"เสร็จสักที (ปาดเหงื่อ)​ขอบใจทั้งสองคนมากน่ะที่อุตส่ามาช่วย" อารีพูดพลางหันมองซอลและแทนคุณ
วันนี้เป็นวันที่อารีย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้หลังจากที่ทั้งสามได้มาทำความสะอาดเอาไว้เมื่อไม่กี่วันก่อน
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก​ พวกเราเต็มใจช่วยใช่ไหมแทนคุณ" ซอลพูดพลางสายตาหันไปมองแทนคุณที่ยืนอยู่ข้างๆ
" ใช่อีกอย่างจะให้ผู้หญิงตัวเล็กๆยกของหนักๆกันสองคนได้ยังไงกันล่ะ​ งานแบบนี้มันเป็นหน้าที่ของผู้ชายน่ะ(ยิ้ม)"
"หนักหนึกอะไรกันมีแค่กระเป๋าไม่กี่ใบเองส่วนพวกข้าวของต่างๆที่นี่ก็มีครบหมดแทบจะไม่ต้องซื้ออะไรเพิ่มเลย(มองนาฬิกา)​นี่ก็เย็นมากแล้วเราออกไปหาอะไรกินกันเถอะเดี๋ยวฉันเลี้ยงเองถือเป็นการตอบแทนสำหรับวันนี้ที่ทั้งสองคนอุตส่ามาช่วยฉันย้ายของเข้าบ้าน "อารีพูดจบทั้งสามคนก็พากันออกไปจากบ้านตรงไปขึ้นรถของซอลที่จอดไว้หน้าบ้าน
ในขณะนั้นเองหน้าร้านขายของชำ
" ได้ยินหรือเปล่าเขาว่าบ้านผีสิงท้ายซอยมีคนย้ายเข้าไปอยู่แล้วแหละ "ป้าหนิงเพื่อนบ้าน1
" จริงหรอค่ะฉันก็เห็นว่ามีคนเข้าออกตอนแรกก็นึกว่าแค่มาดูไม่คิดว่าจะถึงกับตกลงซื้อ" นุชเพื่อนบ้าน 2
"ผมได้ยินมาว่าเจ้าของบ้านคนใหม่เป็นผู้หญิงด้วยน่ะ เห็นพวกบ้านใกล้ๆพูดกันว่าอยู่คนเดียวด้วยแหละ"ชาญชัยเพื่อนบ้าน 3
" ตายจริงแล้วแบบนี้จะทนอยู่ได้ซักกี่วันกัน​ บ้านนั้นน่ะผีดุจะตายบางวันมีคนเห็นผู้ชายตัวสูงๆบางวันก็เห็นเงาดำๆโผล่มาอยู่บ่อยๆไม่ใช่หรอ​ ป้ายังเคยเห็นผู้ชายแปลกๆยืนอยู่ระเบียงของบ้านหลังนั้นเลยน่ะทั้งๆที่ไฟในบ้านก็มืดหมด"ป้าหนิง
" ไม่รู้ว่าก่อนซื้อคุณคนนั้นจะรู้บ้างไหมว่าบ้านหลังนั้นเป็นยังไง"พี่หน่อยเพื่อนบ้าน 4
" คงไม่รู้หรอกเห็นว่าซื้อจากนายหน้าอีกทีน่ะ​ นายหน้าก็คงไม่รู้เหมือนกันแต่ถึงจะรู้คนพวกนั้นก็คงไม่สนใจหรอกขอแค่ซื้อบ้านถูกๆแล้วปล่อยขายไปแพงๆให้ตัวเองได้กำไรคนอื่นจะเป็นยังไงคงไม่สนใจหรอกครับ "ชาญชัย
" พี่ก็หวังว่าแม่หนูคนนั้นจะอยู่ได้เพราะการที่มีคนเข้าไปอยู่แบบนั้นมันทำให้บ้านหลังนั้นดูมีชีวิตชีวาขึ้น​ อีกอย่างพวกเราจะได้เบาใจกันไปบ้างจะได้ไม่ต้องกลัวว่ามีอะไรโผล่ออกมาจากที่นั่นค่ำๆมืดๆอีกลำพังแค่ลูกพี่กลัวคนเดียวยังไม่เท่าไหร่แต่นี่สามีพี่ก็เล่นกลัวไปกับเขาด้วยอีกคน "พี่หน่อย
เพื่อนบ้านในซอยต่างยืนพูดคุยเรื่องของบ้านท้ายซอยและเจ้าของบ้านที่ย้ายเข้ามาใหม่อยู่อยากออกรถออกชาติ
เอี๊ยดดด
เมื่อรถจอดอารีก็เดินลงมาจากรถของซอลพร้อมทั้งหันกลับไปทางด้านในรถ
" ขอบใจมากน่ะสำหรับวันนี้​ ทั้งสองคนก็กลับกันดีๆหล่ะไว้เจอกันที่ทำงาน" พูดเสร็จอารีก็ปิดประตูรถ
