เช้าวันรุ่งขึ้น
อารีลืมตาตื่นขึ้นและได้พบว่าตัวเธอเองกำลังนอนอยู่บนเตียงนอนภายในห้องนอนชั้นสองของบ้านหญิงสาวลุกขึ้นนั่งพลางย้อนคิดถึงเรื่องที่ได้เกิดขึ้นเมื่อคืน
เมื่อคืนนั้นอารีจำได้แค่ว่าเธอกำลังก้มหยิบหนังสือที่ตกจากชั้นหนังสือและได้ยินเสียงใครบางคนเรียกทักเธอจากทางด้านหลังจากนั้น เธอหันไปตามเสียงเรียกเธอก็ได้พบเข้ากับชายหนุ่มคนหนึ่งที่เธอไม่คุ้นหน้า หลังจากนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็มืดลงอารีจำได้แต่เพียงเท่านั้นส่วนเรื่องต่อจากนั้นเธอกลับจำอะไรไม่ได้เลยและที่น่าแปลกใจยิ่งกว่านั้นคือการที่เธอมานอนอยู่บนเตียงแทนที่จะนอนอยู่บนพื้นหน้าชั้นหนังสืออารีคิดทบทวนซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบก็คิดไม่ออกเธอไม่แน่ใจว่าเรื่องเมื่อคืนคือเรื่องที่เกิดขึ้นจริงหรือเป็นแค่ความฝันกันแน่และชายหนุ่มคนนั้นที่เธอเห็นเขาเป็นใครทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกลับเป็นปริศนาสำหรับเธอไปซ่ะแล้ว
ที่ทำงาน
"อารีจ๋าาา"
ขณะที่อารีกำลังจะเดินขึ้นลิฟต์เธอก็ได้พบกับซอลที่ร้องเรียกเธอมาแต่ไกลซอลวิ่งเข้ามากอดแขนอารีและทั้งสองก็ขึ้นลิฟต์ไปพร้อมกัน
"เป็นยังไงบ้างอารี​ นอนในบ้านใหม่คืนแรกหลับสบายเลยล่ะสิ(ยิ้ม)" ซอลพูดขึ้นพลางยิ้ม
"คือ..." อารีตั้งใจจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้ซอลฟังแต่เธอก็ต้องหยุดกลางคันและคิดทบทวนอีกครั้งเธอยังไม่แน่ใจว่าสิ่งเหล่านั้นที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเป็นเรื่องจริงหรือแค่ฝันหากเธอเล่าให้ซอลฟังอาจจะทำให้ซอลเป็นห่วงเธอก็ได้
" คือ​ คืออะไร" หญิงสาวทำน่าสงสัย
" เปล่า​ พอดีฉันจะบอกว่าดีนะ​ ห้องกว้างดีเตียงก็กว้างแถมยังนุ่มดีด้วย" (ยิ้ม)
"ดีแล้วหล่ะตอนแรกฉันก็อดเป็นห่วงไม่ได้กลัวแกแปลกที่แปลกทางจนนอนไม่หลับซ่ะอีก​ แล้วนี่แกบอกคุณลุงคุณป้าหรือยังว่าตอนนี้แกไม่ได้เช่าห้องอยู่แล้วแต่แกซื้อบ้านเป็นของตัวเองแล้ว"
"บอกแล้วหล่ะก่อนที่จะทำสัญญาฉันก็โทรไปขอความเห็นจากคุณพ่อคุณแม่แล้ว "
" (พยักหน้า)​"ซอลได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า
ติ๊ง
" อ่ะ​ ถึงแล้วหล่ะไปกันเถอะวันนี้ก็มาสู้กันอีกวัน(หันไปหาอารี)​ไว้ตอนเที่ยงเจอกันน่ะ"ซอลพูดดังนั้นและทั้งสองก็เดินแยกทางกันไปคนละทาง
ตกเย็น
หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้อารีเริ่มที่จะคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างอาจเป็นแค่ความฝันหลังจากเลิกงานและกลับถึงบ้านขณะที่หญิงสาวกำลังเปิดประตูรั้วเธอก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง
เมี๊ยววว​ ​เมี๊ยวว
เมื่อเธอกวาดสายตาหาที่มาของเสียงเธอก็ได้พบเข้ากับแมวสีดำขนฟูดวงตาของมันสุกสกาวแวววาวราวไข่มุกดำเมื่อแมวตัวนั้นเห็นอารีมันก็เดินตรงเข้ามาหาเธอและหยุดนั่งอยู่ข้างๆ
เมี๊ยวว​ เมี๊ยวว
"แกมาจากไหนเนี่ยเจ้าเหมียว" อารีนั่งลงข้างๆเจ้าแมวสีดำและเอามือลูบขนฟูๆของมัน
เมี๊ยววว
เมื่ออารีสัมผัสตัวแมวดำตัวนั้นมันก็ส่งเสียงร้องพลางคลอเคลียร์ที่มือของเธออยู่สักพักจากนั้นมันก็ลุกขึ้นแล้ววิ่งกระโจนหายไปข้างกำแพงของบ้าน
"อ่ะ​ อะไรกันแค่แวะมาหาเพื่อนเล่นงั้นหรอ "อารีชะเง้อคอมองตามแมวดำอยู่ครู่หนึ่งเมื่อแน่ใจว่ามันไปแล้วเธอจึงหันหลังเดินเข้าบ้านไป
ทางด้านแมวดำ
หลังจากที่กระโจนข้ามกำแพงไปแมวดำตัวนั้นก็กลายเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาแสนจะคุ้นเคยชายหนุ่มหันมองร่างของแมวดำที่นอนหลับนิ่งอยู่บนพื้นด้านหลัง
'ถ้าฉันสิงร่างแกแล้วเข้าหาเธอ​ เธอก็จะไม่กลัวฉันจนสลบไปเหมือนตอนนั้นอีกสินะ​ จากนั้นถ้าเธอเริ่มชินฉันก็จะปรากฏตัวให้เธอเห็นอีกครั้งฉันหวังว่าเธอจะยอมรับและยอมฟังฉันโดยที่ไม่ตกใจกลัวจนสลบไปแบบนั้นอีก'​ชายหนุ่มมองร่างแมวดำตัวนั้นอยู่ซักพักและเขาก็หายวับไป