แอ๊ดดดด
เมื่อทั้งสองเปิดประตูเข้าไปก็เผยให้เห็นภายในบ้านที่มีของตกแต่งและเฟอร์นิเจอร์ถูกคลุมผ้าไว้​ บนผ้าสีขาวที่คลุมสิ่งของนั้นเต็มไปด้วยฝุ่นและใยแมงมุมมากมาย
"โห​ มีเฟอร์นิเจอร์จริงด้วยอารีงี้ถ้าแกตกลงซื้อแกก็แทบจะไม่ต้องหาเฟอร์นิเจอร์มาใส่บ้านเลยน่ะสิ่ดูสิ่มีครบจบในบ้านนี้ทุกอย่างเลยแค่ปัดกวาดสักนิดสักหน่อย" ซอลกวาดสายตามองไปโดยรอบ
ทั้งสองเดินสำรวจภายในบ้านอยู่สักพักโดยหารู้ไม่ว่าขณะที่ทั้งสองกำลังเดินชมห้องต่างๆอยู่นั้นภายในบ้านก็มีสายตาของใครบางคนกำลังจ้องมองทั้งสองคนอยู่ท่ามกลางความเงียบ
เมื่อเดินดูกันจนเสร็จอารีและซอลก็พากันเดินออกมาจากบ้าน
" เป็นไงแกชอบไหม​ ถ้าถามฉัน​ ฉันว่าบ้านหลังนี้ดูดีเลยล่ะทั้งตัวบ้านด้านนอกแล้วไหนจะด้านในอีกทั้งพวกของตกแต่งมีครบหมดเลยถ้าแกตกลงซื้อฉันว่าคุ้มอยู่นะ"ซอลหันไปพูดกับอารี
"ฉันก็คิดแบบเธอน่ะ​ แต่ขอเวลาตัดสินใจสักคืนล่ะกัน​ เออว่าแต่คุณลุงขายบ้านหลังนี้เท่าไหร่นะ"
" อืม ก็ประมาณ...... นะรวมข้าวของทุกอย่างเลยฉันว่าคุ้มน่ะตอนแรกฉันยังแอบคิดว่าที่คุณลุงขายถูกๆก็อาจจะเป็นเพราะบ้านมันเก่าแต่ตอนนี้ฉันกลับคิดว่ามันถูกเกินไปด้วยซ้ำแต่ก็นะคุณลุงได้มาในราคาที่ถูกมากๆเลยนะสิ่งไม่รู้เจ้าของคนเก่าคิดอะไรอยู่ถึงได้ปล่อยขายถูกแบบนี้อีกอย่างแกเพื่อนฉันนี่ฉันคนนี้จะขอส่วนลดให้แบบปังๆเลย"
ทั้งสองยืนมองบ้านอยู่สักพักจากนั้นจึงพากันเดินออกจากบริเวณบ้านแต่เมื่อเดินได้ไม่กี่ก้าวอารีก็ได้หันกลับไปมองชั้น 2 ของบ้านอีกครั้งเธอได้มองเห็นเงาของใครบางคนยืนอยู่ที่หน้าต่างภายในบ้านตรงที่ที่ม่านหน้าต่างแง้มอยู่แต่เมื่ออารีกระพริบตาอีกครั้งเงานั้นก็หายไปซ่ะแล้ว
/อะไรกันฉันตาฝาดไปงั้นหรอ(มอง)​/อารีมองบ้านอยู่สักพักซอลเห็นดังนั้นก็เอ่ยทักเธอ
"อารี(เขย่าแขน)"
หญิงสาวตกใจสะดุ้งเล็กน้อย"ฮ่ะ"
"เป็นอะไรไป" ซอลหันมองตามทางที่อารีกำลังมองอยู่
"แกมองอะไรนะ​ มีอะไรหรือเปล่า" ซอลหันกลับมามองอารีอีกครั้ง
อารีเห็นดังนั้นจึงตอบเพื่อนสาวไปด้วยน้ำเสียงปกติ
"เปล่านี่​ ไม่มีอะไรหรอก​ ฉันคนตาฝาดน่ะงั้นวันนี้เรากลับกันก่อนเถอะไว้ถ้าฉันตัดสินใจได้แล้วจะบอกอีกที"