รถของซอลขับออกไปโดยที่มีอารียืนโบกไม้โบกมือส่งอยู่ด้านหลัง
หลังจากที่รถของซอลขับห่างออกไปอารีก็เดินเข้าไปภายในบ้านเมื่อหญิงสาวเข้าไปภายในบ้านจึงได้ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเก่าที่ได้แถมมาพร้อมบ้าน
ฟุบ
" ฮ่าาาา(มองรอบๆ)​ในที่สุดฉันก็มีบ้านเป็นของตัวเองสักทีไม่ต้องไปเช่าใครเขาอยู่อีกแล้วแต่ก็ (ควักกระเป๋าสตางค์)​กระเป๋าแฟ็บเลยสิเรา" อารีนั่งเล่นอยู่บนโซฟาด้านล่างไปกดดูโทรทัศน์ไปทันใดนั้น
ตุบ
"ฮ่ะ" อารีก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างตกลงมาที่ชั้นสองของบ้าน​ อารีได้ยินดังนั้นจึงลุกจากโซฟาและเดินขึ้นไปยังชั้นสอง เมื่อขึ้นมาถึงชั้นสอง อารีก็ได้กวาดสายตามองหาที่มาของเสียงและได้พบเข้ากับหนังสือเล่มหนึ่งที่ตกลงมาจากชั้นหนังสือเก่าหนังสือเล่มนั้นเธอจำได้ว่าเคยเห็นมันตอนที่จัดข้าวของเข้าบ้านเมื่อเช้ามันอยู่บนชั้นหนังสือที่แถมติดมากับบ้านซึ่งชั้นหนังสือเก่านี้รวมถึงหนังสือต่างๆที่อยู่บนชั้นอารีเลือกที่จะเก็บมันไว้แทนที่จะทิ้งไป
อารีเดินตรงไปหยิบหนังสือที่ตกอยู่บนพื้นและทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงใครบางคนกล่าวทักทายเธอจากด้านหลัง
'สวัสดี​'​เพื่อนร่วมบ้าน
อารีได้ยินเสียงดังนั้นเธอก็หันกลับไปมองด้วยความตกใจ
"(ขวับ)" อารีนั่งนิ่งบนพื้นด้วยความงงบวกอึ้งและเต็มไปด้วยความสับสนปนสงสัยที่บอกไม่ถูกหญิงสาวตัวสั่นเล็กน้อยเพราะสิ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอขณะนี้คือชายหนุ่มหน้าตาดีผิวขาวผมดำตัดกับใบหน้าที่มีสีขาวซีดในตาของเขาเป็นสีดำแต่แววตากับเปล่งประกายราวกับลูกแก้วชายหนุ่มแต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงขายาวสีดำ เขายังสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวแต่สิ่งที่ทำให้อารีรู้สึกกลัวจนตัวสั่นนั้นก็คือชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอแทนที่เท้าของเขาจะยืนอยู่บนพื้นแต่เท้าของเขานั้นกลับลอยขึ้นจากพื้นอย่างเห็นได้ชัด
ทันใดนั้นอารีก็รู้ได้ทันทีว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอขณะนี้เขาต้องไม่ใช่คนแน่ๆเธอได้ถูกผีที่เธอไม่รู้ที่มาที่ไปหลอกเข้าซ่ะแล้วอารีดวงตาเบิกโพลงพลางกรีดร้อง
"ผีหลอก​ กรี๊ดดดด" (ฝึบ)​และเธอก็ได้เป็นลมไปทั้งอย่างนั้น
ขณะนั้นเองชายหนุ่มก็ลอยเข้ามาใกล้ๆหญิงสาวที่นอนสลบอยู่จากนั้นเขาจึงนั่งย่อตัวลงข้างๆเธอ
'ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณกลัวน่ะ ผมพยายามแล้วที่จะทำให้ตัวเองดูปกติที่สุดก่อนที่จะออกมาเจอคุณ(จ้องมอง)​ขอโทษน่ะครับคุณอารี'
และค่ำคืนนั้นก็ผ่านไปโดยที่อารีก็ยังคงสลบอยู่แบบนั้น