan ko at pinaupo without my permission.
"Why don't you join us here?" Alok sa akin ni Alisis pero mas lalo akong nairita kaya tumayo ako.
"Why are you controling my body to sit down? Sino ka para kontrolin ang katawan ko?" Iritang sabi ko sa kaniya na halos ikinasinghap ng lahat na nandito sa Cafeteria na pati ang mga nagtitinda ay napahinto sa pagbibigay ng mga pagkain.
"Look I'm just trying to lesse—"
"Don't you dare do it again. I don't care if you are a fucking princess." Sa sinabi kong 'yon ay mas lalo siyang nagulat at rumehistro kaagad ang pagkairita sa mukha niya. Now, I want to see Alisis' demon side.
"Hindi ka ba tinuruan—"
"Oh geez, ilang beses ko na 'yang narinig at ilan na silang nagsabi niyan sa akin. And my answer? I don't have any of manners." Malamig kong turan at tumalikod na pero agad akong napahinto at hindi makalakad. She is using now her power towards me. Napangisi ako dahil alam kong gagamitin niya kapangyarihan niya laban sa akin and it would be nice, wala akong pakialam kung nakikita ako ng lahat na nakangisi sa naiisip ko.
"You don't turn your back from me. I am the princess of Satharia and you dare to talk to me like that? I own your peopl—"
"You own people? Not all of them and I'm not scared of you, even you are the strongest among all." Ngising turan ko sa kaniya, agad nagngitngit ang mga ngipin nito at nararamdaman kong may lumalabas ng enerhiya sa kaniyang katawan nang bigla nalang kaming napalingon sa pintuan dahil sa pagpasok ng isang babaeng kinakamuhian ko.
Agad napatingin ang babae sa mga maharlika at yumuko, pero nang mabaling ang tingin niya sa akin ay agad kumunot ang noo niya like she is familiarizing me. May lumapit sa kaniya na estudyante at may ibinulong na siyang ikinairita nito at agad lumapit sa akin.
"Tita." Tawag ng kung sino pero hindi ito pinansin sapagkat lumapit pa siya sa akin.
"You dare to talk harsh with them?" Agad akong napalunok na ewan dahil hindi ko aakalain na makikita ko kaagad ang hinahanap kong babae. At nasa harap ko na siya ngayon wholely.
Senny, mother Senny. Gusto kong maiyak dahil sa matagal na kaming hindi nagkita, pero agad 'yon nawala dahil oo, iniwan niya nga pala ako or worst, tinapon.
Hinawakan niya ang braso ko at nag-apoy ang palad niya. Showing her white fire makes me wonder if I can do that too? Wala akong naramdamang init, tinignan ko lang siya sa mga mata with my cold eyes na siyang ikinaatras niya kaagad.
"You dare to touch me, Senny?" Tanong ko pabalik sa kaniya na siyang ikinagulat niya at ng mga mahaharlika.
"Y-You kno—"
"I know all of you of course, you will not be my subject for nothing."