" OK เออเราแวะไปหาของอร่อยๆกินกันก่อนกลับไหมแถวๆนี้น่าจะมีร้านดีๆอยู่นะ"
"งั้นเหรอเอาสิ"
ทั้งสองคนเดินกลับออกไปทั้งอย่างนั้นโดยอารีได้ทิ้งความสงสัยไว้ว่าสิ่งที่เธอเห็นคืออะไรกันแน่เธอไม่แน่ใจว่าเธอตาฝาดไปหรือเปล่า
ขณะนั้นเองภายในบ้านเงาของชายปริศนาก็ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
'(ยิ้ม)​ถ้าเธอตัดสินใจซื้อก็คงจะดีน่ะ'​
คืนวันนั้นอารีนอนคิดเกี่ยวกับบ้านอยู่พักใหญ่
/บ้านก็ดูสวยดีราคาก็ดีแถมยังมีพวกข้าวของที่จำเป็นครบเลยด้วยถ้าฉันไปกู้ธนาคารเอาเงินมาซื้อก็คงจะผ่อนได้แบบสบายๆแถมยังไม่เกินงบที่ตั้งไว้อีกแต่ก็แปลกน่ะบ้านสวยขนาดนั้นทำไมเจ้าของเก่าถึงได้ขายให้คุณลุงของซอลในราคาที่ถูกจังเลย อืมช่างมันเถอะ /อารีคิดได้แล้วจึงลุกขึ้น
"เอาหล่ะ​ ฉันจะเอาบ้านหลังนี้แหละ(ยิ้ม)​บ้านแสนสุขของฉัน" คิดได้ดังนั้นอารีก็รีบหยิบโทรศัพท์โทรหาซอลในทันที
ตรู๊ดด​ ตรู๊ดด​ ตรู๊ดด​ แกร๊ก
"ว่าไงจ๊ะเพื่อนสาวโทรมาซ่ะดึกเลยนะ"
"ซอลฉันตัดสินใจได้แล้วหล่ะ​ ฉันตกลง​ บอกคุณลุงของแกด้วยว่าฉันตกลงจะซื้อบ้านหลังนั้น "
" จริงหรอโอเคๆ​ เดี๋ยวฉันจะรีบบอกให้น่ะจะได้รีบทำสัญญากันจากนั้นจะได้รีบทำความสะอาดและอื่นๆให้เสร็จก่อนแกจะกลายเป็นคนไร้บ้าน"
"แหม OK งั้นได้เรื่องยังไงโทรบอกฉันด้วยน่ะบาย ติ๊ด"
อารีวางโทรศัพท์ลงจากนั้นจึงทิ้งตัวลงนอนบนที่นอน
" นี่ฉันกำลังจะมีบ้านเป็นของตัวเองแล้วสิน่ะบ้านที่เป็นชื่อของฉันบ้านแสนสุข(คิด)​แต่ไอ้เงาดำๆที่เห็นตรงหน้าต่างชั้น 2 ของบ้านคืออะไรกันแน่น่ะหรือว่าเราตาฝาดไป(ส่ายหน้า)​ไม่เอาแล้วไม่คิดคงไม่มีอะไรหรอกนอนๆจะไปคิดมากให้หลอนตัวเองเพื่อบ้าไปแล้วเรา" อารีนอนหลับไปทั้งอย่างนั้นโดยที่ยังไม่หายสงสัยในสิ่งที่เธอได้เห็น
เช้าวันต่อมาอารีก็ได้ไปทำสัญญาซื้อบ้านกับคุณลุงของซอลและตกลงกันว่าจะย้ายเข้าบ้านในอีก 3 วันแต่ก่อนหน้านั้นอารีจะเข้าไปทำความสะอาดและเก็บของที่ไม่จำเป็นออกจากบ้านเสียก่อนซึ่งผู้ที่อาสาจะไปช่วยก็คือซอลและแทนคุณเพื่อนชายที่ทำงานอยู่ที่ทำงานเดียวกันกับเธอ